ik bekijk een kinderboek, dat ik hier heb , en dat heeft ook hoofdstuktitels :nod:

da's ook een mooie titel :lol: Hoeveel titels heb je nodig, Pluis? ;)

In Waterspiegel heb ik de hoofdstukken alleen genummerd. In het manuscript dat afgelopen week op de bus is gegaan, staan wel hoofdstuktitels. Met die titels heb ik lang geworsteld. Ik vond niks leuk genoeg. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om boven elk hoofdstuk een citaat uit het hoofdstuk te zetten. 'Mijn geiten zijn niet vies' bijvoorbeeld. Of: 'Jij kunt niet ontsnappen'. Was ik ook niet helemaal tevreden over, maar goed, als het manuscript ergens wordt geaccepteerd, komen die hoofdstuktitels dus als puntje op de agenda. Ik wil nu hoofdstuktitels gebruiken omdat ik vind dat ze zeker een toegevoegde waarde hebben.

Iemand die het me je eens is. Ik houd niet van titels. En als je ze gebruikt moet je niets verraden.

Persoonlijk vind ik een cijfer wel prettig. Het verklapt niks en toch wordt het boek in delen opgesplitst zodat je tenminste eindelijk kan gaan slapen bij het eind van een hoofdstuk :) . Als ik een titel zou gebruiken werd het met 1 kernwoord. Bij teveel info wordt de lezer vind ik al teveel een richting opgestuurd en dat zou ik zelf ook niet willen als ik een boek las. Oh en ik ben het dus ook met Tja eens #36

Ik vind hoofdstuktitels vooral passend als het hoofdstuk min of meer is afgerond. Dus een begin, midden en eind (meestal met cliffhanger). Niet alle boeken hebben dat. Verder lijkt het me niet heel erg boeiend want de uitgever zal er wel het zijne over denken en je hoofdstuktitels in nummers veranderen als dat nu eenmaal de consensus is.

Ik vind hoofdstuktitels persoonlijk ook beter klinken dan nummers, titels geven de tekst een stuk gezelligheid mee. Vooral van die geheimzinnige titels, dan krijg je toch alleen maar meer zin in lezen? Misschien ligt het ook aan het onderwerp en het genre? Melig, zakelijk, allemaal verschillende benaderingen.

De oplossing: doe gewoon beide, net als Thea Beckman.

Het hangt ook van de leeftijd af. Ik vind een titel gebruikelijk tot zeg maar lezers van tien jaar. Daarna wordt het misschien wat te kinderachtig.

Daar gaan we weer: welles-nietes! :D Ik vond het als kind maar niets; er werd veel te veel verklapt. Dat kan al door EEN woord! Verder vraag ik meaf of een kind inderdaad die 'kapstok' nodig heeft. Vraag dat kind achteraf maar eens wat de titel van het hoofdstuk was.

Je kunt er natuurlijk ook mee spelen. Verklappen of juist op het verkeerde been zetten. Dat kost dan wel veel creativiteit voor je titels. Terry Prattchett gebruikt van die ouderwetse ondertitels (uit de tijd van Jules Verne) waarin een opsomming van gebeurtenissen staat. pas achteraf begrijp je deze criptisceh omschrijvingen. Ook leuk.

Maar Pluisebol, ik heb het idee dat je zelf allang weet wat je het liefste gebruikt! Hup, nummeren die hoofdstukken!

Terry Prattchett gebruikt van die ouderwetse ondertitels (uit de tijd van Jules Verne) waarin een opsomming van gebeurtenissen staat. pas achteraf begrijp je deze criptisceh omschrijvingen. Ook leuk.

In welke boeken? :? Discworld-boeken hebben helemaal geen hoofdstukken (alleen de laatste twee of drie titels?).

Ik kan me nog herinneren dat de boeken van Daan Zonderland uitgebreide titels had in de trant van: Waarin Judocus Michiel de Muis terugvond en Koning Ananas in een soepterrine belandde.

Misschien bedoelde je deze? :D ;)

Gelukkig maar.

Pluis, ik ben het eens met Janneman. Je hebt je keuze al gemaakt, dus waarom zou je nog twijfelen?

Terry Prattchett gebruikt van die ouderwetse ondertitels (uit de tijd van Jules Verne) waarin een opsomming van gebeurtenissen staat. pas achteraf begrijp je deze criptisceh omschrijvingen. Ook leuk.

In welke boeken? :? Discworld-boeken hebben helemaal geen hoofdstukken (alleen de laatste twee of drie titels?).

Ik had making money in mijn hoofd toen ik het schreef. dus inderdaad.. pas in de laatste titels. Heeft de Tiffany reeks ze niet ook?

Waarin de hoofdinspecteur zijn hoed verloor en ik het nakijken had. Waarin Judocus Michiel de Muis terugvond en Koning Ananas in een soepterrine belandde. Ja die oubollige titels bedoelde ik. Of soms ook een heel rijtje gebeurtenissen: een koude nacht - weer niet gelukt - een bijzondere ontmoeting - toch nog speculaas Heb er wel eens mee gespeeld om alleen hoofdstuktitels te maken ipv boek. Kwam er toen achter dat dat eigenlijk gewoon het schrijven van een synopsis is. (weet niet of ik nu de juiste term gebruik/wil geen discussie hierover uitlokken). Kan ik die moeite toch beter in een een echt boek steken. is er een topic over? leuk! Pluisbeol: succes met je boek. Het staat of valt niet met wel/geen titels.

Ik kan alleen maar toevoegen wat mijn kinderen vinden: Als -vlak voor het slapengaan- het voorleeshoofdstuk ten einde is, is altijd het laatste wat we zeggen: 'En de volgende keer heet het hoofdstuk...' Onze dochter van negen wil het liefst eerst de titel raden en 'm daarna pas lezen. Ze leest dan de titel en fantaseert over wat we morgen gaan lezen. En dan maar wachten tot morgen, om te zien of haar voorspelling uitkomt. Dochter van vijf vindt het een sport om de titel zelf te lezen, letter voor letter, maar ook zij fantaseert er vervolgens lustig op los wat voor verhaal er achter dat geheimzinnige woord kan zitten. Dus wat mij (nee, mijn dochters) betreft graag een titel, Pluis, maar dan wel eentje (het liefst kernachtig, in één woord) die niet teveel verraad, en nieuwsgierig maakt naar de inhoud van het volgende hoofdstuk.