:lol:

:thumbsup: Dat is wel positief, Rudolf Paul!

Ik had al die links nog niet eens opgemerkt en sowieso klik ik lang niet altijd alles aan, het wemelt van de links op dit forum. ;) Maar heel goed, dat je dat gedaan hebt, Rudolf Paul, dat lijkt me heel verstandig. Goede actie ook van Dries.

Nou, ik heb 'Poep' van dame Uphoff gelezen en ben niet onder de indruk. Maar ja, ieder zijn smaak toch? En als iemand dit een goed verhaal vindt (het gaat inderdaad gewoon over het eten van hondepoep) dan denk ik daar het mijne van.

Ik zag toevallig gister een aflevering van Allemaal Theater over toneelschrijven. Dat Nederland geen grootse historie kent waardoor de verhalen vaak klein zijn en onbenullig vergeleken met rozenoorlogen en dat soort dingen. Ze lieten zien dat ook dat soort kneuterigheid groots kan zijn, als je het maar goed doet. Waarom zou een indringend verhaal over een man die zijn hond uitlaat, bij wijze van spreken, minder zijn dan iets uitzinnigs? Kwestie van goed zijn in wat je doet. En DJ, ik lees uit die quote niet dat het verhaal zo goed was, alleen dat het de interesse wekte en dat de schrijfster op die manier op de radar kwam.

Het boek 'Tranen in de herfst' zou ik zeker uit de schap pakken om de achterkant te lezen. Ik haat cliché, maar ik hou van het woord 'tranen' in de titel. Net als het boek 'Wie hoort mijn tranen?' sprak me enorm aan, en die heb ik dan ook in huis gehaald. Terwijl een boek met de titel 'Poep' voor mij niet zou aanspreken, en als ik zou lezen dat het echt ging om poep eten, dan zou ik er helemaal mijn neus voor opgehaald hebben. Dus, wat is de moraal van dit verhaal, geen lezer is hetzelfde.

"onbeschaamd, onbeschaafd, onveilig, verwarrend en provocerend" Dat hoeft toch niet per se? Hildebrand schreef de Camera Obscura, waarin bijna niets gebeurt, en dat is wereldliteratuur. Marnix Gijsen schreef een roman met de titel 'Er gebeurt nooit iets'. Ik bedoel maar. Literatuur is zo veelzijdig als je zelf wil. Dus ieder zijn meug. Dus RP, ik lees liever het verhaal van het Diacenhuismannetje dan een verhaal over het eten van hondedrollen. Ik vind dat je met je stellige opmerkingen anderen niet in hun waarde laat. Je verwart prikkellectuur met literatuur, ben ik bang.

'De tranen der Acacia’s' gelezen? 'Wierook en tranen' ?

Nee, niet gelezen en zal ik ook niet doen, maar ik geloof dat mijn punt duidelijk is.