Vervolgreactie uitgever - wat nu?

Zo te zien laat je je meeslepen door allerlei gedachten die zich aan je opdringen. Je kunt die persoon toch gewoon bellen en je gerichte vragen stellen? Wat bedoelt u met een voorleesboek? Hoeveel woorden mogen dat zijn? Wanneer wilt u dat het af is? Wordt het geïllustreerd? En dan zou je een voorleesverhaal kunnen schrijven en opsturen. Als de reactie positief is, schrijf je er weer een. Net zo lang tot het er genoeg zijn en men er een bundel van wil/kan maken. Wel zou ik zelf heel benieuwd zijn wat ze van mijn manuscript(en) vond. Die vraag zou ik dan ook stellen.

Helemaal met Marriejeanne eens, laat je niet gek maken door allerlei gedachten. Bel ze op en stel je vragen. Schrijf ze van te voren op zodat je er geen vergeet vanwege een antwoord dat zij geeft en je op een andere gedachten route brengt. Klinkt wel erg spannend hoor. Sterkte.

Inderdaad, Odysseia, gewoon je vragen stellen. Straks lever je een product waar zij niet om vragen: zij ongelukkig, jij ongelukkig en misschien een toekomstig contract kwijt. Ik zou gewoon bellen, hoe angstig dat ook kan zijn! Succes!

Dank voor jullie snelle reacties! Dat geeft de burger moed. Je leest zoveel over drukbezette redacteuren die niet graag gebeld worden door beginnelingen, dat ik er nerveus van word.

Tjonge, jonge, jonge, wat een onzekerheid bespeur ik toch bij jou (en vele anderen hier, daarom kaart ik het maar even aan). Het zijn geen godheden die uitgevers! Niet zo onderdanig! Ze wil wat van je, ze zegt maar half wat het dan moet zijn. De andere helft, denkt ze, weet je wel. In haar hoofd is het duidelijk wat een voorleesverhaal is. Uiteraard belt ze je niet. Dat geeft jou de indruk dat ze wel erg geinteresseerd is in jou en je schrijfsels en ze wil je (jouw verhaal dus) dadelijk nog wel af kunnen wijzen als je het niet voor elkaar krijgt een mooi boek te schrijven. En bovendien is er nooit tijd, dus als jij wat wilt weten, bel je zelf maar. Dat is de redenatie. Zo zou het kunnen zijn, ik roep ook maar wat. Pak gewoon de telefoon en zeg dat je het leuk vindt dat ze het vraagt en vraag waar het verhaal aan moet voldoen. Ze zijn waarschijnlijk op zoek naar nieuwe voorleesverhalen en iedereen die een beetje leuk kan schrijven wordt gevraagd of ze er niet een wil schrijven. Dat is dus een compliment, ze vindt dat je schrijven kan. :nod: Maar daarmee ben je nog niet binnen, dat moet je met een ander soort verhaal dus nog bewijzen. Ik heb in een gelijkaardige situatie gewoon gebeld en gezegd: lijkt me leuk, zal ik een keer komen praten over het hoe en wat. Toen hebben we een afspraak gemaakt. Maar bij weinig tijd zullen ze je dat wel telefonisch zeggen.

Je leest zoveel over drukbezette redacteuren die niet graag gebeld worden door beginnelingen, dat ik er nerveus van word.

Soms helpt het om op de stoel van de ander te gaan zitten. Die persoon krijgt massa's manuscripten en verhalen binnen, de ene keer begeleid door een bescheiden brief, de andere keer agressief ('Dit meesterwerk mag u niet aan u laten voorbijgaan als u een goede uitgver bent!') En dan zit er iets tussen dat aardig geschreven is. Jouw manuscript. Afgelopen tijd is er beleid gemaakt op de uitgeverij over voorleesverhalen. Er is onderzoek naar gedaan. Er schijnt markt voor te zijn. Mevrouw/meneer X gaat aan het speuren. Ze/hij komt dat aardig geschreven stuk tegen. Van jou. Ze reageert. Naar haar beleid. Maar wat wil jij? Wil je eigenlijk wel voorleesverhalen schrijven? Je hebt heel iets anders ingestuurd. Maak een opstelling en reageer ook. Naar jouw beleid. En als je goed kunt schrijven, komt jouw boek er. Gewoon nuchter blijven en de boel overzien. Succes!

Is het soms dit: http://www.schrijvenonline.org/nieuws/nieuwe-site… :? (weer iemand die verhalen wil hebben, maar... zonder eh... hoe-heet-dat-nou... financiële tegemoetkoming).

Nee, gelukkig niet. Is bonafide traditionele hardcopy uitgever uit Belgie :D

Houtekiet?

Nee, [X] (dan zeg ik het maar gewoon - is dat wel netjes naar de uitgever toe?).

Ja, [X] is een gerenommeerde uitgeverij. In elk geval heb je nu een dikke teen daar binnen de deur. :)

Ik zou niet weten waarom het niet netjes zou zijn, je hebt toch geen vreemde dingen over ze verteld? Weet je al meer, trouwens?

Gute Idee ;) Nog niet; heb een brainwave voor een verhaal en heb wat research gedaan. Maandag beslis ik of ik bel, maar als het meezit, heb ik in ieder geval een uitgewerkt idee om in het gesprek mee te nemen. Dank voor jullie hulp - echt fijn om zo input te krijgen!

Nou, die dikke teen valt kennelijk mee. Had de research en het verhaal af voordat ik een goede salespitch had bedacht, dus heb het verhaal toegezonden in plaats van te bellen. Heb alweer een paar weken niks gehoord. Volgende week staat het rappelbelletje in de agenda. Moet ik toch door de koudwatervrees heen :D

Wat raar dat ze je zo lang laten wachten terwijl ze zelf hebben gezegd dat ze interesse hebben. Ik had denk ik al eerder gebeld. Wat een geduld heb jij :)

Tsja, zo zie je maar. Had ik toch eerder moeten bellen :o De heel vriendelijke uitgeefster gaf aan mijn MS intern te hebben doorgestuurd, omdat ze de tekst niet helemaal bij haar afdeling vond passen. Blijkt dat ze in haar mail per ongeluk een verkeerde leeftijdsindicatie had gegeven. Met een belletje was dat misverstand voorkomen. Goede leerschool, zal ik maar zeggen.

En nu?????

Back to the drawing board for me... :rolleyes: En afwachten wat die andere afdeling van het MS vindt. Als dat te lang gaat duren, zal ik dit keer zeker bellen. Kennelijk vond ze de tekst wel aardig, want ze stuurde het door. En ik mag altijd nieuw werk aan haar sturen. Toch een teennagel tussen de deur.

wat een leuk nieuws! veel geluk! en laat het horen he, ik ben benieuwd. :Thumbsup: