Dierenleed: hoe wreed mag het zijn?

MichaM: waarheid zit in het midden. Niet alle dieren zijn weerlozer. Mensen doen elkaar veel aan, maar doen elkaar ook veel goeds.

D'r zijn er niet veel die tegen een .44 opkunnen :P Dieren. Mensen hebben nog kevlar vesten.

Ik denk dat je, als je dierenleed in je verhaal verwerkt, dat wel kan (en zou moeten af en toe); als je maar op de een of andere manier een uitweg openhoudt voor het kind. Dat hij zijn gedachten over het leed kan verzetten doordat er iemand is die zegt: nu heeft hij geen pijn meer (als het dier inmiddels dood is), of dat hij zoiets zelf denkt, of dat hij bijvoorbeeld ineens vrolijk fladderende vlindertjes ziet als het dier dood is. Of dat hij probeert in te grijpen bij mishandeling, of later droomt dat hij ingrijpt en dat alles goed komt, of dat hij iets doet tegen de persoon die het leed veroorzaakt. In ieder geval, dat het geweld niet pats boem daar staat en een open einde heeft. Zeg ik uit ervaring natuurlijk. Op mijn elfde een boek gelezen waarin tussen neus en lippen door een kat in een kooi in het kanaal gegooid werd. Het liet veel te veel over aan mijn verbeelding en bleef daarom in zelf ingevulde geuren, kleuren en geluiden echoën in mijn hoofd. En nog steeds heb ik dat niet succesvol weggekregen, nog steeds als het even wat minder goed gaat met mij, denk ik aan die verdrinkende kat, die wanhopig probeert uit de kooi te komen. Ik wou echt dat die schrijver dat niet zo plomp gedaan had.

Mijn zoon is negen en valt dus in de doelgroep, zie ik. Boeken die voor zijn leeftijd geschikt zijn, mag hij lezen. En als daar dierenleed in voorkomt, zoals dat ook in de realiteit gebeurt heb ik daar geen moeite mee. Graag zie ik dan wel dat daar bij vermeld wordt, -nou ja vermeld, dat het zo in het verhaal opgenomen wordt- dat dierenleed die bewust door de mens wordt veroorzaakt, niet normaal is. Dat het gebeurt is realiteit, dat het niet kan en mag is een stukje normen en waarden. Een leeuw die een zebra op eet is in de ogen van mijn zoon ook dierenleed, maar hij weet wel dat de leeuw doodgaat van de honger als hij dit niet doet. Dat dit een natuurlijk proces is weet hij dus, maar omdat hij zo gek is met alle dieren en een echt natuurkind is, vind hij het wel naar om te zien/lezen. Als hij bij het journaal ziet dat er schaapjes bij de kinderboerderij in de fik zijn gestoken, vind ik het niet erg dat hij dat ziet. Hij mag best weten dat er nou éénmaal mensen rondlopen die niet goed wijs zijn.....Hij weet heel goed, daar praten we natuurlijk over, dat dit nooit kan en mag gebeuren.

Oja... Zelf zou ik het dierenleed wel een beetje in de hand houden. Een kind leest een boek voor zijn plezier. Als hij het met een rotgevoel weg legt, wil hij misschien niet meer lezen, of misschien niet meer van die schrijver(ster).

Ja, ik waarschuw ze ook, dat er mensen zijn die het niet goed bedoelen. Met mensen en dieren niet. Erg, dat je dat je kind moet uitleggen! Ik weet nog, de eerste schooldag, kregen ze een snoepzakje voor iets. Bas legt dat ergens neer, ervan overtuigd dat andere kinderen hier vanaf blijven... Jullie snappen het al, was het verdwenen. Zo zielig, zo'n eerlijk kind uitleggen dat er ook oneerlijkheid bestaat. Zou niet moeten hoeven!

Als jij je boek op de markt kan krijgen in Amerika. Zou ik het naar hun wensen schrijven. Het is een enorme afzetmarkt. Dat mag je niet voorbij laten gaan. Tegen dat je naam is gevestigd kan je schrijven wat je wil. Dit is natuurlijk afhankelijk van je insteek. Ben je een moraal ridder dan houd je vast aan je idealen. Wil je een carierre dan denk ik dat je je niet hoeft te schamen om comercieel te denken tot je je andere zaken kan veroorloven.

Ja, Lil, dat klopt, gewoon doen als je ver kunt komen en je wilt het!!! (Bij Oprah enz. :) )

:lol: DeEllis, Mara: daar zit wel veel in! :lol: Soms ben je zo met het schrijfproces bezig dat je bijna vergeet waar je het voor doet. En inderdaad, eenmaal gevestigd heb je misschien meer inspraak? We zullen zien wat er uitkomt. Bedankt voor de reacties en adviezen tot nu toe. Ik had even relativering nodig. Ik hou jullie op de hoogte.