2e manuscript weer laten beoordelen?

Je geeft het antwoord zelf al. Je voelt je nog niet zeker genoeg. Waar kun je die zekerheid halen?

Wat vindt die eerste uitgever ervan?

Je geeft het antwoord zelf al. Je voelt je nog niet zeker genoeg. Waar kun je die zekerheid halen?

Nou weet je, ik vind zo'n bureau zo gruwelijk duur. Ik bedoel; zou een stel kritische proeflezers nu misschien niet gewoon voldoende zijn? V.w.b. de toegevoegde waarde van een bureau weet ik niet of ik het die investering wel waard vind. @Ros: Die vindt niets want die bestaat niet meer.

Bij goede proeflezers kun je inderdaad ook die zekerheid halen en de manco's opsporen. Dat denk ik zeker. En de meeste proeflezers zijn goedkoper dan zo'n bureau, daar heb je heel erg gelijk in. :nod: Ik heb eerlijk gezegd nog nooit iets naar zo'n bureau gestuurd (maar ik heb nu ook nog wel een aantal afgekeurde manuscripten :confused: )

Wat is gruwelijk duur? Stel, je manuscript wordt er door uitgegeven, dan verdien je die investering misschien terug in de royalty's.

Dag Eufdrie, Je zou het ook zo kunnen bekijken: als je wilt leren pianospelen (ik noem maar wat), dan kun je natuurlijk een instructieboek kopen en zelf aan de slag gaan. Je kunt raad vragen bij mensen die ook pianospelen. Uiteindelijk zul je dan best een beetje kunnen pianospelen, maar het kan een tijd duren. Je kunt ook les nemen. Ja, dat kost geld. Maar het voordeel is dat je veel sneller vorderingen boekt, veel sneller bepaalde stukken kunt spelen. En dat maakt misschien wel dat je veel meer plezier beleeft aan het spelen. Een manuscriptbeoordeling kost geld, maar levert als het goed is ook wat op: nieuwe inzichten, verder kunnen met je boek, dus schrijfplezier - en hopelijk uiteindelijk een uitgever. Goede meelezers kunnen je natuurlijk ook verder helpen, maar dan moet je die wel in je omgeving hebben. Niet iedereen kan een manuscript lezen en daar echt gedegen commentaar op leveren. Bovendien kost zoiets veel tijd, en dat moeten die meelezers dan wel hebben. Nou ja, dat zijn zomaar even wat gedachten op vrijdagmiddag.... Secret Garden

Hoi Eufdrie, Ik wil best een stukje voor je proeflezen en daar mijn gedachten over geven hoor. Verder vind ik dat hoe meer je laat lezen door anderen hoe meer je daar van leert. Dat mag dan ook best wel eens geld kosten. Je leert daar wel veel van.

Ik zou je aanraden om het eerst door goede proeflezers te laten beoordelen. Nog een hele kunst denk ik, om daar mensen voor te vinden waaraan je werkelijk iets hebt. Aan de hand van hun reacties zou ik het manuscript nog eens grondig doorwerken. Als je dan nog steeds twijfelt, kun je altijd nog een professioneel beoordelaar inschakelen. Natuurlijk kan ik niet in jouw portemonnee kijken, maar als je onzeker over je ms blijft, dan lijkt mij dat een toevoeging bieden die de moeite en het geld waard is.

Lullig eigenlijk dat goede proeflezers het gratis (moeten) doen... ;) Zeker bij jouw boek, dat volgens mij best lijvig is ;) Maar als je ze kan vinden, is dat denk ik de eerste stap ja, en eventueel daarna nog een bureau als je nog steeds twijfelt.

Ik wil mezelf wel opgeven als proeflezer. Ik zie meestal wel of een verhaal goed loopt en lekker wegleest en ik ben wel wat zware kost gewend, dus dat is geen probleem. Misschien moet je verschillende soorten proeflezers nemen. Iemand die goed is in spelling en grammatica en die daar weer op let.

Het gaat me niet zozeer om de vraag of een proeflezer een betere optie is dan een beoordelingsbureau, maar om de vraag of het bij een 2e boek wel zo hard nodig is. Ik heb met boek 1 al een flink leertraject achter de rug en heb bewezen een boek te kunnen schrijven dat uitgeefbaar en verkoopbaar is. Je kunt als schrijver al je boeken wel laten beoordelen, maar op een gegeven moment moet je het toch zelf kunnen? Toch aarzel ik; hoe vaag is de grens tussen een goede, kritische proeflezer en een bureau (wat in wezen niets meer is dan een professioneel proeflezer).

Het gaat me niet zozeer om de vraag of een proeflezer een betere optie is dan een beoordelingsbureau, maar om de vraag of het bij een 2e boek wel zo hard nodig is. (...) Je kunt als schrijver al je boeken wel laten beoordelen, maar op een gegeven moment moet je het toch zelf kunnen?

Nah, dat weet ik niet hoor. Volgens mij heeft iedereen behoefte aan een kritisch oog, ongeacht of je publicerend schrijver bent of niet, en maken alle auteurs gebruik van proeflezers. Dat kunnen bekenden zijn, maar als je al publiceert kan het ook de redacteur van de uitgever zijn. Het is toch erg prettig en stimulerend als iemand met je meedenkt over de verhaallijn, de personages etc. en dat je wordt gewezen op zaken die je zelf niet opmerkt.

Juist mijn eerste boek ging me veel gemakkelijker van de hand dan het tweede. Het tweede had veel, veel meer inspiratie en techniek nodig. Dus of het waar is dat je na een eerste publicatie hebt bewezen dat je schrijven kunt... ja, dat vond ik destijds natuurlijk ook. Maar daarna... Toch merk ik dat iedereen eigenlijk altijd een tweede blik nodig heeft. Je ziet je eigen dingetjes zó snel niet meer, vooral als je tig keer herschreven hebt.

Ik denk dan ook dat je goed moet overwegen wat je als problemen binnen je tekst ervaart. Wat past daarbij, een objectief oordeel, of kom je er ook met de hulp van enkele proeflezers. Het kan ook veel doen voor je zelfvertrouwen. Een professioneel Ja geeft je misschien net dat stukje extra waardoor je dit boek met meer verve in de markt kan zetten. Toch, Eufdrie, als ik denk aan je eerste boek, dat professionele Ja heb je al verdient.

Eufdrie, in jouw geval denk ik dat je een voldoende leertraject achter de rug hebt. Je hebt van veel lezers van je eerste boek al terugkoppeling gehad waarmee je je zelf achteraf een oordeel hebt kunnen vormen over alle 'professionele' commentaar dat je van uitgever (en ook manuscriptbeoordelaar?) gehad hebt. Ik zou in jouw geval een beroep doen op medeschrijvers die je vertrouwt en die als tegenlezer vragen. Pas wanneer je die echt niet vindt, kun je altijd nog kiezen voor een betaalde tegenlezer. Zelf heb ik nog geen fictieboek uitgegeven maar wel een manuscript laten beoordelen. Ik was ontzettend blij met zijn commentaar (dat overigens vernietigend was), maar inmiddels ken ik diverse medeschrijvers aan wie ik met evenveel vertrouwen een volgend manuscript zou voorleggen.

Hoi Eufdrie, Als het jou net dat beetje meer zekerheid geeft: doen! (Kun je manuscriptbeordelingskosten trouwens later weer aftrekken van de belasting als investeringen in je beroepspraktijk, zoals een schrijfopleiding...? Dan hoeven de kosten geen beletsel te zijn). Ondanks dat je veel geleerd hebt, blijft schrijven een onzeker proces, dat ervaar ik ook bij het tweede boek (en veel andere schrijvers die ik ken ook, dus je twijfels zijn heel normaal). Ieder boek heeft weer z'n eigen haken en ogen, hoe goed je ook schrijft, en heeft een frisse blik nodig om eventuele onvolkomenheden eruit te halen (niet voor niets zijn er redacteurs, ook voor schrijvers met al twintig boeken op hun naam). Gewoon doen dus, je kunt zelf wel het beste inschatten wat de punten zijn waar je onzeker over bent en waarop je feedback van hun wilt. Succes!

Je kan het manuscript ook gewoon naar de uitgeverij sturen, zij halen spellingsfouten en andere kleine fouten er wel uit. Daarvoor hoef je geen manuscriptbeoordelingsbureau voor in te huren, zeker niet als je na het eerste boek al veel geleerd hebt. Je zal altijd wel verder groeien in je schrijverschap, maar die groei behaal je niet via het bureau. De lezers zitten in de realilteit en lezen het boek niet beroepshalve. Ik denk dat de "dagelijkse lezer" nuttigere dingen invalt tijdens het lezen - of niet, maar dan zal het ook niet nodig zijn geweest.

Ja, je moet het zo zien: net als bij een rijbewijs, pas in de praktijk leer je het!

Er zijn schrijvers die zelfs voor hun twintigste boek nog een heel team van proeflezers inschakelen. Je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Zelf heb ik erg veel aan mijn proeflezers gehad (voor mijn derde boek). Succes Euf! heb je trouwens al een nieuwe uitgever op het oog?

Ik zou het laten proeflezen door mensen die er een beetje kijk op hebben. Maar niet gelijk zo'n bureau. Je kan het toch opsturen en als het niks wordt kan je het altijd nog naar zo'n bureau sturen. Dat je in je brief kan schrijven dat je al eens hebt uitgegeven zorgt ook dat uitgevers al anders naar je manu kijken.