Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mijn brief aan een uitgeverij. Wie wil mij opbouwende kritiek geven?

3 februari 2008 - 16:58
Ik ben, zoals de topictitel aan aangeeft, bezig een brief op te stellen. Een collegaschrijfster - die ik btw niet zo heel goed ken, maar we schrijven voor hetzelfde blad - heeft onlangs haar eerste boek uitgegeven. Ik heb haar gemaild met de vraag of ze mij advies kon geven wat betreft uitgeven. Ze mailde me de naam van een uitgeverij door en een paar namen aan wie ik iets zou kunnen laten lezen. Ze werkt zelf ook bij deze uitgeverij. Ik heb gekeken op de site van desbetreffende uitgeverij en heb zelf ook het idee dat ik bij ze op mijn plaats zou kunnen zijn. Nu alleen hen nog weten te overtuigen ;-) . Enfin, ik ben nu bezig met het schrijven van de brief, maar ben hier onzeker over. Opbouwende kritiek is zeer welkom. Geachte *** Via *** kreeg ik uw naam. Toen ik haar wat fragmenten uit mijn manuscript liet lezen, adviseerde ze mij om u of uw collega *** wat te laten lezen. Dat doe ik graag. Mijn manuscript heet ***. Het is autobiografisch. Het gaat over een meisje van dertien dat van huis wegloopt. Ze gaat naar Amsterdam en belandt aan de zelfkant van de maatschappij. In het begin voelt ze zich wat verloren, maar al snel vindt ze, mede dankzij overmatig drugsgebruik, haar draai in de daklozenscene. Ze slaapt overal en nergens en maakt de meest bizarre dingen mee. Ze kruipt herhaaldelijk door het oog van de naald. Ze wordt bijvoorbeeld door een verslaafde aan iemand verkocht die haar wil prostitueren. Ook deze keer weet ze net op tijd te ontsnappen. Het verhaal speelt zich ruim twintig jaar geleden af, toen de krakersbeweging in volle bloei was. Ik heb mijn verhaal op een humoristische, relativerende manier proberen te schrijven om het voor iedereen toegankelijk te maken. De reden dat ik het wil laten publiceren is dat ik heb ontdekt dat er maar weinig mensen zijn die op de hoogte zijn van wat een weggelopen kind kan meemaken. Zelfs in de hulpverlening werd er geshockeerd gereageerd op mijn ontboezemingen. Ik denk dat mijn werk een bijdrage zou kunnen leveren wat betreft begrip, en dat het meisjes die soortgelijks hebben meegemaakt zou kunnen helpen bij hun verwerkingsproces. Er is eerder werk van mij verschenen in het *** , de *** en de *** Ik heb enkele fragmenten uit ***(naam manuscript) bijgevoegd. Als u geïnteresseerd bent in het manuscript, verneem ik dat uiteraard graag. Met vriendelijke groet, *** ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Edit: dat het zou kunnen helpen als voorlichting en verwerking voor anderen kreeg ik te horen van artsen en therapeuten die enthousiast reageerden toen ik over mijn manuscript vertelde. Maar ik weet niet hoe ik dat in de brief vertel zonder arrogant over te komen. Daarbij is het manuscript óók bedoeld als leesboek, niet alleen als voorlichting.

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 17:43
Dat laatste zou ik er zeker inzetten (hoezo arrogant, je hebt dat toch te horen gekregen) en ik zou er uitlaten dat je het op een humoristische relativerende manier hebt geschreven. Heb je een keigoed dramatisch gegeven in handen, ga je het relativeren en humoristisch maken? Zou ik zonde vinden als uitgever. Wel kun je aangeven dat het boek niet alleen maar zwaar is. Dat het ook de overlevingsdrang en mogelijkheden van een jong meisje laat zien. Zoiets. Heb je ergens fragmenten hier op de site staan of zo? Misschien weet ik ook nog een uitgever die geschikt zou kunnen zijn. Stuur me anders even een pb.

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 17:52
Ik vind het een goede brief, Bo. Ik ben het wel met Zjors eens, verkoop je boek in je brief! Klein taaldingetje wat me opviel aan het eind van de kern: meisjes die iets soortgelijks hebben meegemaakt.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 18:15
Bedankt voor de feedback! Ik heb het expres wat lichter van toon gemaakt omdat het anders onleesbaar zou kunnen worden vanwege een overdosis ellende. Het hangt er ook vanaf hoe iemand het leest. Mijn docent zag vooral de humor in van mijn verhalen. Ik heb wel eens gepikeerd gereageerd, sommige gedeelten zijn grappig, maar het was tegelijkertijd traumatisch. Een paar vrienden en een zus waren vooral geshockeerd dat ik zoveel had meegemaakt. Eén vriendin kon niet verder lezen, en een ander zei dat als ze een dochter had gehad ze het niet had kunnen lezen. Dus waarschijnlijk zit er nog genoeg dramatiek in. Zjors, ik ga je een pb sturen, en ik voeg een paar fragmenten bij. Ik wil ook een fragment op het forum zetten maar ik weet niet waar ik dat kan doen. Als ik even zoek vind ik het vast wel. 10000 bedankt voor je taalkundige correctie, dat is altijd welkom. Ik zal een en ander aanpassen in de brief, en er ook het commentaar van arts en therepeuten bij vermelden.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 18:17
Lijkt mij een prima brief. Misschien nog iest schrijven over wat voor werk er van je geplaatst is in het *** , de *** en de ***? Of doe je er een cvbij?

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 18:33
Trenke, ik wilde me strikt aan de regel houden dat een begeleidende brief kort maar pakkend moet zijn, omdat ze al omkomen in het werk. Mijn faalangst kom wat naar boven, ik heb het idee op eieren te lopen (zitten) tijdens het schrijven van de begeleidende brief. Nou ja, als ik dan toch op eieren zit, kan ik net zo goed nog even broeden. Ik weet niet of mijn CV indrukwekkend is voor een uitgeverij. Ik heb op volwassen leeftijd een paar opleidingen afgemaakt, ben als werktherapeute aan de slag gegaan en heb me tegelijkertijd opgestart als zelfstandige in de kunst (dat laatste was mijn meisjesdroom). Toen ik vier jaar geleden erg ziek werd en twee jaar plat kwam te liggen, ben ik langzaamaan aan mijn schrijverscarrière begonnen. Typen kan namelijk ook plat in bed. Het gaat nu overigens weer veel beter met me, soms lijkt het weer net of ik nooit ziek ben geweest. Over de laatste ziekteperiode ben ik overigens mijn tweede boek aan het schrijven. Wordt de begeleidende brief niet te lang van stof als ik uitweid over mijn publicaties?

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 18:52
Je zou je publicaties in een aparte bijlage kunnen zetten. Kunnen ze het bekijken als ze nieuwsgierig zijn en anders laten ze het voor wat het is.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 19:04
Wordt de begeleidende brief niet te lang van stof als ik uitweid over mijn publicaties?
Wat ik eigenlijk bedoelde Bo was niet dat je het werk uitgebreid inhoudelijk moet beschrijven, maar dat het handig is om er iets neer te zetten als 'columns van mij zijn geplaatst in ***', 'een kort verhaal van mij is geplaatst in ***', zoiets. Daar wordt je brief niet echt langer van. Maar goed, misschien blijkt het soort verhaaltje al uit de titels van ***, *** en ***. :)

Nic

Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 19:13
Ik vind het juist wel goed dat Bo benadrukt dat de toon van het boek humoristisch is. Uitgevers worden waarschijnlijk bedolven onder de autobiografische documenten die voor de schrijver tot doel heeft gehad zijn/haar leed van zich af te schrijven. Heel therapeutisch, maar met te weinig afstand om het ook voor derden interessant te maken. Humor betekent relativering betekent afstand. Als ik uitgever was zou die opmerking mij dus juist doen besluiten het manuscript te lezen.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 19:13
Ik begrijp het Trenke, het is handig als ik het genre aangeef. Er staat inmiddels een fragment uit het manuscript bij boekpresentaties.

eef

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 19:54
Publicaties zou ik ook in een aparte bijlage zetten, verder een prima brief. De zin dat het boek humoristisch geschreven is zou ik er zeker in houden. Het is goed om aan te geven dat het boek inhoud heeft, maar ook lekker weg leest.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 20:15
Via *** kreeg ik uw naam. Toen ik haar wat fragmenten uit mijn manuscript liet lezen, adviseerde ze mij om u of uw collega *** wat te laten lezen. Dat doe ik graag. "Dat doe ik graag." Dat klinkt mij iets te joviaal in de oren. Ik zou zelf kiezen voor: "nu stuur ik u enkele fragmenten op om daarover graag uw zeer gewaardeerde mening te horen." Nou ja, zou ik doen. Volgens mij willen manuscriptbeoordeelaars graag het gevoel hebben dat ze tot het laatste de touwtjes in handen hebben en niet dat hen iets opgedrongen word.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 20:54
De intentie erachter was anders, nl: ik laat het graag lezen omdat ik benieuwd ben naar haar mening, niet omdat ik de touwtjes in handen probeer te krijgen. Hmm, komen die woorden echt zo manipulerend over?

Ing

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 22:04
Nee hoor, helemaal niet manipulerend, je wilt graag gebruik maken van de mogelijkheid die iemand je biedt om gelezen te worden. Niet meer dan logisch. Ik ben het met Pehamo eens dat het joviaal kan overkomen, maar of dat kwaad kan? Ik houd wel van iets directer, ik doe het zelf ook. Het geeft ook je enthousiasme weer. 'Zeer gewaardeerde mening' nee, dat zou ik nooit gebruiken. Misschien iets als 'Van die mogelijkheid maak ik graag gebruik' oid als je het nodig vindt het te veranderen.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 22:36
Bedankt voor alle meningen, ik neem ze mee. Ik laat in mijn brief staan dat het relativerend is geschreven, maar ik zal er ook in zetten dat het ondanks dat dramatisch is, ik moet hier nog even de juiste woorden voor vinden. Daar ga ik me morgen over buigen. Ik zet erin dat arts en therapeuten enthousiast waren, en tegen me hebben gezegd wat voor toegevoegde waarde het boek voor lezers kan hebben. Ik vermeld het genre bij mijn publicaties. Ik laat het "dat doe ik graag" er toch maar instaan, omdat het bij mij hoort, en ik tot nog toe heb gemerkt dat wanneer ik te zakelijk en te gelikt (en te ver van mezelf af) schrijf, ik daarmee niets bereik. Misschien kom ik minder oprecht over als ik dat doe, ofzoiets.

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 februari 2008 - 23:08
Gewoon jezelf blijven en het niet mooier maken, daar heb je gelijk in hoor. Zo alleen kan je oprecht overkomen In ieder geval heel veel succes!

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 februari 2008 - 1:27
Volgens mij heb je voldoende opbouwende dingen gehoord en ik zou er sowieso niets aan toe kunnen voegen. Het is een prima brief. Succes!

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 februari 2008 - 23:50
Dit is het geworden. Morgen print ik het uit en stuur ik hem op. Spannend! ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Geachte *** Via *** kreeg ik uw naam. Toen ik haar wat fragmenten uit mijn manuscript liet lezen, adviseerde ze mij om u of uw collega *** wat te laten lezen. Dat doe ik graag. Het manuscript heet ***. Het is autobiografisch. Het gaat over een meisje van dertien dat van huis wegloopt. Ze gaat naar Amsterdam en belandt aan de zelfkant van de maatschappij. In het begin voelt ze zich wat verloren, maar al snel vindt ze, mede dankzij overmatig drugsgebruik, haar draai in de daklozenscene. Ze slaapt overal en nergens en maakt de meest bizarre dingen mee. Ze kruipt herhaaldelijk door het oog van de naald. Ze wordt bijvoorbeeld door een verslaafde aan iemand verkocht die haar wil prostitueren, ook deze keer weet ze net op tijd te ontsnappen. Ik heb mijn verhaal op een humoristische relativerende manier proberen te schrijven, om het leesbaar te maken. Volgens proeflezers is het desondanks een pakkend en boeiend manuscript gebleven, en is de dramatiek niet verloren gegaan. De reden dat ik het zou willen publiceren is dat ik heb ontdekt dat er maar weinig mensen op de hoogte zijn van wat een weggelopen kind kan meemaken. Zelfs in de hulpverlening werd er geshockeerd gereageerd op mijn ontboezemingen. Volgens therapeuten en een arts die ik over mijn manuscript vertelde, zou mijn werk een bijdrage kunnen leveren om een deel van het onbegrip weg te nemen, en zou het meisjes die iets soortgelijks hebben meegemaakt kunnen helpen bij hun verwerkingsproces. Er is eerder werk van mij gepubliceerd in de ***, het driemaandelijkse blad van het ***, in het personeelsblad van het *** en in de ***. Ik heb enkele fragmenten uit *** bijgevoegd. Als u geïnteresseerd bent in het manuscript, verneem ik dat uiteraard graag. Met vriendelijke groet, ***

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2008 - 0:23
Bo, uit mijn (recente) ervaring met ingrijpende gebeurtenissen heb ik ondervonden dat uitgeverijen het heel eerlijk en goed van je vinden om het zo te verwoorden! Jij bent de ervaringsdeskundige en die zoeken ze nou eenmaal. Het is niet arrogant, je legt ze gewoon iets uit wat jij toevallig al weet: dat het kan helpen bij de verwerking.

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2008 - 1:04
Bo, Ik heb je verhaal hier in het forum, met aandacht, gevolgd. Een echt gebeurd levensverhaal doet het altijd. Ook bij waargebeurde verhalen in films wordt je met de neus op de feiten gedrukt en kun je er niet zomaar omheen. Zeker niet als je het zelf hebt meegemaakt. Een pluspunt voor een breed en sociaal gericht publiek. Het is een prima inleidende brief waarop respons moet volgen. Misschien té levensecht waar jijzelf, als betrokkene én schrijfster, té persoonlijk bij kunt worden, maar een gedegen "derde" - eventueel de corrector van de uitgeverij - zal er wel de nodige afrondingen in brengen en de voor de lezer minderbelangrijke gebeurtenissen wegbergen. Alvast succes Bo. Nu nog enkel die goeie moment treffen bij de uitgever en hou je geduld langszij, want aandringen werkt meestal verkeerd bij mensen die elke dag op de rand van hun stoel zitten en voortdurend van het ene risico in het andere moeten stappen. Zelfs met gekende auteurs. Een snel afwijzend antwoord wil nog niets zeggen. In dat geval is er dat belangrijke "moment" bij de uitgever niet. Als ik jou was zou ik dit schrijven naar meerdere gekende uitgeverijen sturen. Je hebt immers geenenkele verplichting tov uw huidige keuze. Alleen je uitgeverskansen liggen breder gespreid. Ook een uitgeverij met naam maak je met dit schrijven nieuwsgierig. En dat is toch wat je wil. We horen wellicht hier in het forum nog wel wat over het verdere verloop.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2008 - 9:27
Dit is een erg late reactie -ik had het nog niet eerder gelezen- maar ik heb toch een kleine opmerking. Je begint vier zinnen, vlak na elkaar, met hetzelfde woordje: Ze". Ik vind dat niet zo mooi staan in de een brief. 1) Ze gaat naar Amsterdam en belandt aan de zelfkant van de maatschappij. In het begin voelt ze zich wat verloren, maar al snel vindt ze, mede dankzij overmatig drugsgebruik, haar draai in de daklozenscene. 2) Ze slaapt overal en nergens en maakt de meest bizarre dingen mee. 3) Ze kruipt herhaaldelijk door het oog van de naald. 4) Ze wordt bijvoorbeeld door een verslaafde aan iemand verkocht die haar wil prostitueren, ook deze keer weet ze net op tijd te ontsnappen.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2008 - 14:24
Bedankt voor de reacties. Het lukt me nu helaas even niet om op alle tips en harten onder de riem te reageren, maar ik lees wel alles, neem het in me op en heb veel aan het meedenken en de feedback. Scorpio, je hebt gelijk. De brief was nog niet uitgeprint toen ik je berichtje las. Ik heb nu een keer "ze" vervangen door "het meisje" en in een andere zin de constructie veranderd, zodat het woordje "ze" niet zo opvalt. Nu ga ik het uitprinten en naar het postkantoor.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2008 - 14:51
Ik zou me niet laten afleiden door te twijfelen aan de substantie van je CV. Het gaat om de inhoud van je boek. Het onderwerp is pakkend genoeg en ik sluit me aan bij de anderen die je motiveren en een hart onder de riem steken.

Bo

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2008 - 0:30
Thanks! Op dit moment is mijn brief onderweg naar uitgeverij één. Ik ben door twee forumers getipt over uitgeverijen die waargebeurde verhalen uitgeven. Ik ben erg blij met deze tips. Eén heb ik gemaild met bovenstaande brief, maar dan natuurlijk een en ander aangepast. Ik kreeg direct een mailtje terug dat deze uitgeverij graag mijn manuscript wil lezen. De andere heb ik proberen te mailen maar ik kon geen lange tekst verzenden via het reageerformulier op de site. Ik kon ze niet op een andere manier bereiken, dus heb ik de tekst heel erg ingekort. Ik hoop niet dat ik het daarmee heb verpest. Even een reactie afwachten. Uitgeverij twee, die al heeft teruggemaild, heb ik het manuscript nog niet gestuurd, omdat ik eerst wil wachten wat de manuscriptbeoordeler vindt, en met zijn tips de tekst nog wil aanscherpen. Ik wist niet dat ik zo snel teruggemaild zou worden door de uitgeverij :paranoid: . O, en wat nu als de manuscriptbeoordeler mijn manuscript drie keer niks vindt. Mijn eerste interview staat (onbedoeld) al gepland, via via had een journaliste van een bekend tijdschrift over mijn levensverhaal gehoord. Ze mailde me met het verzoek voor een interview. Ik heb met haar afgesproken dat ze me interviewt op het moment dat mijn boek wordt uitgegeven, met een link naar mijn boek. Dat vindt ze een goed plan. Ik ook :) . Ondertussen verwaarloos ik de vertaalklus die ik heb aangenomen schandelijk :o . Vooral sinds ik dit forum heb ontdekt. Maar dat maak ik binnenkort weer goed.