Alles over proeflezende kinderen

@Rosali: Ik geloof dat je de kinderen best serieus mag nemen, al heeft de juf vast wel een gefundeerde mening (ze ziet meer kinderboeken). Wel is het zo dat een boek soms anders over kan komen als het wordt voorgelezen, dan wanneer kinderen het zelf lezen (met proefleesopdracht). Soms komen kinderen dan wel met kritiek, terwijl het bij voorlezen meer langs hen heen gaat. Is het misschien mogelijk om het zelf voor te lezen in een klas? Dan proef je de sfeer al beter, denk ik.

Ik lees ook graag kinderboeken hoor :) Heerlijk! @Pehamo: wat Trenke zegt is het inderdaad precies... @Ariadne: ik moet maar eens gaan kijken de biebs in Nijmegen zitten! :)

Ik heb vier kinderen die serieus proeflezen. Ik heb ze even moeten aansporen om het lef te krijgen kritisch te zijn. In het begin vonden ze alles goed, maar inmiddels durven ze echt te vertellen wat ze niet leuk vinden, saai vinden, niet begrijpen, missen etc etc. En het werkt goed. Op dit moment zijn ze het vierde deel uit de voetbalserie aan het lezen. En er druppelen steeds opmerkingen binnen. Dat iets niet klopt of dat een gebeurtenis te verrassend is en beter een beetje 'aangekondigd' had kunnen worden. Als beloning mogen ze straks een opmerking over het boek maken. Als het een leuke is, verschijnen deze met hun naam achterop het boek. Daarnaast krijgen ze natuurlijk een boek als het uitkomt. Het is wel belangrijk dat het lezers zijn en dat ze de boeken leuk vinden. Dat houdt hen geinteresseerd, enthousiast en opletten.

@Rapid: Ja, ze moeten wel even over een drempel heen, maar als je ze aanspoort en duidelijk vertelt wat je graag wilt, krijg je er veel voor terug. Ze moeten er even aan wennen om op een andere manier te lezen. Leuk hoe jij hen beloont! Hoe oud zijn jouw proeflezers, Rapid? En jongens of meisjes of beide?

@Sigyn, de leeftijden varieren van 9 tot 12. En dan heb ik nog een neeftje van 15 die heel veel leest, maar die tel ik niet tot de vaste proeflezers. En het zijn alleen maar jongens. Mijn dochters lezen ook mee. Maar die wil ik niet pushen. Kunnen zij er wat aan doen dat hun vader het leuk vindt om te schrijven......

Ja, dat herken ik. Ik push mijn kinderen ook niet. De oudste (12) vindt het wel leuk om er over te horen, maar houdt gewoonweg niet van lezen. Onze middelste (8 ) leest graag en leest ook mijn verhalen. En het prentenboek waar ik mee bezig ben, leest ze voor aan onze jongste van 4, dus die geeft op haar manier ook al commentaar. Tot nu toe zijn mijn dochters positief over mijn geschrijf, maar ik vermoed dat er misschien een vooroordeel in zit, haha.

Zeker heeft Trenke gelijk, Ik heb fases dat ik mijn boeken super en helemaal te wauw en precies goed vind. :nod: en dan weer denk ik, als er weer een brief ligt met, Past niet in ons fonds. :crybaby: Misschien moet er toch iets aan verbeterd worden. :o Dan probeer ik het te verbeteren en zoek proeflezers om me daarmee te helpen. Helaas word er veel geroepen en krijg je weinig antwoord. :) En nee Noekie, ik doe niet zielig. :D

Pehamo, dat je je eigen boek helemaal super vindt lijkt mij een voorwaarde, voordat je een manuscript instuurt naar een uitgever - sterker nog, op sommige sites van uitgevers staat zelfs dat je het anders niet eens hoeft te proberen! Als de schrijver er al niet in gelooft, wie dan wel? Echter, ook al je zelf overtuigd bent van de kwaliteiten van je manuscript, moet je het laten proeflezen - herstel, dat raad ik aan, ik wil niet overkomen als iemand die autoritair verplichtingen oplegt. :P Je ziet namelijk niet de fouten in je eigen manuscript. Het beste is om meerdere proeflezers proberen te krijgen, in ieder geval lezers van de doelgroep en lezers die naar stijl en grammatica kunnen kijken. En nee, sorry, ik heb geen tijd om proeflezer te zijn, in ieder geval voorlopig niet...

Dat begrijp ik Trenke, je arme kleine zieke kindje slokt alle tijd op. Hoe houden je oudere kinderen zich hieronder? voor hun is het ook niet leuk om een ziek broertje te hebben. Gelukkig zijn er een paar lieve schatten die mijn verhalen willen proeflezen. Ik plaats nu ook stukjes op www.basicpublishing.nl en krijg echt leuke reacties. :) Helaas loopt de proeflezerssite op schrijven online niet echt storm. Ik denk, ik promoot de boel door het adres neer te zetten, maar dat helpt niet echt. Het komt vast allemaal goed. :nod:

Hallo mensen, wat een leuk topic. Ik heb zelf 4 testlezertjes van 8-12 (50% M/J) Een neefje, 2 kids van een vriendin en een meisje van een vriendin van een vriendin die ik niet kende. Ik stuur het op met onderstaande brief. Ik kreeg leuke reacties, en vooral de vraag om een cijfer per hoofdstuk te geven was een gouden greep. EN overal stond MEER! Maar helaas was ik aan een aantal woorden vastgebonden... Hieronder mijn brief die de kids sowieso erg waardeerden. Hallo Suzanne, Ik ben Roos Boum. Voor je ligt een boek dat ik heb geschreven. Nu staat het nog op los papier. Dat heet een manuscript. In het Latijn betekent dit met de hand (manus) geschreven (script). Ik heb het niet meer met pen geschreven. Gewoon op de computer getikt. Binnenkort hoop ik dat dit manuscript een echt boek wordt. Laten we manuscript nu maar afkorten tot ms. Voordat het een echt boek wordt, moet er nog heel veel gebeuren. Eerst gaan testlezers het ms lezen. Testlezers zijn best wel belangrijk. Die mogen voor het een echt boek wordt, zeggen wat ze ervan vinden. Of het spannend is. Of leuk. Of stom. Wat ze er goed aan vonden of juist slecht. Waar ze om moesten lachen of huilen. Misschien moeten er stukken uit. Of moeten er dingen bij. Jij bent mijn eerste testlezer! Dat is voor mij ook heel spannend. Ik ben heel benieuwd wat je van het ms zult vinden. Alle dingen die jij zegt verwerk ik dan nog in het ms. Het boek wordt er beter van. Dan gaat het ms op een lange reis om een echt boek te worden. Er komt iemand die het ms op fouten nakijkt. Dan komt er iemand die de opmaak verzorgt. Dat is de indeling op de echte boekbladzijde. Dan zijn er nog mensen die de kaft maken. Weer andere mensen maken een paar tekeningen voor het boek. Daarna wordt het gedrukt. Eerst een proefdruk. Dan kijk ik nog een keer of alles klopt. En dan worden alle boeken gedrukt. Op het volgende blaadje staat een lijstje met zeven vragen. Als je het ms leest kun je dit losse lijstje ernaast leggen. Ik zou het fijn vinden als het je lukt bij ieder hoofdstuk die vragen te beantwoorden. Je mag gewoon krassen en strepen in de tekst. Ik hoop dat je een blauwe, een groene en een rode pen hebt. Als er iets bij moet kun je het in de kantlijn schrijven. Of op een kladbriefje. Als je me tussendoor wat wilt vragen of wilt zeggen, dan kan dat. Mijn emailadres is Roosboum apestaartje deds.nl Ik heb ook een site daar kun je meer over mij lezen: www.roosboum.nl Als het boek echt klaar is, stuur ik jou natuurlijk een boek op. En als je dan achterin kijkt zul je zien dat jouw naam erin staat! Achterin bedankt een schrijver namelijk iedereen die aan het boek meegeholpen heeft. Succes en alvast heel hartelijk bedankt. Vragen bij de hoofdstukken van Niet piekeren Pieke. Je mag dus in de tekst van het hoofdstuk zelf strepen en de antwoorden schrijven. 1. Wil je met groene pen onderstrepen wat je het leukst/mooist vindt in dit hoofdstuk. 2. Als er zinnen waren die je niet goed snapte, of moeilijk vond, wil je die dan met blauwe pen onderstrepen. Als die er niet waren hoef je ook niets te onderstrepen natuurlijk. 3. Wil je met rode pen doorstrepen wat weg moet uit dit hoofdstuk. Als er niets weg hoeft, hoef je natuurlijk niets door te strepen. 4. Vind je dat er iets bij moet in de hoofdstuk. Schrijf het dan maar in de kantlijn. 5. De laatste zin alweer van dit hoofdstuk. Zou je graag verder willen lezen? Ben je benieuwd naar hoe het verder gaat? Schrijf dan achter de laatste zin: MEER!! 6. Wat voor een cijfer zou je dit hoofdstuk geven? Tien is het hoogst. Zet het maar bij de titel neer. 7. Wat vind je van de titel van het hoofdstuk? Weet jij soms iets mooiers? Schrijf dat dan maar achter de titel erbij.

Wauw Roos, dit is hele waardevolle informatie! Dank je voor het delen! Vooral je uitleg in het begin is geweldig.

Heb alleen even jouw stukje gelezen Roos Boum... hartstikke leuk en lekker to the point. De kinderen krijgen veel leesvragen en kunnen daardoor vast zeer gericht te werk gaan. Nu ga ik ALLES snel lezen (als de situatie dat thuis toelaat!). :)

Hi Sigyn, dat eerste stuk over het ms werd ontzettend gewaardeerd vertelden de ouders. Ik had de juiste toon te pakken vertelden pa en ma. Kids waren helemaal enthousiast omdat ze zich ècht betrokken voelden bij het boek en voelden zich trots. En dat ze achterin genoemd werden was helemaal te gek. En dat ze een gesigneerd exemplaar kregen verheugen ze zich enorm op... Ik denk dat de truc is dat je de kids bij het hele proces betrekt. Van deze Suzanne kreeg ik meteen feedback de volgende dag. Verdere gerichte tips van haar bleven uit omdat ze net op dat moment naar het vervolgonderwijs ging en het daar zo druk kreeg. Maar de andere kids hebben leuke reacties gegeven. En vrijwel dezelfde!

Ja, ik denk dat het van cruciaal belang is hoe je de kinderen benadert. En Rapid schreef het ook al: de beloning in het vooruitzicht maakt het extra leuk. Goed dat kan niet ieder van ons doen, omdat uitgave nog maar moet gebeuren, dat besef ik. Vooral de duidelijkheid en het stappenplan van een schrijver vond ik zo goed van je. Zo weten de kinderen in welke fase van het proces zij bezig zijn. En op deze manier, met een hele persoonlijke brief, breek je voor hen het ijs, want voor hen (zeker voor Suzanne)ben je gewoon een vreemde, onbekende mevrouw.

Volgende vraag: Laat je 1 keer proeflezen of vaker? Ik bedoel: kinderen hebben proefgelezen en jij hebt verbeteringen aangebracht. En dan? Laat je het dan weer proeflezen, of laat je het proeflezen daarna hooguit aan volwassenen over? Ikzelf laat het tot nu toe alleen de eerste ronde proeflezen. Na het aanbrengen van verbeteringen laat ik nog wel eens een fragmentje lezen (bij twijfel), maar het hele manuscript opnieuw wordt voor mijn gevoel teveel. Het moet voor de kids leuk blijven om te doen. Ik laat het daarna lezen aan mijn volwassen proeflezer (de moeder van drie van mijn proeflezers), die veel verstand van kinderboeken heeft. Hoe doen jullie dat?

Ik heb er nog niet zoveel ervaring mee Sigyn, maar wat dacht je ervan om het aan je proeflezers te vragen? Het kan zijn dat ze het prima vinden dat ze het één keer gelezen hebben, het kan ook zijn dat ze het juist leuk vinden om te zien wat er met hun feedback is gebeurd en nog aan willen geven wat ze er nu van vinden. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoeveel je hebt veranderd. In ieder geval succes ermee!

Wat een geweldige brief, Roos. Geen wonder dat je proeflezers zich gewaardeerd en betrokken voelden. Ik heb veel proeflezers gehad bij mijn ms. Volwassenen en een aantal bevriende kinderen, het is voorgelezen op één school (groep 5/6) en op een andere heb ik het verhaal gepresenteerd in een klas (7/8) en toen gevraagd wie er zin had om me te helpen. Dat waren er véél! Ontzettend leuk en aan bijna alle reacties heb ik veel gehad. Toen ik de fb terugkreeg, heb ik daarna nog met verschillende kinderen gesproken, was enorm verhelderend. Ik had een lijstje bij het ms gedaan waaruit ze één of meerdere opdrachten konden kiezen. Ik plak 'm hier even onder, krijgen jullie een indruk. Vragen proeflezers AaVeeVeeZetCee (edit: is nu anti -ZZZ- club geworden): 1 Het verhaal wordt door twee kinderen verteld. Is het duidelijk welk kind er aan het vertellen is? Zet een streep bij de stukken waar je niet snapt wie het vertelt. 2 Begrijp je het verhaal? Zet strepen bij de delen die je moeilijk vindt. 3 Vind je het een fijn verhaal om te lezen? Zet een uitroepteken bij de stukken die lekker lezen. Bij de stukken die je niet leuk vindt of saai, zet je een kruis. 4 Klopt het verhaal? Hiervoor moet je héél goed lezen. Hebben de kinderen steeds de goede kleur ogen bijvoorbeeld, of hebben ze in het ene hoofdstuk groene ogen en in het andere bruine? Of hebben ze in het ene deel lang haar en in het volgende kort? Kloppen de dagen, of gebeurt er iets op donderdag en is het de dag erna opeens weer donderdag? Alles wat niet klopt, graag opschrijven. 5 Vind je de zinnen gemakkelijk of moeilijk? Staan er te moeilijke woorden in? Of woorden die je echt niet snapt omdat ze te raar zijn? Zet een streep onder al die woorden. 6 Zitten er stopwoorden in het verhaal? Dat zijn woorden die ik te vaak schrijf. Bijvoorbeeld: zo, wel, dan, maar, nu… Alles wat je opmerkt, graag opschrijven of aanstrepen! 7 Vind je het boek grappig? Welke stukken? Zet daar een streep bij. 8 Staan er dingen in het boek die niet logisch zijn, die volgens jou niet kloppen of niet kunnen? Zet daar een streep bij. 9 Wat vind je van het begin van het verhaal? 10 Wat vind je van het einde van het verhaal? 11 Welk persoon in het boek vind je het minst leuk? Waarom? 12 Plus en min: zet een plus bij alle woorden, zinnen of alinea’s die je erg goed vindt. Zet een min bij alle woorden, zinnen of alinea’s die je slecht(er) vindt. Ik heb het ze niet een tweede keer laten lezen, ze hebben al laten weten wat ze ervan vinden. Mijn dochter heeft het wel meerdere malen gelezen, ik hoefde het alleen maar lief te vragen. :lol: Erg leuk idee, Rapid, om hun mening op het boek te gebruiken. Heb ik volgens mij al in een ander topic een keer gezegd, maar het is en blijft een gaaf idee. Als het wordt uitgegeven wil ik de namen van de individuele lezers en de scholen in een bedankje zetten. hoe willen jullie dat aanpakken?

Hallo Sygin en Ing, Ing ook een uitgebreide lijst joh! Kreeg je echt op alle vragen een antw? Het gaat wel ver voor tekstverklaren. De jongen van 8 die ik had zou dit nog niet gekund hebben denk ik. Misschien leeftijdafhankelijk wat je kunt vragen? Ik heb het ze geen 2e keer laten lezen. Wel heb ik achteraf nog gevraagd na een paar weken, of ze er een opstelletje over wilden schrijven, om te kijken wat was blijven hangen. Dat kwam niet zo goed van de grond, maar ik kreeg korte mails, waaruit bleek dat de kern goed was blijven hangen.

@Ing: Inderdaad goed om de vragen op papier te zetten. Je geeft heel duideijk aan wat je als schrijfster wilt weten. Gewoon even nieuwsgierig: Hoe bevalt jou de vragenlijst op deze manier? Ik vraag me nl. af of je niet wat teveel van je proeflezers vraagt. Vooral omdat sommige vragen op zich al twee of drie onderdelen bevatten. En kon je goed achterhalen welke streep bij welke vraag hoorde? Het is denk ik ook wel afhankelijk van de leeftijd van het proeflezende kind, hoeveel je kunt vragen, zoals Roos zegt. En van de leesinteresse.

Ik ben geloof ik niet duidelijk genoeg geweest. :confused: Deze lijst was niet voor kinderen van 7/8 jaar maar voor kinderen uit groep 7/8, dus een jaar of 11-12. Iets ouder dan de doelgroep van het verhaal, maar daar heb ik bewust voor gekozen om te zien tot welke leeftijd kinderen het verhaal leuk zouden vinden en omdat je van die leeftijd weer meer kunt vragen dan van kinderen van 8 (oh, wat logisch :nod: ) Bij hun manus kregen ze allemaal de lijst die in de andere post staat en daarop kruisten ze dan aan voor welke 'opdracht' ze hadden gekozen. Sommige kinderen kozen er één, andere meer. De enige die geen enkel kind had gekozen was de stopwoordjes vraag, de rest was allemaal 'gedekt'. Nadat ik hun aantekeningen terugkreeg, heb ik met veel kinderen nog een gesprekje gevoerd. Niet alle aantekeningen waren even waardevol, maar over het algemeen ben ik er toch wel tevreden over. Het brengt ze verder dan 'leuk, spannend, stom'. De vragen ogen zo misshcien een beetje moeilijk, maar ik heb het ze niet klakkeloos gegeven maar uitgebreid vooraf in de klas besproken en geïntroduceerd. In groep 5/6, de doelgroep, is het verhaal voorgelezen en heeft de leerkracht aantekeningen gemaakt over hoe de kinderen reageerden. Die kinderen heb ik dus geen lijstje gegeven, maar ik heb wel met een heel stel gesproken toen het boek uit was. Alleen daarom al zou ik het aanraden, want wat is dat leuk en leerzaam!

Hoi beste medeschrijvers. Ik zou nu best proeflezende kinderen of volwassenen kunnen gebruiken. Ik werk al een poosje aan een kinderboek en tot nu toe was het allemaal koek en ei tussen mij en mijn proeflezer die het ook op goed Nederlands nakijkt. Nu komen we bij het op een na laatste hoofdstuk en ik vind dat zelf de finale. hier heb ik het hele verhaal naar toegewerkt. Supperspannend! Vind zij er niks aan. Ze vind het saai, reden om het boek weg te leggen, ooit gebruikt in een film dus helemaal niet leuk verzonnen. Tja, dan voel ik me onzeker. ====================== Ik hoor graag jullie reacties, is dit stuk saai? Jimmy keek omhoog en zag boven het hoofd van Jonathan een rotspunt uitsteken. Vlak daarboven zat een richel. ‘Kijk,’ wees hij. ‘Als we op die richel kunnen komen, dan zijn we veilig voor het water, of niet?’ De twee jongens namen de richel aarzelend op en zagen toen erboven een glinsterende zoutstreep. ‘Boven die richel, zie je dat? Daar is een rand,’ wees Jonathan nu aan. ‘Ja, dan zitten we nog een stukje hoger,’ knikte Jimmy peinzend. Ze keken elkaar aarzelend aan en tegelijk om toen er vlak achter hen opnieuw een grote golf neer kletste. Het zeewater spatte over de rand van de kuil en kwam nog niet ver, maar elke nieuwe golf kwam steeds weer een stukje verder. Ze konden elk moment overspoeld worden. ‘Zullen we toch niet proberen om door het water te lopen?’ Jonathan zei het aarzelend en wees de richting in van de geheime trap. Toen Jimmy zag hoe hoog de golven al boven de rotseilandjes klotsten, schudde hij zijn hoofd. ‘Dat lijkt me geen goed idee. ‘Nou, dan denk ik dat we maar moeten klimmen,’ besloot Jonathan. ‘Tja,’ verzuchtte Jimmy, ‘dat is beter dan hier blijven kijken naar die enge golven.’ Jonathan keek naar links en naar rechts. Waar zij stonden was het laatste stukje droog zand, maar dat zou echt niet lang meer zo blijven. Nadat een woest bulderende golf neerkletste was er nog maar twee meter tussen de jongens en de zee over! ‘Goed, we gaan klimmen,’ knikte Jonathan. ‘Ja, anders wordt onze tekening toch nog nat,’ verzuchte Jimmy dapper. Hij was net aan boompjes klimmen gewend en het idee tegen die enge steile rots op te moeten klimmen liet hem huiveren, maar dat zei hij zijn vriend maar niet. Jonathan gaf het schilderij aan Jimmy, daarna zette hij een van zijn voeten op de roestige ijzeren ring. Hij greep een rotspunt beet en klom omhoog naar de richel, toen was hij al een meter hoog. Jimmy gaf het schilderij aan, zette een voet op de roestige ring en kwam naast zijn vriend staan. Ze keken omlaag waar nog maar een metertje droge grond over was. Jonathan zocht naar een plekje boven hem om weer naar toe te kunnen klimmen. Jimmy was al naast hem en nam de lijst van hem over. Druk bezig met klimmen merkten de twee jongens niet hoe beneden hen een golf het laatste stukje droge strand verslond. Tevreden gaf de golf de voet van het klif een tikje. Het was net of de zee zei, “tikkie, jij bent hem!” Maar de harde rots had geen zin in spelen. Opnieuw raakte een golf de rots en de brutale golf kwam plonzend en schuim spetterend al ietsje hoger als net. Jonathan pufte even uit, ze waren net drie meter hoog en hij hoorde de wind een jammerlijke kreet mee nemen. Rigsby jankte nog steeds zielig. ‘Ik kom zo! Rigsby, stil nou, ik kom eraan!’ Jonathan riep ongeduldig terug, maar dat hielp niet, de herdershond bleef het uithuilen. Rigsby zat achter de grote rots op de stenen trap. Hij kon het strand niet meer zien en het stukje zand tussen de rots en de stenen trap raakte steeds meer overstroomd. De hond blafte woedend tegen het stijgende water. Jonathan probeerde sneller te klimmen. Des te eerder kon hij weer naar Rigsby toe, want hij vond het erg zielig om zijn kameraad zo te horen janken. Jimmy klom naast hem mee en steeds weer gaven de jongens het schilderij aan elkaar over. De jongens voelden de toppen van hun vingers pijn gaan doen. De rots was zo hard en koud en beneden hen klonk er iedere keer een klotsende klap als een golf de rots raakte. Ze stonden stil op een smal stukje richel en keken omlaag. Verschrikt zagen ze onder hun voeten, een verkleurd stukje rots, dat net nog op ooghoogte was geweest, borrelend onder het grauwe kolkende water verdwijnen. ‘Gatverdamme,’ mompelde Jimmy, ‘het water komt steeds hoger.’ Ze keken om en zetten grote ogen op. Onder hen was er alleen nog maar woest kolkende zee. Tientallen golven duwden tegen elkaar aan om maar tikkie met de rots te kunnen spelen!! ‘Vooruit Jonathan, klimmen,’ riep Jimmy gehaast.

@Ing: Het scheelt inderdaad veel dat ze al wat ouder zijn. En ze hebben dus zelf gekozen welke vragen ze zouden beantwoorden. Dat maakt het ook anders. @Pehamo: Dit is absoluut iets voor het proeflees-subforum, lijkt me. Plaats 'm daar anders ook eens. Ik vind het gegeven waar je over schrijft leuk. Stof genoeg om spanning op te bouwen. Die spanning mis ik een beetje, doordat je vrij lang van stof bent. Ik ben zelf ook vrij lang van stof als ik begin te schrijven, maar bij herlezen deel ik zinnen op en schrap ik woorden. Ik denk dat het fragment wat spitser kan, wat puntiger, waardoor het spannende element meer naar boven komt. Even zoeken naar een goed voorbeeld, ogenblikje....hebbes. Nadat een woest bulderende golf neerkletste was er nog maar twee meter tussen de jongens en de zee over! Hier zit een spannend element in dat je naar voren kunt halen, maar waar je op deze manier te weinig gebruik van maakt. (bijv.) Een hoge golf kletste woest bulderend neer. Langzaam trok het water weg. Tussen de jongens en de zee zat nu nog maar een meter of twee. Zo zijn er meer stukken waar je woorden kunt schrappen, of zinnen opdelen, zodat je meer nadruk op het spannende legt.

Bedankt Sigyn, Dit verhaal is nog in bewerking dus ik neem je tip zeker mee. :nod: Tja, dat lang van stof is een makke van me. Iemand anders zei dat het juist een charme is doordat je je dan nog beter in de sfeer kunt inleven. :o

Ik ga in samenwerking met een theaterzaal in een zeshonderd jaar oud kasteel drie bovenbouwgroepen van een basisschool mijn nieuwste manuscript laten proeflezen. Nou ja, dat proeflezen doen ze natuurlijk in de voorbereidingsfase. Maar we gaan er in het kasteel met elkaar over praten. In totaal gaat het om 45 kinderen. Natuurlijk krijgt de school als dank een exemplaar van Waterspiegel en van het boek, als het manuscript inderdaad wordt geaccepteerd door mijn uitgever. Na afloop van de proefleessessie krijgen de kinderen een rondleiding door de gewelven van het kasteel. Dit is een waardevol topic. Ik ga de handige tips zeker meenemen in de voorbereiding. De proefleessessie is op 10 december.

Ik heb dit topic met veel interesse gelezen. Nadat ik mijn ms voor een Vlaams Filmpje had laten proeflezen door een elfjarige, merkte ik al meteen dat ik het grondiger had moeten aanpakken. Ik had me nog wat teveel laten leiden door mijn onzekerheid omdat het de eerste keer was dat ik iets liet lezen door iemand van de doelgroep. Ook moest ik meteen 'openbaar' maken dat ik schreef ;). Maar het feit dat ik vertrouwen had in mijn verhaal hielp me over de drempel. Ik heb het achteraf wel met haar besproken, maar kreeg veel staccato-antwoorden (leuk, spannend, ja, neen). Volgende keer wil ik het meer voorbereid aanpakken en daar heb ik veel tips voor gekregen hier, waarvoor dank :). Klinkt erg leuk, Helga! Ben benieuwd er in december meer over te horen.

Inderdaad! Leuk topic. En handig ook die specifieke vragen om kinderen te stellen. Mijn boek 'Zus voor één nacht' heb ik laten proeflezen door mijn oudste dochter en een leesgraag vriendinnetje van haar. Cochterlief is redelijk kritisch, maar het probleem is inderdaad dat het benoemen moeilijk is. En in haar geval is het toch moeilijk kritiek te hebben op je moeder. ;-) Het andere meisje had het boek rázendsnel uit en vroeg of ik meer had. Dát was een goed teken, vond ik. Over het algemeen gebruik ik volwassen én kinderen als proeflezers. De volwassenen voor het technische werk: komen personages goed uit de verf, wordt het niet té onwaarschijnlijk, had ik die of die scène anders aan kunnen pakken. De kinderen zijn er meer voor om te kijken of het verhaal en de karakters 'werken'. In de praktijk zijn echt goede proeflezers, volwassen of kind, moeilijk te vinden. Kritisch lezen is iets dat je moet leren, dat gaat niet zomaar. Leuk trouwens, Helga, jouw 'proefsessie'. Zelf verzonnen?

Ik heb mijn manuscript aan de juffrouw van mijn dochter gegeven. Zij las het voor in de klas. De kinderen vonden het geweldig, maar de juf zelf vond de grapjes te flauw. Naar wie moet ik nu luisteren? Naar de juf of naar de kids?

Het gaat er ook om HOE het verhaal wordt voorgelezen. Doet de juf leuke stemmetjes? Hoe is de sfeer op dat moment in de klas. Ik denk niet dat je een beslissing van 1 moment moet laten afhangen. Btw. Ik wil graag met mijn dochter proeflezen als er vraag naar kind-poeflezer is. Kom maar op! 9 jaar Avi 6 ( heeft beetje moeite met lezen, maar ik help veel mee) en heeft ook nog plenty vriendinnen met avi 9 die graag lezen en het een erezaak vinden. (Alle vriendinnen van mijn dochter zijn zelf amateur schrijvers geworden de laatste maanden. Het is een virus!) xsg

@ Devenda, ik kom eens per maand op het Schrijverscafé op de zolder in het kasteel. Zodoende ken ik de vrouw goed die daar de boel runt. Het was haar idee.

Ik geef al zo lang les in de bovenbouw (groep 6-7-8) van een basisschool dat het voor mij niet moeilijk is om proeflezers te vinden. In de lente vroeg ik in groep 7 en 8 wie dat voor mijn Vlaams Filmpje (een prehistorisch jeugdverhaal) wilde doen. In de zomervakantie heb ik hun commentaar (plus dat van vier volwassen medeschrijvers) verwerkt en hen in september opnieuw de herschreven versie laten lezen. Een klein probleempje was dat vier van hen intussen brugklasser waren, maar ook die kinderen deden toch weer met plezier mee. Het werkte denk ik wel mee dat ik hen een boekenbon plus een exemplaar van het boekje in het vooruitzicht stelde als mijn verhaal gepubliceerd wordt. Ik heb er in elk geval veel van geleerd en geef jullie voor die leeftijdsgroep de volgende tips mee: * Leg de kinderen héél goed uit waarom je niets hebt aan opmerkingen als 'wel leuk', maar dat je op zoek bent naar rechtstreekse en eerlijke kritiek. Als kinderen het waarom daarvan snappen, durven ze wel dingen in je verhaal af te kraken. De meeste kinderen zijn veel banger om volwassenen voor het hoofd te stoten dan wij meestal denken. Je moet ze over die drempel zien te krijgen. :) * Stel heel concrete vragen (dat advies zag ik in de draad al vaker) waar kinderen een kort en duidelijk antwoord op kunnen geven. Je kunt ze wel de ruimte geven om dat uitgebreid toe te lichten, maar slechts heel weinig kinderen (óók uit de groep van de hoogbegaafden) doen dat. * Vraag ze om met een marker woorden en/of zinnen aan te geven die ze niet begrijpen of bv heel vaag of saai vinden. Dat doen veel kinderen wel heel goed en nauwgezet.

Wordt dat niet een dure grap, zo Hay? Boekenbonnen, boeken... Als je het allemaal optelt voor een flinke groep lezers.... De kinderen die ik vraag vinden het gewoon vreselijk stoer dat ze het mógen lezen. Het feit dat 'Zus voor een nacht' nu gepubliceerd is, helpt trouwens wel. Ze hebben nu het gevoel dat ze voor een beroemde schrijfster mogen proeflezen... En dan kan ik honderd keer zeggen dat een boek gepubliceerd hebben niet hetzelfde is als.... Zíj vinden het stoer ;-) @ Helga: echt megagoed idee!