uitgeven bij boekscout zonder betalen??

@elsje Als je mijn mening wilt weten. Ik zou het eerst bij een reguliere uitgever proberen. Niet dat ik veel ervaring heb met uitgeverijen, maar ik ben bij Free Musketeers bij toeval gekomen door een schrijverswedstrijd. Als dat niet het geval was geweest had ik het naar een reguliere uitgever gestuurd. (oke, tussendoor wel, maar kreeg ik een leuke afwijzing). Het is dat ze mij hebben gebeld, want ik had die hele wedstrijd alweer uit mijn hoofd gezet, toen ik niet op de longlist stond. (Tja, je gaat toch verder kijken) Maar ik heb geen spijt van mijn beslissing, begrijp me goed. Ik zie dit als een leerproces en ik denk dat ik waarschijnlijk hetzelfde zou handelen als nu

Lees ook eens de andere topics over Free Musketeers. Intypen onder Zoeken.

Ik heb ook een tijd gedacht aan Boekscout. Ik heb die 40 mailadressen verzameld, maar ik was het niet eens over mijn contract. En ze wilden opeens ook de titel van mijn gedichtenbundel veranderen, alsof die twee letters meer iets meer inkt kostte :s Het was vreemd en ik kreeg dezelfde contactpersoon als bij Freemusketeers... "Gratis je eigen boek" klopt niet. Want je moet een deel inleveren. Ik heb m'n contract nog steeds hier liggen en ik zou er nóg niet tevreden mee zijn. Ik ga dan liever naar een reguliere uitgever.

Nog maar enkele dagen lid van dit forum, wil ik, voor de eerste keer, misschien té uitgebreid, in deze rubriek reageren. Niet voor de publiciteit, wil ik me toch even voorstellen als kaderlid bij een middelgrote Vlaamse reguliere uitgeverij. Met mijn aanwezigheid hier uit interesse voor de gedachtengang bij de schrijvers in het algemeen. Ook als hobbyist die regelmatig een gedichtje of kortverhaal pleeg, zonder het ooit gepubliceerd te hebben. Onze uitgeverij berust voor 90% op een team van vaste auteurs die de kern uitmaken van het totale budget. Voor de overige 10% contacteren we zelf de auteurs op basis van behaalde prijzen, opmerkelijke publicaties of bij gelegenheid voor de door onszelf aangegeven actuele onderwerpen. Zelden valt de keuze op een gelegenheidsmanuscript dat via e-mail opgestuurd wordt. Via post opgestuurde manuscripten worden nog zelden beoordeeld of het moeten kinder-, foto- of historische boeken zijn met veel bijkomstig materiaal. Toch reageren we altijd positief op elk ingestuurd manuscript, om soms de collega's voor te kunnen zijn bij het binnenvallen van een eventueel "gouden ei", waarmee full-time een literair specialist en een beoordeler naar inhoud actief zijn. Twee belangrijke functies waarbij de literator dikwijls inhoudelijk niet eens weet wat hij leest en ook de werken van de kernauteurs herhaaldelijk uitpluist, terwijl net andersom de inhoudsbeoordeler nét daarin zijn taak vindt. Hij is namelijk ook de persoon die de binnengestuurde manuscripten, in eerste instantie, beoordeelt. Afhankelijk van het aantal opgestuurde manu's en hun kwaliteit kan de beoordelingstermijn wisselvallig zijn. Elk toegestuurd werk legt eerst een administratieve weg af, wordt geregistreerd en komt dan in het bureel van de inhoudsbeoordeling terecht. Sommige manuscripten krijgen reeds na enkele bladzijden een (ver)oordeel mee. Voor anderen worden wel eens ganse hoofdstukken - maar vooral het slot - gelezen. Dit laatste, met een goede opbouw vooraf, geeft dikwijls de point van het hele boek. Begin en einde zijn cruciaal, maar vragen ook meestal de meeste tijd van de auteurs. Dit geldt zowat voor al de uitgaven. Van gedicht tot lijvig roman. Dit, toch even belangrijk voor de geloofwaardigheid van mijn bijdrage, in het kort mijn persoonlijke voorgeschiedenis. De aangehaalde pod-uitgeverijen ken ik enkel van hun websites, maar - op het eerste zicht - in vergelijking met onze reguliere uitgeversopties vallen mij twee dingen op: De verkoopprijs van het boek en heel belangrijk: het aanleveren van die e-mailadressen. Geloof me, elk manuscript krijgt aan die voorwaarden een goede beoordeling. Deze verkoopprijs - en dan zijn er al een hele reeks tussenposten uitgeschakeld - ligt, zeer begrijpelijk, vrij hoog, omdat men met enkele exemplaren uit de kosten wil zijn en men er vooral op rekent dat de 'fiere" auteur zelf hiervan een behoorlijk aantal aan de man of vrouw brengt. De persoonlijke e-mailadressen zijn er om uw naaste familie- en vriendenkring aan te zetten, bijna te verplichten, tot kopen. Probleem hier is dat je vriend dat misschien eenmaal graag ziet aankomen. Maar zeker niet té dikwijls als hij of zij geen lezer is en jij een productief schrijver. Maar het ergste van heel dit opzet vind ik dat net die nabije mensen aangesproken worden tot kopen die misschien niet dadelijk lezer zijn en uw boek mooi ongeopend in de boekenkast zetten, of ze zouden het om u te plezieren wel gaan lezen. Je moest hen eens een inhoudelijke vraag stellen? Ik ben nog steeds van mening dat eender welk boek, door de auteur uitgegeven wordt met de bedoeling om gelezen te worden, in de hoop er ooit succes of waardering mee te boeken. Vermits elke uitgave heel wat voorbereiding en geld kost, begrijpt u zelf best dat een commerciële uitgeverij met heel wat vaste- en personeelskosten bij elke uitgave een ernstig risico neemt en niet zomaar over een nacht ijs kan gaan. Daarom wordt de verkoopsmarkt grondig onderzocht op zoek naar de beste kans op slagen. Zo'n onderzoek is dikwijls belangrijker dan de kwaliteit van het boek. Alhoewel de twee hand in hand het risico sterk kunnen verminderen. Zeker als men enkele populaire schrijvers in die kern heeft. Bovendien liggen vertalingen heel sterk in de boekenmarkt en zijn vertalers erg voordelig. Mijn advies is, met veel geduld, meedingen aan wedstrijden met naam, opsturen naar alle reguliere uitgeverijen, hun advies kan je op een betere weg helpen, publiceren waar maar kan... Zorgen voor naambekendheid én natuurlijk een goed en verzorgd product afleveren. Zo weinig mogelijk fouten laten staan en in "Word" kan men toch met een 11 punt lettertype al een gemakkelijk leesbare presentatie maken. Maak je helemaal niet zo druk over auteursrechten en zo. Een auteur wordt op termijn wel een vriend. Geenenkele uitgeverij zal zomaar met jouw manuscript gaan lopen. Integendeel hoopt de uitgever bij een goed manuscript dat je hem een tweede en volgende kansen biedt. Want meestal staat hij achter de zijlijn en is schrijven voor hem/haar niet weggelegd. Een vast contract is natuurlijk het kroontje dat zelden opgezet wordt. En uitgeven in eigen beheer... Blijf daar met je vingers af. Dat is nu net wat die internet-uitgeverijen het allerliefste willen. Het zijn blijkbaar enkel en alleen maar digitale drukkers waarvoor jij bijna het ganse werk mag doen en waarvoor je achteraf ook nog goed mag betalen. Vraag eens prijs bij een vijftal drukkers uit de buurt! Je verdient zo al heel wat geld en je boek komt even professioneel in je boekenkast. Maar vooral denk er aan dat het product waaraan jij zo lang gewerkt hebt dient om gelezen te worden.

Wow, Gilbert, wat goed! Dit soort informatie is voor ons heel waardevol, dank je wel!

Zeker, Gilbert, hier hebben we wat aan. Welkom dus op ons forum. Ik hoop dat je ons nog vaak van informatie wilt voorzien. Dank! Een ding vraag ik me af. Ik verbaas me al tijden over het feit dat er veel vertaald werk op de markt komt. Zelf schrijf ik kinderboeken en volg de uitgaven een beetje en dan gebeurt het vaak dat ik boeken zie waarvan ik denk: hier had beter een Nederlandse auteur aan het werk kunnen zijn met dit onderwerp, want nu is het zo duidelijk Engels of Amerikaans en dus niet aansluitend bij de leefwereld hier. Je schrijft dat vertalers goedkoop zijn. Maar ik neem aan dat de uitgever aan de oorspronkelijke schrijver evenveel geld kwijt is (aan royalties of verkooprechten) als aan inlandse schrijvers. Daar komt dan nog de vertaalprijs bovenop. Of werkt dat niet zo. Krijg je als auteur minder als je in het buitenland verkoopt? Oftewel ben je als uitgever goedkoper uit als je vertaalrechten koopt?

Bedankt Gilbert, dat stuk is zowel leerzaam als motiverend. :)

Gilbert, Een zeer interessant stuk. Ik begrijp uiteraard dat uitgeverijen niet over één nacht ijs gaan bij hun beslissing om wel of geen boek uit te geven en de rol die de commercie daarbij speelt. Toch vraag ik me af of er nog (genoeg) uitgeverijen zijn die het wel aandurven om een "literair juweeltje" te publiceren waarvan ze weten dat het een select literair publiek zal aanspreken? Worden dit soort publicaties (en de risico's die daaraan verbonden zijn) naar uw gevoel door de tijd heen steeds meer beperkt, juist door het commercieel belang?

Gilbert, heerlijk verfrissend om zo'n openhartig, oprecht en zakelijk bericht te vernemen. Van iemand die het weten kan. Bedankt daarvoor.

Zo kan het dus ook. Je wilt zeker niet zeggen bij welke reguliere uitgever jij zit, Gilbert? Lannoo, Standaard uitgeverij of misschien wel Clavis?

hey, Jeetje gilbert, wat een lang stuk heb jij geschreven! ik heb het hele stuk aandachtig doorgelezen met daarbij de kennis dat het inderdaad waar is dat je bij normale uitgeverijen niet zelf hoeft te betalen, en je boek wordt altijd sirieus genomen en ook goed doorgenomen. Maar ook sommige internetuitgevers kunnen best wel goed zijn. Het uitgeven in eigen beheer daar hoef ik niet aan te denken want daar is op dit moment mijn budget niet groot genoeg voor. Daarom wilde ik nog even vragen of iemand een uitgeverij weet die wel af en toe dichtbundels uitgeven, want bij heel veel uitgevers staat dat je geen dichtbundels hoeft op te sturen omdat de markt er slecht voor is. (Sorry als ik typfouten heb gemaakt maar ik zit op het moment met mijn arm in het gips)

Kijk eens in de bieb, Elsje. Daar vind je de dichtbundels en kun je meteen opschrijven van welke uitgever ze komen.

Vandaag heb ik mijn dag niet, geef ik ogenblikkelijk toe. Maar na enkele reacties krijg ik de indruk dat ik de enige ben die weinig nieuws ontwaart in de bijdrage van Gilbert, hoe mooi die ook moge zijn. Men geeft allleen spul uit dat bijna gewaarborgd resultaat geeft, waarschuwt voor POD en vraagt begrip voor het feit dat er nauwelijks financieel risico gelopen wil worden. Wat is hier zo voortreffelijk aan, wil iemand mij dat uitleggen? Wat mis ik hier?

Het is vooral voortreffelijk dat we dit leren. Natuurlijk, sommigen wisten het allang, maar anderen niet en van de mensen die het allang "wisten" zijn er misschien een paar die geen feiten kennen maar het vooral "van horen zeggen" hebben. Natuurlijk is het kut om te horen dat je waarschijnlijk amper kans maakt, maar je weet wel waar je aan toe bent.

Tja, misschien ging ik er teveel vanuit dat men dat onderhand wel weet. Voor mij voegt het in elk geval niets toe. Fijn als dit voor anderen anders is, dat wel.

Jessi, Wat ik mooi vind aan de tekst van Gilbert is het feit dat ik nogmaals besef hoe belangrijk het is om pro-actief de boekenmarkt te bewerken. Hij bevestigt wat ik dacht en hij zit midden in die wereld. Pro-actief handelen zie je gedaan worden door bijv. andere forumleden. Mario Kluser toont aan dat er meerdere wegen zijn naar wat we, of althans velen van ons, nastreven. Dat de weg naar reguliere uitgaves, wanneer je - kort door de bocht - niet in de commerciele stroom zit met je verhaal, eigenlijk tijdverlies is. Maar... als je in staat bent (qua energie, tijd, kapitaal) om de markt te bewerken, je ook een eigen groep lezers kunt vinden die uiteindelijk een basis vormen voor jouw boeken. Die voorbeelden zijn er. De lezers vinden jou niet omdat ze alleen maar geconfronteerd worden met de commerciele stroom. Dus als de lezer niet naar je toekomt, dan ga je naar de lezer toe. Ik ben van mening dat er bij veel lezers een latente behoefte bestaat naar andere boeken. Je moet in staat zijn om die behoefte bloot te leggen en dat doe je door naar de lezer toe te gaan. Ik blijf het herhalen. Dat is een belangrijke sleutel.

Toch nog een toevoeging: voor mij klinkt het net iets teveel als: "Bij ons maak je waarschijnlijk geen schijn van kans, maar trap niet in POD." Daar proef ik een beetje een belediging voor mensen die wel degelijk via die weg succes behaald hebben en die ik in hoge mate respecteer. Boekenbent werd genoemd. Ik bedoel maar......ik krijg een beetje het idee dat een dergelijk bedrijf op een hoop gegooid wordt met minder solide bedrijven, die dan zouden teren op het vermaledijde ego van de auteur. Ja, daar heb ik moeite mee. Nogmaals, als anderen zonder deze ballast hiervan leren is dat fraai. Ik hoop echter dat zij beseffen dat er wel degelijk respectabele POD-bedrijven zijn. En nee, voor de nieuwsgierige, ik heb geen aandelen en geen belangen, hooguit sympathieën.

Onze reacties kwamen kennelijk bijna tegelijk binnen Griseo; ik had de jouwe nog niet gelezen toen ik de mijne tikte. Ik ben het volstrekt met je eens!

Maar zijn er echt successen bij POD uitgevers dan? Roos Boum, maar die werd opgepikt door een reguliere, voor zover ik weet, en Sonja Bakker ook.

MichaM, Wat dacht je van Hugo Claus en Carlos Ruiz Zafon? Ook geen misselijke namen...

KIM!!!!!!!!!!!!!!!!!

@Wonderer: Ja, ze worden wel opgepikt door een reguliere, maar pas nadat een EB-uitgeverij hun de kans heeft geboden.......

Kim heeft toch nooit bij een POD gezeten, Jessi. Passage lijkt me nou niet echt een POD.

Passage is inderdaad een reguliere uitgeverij.

Vergeef me als mijn info niet correct is, maar ik dacht dat zij via Boekenbent bij de regu terecht was gekomen. Zoniet, ben ik dus abuis....

Dat was Roos.

Ja, ik denk dat ik idd met Roos in de war ben....:o

"ik dacht dat zij via Boekenbent bij de regu terecht was gekomen. Zoniet, ben ik dus abuis...." Ik weet het niet heel zeker maar volgens mij kom je via Boekenbent niet bij een reguliere uitgever. Boekenbent is, voor zover ik weet, geen bemiddelaar. Ook als je via Boekenbent bij een reguliere uitgever komt, heb je dat voor het allergrootste deel aan jezelf te danken (of aan de kanalen die voor jou zijn gaan stromen).

Ik had nu niet zoveel reacties verwacht. Alvast allemaal bedankt voor die lieve woorden. Maar vind dat er zeer velen met hun talenten worstelen. Soms op een verkeerde manier. Maar vooral ondoordacht financieel belastend gebruikt worden omdat een schrijver helemaal niet zakelijk en meestal een dromer is. Een vos tracht dan zijn streken op hun gevoelige plekken te leggen. Een regulier uitgever leeft eerder mee met zijn auteurs en ik ben herhaalde malen op huwelijksfeesten, familiefeestjes, geboortes of koffietafels na overlijdens geweest. Je bent na jaren een stukje familie geworden. Tegenwoordig is dat alles een puur zakelijk gebeuren. Ook bij de jongere generatie auteurs. Soms ongeduldig veel te vlug tevreden. Niet alleen bij der auteurs, maar op alle terreinen noem ik soms "verjonging", "verarming". Hiermee scheer ik niet iedereen over dezelfde kam. Maar van het begrip dat ze van ouderen vragen en krijgen wordt een heel klein beetje respect als tegenprestatie verwacht. Gewoon mijn idee hoor. Maar verwacht alvast ook niet van mij dat ik de wijsheid in pacht heb. Helemaal niet en kan er regelmatig totaal naast zitten. Want elke uitgave van een boek is een verhaal en een avontuur apart. Dat maakt het ook soms entousiast mooi en ongelooflijk boeiend. Bovendien ben ik een verteller en kom hier ook vooral terecht om eens lekker ontspannen uit te blazen. Mijn ervaringen uitwisselen zijn er graag bijgenomen en ik zal trachten jullie, zover als ik kan, daarmee behulpzaam te zijn. Een beetje ijdelheid om wat fier op te zijn mag wel. Hoop ik. Dit geldt namelijk voor elke ambitie. Vermits ik, sinds mijn Pol. & Soc. studies - eigenlijk met de bedoeling om journalist te worden - net na mijn legerdienst terecht kwam in een kleine uitgeverij, met de opdracht gans alleen wekelijks een zeer lokaal abonnementenweekblaadje van 8 blz. te vullen, wat ik drie jaren deed en sindsdien, gedurende meer dan 40 jaar, constant in de drukkerij- en uitgeverijwereld vertoef kun je aan mijn ouderdom wel merken dat ik misschien als pluspuntje dat beetje ervaring meedraag dat ik uit de achterkeuken van de overkant van de auteur ken en contact had en heb met zeer vele auteurs. Maar ook met muziekartiesten, want naast uitgeven van boeken zit er ook muziek in een kleine nevenafdeling van de zaak. Ook nieuwe muziekartiesten tellen soms heel wat geld neer voor hun ultieme verlangen: die eerste CD. Verder moet je met mijn ouderdom begrijpen dat ik mijn beweringen graag gefundeerd wil onderlijnen met een uitgebreide argumentatie. Dus (té) lange zinnen, soms herhalingen en heel veel bijvoeglijke naamwoorden zijn, op zijn Streuvels uitgedrukt, een beetje mijn slechte verhaalkanten die niet meer passen in deze tijd van drukte, vooruitgang... enz. Het liever gisteren dan vandaagsysteem waar ook uitgeverijen onder te lijden hebben. Ik hoop dat jullie dat erbij nemen. Met zo'n préhistorie is mijn geheugen een losbladig dagboek geworden waarvan de bladen nogal eens van plaats willen wisselen. Dus niet teveel wind maken. Misschien even antwoorden op Sjors die inspeelde op het goedkope van vertaalde werken. Zoals in de muziek, TV-soaps, films enzomeer begrijp je best dat het land van oorsprong het meeste werk en kosten gestopt heeft in hun product dat vanzelfsprekend ook het eerste in hun land getoond of verspreid werd. Dit is ook voor het uitgeven van boeken. De eerste uitgever heeft het boek in eerste instantie grondig afgewerkt voor eigen streek. Pas achteraf wordt er grondiger gedacht aan de mogelijke opbrengsten. Vermits, buiten de vertaling, een boek zo goed als volledig voorbereid door de eerste uitgever vlot uitgeefbaar is en het vertalen vrij voordelig omdat voor velen het vertalen een hobby of bijverdienste (vooral door studenten) is valt dit allemaal vrij eenvoudig samen. De allereerste uitgever ziet, samen met zijn auteur, inkomsten. Hoe miniem ook én met de voordelige vertaler - zelfs met een professionele vertaler - maken dat een vertaald werk uiterst voordelig op de markt kan gebracht worden. Bovendien maakt het de beoordeling van het wel of niet uitgeven een stuk gemakkelijker omdat het werk meestal in het land van herkomst reeds een meetbaar succes kende. Als dit dan nog in ons cultureel portret past is uitgeven nog enkel een zuiver productief en promotioneel product. Dit houdt ondermeer de boekenclubs nog in leven. Sjors of dit nu gaat over romans of kinderboeken... Je moet het als uitgever, met zware financiële lasten en zeer veel risico's, ook zien als een commercieel gebeuren. Bovendien bestaat een kinderboek uit heel wat grafische kunstjes en is het vertaalwerk miniem. Het wordt je zo aangeleverd. Daarom ook zoveel buitenlandse kinderboeken. Jeugdboeken kun je gelijkschakelen met de normale uitgaven. Vraag is: leest de jeugd 14-20 nog zoveel als vroeger? Natuurlijk zijn er uitzonderingen waarvan een Harry Potter bv er eentje is die plots de ganse wereld beheerst. Maar ook een zeer zware druk legt op de Engelse uitgeverij die het vandaag wellicht buitengewoon goed doet maar voor de toekomst een heus commercieel gat moet dichten. Ik zou niet graag in die schoenen willen staan. Ook al gaat het over een wereldproduct. Die golven lijken me te hoog.

@marriejeanne: Nee, Boekenbent is geen bemiddelaar, uiteraard niet. Maar sommige mensen, die er zaken mee hebben gedaan, zijn wel zo opgevallen dat reguliere uitgevers voldoende interesse kregen. Roos is daarvan een voorbeeld, valt op dit forum te lezen. Meer informatie heb ik ook niet. Ik weet overigens niet of zij, behalve haar schrijfkunst, veel aan zichzelf te danken heeft. Ik heb geen idee hoe het verder gegaan is. Alleen maar gelezen dát het zo gegaan is.