# 451 – Teer
Teer
De lente is niet kil, de fakkel uit
zijn ritme van seizoenen, van het voorschot
dat vonken opdiept uit een sleets geluid:
de lente is niet kil, de fakkel uit
de energie achter je tere huid.
De adem is geen teer; ik stook geen noodlot;
de lente is niet kil. De fakkel uit
zijn ritme van seizoenen, van het voorschot.
Hallo Kruidnagel, ik snap…
Lid sinds
3 jaarRol
Hallo Kruidnagel, ik snap er geen snars van, maar het klinkt mooi poëtisch en mysterieus. Graag gelezen.
Hoi Emily, bedankt! Weet je…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Hoi Emily, bedankt!
Weet je wat ademen doet? Daar krijg je kanker van.
Hoi Kruidnagel, het leest…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Kruidnagel, het leest heel poëtisch, maar ik vrees dat het aan mij verloren gaat.
Ha Fief, hij is wel wat…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Fief, hij is wel wat hermetisch ditmaal. Ik gebruik de (uitgebreide) metafoor van energie, vuur, leven, dood.
Kruidnagel, Wederom doe je…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Kruidnagel,
Wederom doe je een enorm beroep op het intellect van de lezer. Voor mij was dit ook een hersenkraker. Het lezen wordt nog eens extra pittig gemaakt door de enjambementen.
Metrisch zit het goed in elkaar (op ach-TÉR na).
Ik ben niet zo'n fan van slap volrijm (noodlot/voorschot), maar dit is niet fout (al krijg je in gezelschap van plezierdichters de handen niet op elkaar).
De dichtcoach
Dank je, coach! Tikkie eye…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Dank je, coach! Tikkie eye rhyme, die oo-o; maar oogt inderdaad als een zwaktebod. Ik zat lang te mijmeren over 'tegen en voor God,' maar dat was weer bijna sterk volrijm.
'Een nieuwe lente, een nieuw…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Een Ander is hier ziek/ de mens is sterfelijk. 'Ik' vindt zich schuldig. Het leek te vanzelfsprekend. Zal passen bij de 'ik' uit dit verhaal van laatst.