#401 Akatombo

Omdat ik nu de 250 woorden eigenlijk al overschrijd, hier de link naar het liedje dat oma Yua altijd voor de kleine Sakura zong.

Prachtig verhaal weer, Sakura. Ik googelde op de diepere betekenis van "libelles landen niet op grassprieten" en werd naar jouw verhaal #358 geleid. Je hebt een mooi vervolg geschreven op dat verhaal waarin Yua het briefje schrijft dat hier weer terugkomt. Heel mooi gedaan.

... gekregen,’ zeg ik: ‘Het is alles ...  --> de dubbele punt moet een punt zijn.

zelfs de kogeltrein was niet sneller dan de dood.  ---> mooi gevonden

Dinah die staat af te rekenen kijkt me vragend aan.  --> achter rekenen hoort een komma. Je zou ook achter Dinah nog een komma kunnen plaatsen. Daarmee schuif je het afrekenen naar de achtergrond en ligt de nadruk mee op het vragend aankijken.

Potdikke, Fief! Die hele dubbele punt had ik voor jou gedaan! Nog niet goed. Weer aangepast. Dank voor je scherpe blik, je aandacht en je compliment. 

Die hele dubbele punt had ik voor jou gedaan!

Ik voel me vereerd. Helemaal nu ik zie dat er in de volgende zin ook een in staat:

Gaan!’ zei ze tegen papa: ‘Je mag ....

Wat een mooi verhaal Sakura. Ik heb meteen je verhaal  #358 opgezocht en gelezen. 

Hoi Fief, nu sloop ik ze er allemaal maar weer uit. Helemaal in de interpunctiewar. Ik ga gewoon weer doen zoals ik zelf graag doe.

Elrie, dank voor het compliment en cool dat je hebt 'terug gelezen'. Er is in mijn verhalen bijna altijd wel samenhang met andere inzendingen. Uiteindelijk kan ik straks denk ik al mijn verhalen van dit forum bundelen tot één groot verhaal.

Zeker doen hoe je zelf graag doet. Libelles landen immers niet op kikkerdrollen, en ook niet op varkensogen. Dikke grassprieten ook niet, leerde ik. Erg mooie symboliek verwerkte je. Het verweven van het sterven van je oma kon je m.i. nog iets beter doen, maar dat is gezever. 

Goed verhaal! 250 is geen zegen!

(PS; Akatombo is een prachtige naam)

Hoi Sakura, ik ben wederom blij verrast als ik jouw bijdrage lees! Ik geniet van je schrijfstijl, met pareltjes als het gestileerde uitroepteken en de kogeltrein. De glimlach op het eind brakbij mij ook door vanwege het antwoord dat je HP geeft.

Heerlijk verhaal, Sakura! Hartverwarmend en levendig. Entomologische mansplainer: libelles, libellen en libellen.

Wat een prachtig verhaal. Is het waargebeurd? Nou, zo voelt het wel en ik denk dat het getuigt van een goede schrijver. Ik ga de uitdrukking onthouden, benieuwd of oma die zelf heeft verzonnen. Yvette 

Tonycoppo; hengels en bamboestengels. En ja, het kon beter, je hebt gelijk. Dank voor je toffe reactie.

Ton; dank! En graag gedaan!

Kruidnagel; ook al bedankt! En mansplaining is nooit ok.

Yvette; Dankjewel. En ja, tja, waargebeurd. Wat is waargebeurd? Het is denk ik herkenbaar voor ieder Japans meisje.

Voor wie nog meer inzicht in de beeldspraak wenst: akatombo.

Heel mooi Sakura! Je beschrijft alles erg mooi en raak. Het gekibbel tussen de zusjes, de wijze raad van oma, de snelheid van de kogeltrein, prachtig. En ook nog een mooi einde, super!

Niets meer toe te voegen aan de reeds gegeven commentaren. Ik word vanaf het begin meegezogen en het einde laat me verbluft achter. Mooi verhaal, graag gelezen 

(en nu ga ik #358 teruglezen)

Hoi Sakura. Mooil. De Shikansen, fijn dat je niet gaat uitleggen wat dat is. Volgens mij zitten er een paar zinnen in het verhaal die aan kracht kunnen winnen. De sfeer is zo van jou. 

Bijv: Een doos op de hoek van het kleedje. Mag het ook dè doos zijn? Of staat er op elke hoek van het kleedje een doos. Volgens mij wordt de verontwaardiging daardoor nog tastbaarder.

Maakt een wuifgebaar naar me. ' naar me' kan wat mij betreft weg. 

Enfin, niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Carneli

Dank, Schrijfdeb! Leuk dat jullie nieuwsgierig zijn geworden en teruglezen.

Carneli, dank. Inderdaad, op elke hoek een doos tegen de wind. Knap doorzien!