Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijven Magazine presents: Ultrakorte Verhalen

Een verhaal schrijven in maximaal 99 woorden, durf jij het aan? Schrijven Magazine: Flash Fiction daagt je uit een ultrakort verhaal te schrijven en te delen. De leukste, beste, of meest gelikete verhalen delen we op Schrijven Online. 

Word lid van onze nieuwe Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen. Hier kun je eenmaal per dag een ultrakort verhaal plaatsen (maximaal 99 woorden). Een permanente schrijfopdracht die je zo vaak kunt doen als je wilt, maar dan op Facebook. Een makkelijke maar toch uitdagende manier om aan het schrijven te blijven! Voel je ook vrij om anderen te voorzien van feedback.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland I

‘Bij Spitsbergen linksaf’, zei Gerrit zaliger, toen ik hem tien jaar geleden voor het eerst ontmoette. Hij zat voorovergebogen aan de bar.
Als nieuwkomer dacht ik de eerste contacten het beste in de kroeg te maken. Gerrit leek me wel een goed aanknopingspunt. Ik ging naast hem zitten. Hij rook naar alcohol en paard. Ik bestelde een glas bier en vroeg of mijn buurman ook iets wilde drinken. ‘Doe maar een kopstoot’, zei Gerrit gretig. Het eerste contact was nu een feit. Om het gesprek op gang te helpen vroeg ik waar hij woonde.
‘Bij Spitsbergen linksaf’, antwoordde hij.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland II

Ik bewonderde Gerrit om zijn geografische kennis.
‘Proost’, zei ik en nam een eerste slok van mijn bier. Gerrit een fikse teug jenever, gevolgd door een half glas bier.
‘Jij bent een nieuweling hier, nietwaar?  Groenland is een gehucht even buiten het dorp. Niet groter dan vier oude boerderijen en een varkensstal. Die varkensstal heb ik een beetje opgeknapt en daar huis ik. Naast mij wonen twee paarden.’
‘Woon je daar comfortabel?’
‘Gaat wel. Ik heb stromend koud water en elektriciteit. Voor de kost verzorg ik de paarden; volbloed Arabieren, een hengst en een merrie. Daar fok ik mee.'

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland III

‘Van de zorg voor twee paarden kun je toch niet rondkomen?! zei ik met enige verbazing en bestelde nog een kopstoot en een pils. Gerrit had er wel zin in en ik zag de kans schoon door te dringen tot de kern van mijn nieuwe woonplaats. ‘Heb je naast je paardenfokkerij nog andere werkzaamheden’, vroeg ik nieuwsgierig.
‘Vorige week heb ik drie veulens verkocht. Daar kan ik een heel jaar van rondkomen. En als hobby pers ik oude vrouwtjes af, maar dat moet je niet verder vertellen, dat valt hier in het dorp niet zo goed. Mondje dicht dus.’

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland IV

Met de hand op mijn hart zwoer ik geheimhouding en bestelde nog een rondje. Gerrit’s tong sloeg af en toe dubbel en ik voelde lichte tintelingen in mijn bovenkamer. We wisselden namen uit: Dos - Gerrit.

‘Gerrit, wat verzin jij om oude vrouwtjes uit te knijpen?’
‘Het zijn niet alleen oude vrouwtjes, ook jonge.
Ik zwerf dag en nacht door het dorp, houd mijn ogen open en leg verbanden. Zo ontdekte ik relaties die geheimhouding verdienen. Geheimen zijn bij mij in goede handen. Voor vijftig Euro per maand sta ik borg dat hun geheimen niet op straat komen te liggen.’

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland V

‘Maar Gerrit, dat is toch een flinke bom duiten, vijftig Euro per maand … Dat zijn zeshonderd Euro per jaar … Dat is een loodzware belasting. Heb je geen wroeging?’
‘Nee Dos, ik  verkeer niet in gewetensnood. Ze kunnen het allemaal goed betalen. Je moet het zien als spreiding van welvaart.
Er wonen in ons dorp twee aannemers, drie notarissen, twee medisch specialisten, een makelaar en drie fabrikanten. In die huishoudens klotst het geld tegen de plinten, bij wijze van spreken. Daar worden tarieven gehanteerd waar het mijne schril bij afsteekt.

Vergeet niet dat ik de harmonie in ons dorp handhaaf.’

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland VI

‘Gerrit - ober doe nog eens ’n rondje - er zullen toch ook vrouwtjes zijn die zich genaaid voelen door jouw uitmelken. Het zijn toch niet allemaal domme ganzen.’
‘Nee, zeker niet. Allemaal bovengemiddeld intelligent en dat werkt in mijn voordeel.
De onwillige schepsels nodig ik uit voor een verstandig gesprek in mijn varkensstal. Daar geef ik ze een rondleiding en laat hun aan den lijve ervaren onder welke erbarmelijke omstandigheden ik moet leven. De oude geur van varkens penetreert hun fijn geslepen reukorgaan en al gauw dringt het tot hun verstand door dat mijn tarief ruimhartig opweegt tegen de geheimhouding.’

 

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

 

Groenland VII

‘Laatst had ik nog een akkefietje met de vrouw van de makelaar. Op hooggehakte poten bestormde ze mijn varkensstal. Als ik niet onmiddellijk ophield met mijn laag bij de grondse praktijken, zou ze een rechtszaak tegen mij aanspannen.
‘Ho-ho mevrouwtje’ kalmeerde ik haar, ‘niet zo hoog van de toren. Dat gaat zomaar niet. De zaken liggen iets ingewikkelder dan u denkt. Als u het juridisch hogerop gaat zoeken, komen zaken aan de orde die het daglicht niet kunnen verdragen. Weet u dat uw man de grootste coke-dealer van Zuid-Limburg is?’

Nee, dat wist ze nog niet.

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Groenland slot

“Heren, tijd voor het laatste rondje.”

‘Een dubbel rondje graag. Geef mij dan ook maar een kopstoot.’

Het was twaalf uur; sluitingstijd. In een paar uur tijd was ik diep doorgedrongen tot de ingewanden van mijn dorp. Wat er aan de buitenkant zo vredig uitzag, was van binnen zo rot als een mispel. De notabelerij hing van sex-schandalen aan elkaar.
Hoewel we veel van elkaar verschilden, sloot ik vriendschap met Gerrit.

Nu, tien jaar later is Gerrit overleden en ben ik aangesteld als biechtvader in ons dorp. In de biechtstoel wordt aan zijn verhalen een extra dimensie toegevoegd.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Molshopen

Buiten is het winter en binnen is mijn geloof in God tot een dieptepunt gezakt. Wat heeft-Ie me geflikt?!

Twee jaar ben ik bezig geweest om van een woeste tuin een gazon te maken dat dagelijks door een robotmaaier wordt gemillimeterd. Het ziet eruit als een biljartlaken. Dagelijks inspecteer ik mijn grasmat. Alle herfstblaadjes en vogelpoepjes worden verwijderd. Graspollen die een gelige kleur aannemen worden gevoed met enkele korreltjes kunstmest.

Tot mijn grote schrik ontdekte ik vanmorgen vier grote molshopen in mijn gazon. Het kan niet anders dan dat Hij hierboven de mol  naar mijn gazon heeft gestuurd.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Alle schroom overboord

Elfie Tromp schreeuwt het van de voorpagina: ‘Niets is heilig. Alles kan en mag in de literatuur.’

Ik laat een zucht van verlichting. Wat heb ik me jarenlang tekort gedaan. Wat heb ik niet allemaal opgekropt. Bang om de goegemeente op SOL tegen de schenen te schoppen. Bang om als oproerkraaier en klerelijer gebrandmerkt te worden.

Dat hoort tot het verleden. Aangemoedigd door Elfie Tromp durf ik nu tevoorschijn te komen. En niet alleen ik. Met z’n allen gaan we er tegenaan. Alle schroom overboord. De een nog gewaagder dan de ander.

We maken korte metten met ons fatsoen.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Geen flauw idee

In de maandelijkse dorpskroniek las ik: Joost mag het weten.

Ik vroeg me af waarom Joost het wel mag weten en de rest van het dorp niet. En voorál, wat mag Joost weten, dat voor ons verborgen moet blijven. Hoort Joost tot de intimi en zijn wij de randdebielen? Ik vroeg het aan pastoor, maar hij wist het ook niet.

Dan moest ik het Joost Vondels zelf maar vragen. Ik ontmoette hem op een feestje van de schutterij.
‘Joost, vertel eens, wat weet jij dat wij niet mogen weten?
Hij keek me verbaasd aan: ‘Ik heb geen flauw idee.’

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Mijn Anne

Aan mijn lieve Anne kleven enkele grote nadelen. Zij is een kop groter dan ik, heeft het temperament van een Spaanse vechtstier en is judoka met een zwarte band, tweede dan.
Als wij wel eens van mening verschillen en ik stel mijn mening niet snel genoeg bij, maakt ze korte metten met mij.
Ze grijpt me dan bij mijn revers en met een geoefende heupworp kwakt ze me op de harde, stenen keukenvloer.
Tijdens onze relatie heeft me dat al twee maal een verbrijzelde heup opgeleverd.

Ik ben gelukkig goed verzekerd, met een aanvullend pakket voor chirurgische in grepen.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Floep voor Anne

Gerrit zaliger had levensgrote floep voor Anne. Van haar wist hij ook  een groot geheim dat hij graag tegen betaling gekoesterd zou hebben. Maar hij was verstandig en durfde het niet aan; niet alleen omdat hij met mij bevriend was. Zo lijp was Gerrit wel, dat dat geen rol gespeeld zou hebben. Zijn hobby van uitbuiter had altijd voorrang op vriendschap.

Als hij wel het lef gehad zou hebben, was hij zijn leven niet zeker geweest. Anne zou Gerrit in zijn varkensstal opgezocht hebben en met hem als gereedschap, zou zij zijn varkensstal met de grond gelijk gemaakt hebben.

 

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Tripolair

Anne, de lieve meid, is behept met een stoornis, een tripolaire nog wel.
Als ze manisch is smijt ze om het minste geringste met potten en pannen. Dat levert geen scherven op; dat valt wel mee.
Is ze depressief, dan wordt er al gauw gegooid met porselein en glaswerk. Dat vind ik minder plezierig. Er moet vervolgens  minutieus geveegd en gestofzuigd worden.
De derde stoornis leunt tegen het godsdienstige aan. Dan waant ze zich de Heilige Anne van Altijd Durende Bijstand. In die fase rent ze het hele dorp plat om de noden van personen en huishoudens te lenigen.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Dos, Mili hier. Dit is off topic, wij, Marc en ik stuurden je een pb, is dit aangekomen? Nu weet ik van vroeger dat apen geen peebeeadres wilden of hadden, is dit nu wel het geval? We krijgen namelijk wel een formulier van Sol binnen met ons bericht. Wil je anders een mailtje sturen naar info@hostwriters.nl?

Merci Dos.  

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hoi Mili, nu je tussen de Hutu-vrouwen huist om ze naaien te leren, vermoed ik dat je ook in de gelegenheid bent geweest mijn apenfamilie in de oerwouden op te zoeken. Door Corona ben ik twee jaar niet in staat geweest ze te bezoeken. Ook onze telepathische verbinding is gestoord. Ik heb KPN al om advies gevraagd, maar die kan mij niet helpen.

Mili, ik acht het niet uitgesloten dat je ook contact hebt gehad met mijn aapse nakomelingen. Ik heb hun altijd op het hart gedrukt geen contact met mensen te zoeken, daar komt zelden iets goeds van. Als de wetenschap en directeuren van noodlijdende dierentuinen te weten komen dat er daar hoog in de bomen een Bonobo huist die half aap, half mens is, wordt hun wereld te klein, dan liggen ze al gauw op de operatietafel ter analyse, of ze worden te kijk gezet in dierentuinen.

Mocht je mijn aapkinderen zijn tegengekomen, geef er dan a.u.b. geen ruchtbaarheid aan.
Bij mijn eerstvolgende bezoek bezwanger ik Resia; zij wil dat dolgraag en ik niet minder.

Hou je taai in Hutuland en tot ziens in Mei.

Dos

 

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Doet u roken ?

Gisteren zat ik bij mijn tandarts in de stoel voor een halfjaarlijkse gebitsreiniging. Gelukkig geen pijnlijke aangelegenheid. Hoofdzakelijk kalksteen verwijderen en nicotineaanslag aan de binnenkant van mijn onderste snijtanden weg polijsten. ‘Spoelt u maar even. Doet u roken?’ vroeg ze.
Doet u roken …? Fief zou er het heen-en-weer van krijgen. Dus ik zei: ‘Rookt u!
‘Nee, ik vroeg of u doet roken.’
‘Doet u roken is onjuist.’
‘Maar ik zei toch dat ik niet doe roken. Ik heb nooit gerookt. Ik vroeg uitdrukkelijk of u doet roken.’
Teneinde raad gaf ik maar toe: 'Ja, ik doe roken.’

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha ha, Fief kreeg eerder het heen-en-weer van de volgende slordigheidjes:

polijsten.‘Spoelt  ---> spatie ertussen
toe: Ja, ik doe roken.’  --->  ah-teken ervoor
Doet u roken…?  ---> spatie tussen roken en beletselteken. 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Vief, je bent geweldig. Met je fijnste stofkam erdoor.
Moet ik me zorgen om jou maken? Krijg je daar het heen-en-weer al van? Om je te ontlasten zal ik volgende teksten onder het vergrootglas bekijken. Kleine fouten worden dan grote fouten.
Dank je wel voor de correcties. We gaan hier immers voor perfectie. Verknallen kunnen we het altijd nog.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Graag gedaan, Dos. Deze week zit er geen verhaal van mij in de pen. Druk, druk, druk.
Maar af en toe een verhaal lezen, kan ik niet laten. 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed zo, Vief. Lezen doet immers schrijven, ook al is het de grootste onzin.

De mondhygiëniste vroeg inderdaad: 'Doet u roken.' De rest is erbij gesleept. Toen ze het zei, dacht ik meteen: daar zit een verhaaltje in. 
Deze week laat ik waarschijnlijk ook verstek gaan; er komt me niets aanwaaien.
 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Rechtop in de wind

Fier verzet hij zich tegen de hoge windsnelheden en de geselende regen. Hij hoort hoe een eeuwoude eik het onderspit moet delven. Eunice bracht hem aan het wankelen, Franklin werkte de reus tegen de grond.
Dagenlang teisteren ze hem al, mijn held houdt dapper stand. Tuinmeubilair komt voorbij geschoven, een gieter mist hem op een haar na.
Met zijn armen stevig tegen zich aangedrukt, beschermt hij zijn ingevouwen lijnen. De windstoten krijgen er geen vat op. Franklin probeert hem te intimideren met bliksemschichten, donderslagen en hagelstenen. Hij weerstaat het allemaal.
Wat ben ik trots op hem, mijn stoere Brabantia droogmolen.