Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#273 De koelte van de andere kant

Ze kan niet zwemmen, want ze zou niet weten hoe ze haar hoofd boven water moet houden. Haar plek is op de strandstoel tussen de verhitte opstuivende zandkorrels, die alleen bij springvloed vochtig worden.

De NRC meldt dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het aantal mensen met een winterdepressie vandaag het hoogst is. De duisternis en vrieskou zouden zorgen voor een gebrekkige serotonine-opname op deze kortste dag. Mirjam voelt dat de snijdende kou uit het land dat ze drie jaar geleden verliet nog regelmatig onzichtbare striemen op haar armen produceert, sinds hij weg is. De striemen komen als ze hem in een reflex probeert te omhelzen. Ze bereiken haar hoofd wanneer het wazige besef komt dat dit tot een onmogelijkheid verworden is. Een losgeslagen avontuur, wilde ideeën over het samen gaan maken eindigde in een vage schim en wazige herinneringen.

Mirjam ziet vanuit haar ooghoek een shuttle haar kant op vliegen, wanneer ze het katern afrondt. Waarschijnlijk heeft hij het gevaarte op haar afgestuurd om haar te testen. ‘No worries’, zou hij hebben gezegd, dat zoals velen van zijn landgenoten zijn cliché-achtige stopwoordjes zijn. Waarom zou ze zich zorgen maken? Het enige dat er gebeurd is, is dat hij verdwenen is.

De shuttle mist haar op een paar haartjes na, hoezeer ze in haar hoofd ook ertegen schreeuwde dat het haar moest raken. Ze krijgt spontaan zin om met haaien te zwemmen, om te surfen, zich op te laten slokken door de gulzige koraalriffen, of op de springvloedgolven te jetskiën. Denkbeeldig te verdrinken in de hoge golven en het geschreeuw van de knappe coastguard te negeren. In werkelijkheid durft ze nog niet haar shirt uit te trekken omdat ze vreest dat de krachtige zonnestralen voor instant huidkanker zullen zorgen, maar toch heeft ze het recht de fantasie te hebben.

Ze zou wensen dat de dag hier ook kort duurt, zodat ze de invallende duisternis als excuses kon gebruiken om haar tweepersoons waterbed op te zoeken. Alleen in haar dromen heeft hij nog de fluwelen glimlach, de golvende haren en de welbespraaktheid die hij had toen ze hem aantrof op het verlaten strand in Zandvoort, waarvan het wel leek of hij er was aangespoeld. Misschien is hij daar nu ook, om te genieten van de eenzame Noordzee, de waterige sneeuwvlokken die er schijnen te vallen en vooral van haar afwezigheid.

Ze besluit toch haar shirt uit te trekken, in de veronderstelling dat factor vijftig voldoende zou moeten zijn. Het water voelt verhit aan, alsof het de stralen heeft geabsorbeerd. Wanneer ze verder het water inloopt hoopt ze iets van koelte aan de bodem te voelen, maar het blijft uit. De koelte en duisternis die nu zo frequent aanwezig zijn op de plek die ze verlaten heeft, zitten hier vooral in haar hoofd.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Virtuoos Virtuoso, mooi weergegeven. Zit jouw hp bij Kaapstad in ZA? Deze zin: Het NRC, die Mirjam sinds enkele weken weer is begonnen te lezen, Het is mi De NRC, nl de courant en niet het. De rest van de zin loopt wat krom, ik begrijp wat je wilt zeggen. Mirjam is opnieuw de NRC gaan lezen. Maar maakk jij er een mooie virtuose zin van :thumbsup: Graag gelezen en even voelde ik me aanwezig op een tropisch strand :D Fijne zondagavond

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Virtuoso, Ik vond het lastig om in je verhaal te komen. Ik ga het nog een paar keer lezen om het beter te begrijpen. Het volgende viel mij op: Het is inderdaad de NRC, hoewel het NRC wel vaak wordt gebruikt. Zonder lidwoord kan het ook. Ze leest NRC handelsblad, maar ik moet eerlijk zeggen dat het NRC voor mij ook prettiger klinkt. weer is begonnen te lezen -- ik zou hier schrijven "die ze sinds enkele weken weer leest" ‘Geen zorgen’, zou hij hebben gezegd, dat zoals velen van zijn landgenoten zijn cliché-achtige stopwoordje is -- deze zin begrijp ik niet. Ze krijgt spontane zin -- dit moet spontaan zijn denk ik. Ze zou wensen dat de dag hier ook kort zou duren,zodat ze de invallende duisternis als excuses kon gebruiken -- hier gebruik je twee keer zou achter elkaar. De zin leest wellicht prettiger als je hem anders formuleert, bijvoorbeeld: Wat zou het fijn zijn als de dag hier ook kort zou duren, dan zou ze de invallende duisternis als excuus kunnen gebruiken om...

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Sorry, het verhaal komt bij niet over. Wat is de relatie met de kortste dag?Die ene zin: "Ze zou wensen dat de dag hier ook kort zou duren, zodat ze de invallende duisternis als excuses kon gebruiken om haar tweepersoons waterbed op te zoeken.'' , zegt mij op dit punt te weinig

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door mw.Marie

Hoi Marie, dank voor het lezen. Kaapstad zou ook een goede zijn geweest, ook door is het erg warm in december en heb je ook fraaie stranden. Ik zat echter aan Bondi Beach (Sydney) te denken. Verder helemaal eens met je aanmerking, heb een stuk uit de zin gehaald om hem wat beter te laten lopen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Dank voor het lezen en je feedback.

https://onzetaal.nl/taaladvies/de-het-nrc/  Het is inderdaad de NRC, en het NRC Handelsblad, daarin zat denk iik de verwarring. De 'geen zorgen' heeft trouwens betrekking op de no worries uitdrukking die de Australiers zo graag te pas en te onpas gebruiken. Maar misschien is het hier wel beter om de Engelse benaming te gebruiken...

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door quillaume

Dank in ieder geval voor het lezen en de feedback. Of een verhaal over komt of niet is natuurlijk persoonlijk, ik kan wel wat onduidelijkheid wegnemen door een beetje te schetsen hier wat de bedoeling was; het idee dat ik had was om HP op de kortste dag, de koelte en duisternis te laten voelen die ze zo gewend was aan de andere kant in het land waar ze dus drie jaar geleden uit emigreerde. Zie hiervoor bijvoorbeeld ook de verwijzing naar het NRC; die gaat uiteraard over de situatie in Nederland die zij niet letterlijk ervaart, maar die wel in haar hoofd zit (vooral dus sinds hij weg is).