#273 de heksenkring

Sorry, dit is niet het goede verhaal. Dit is wel het juiste verhaal over de kortste dag. December bestaat niet 22 december, de kortste dag van het jaar, is voor mij niet één dag maar een symbool voor een hele maand. Die maand waarvan ik altijd zeg: “December bestaat niet.” Ten eerste neem ik bijna altijd zoveel mogelijk vrij in die maand. Het is de maand van St.Nicolaas, Kerstmis en de jaarwisseling. Tussen al die feestdagen in, ben ik liever vrij. Lekker uitslapen en alles gaat langzamer, luier, heerlijk. Een beetje het gevoel van de Kinks “Lazy on a Sunny afternoon,” het is alleen geen Sunny afternoon, maar een kniesoor die daar op let. Wat mij automatisch naar de tweede reden leidt: de dagen in die maand zijn wel heel kort. Als ik geluk heb, vriest het en schijnt de zon. En als het drie dagen vriest, je kan er de klok op gelijk zetten, komen de eerste voorspellingen voor de Elfstedentocht. Ik vind het grappig maar meer ook niet: ik ben geen schaatser, nooit geweest. Mij maak je blij met een pak sneeuw. Maar ja, dat zit er in deze tijd van opwarmende aarde ook dit jaar vast niet in. Kerstliedjes zijn aan mij niet besteed, die zoete dromerige tonen laten het glazuur van mijn tanden springen. De top 2000 is andere koek, daar luister ik graag naar, ook dat hoort bij de kortste dag. Oliebollen, appelflappen, kerststollen: dat soort lekkernijen horen bij december, net zoals de rookworst bij de HEMA hoort. Zittend bij de kachel met een goed glas port in mijn hand komen de bespiegelingen: hoe moet dat verder met de mens. O, het zal mijn tijd wel duren, maar ik heb kinderen en kleinkinderen. De aarde overleeft de klimaatcrisis, maar halen die kleinkinderen de 22ste eeuw? Zulke bespiegelingen gaan er, zeker op die verdomde kortste dag, door mij heen. Ik vind die korte donkere dagen namelijk nogal deprimerend. Je hebt er ook geen grip op en ik heb graag grip op dingen. En 22-12 is echt de kortste dag waarop de zon laat op komt en snel weer ondergaat. Aan de andere kant ben ik ook blij als het 22 december is, dan gaan de dagen tenminste weer lengen. Elke dag komt die vermaledijde laagstaande zon een pietje langer naar ons kijken alsof hij toch nog hoop voor ons heeft. De kortste dag heeft één voordeel: je mag het woord winterwende gebruiken. Wat een fraai woord, laat het eens door je mond rollen. Prachtig. En het is dubbel heerlijk omdat winterwende echt het moment aangeeft waarop de somberheid van het korter worden verandert in het optimisme van het langer worden. Dit jaar daalt de winterwende om 4uur en 19 minuten, als we nog liggen te slapen, op ons neer. De winterwende is gelijk het begin van de winter, toch heeft die kortste dag voor mij al de belofte van een nieuwe lente, een nieuw begin in zich. Voor mijn gevoel slaat 22-12 de winter over: we gaan naar de lente!

Hoi Wim, ik herken de eerste en laatste zin van je eerste tekst als een schrijfopdracht van schrijverspunt.nl Heb er onlangs zelf ook een ingezonden. Ja die decembermaand. Ik kan nog niet echt uit je verhaal halen of je nou blij bent met deze maand of hem het liefst overslaat. Het is ook een maand met verschillende gezichten. Graag gelezen. Een paar opmerkingen: 22 december, de kortste dag van het jaar, is voor mij niet één dag maar een symbool voor een hele maand. -- Ik zou van het woord "een" (voor symbool) "staat" maken. "staat symbool voor" Halverwege is er waarschijnlijk iets mis gegaan met het kopiëren van de tekst. Voor mijn gevoel slaat 22-12 de winter over: we gaan naar de lente! -- deze zin leest een beetje raar. Hoezo slaat 22-12 de winter over? Of bedoel je te zeggen dat na 22-12 we langzaam richting de lente gaan?

Winterwende is een prachtig woord. Die ga ik erin houden! Een mooie bespiegeling op het einde van het jaar en ja, die Top 2000, het hoort er gewoon bij. De verjaardag van mijn vriendin is op 21 december. Ze baalde daar van, omdat ze die kortste dag wel heel deprimerend vond om jarig te zijn. Totdat ze inzag dat het juist de dag van het keerpunt was, de winterwende (Ik gebruik het woord gelijk maar even), de terugkeer van het licht. Daarna heeft ze nooit meer gemopperd :).

Dank voor de opmerkingen. Ze zijn terecht en ik leer ervan

Winterwende, jouw mijmerende verhaal geeft duidelijk weer, waar een mens zoal bij stil kan staan op de kortste dag. Idd ik heb ook altijd het gevoel dat de dagen daarna weer lengen: ook mooi woord trouwens. Je eerste verhaal vond ik vooral het begin grappig. Graag gelezen en prettige zondagavond.