Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#262 Dood spoor

Voor de tweede keer dat jaar was hij aanwezig op zijn eigen begrafenis... En dat hij er net zo ondersteboven van was als de eerste keer, was overduidelijk. Lijkbleek en zwetend als een otter zag hij hoe zijn kist langzaam in de koude aarde werd neergelaten. Het feit dat hij (alweer) dood was, was eigenlijk niet eens het ergste. Maar dat er op zijn begrafenis slechts één bekend gezicht aanwezig was, bezorgde hem pas echt hartkloppingen. De reclamefolderbezorger, die steevast iedere dinsdag langs zijn raam had gelopen en Carl altijd vriendelijk groette, stond er wat verloren bij. Ze hadden elkaar niet eens echt goed gekend, maar de bezorger was de enige persoon die Carl soms in dagen zag; de reclamefolders het enige wat hij las. Carl begreep ook wel dat dit geen leven was, maar wat had hij dan gemoeten? Zich, net als die eerste keer overgeven aan de verradelijkheid van de liefde? Om vervolgens alleen achter te blijven met slechts een afscheidsbriefje en twee ontroostbare peuters? Nee, sterven aan een gebroken hart was absoluut het pijnlijkste wat hij ooit had meegemaakt. Dat, had Carl zichzelf beloofd, zou hij nooit ofte nimmer meer doen. Maar goed, leven als een kluizenaar bleek uiteindelijk ook een dood spoor. Zoveel had hij nu wel begrepen. Treurig keek Carl naar de bezorger die langzaam richting de uitgang en zijn oude gele auto slofte. In een opwelling van genegenheid hoopte hij dat er ergens een kop koffie en een plakje cake voor de beste man klaar zou staan. Carl bleef nog even dralen bij zijn graf. Piekerend over hoe hij het leven in godsnaam dan wel moest aanpakken.  Net toen hij het definitief op wilde geven, blies een koude windvlaag een folder voor zijn voeten. Carl raapte het A-4tje van de grond en staarde naar een reclame voor een doosje met zes kleurpotloden. Plots brak er een grote glimlach door op Carls gezicht. Eindelijk wist hij wat hem te doen stond. Diezelfde dag nog kocht Carl voor een prikkie de doos met kleurpotloden en een fonkelnieuw schetsboek. Hij tekende en tekende; dagen, weken, maanden aaneen. En iedere keer wanneer de reclamefolderbezorger langs zijn raam liep, wenkte hij hem naar binnen. Dan bespraken ze Carls kleurrijke schetsen en dronken ze koffie. Soms zelfs met een plakje cake erbij.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, leuk verhaal. Wat grappig om te lezen hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan de opdracht. Ik vind deze ook erg sterk.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal, prachtig hoe je Carl neerzet. Toch in alle ellende van eenzaamheid nog een lichtpuntje: de reclamefolderbezorger. Mooi hoe je dit gebruikt om het derde leven van Carl inhoud te geven. Ik houd van dit soort verhalen en jij laaat mooi zien hoe kleurpotloden in zo'n verhaal nog tot hun recht komen :thumbsup: Graag gelezen weer en fijne avond. PS # 262 nog even toevoegen in de tekstregel :D

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, leuk verhaal. Wat grappig om te lezen hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan de opdracht. Ik vind deze ook erg sterk.
Grappig dat er zo veel titels gaan over 'leven'. :-)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie hoopvolle wending aan het eind die goed overkomt. Mooi verwerkt ook, die eerste regel als angstvisioen van Carl, een beetje Up meets A Christmas Carol. En sterk motiefje, dat plakje cake als typisch begrafenisvoer.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, leuk verhaal. Wat grappig om te lezen hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan de opdracht. Ik vind deze ook erg sterk.
Grappig dat er zo veel titels gaan over 'leven'. :-)
Stoer dat je dan precies het omgekeerde kiest

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi hoe je de opdrachtwoorden in het verhaal geweven hebt. Ik sla mezelf voor mijn hoofd dat ik helemaal niet aan 'zweten als een otter' gedacht heb. Een herboren verhaal. Met plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij hebt de gave om in je verhalen altijd iets warms te steken. Dat vind ik mooi. :) De laatste twee alinea's verwarren me wel een beetje. Is het een flashback?

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed zo Carl, hij gaat weer menselijk contact aan. Leuke invulling, maar met de opdracht in mijn achterhoofd lijken de reclamefolderbezorger en een rondwaaiende folder op twee door elkaar lopende verhaalideetjes. Niettemin is een waaiende folder op een begraafplaats altijd goed. Een andere hinderlijkheid is het "voor een prikkie". Omdat de kosten totaal onbelangrijk zijn, krijg ik het gevoel dat je daar meer mee wil uitdrukken, maar ik kan het niet duiden. Dat irriteert me.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi allemaal, dank voor het lezen en jullie fijne reacties! @Fief, heerlijk hè, al die verschillende verhalen die altijd weer uit zo'n opdracht vloeien. @Kruidnagel, ik kreeg inderdaad direct een Scrooged gevoel bij deze opdracht :). @Nele, de hele begrafenis heb ik eigenlijk vanuit de figuurlijke zin geschreven. Het gebeurt allemaal in het hoofd van Carl. En ook weer een beetje niet; die folder waait tenslotte wel echt voor zijn voeten. @Tilma, die folder en de bezorger horen wat mij betreft onlosmakelijk bij elkaar. Misschien verloor hij de reclamefolder wel opzettelijk. Om Carl wakker te schudden. Dat 'prikkie' duidt op de aanbieding, maar misschien ook wel op het feit dat de oplossing voor Carl binnen handbereik lag.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi hoe je al die verschillende elementen bij elkaar brengt, geloofwaardig en overtuigend. groet Cora

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi rond verhaal over eenzaamheid en hoe die op te lossen is door contact te zoeken. De opgegeven verhaalelementen staan er natuurlijk doorheen geweven. Fijn om te lezen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Chantal, … wat een fijn verhaal, zeker de laatste alinea. Ik kreeg een warm gevoel van binnen. Op deze manier hielpen die twee elkaar. :nod: :thumbsup: Kleine opmerking: je hebt een r vergeten bij verrade r lijk.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook hier weer een mooie invulling van de opdracht. Erg goed gedaan! De woorden zijn passend verwerkt en je hebt er een mooi inspirerend verhaal van gemaakt. Top!