Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#262 Grafrede

Voor de tweede keer dat jaar was hij aanwezig op zijn eigen begrafenis. Zijn momenten van helderheid en van goed burgerschap zag hij als leven. Hij stierf op de momenten wanneer hij toegaf aan zijn verlangen. Volgens de therapeut was hij genezen verklaard na die ene keer. Zelf vond hij het vreemd om over 'genezen' te spreken. Hij was niet ziek, vond hij. Hij had een ziekelijke voorkeur. Men zag niets aan hem. Doordeweeks was hij een gewone reclamefolderbezorger. Op zondag bezorgde hij weekbladen. Iedere avond deed hij boodschappen. Stipt om 19.00. De oudere dame op de hoek wuifde hem dan altijd uit, als hij weg reed naar de supermarkt in zijn gele auto. Hoewel zij zo scheel als een otter keek, keek zij hem altijd recht aan. Alsof ze hem wilde zeggen dat ze hem goed in het vizier had. Ze wist niets van zijn verleden maar misschien had ze altijd wel een gevoel. Zo ook deze avond. Het was 19.00 en hij startte zijn auto. Vanavond zou hij enkel een pak melk en een diepvriesmaaltijd hoeven kopen. Het beloofde geen spannende avond te worden. Maar zodra hij naar de oudere vrouw had gezwaaid, en hij de hoek om reed, zag hij ze. Twee peuters op de stoep. De een had een oranje shirt aan met een leeuw erop. De ander een wit shirt met zes kleurpotloden. De kledij fascineerde hem. Hij keek net iets langer dan gepast was maar de peuters hadden alleen oog voor elkaar. Onbewust reed hij langzamer. Zijn voet drukte het rempedaal in. Voorzichtig stapte hij uit terwijl zijn blik naar de peuters bleef gericht. Hij stapte op ze af, knielde neer en las in gedachten zijn eigen grafrede voor.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Getver, wat een smerig mooie verwerking van het sterfthema! Je hebt meer dan alleen kinderverhalen in je mars (nee, dit is géén kinderverhaal). Pedofielen leven niet vaak anoniem, dus die oude vrouw weet vast meer. "In hoeverre je van ‘genezen’ kunt spreken wanneer je zulke ziekelijke verlangen hebt": is dit een afstandelijke ('je') zelfanalyse van de hp? Is het de stem van zijn therapeut? Is het de mening van de maatschappij die de hp heeft geïnternaliseerd? Of fluistert hier de schrijver? Beetje school: 'zulke ziekelijke verlangen' & 'in gedachte' > meervoud. Beetje mekkeren: als de hp alleen op donderdag winkelt, zijn twee boodschappen een kort lijstje ;-).

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:thumbsup: :) "Getver, wat een smerig mooie verwerking van dit thema." Helemaal mee eens. :thumbsup: :ninja:

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Getver, wat een smerig mooie verwerking van het sterfthema! Je hebt meer dan alleen kinderverhalen in je mars (nee, dit is géén kinderverhaal). Pedofielen leven niet vaak anoniem, dus die oude vrouw weet vast meer.
Dank je wel!!!
"In hoeverre je van ‘genezen’ kunt spreken wanneer je zulke ziekelijke verlangen hebt": is dit een afstandelijke ('je') zelfanalyse van de hp? Is het de stem van zijn therapeut? Is het de mening van de maatschappij die de hp heeft geïnternaliseerd? Of fluistert hier de schrijver?
Goed punt, ik denk een zelfanalyse maar dus verkeerd verwoord! Ik heb daar vaker moeite mee! Goed dat je het aankaart. Heb je een tip hoe ik zo'n zin beter kan formuleren?
Beetje school: 'zulke ziekelijke verlangen' & 'in gedachte' > meervoud. Beetje mekkeren: als de hp alleen op donderdag winkelt, zijn twee boodschappen een kort lijstje ;-).
Helemaal gelijk, karige weekboodschappen..... totaal langs gelezen! Ik zal er iedere avond van maken ;).

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:thumbsup: :) "Getver, wat een smerig mooie verwerking van dit thema." Helemaal mee eens. :thumbsup: :ninja:
Dank je!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor mij geldt ook: mooie inpassing van de verplichte woorden, maar brrr wat een thema. Je beschrijft het zo 'killing' het stoppen voor de peuters en neerknielend ervoor. Waar zijn de ouders :mad: Niet graag gelezen, maar dat is vanwege het thema. Ik ben benieuwd welk antwoord van de schrijfcoach of iemand anders komt op jouw vraag tav zelfanalyse. Leerzaam punt :thumbsup: Fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
"In hoeverre je van ‘genezen’ kunt spreken wanneer je zulke ziekelijke verlangen hebt": is dit een afstandelijke ('je') zelfanalyse van de hp? Is het de stem van zijn therapeut? Is het de mening van de maatschappij die de hp heeft geïnternaliseerd? Of fluistert hier de schrijver?
Goed punt, ik denk een zelfanalyse maar dus verkeerd verwoord! Ik heb daar vaker moeite mee! Goed dat je het aankaart. Heb je een tip hoe ik zo'n zin beter kan formuleren?
Oke, een gooi. Het verhaal staat door de verplichte beginzin bijna onvermijdelijk in de hij-vorm en in de ovt. De innerlijke stem van zelfanalyse is in deze derde persoon meer op afstand, dat voelt gek, maar kan best. Je doet het in de hele inleiding goed. Waar ik een beetje over struikelde, was dus denk ik dat die ene zin in de tweede persoon staat. Het is ook geloof ik de enige keer dat de hp zo tegen zichzelf praat. Ook daardoor lijkt het ineens of de schrijver aan het woord komt. Misschien kan zoiets: "Maar zelf vond hij de kans op genezing niet zo groot. Zijn diepste verlangen was te ziekelijk." Die voorbeeldzin staat in de hij-vorm, in de onvoltooid verleden tijd en vermeldt redelijk expliciet over wie het gaat. Als je de hp een naam geeft, kun je de toeschrijving nog duidelijker maken dan 'hij'. Hopelijk kun je daar iets mee?

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Toevallig lees ik net in de Trouw een interessant (lang) artikel over de reïntegratie van pedofielen. Een pedoseksueel terug de samenleving in: hoe doe je dat? https://www.trouw.nl/a-b34a3ba2
Inderdaad een interessant stuk. Het laat ook een andere kant zien. Met twee kleine kindjes onder mijn hoede is mijn eerste gedachte een hele kwalijke als het gaat over hoe het benaderen van een pedofiel.

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oke, een gooi. Het verhaal staat door de verplichte beginzin bijna onvermijdelijk in de hij-vorm en in de ovt. De innerlijke stem van zelfanalyse is in deze derde persoon meer op afstand, dat voelt gek, maar kan best. Je doet het in de hele inleiding goed. Waar ik een beetje over struikelde, was dus denk ik dat die ene zin in de tweede persoon staat. Het is ook geloof ik de enige keer dat de hp zo tegen zichzelf praat. Ook daardoor lijkt het ineens of de schrijver aan het woord komt. Misschien kan zoiets: "Maar zelf vond hij de kans op genezing niet zo groot. Zijn diepste verlangen was te ziekelijk." Die voorbeeldzin staat in de hij-vorm, in de onvoltooid verleden tijd en vermeldt redelijk expliciet over wie het gaat. Als je de hp een naam geeft, kun je de toeschrijving nog duidelijker maken dan 'hij'. Hopelijk kun je daar iets mee?
Daar kan ik zeker wat mee! Dank je! Ik heb er dit van gemaakt: Zelf vond hij het vreemd om over 'genezen' te spreken. Hij was niet ziek, vond hij. Hij had een ziekelijke voorkeur.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad geen feel good stukje tekst, maar wel goed geschreven. Gedurfd om het vanuit zijn zieke standpunt te schrijven.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oke, een gooi. Het verhaal staat door de verplichte beginzin bijna onvermijdelijk in de hij-vorm en in de ovt. De innerlijke stem van zelfanalyse is in deze derde persoon meer op afstand, dat voelt gek, maar kan best. Je doet het in de hele inleiding goed. Waar ik een beetje over struikelde, was dus denk ik dat die ene zin in de tweede persoon staat. Het is ook geloof ik de enige keer dat de hp zo tegen zichzelf praat. Ook daardoor lijkt het ineens of de schrijver aan het woord komt. Misschien kan zoiets: "Maar zelf vond hij de kans op genezing niet zo groot. Zijn diepste verlangen was te ziekelijk." Die voorbeeldzin staat in de hij-vorm, in de onvoltooid verleden tijd en vermeldt redelijk expliciet over wie het gaat. Als je de hp een naam geeft, kun je de toeschrijving nog duidelijker maken dan 'hij'. Hopelijk kun je daar iets mee?
Daar kan ik zeker wat mee! Dank je! Ik heb er dit van gemaakt: Zelf vond hij het vreemd om over 'genezen' te spreken. Hij was niet ziek, vond hij. Hij had een ziekelijke voorkeur.
Nice!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Toevallig lees ik net in de Trouw een interessant (lang) artikel over de reïntegratie van pedofielen. Een pedoseksueel terug de samenleving in: hoe doe je dat? https://www.trouw.nl/a-b34a3ba2
Inderdaad een interessant stuk. Het laat ook een andere kant zien. Met twee kleine kindjes onder mijn hoede is mijn eerste gedachte een hele kwalijke als het gaat over hoe het benaderen van een pedofiel.
Snap ik. Ik heb twee kleine dochters. Die moet je niet stuk proberen te maken.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow. Heftig thema maar wat een vondst, met de gegeven elementen. Goed geschreven, juist omdat de beklemming over komt terwijl ik lees. groet, Cora

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi, goed gevonden, deze uitleg van de eerste zin. Direct een onbestemd gevoel vanaf het begin, de echte genadeklap aan het einde. Mooi.

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow. Heftig thema maar wat een vondst, met de gegeven elementen. Goed geschreven, juist omdat de beklemming over komt terwijl ik lees. groet, Cora
Dank je wel, Cora. Ik wilde een andere betekenis aan het woord 'begrafenis' geven en dat is gelukkig gelukt!

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi, goed gevonden, deze uitleg van de eerste zin. Direct een onbestemd gevoel vanaf het begin, de echte genadeklap aan het einde. Mooi.
Dank je wel, Spraakwater voor je fijne reactie!

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Eens met alle andere opmerkingen. Hele sterke invulling van die eerste zin. Afschuwelijk onderwerp, maar erg goed geschreven.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn complimenten! Het is een afschuwelijk thema, maar jij hebt het wel heel goed neergezet. Ook met het gevoel van medelij voor de hp, want tot het knielen voor die peuters heb je eigenlijk nog geen benul en voel je met hem mee. Ik denk dat je daardoor het 'walging' effect nog groter hebt gemaakt. We konden ons immers inleven in dit personage. Nogmaals complimenten!