Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 262 – Gewoon weer doorgaan

Voor de tweede keer dat jaar was hij aanwezig op zijn eigen begrafenis. Hij parkeerde op het grint en zette de motor uit. In februari hadden ze hem nog met een waarschuwing laten wegkomen. Zijn mea culpa had in allebei de grote christelijke dagbladen gestaan: dat was de voorwaarde. Straks zouden ze minder mild zijn. Want seks was een taboe, en als je dat wilde doorbreken, werd je tegengewerkt. Hij adviseerde de landelijke jeugd al bijna twee decennia lang. De hardliners in de kerk waren hem in die jaren steeds meer gaan frustreren. In cynische buien dacht hij dat zijn fall from grace ditmaal een een-tweetje was geweest tussen wat loopjongens en het bestuur. Hoe dan ook waren zijn appjes uitgelekt. ‘Alleen je vingers. Niet naar binnen. Geen kleren uit.’ Achteraf waren het net twee peuters, de jonkies die zijn val hadden ingeleid. Infantiel kwaadaardig, of minstens tergend naïef. Heel snugger waren zijn jongeren nooit. Juist om die onschuld voelde hij zo met ze mee. Aan grote woorden hadden ze geen moer. Daarom appte hij ook met ze, over de persoonlijkste vragen. Over seks. De framing van het bestuur maakte hem een wandelend cliché. Een zestienjarig meisje en haar vriend van achttien. Die kon je toch moeilijk het bos insturen met stoere vroomheid? De lusten waren er, in de wereld deden ze het al op hun dertiende. Hij had hier maanden over nagedacht. Met het juffenloon van zijn vrouw en hun spaargeld hielden ze het wel een jaartje uit. Bij echte geldnood kon hij altijd nog folders gaan bezorgen; een uitstervend vak, maar in het dorp waar hij woonde, waren misleidingen op papier en inkt springlevend. Zwetend als een otter stapte hij uit de gele leenauto van de garage. De zon brandde, al viel de zomeravond bijna. Nu pas zag hij de potloden op de bijrijdersstoel. Rood. Oranje. Geel. Groen. Blauw. Paars. De regenboog van groep 1. Het teken van hoop. Herrijzen na deze slachtoffering. Hij opende de deur en stapte het kerkgebouw in.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een verhaal dat tot nadenken stemt. Wat vind ik nu eigenlijk van de hoofdpersoon? Daar houd ik wel van, als een verhaal doorresoneert in mijn hoofd. Mooi de symbolische en figuurlijke kant van het sterven en opstaan uit de dood. (Fijn christelijke symboliek.) Wat mij betreft zet je de link naar de Nashville verklaring ook in je reactie, het verstoort mijn lezen. Goed de opdrachtwoorden er in weggezet. De 'reclamefolderjongen' voelt er wat bijgesleept, maar ik denk niet dat je er een betere oplossing voor hebt binnen de opdracht. :-)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal dat tot nadenken stemt. Wat vind ik nu eigenlijk van de hoofdpersoon? Daar houd ik wel van, als een verhaal doorresoneert in mijn hoofd. Mooi de symbolische en figuurlijke kant van het sterven en opstaan uit de dood. (Fijn christelijke symboliek.) Wat mij betreft zet je de link naar de Nashville verklaring ook in je reactie, het verstoort mijn lezen. Goed de opdrachtwoorden er in weggezet. De 'reclamefolderjongen' voelt er wat bijgesleept, maar ik denk niet dat je er een betere oplossing voor hebt binnen de opdracht. :-)
Dank voor je feedback, Hadeke! De link zat ik al over te twijfelen; het is inderdaad een iets te zakelijke doorbreking van de vierde wand. Zelf vind ik alle verplichte woorden er een beetje bijgesleept ;-). Misschien ga ik hem nog een klein beetje organischer verwerken. #evenlater Aangepast. Zo verwijst het einde ook iets explicieter naar het begin van het verhaal.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi, graag gelezen! :thumbsup: :) De Nashville-verklaring komt in dit korte stukje niet tot zijn recht. Maar in een langer verhaal zou dat zeker kunnen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zwaar beladen verhaal met naar mijn gevoel meerdere slachtoffers dan op het eerste gezicht zo lijkt, hp was ook slachtoffer? Naar verhaal door je onderwerp, maar dat is persoonlijk hoor. Goed geschreven en ik wens je een fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi, graag gelezen! :thumbsup: :) De Nashville-verklaring komt in dit korte stukje niet tot zijn recht. Maar in een langer verhaal zou dat zeker kunnen.
Dank je Nele! Nee, aan de Nashville kun je helaas een hele bieb wijden. De heftigste impact ervan ging over lhbtqia+, maar in bredere zin ging hij over seks met twee issues: alleen tussen mannen en vrouwen, en alleen na je trouwdag. Het is 'Een heel eigen leven' gaan leiden als antihomomanifest, maar het bedoelde in te gaan op het veronderstelde algehele seksuele verval van zeden. Maar misschien is hij als motief inderdaad te groot om even snel te namedroppen. #evenlater Ik heb hem er toch maar uitgegooid. Hij leidde af.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zwaar beladen verhaal met naar mijn gevoel meerdere slachtoffers dan op het eerste gezicht zo lijkt, hp was ook slachtoffer? Naar verhaal door je onderwerp, maar dat is persoonlijk hoor. Goed geschreven en ik wens je een fijne avond.
Dank je, mw. Marie! Jij ook fijne avond :-) Hp adviseerde christelijke jeugd over seks, maar is minder star dan zijn baas, en in het behoudende kerksmaldeel is dat een probleem. Daar lopen de leer en het leven (zoals bekend) uiteen. Dus raakt hp zijn baan kwijt, maar vanuit zijn principes, dus hoopt hij op goed 'karma'.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie dingetjes. Die kleurpotloden zitten er zeker goed in. Ik bemerk alleen wat schuurpapier tussen de mea culpa en alle kranten enerzijds en het whatsappen met jongeren en de volgende baan als reclamepostbezorger anderzijds. Hoofdpersoon heeft een prominente functie en een rol als lokale contactpersoon tegelijkertijd. Wie is hij nou? De val en herrijzenis van je hoofdpersoon brengen niet alleen Johannes brief aan Nicodemus in gedachten, maar ook de openingszin van de Duivelsverzen: to be born again, first you have to die en dat tilt het stuk wat mij betreft naar een hoger plan van intertekstualiteit dan om het even welke verwijzing naar de Nashville verklaring.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie dingetjes. Die kleurpotloden zitten er zeker goed in. Ik bemerk alleen wat schuurpapier tussen de mea culpa en alle kranten enerzijds en het whatsappen met jongeren en de volgende baan als reclamepostbezorger anderzijds. Hoofdpersoon heeft een prominente functie en een rol als lokale contactpersoon tegelijkertijd. Wie is hij nou?
Verhaaltechnisch contrasteren zijn hoog en laag: van krantenjongen naar magnaat en vooral weer helemaal terug. 'landelijk' binnen een kerk is relatief: het is een vrij overzichtelijke club, en als leider is hij ook persoonlijk (te) betrokken. 'Alle kranten' is dan inderdaad te breed. Folderen doet hij in zijn dorp, al is dat inderdaad wel wat onwaarschijnlijk; het is ook een beetje 'bij wijze van spreken'. Misschien te veel impliciet, dat lijkt mijn handicapje.
De val en herrijzenis van je hoofdpersoon brengen niet alleen Johannes brief aan Nicodemus in gedachten, maar ook de openingszin van de Duivelsverzen: to be born again, first you have to die en dat tilt het stuk wat mij betreft naar een hoger plan van intertekstualiteit dan om het even welke verwijzing naar de Nashville verklaring.
Interessante verwijzingen. Mijn insteek was de dood en opstanding van Jezus zoals verbeeld in de synoptische evangeliën en Johannes. Het 'opnieuw geboren worden' uit het gesprek met Nicodemus past er inderdaad ook goed bij, net als de opening van Rushdie.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed stuk dat tot nadenken zet. Misschien een klein beetje te veel voor zo'n kort stukje, maar je hebt het goed weten te redden. Mooi hoe je de woorden hebt weten te verwerken. Mijn complimenten!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed stuk dat tot nadenken zet. Misschien een klein beetje te veel voor zo'n kort stukje, maar je hebt het goed weten te redden. Mooi hoe je de woorden hebt weten te verwerken. Mijn complimenten!
Dankjewel, schrijfcoach!