Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#255 Nachtdialyse

Op onze dialyseafdeling hangt, in tegenstelling tot een gewone verpleegafdeling, de rust van de nacht. Er zijn hier ’s nachts maar zes patiënten en die liggen nu allemaal, aangesloten aan hun machine, te slapen. Ik vraag mijn collega of ze het goed vindt dat ik me even terugtrek op een van de dialysestoelen die overdag gebruikt worden. Ik vertel haar over de Schrijvenonline-site en de wekelijkse opdracht. Ik wil opdracht #255 nog een keer opnieuw doen, gezien het aantal reacties was die blijkbaar niet zo inspirerend. Nieuwe kans, nieuwe prijzen. Ik zoek een stoel uit op een van de units die ’s nachts niet gebruikt wordt. Wat een heerlijke rust. De hectiek van overdag is nu totaal verdwenen. Het enige geluid dat hoorbaar is, zijn de machines die een voor een aanspringen voor hun nachtelijke desinfectieprogramma. Eerst springt er op iedere machine een oranje lampje aan, dan klinkt er een voor een het deuntje dat aankondigt dat het programma wordt opgestart en vervolgens beginnen de machines op een bijna hypnotiserende wijze hun programma af te werken. Ik zet de stoel in de ligstand en probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om hier drie, soms wel vier keer in de week te komen dialyseren. De patiënten zitten hier dan drie tot vier uur, afhankelijk van een machine die hun bloed ontdoet van vocht en afvalstoffen omdat hun nieren dat niet meer kunnen. Ze zien in sommige gevallen de verpleging vaker dan je eigen familie. De machines zijn ondertussen met de laatste minuten van hun reinigingsprogramma bezig. Zo meteen springen ze een voor een weer uit en staan ze klaar voor de ochtendgroep. Op de tafeltjes bij de stoelen liggen alle spullen om de machines op te bouwen al klaar. Ik sta op uit de stoel. Het is tijd om een rondje te lopen langs de patiënten. Nog een paar uur genieten van de nachtelijke rust.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Fief, ik heb met veel belangstelling je inzending gelezen. Mooi en het geeft een interessant beeld hoe verschillend onze leefgewoonten en levensomstandigheden zijn. Graag gelezen. :)

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat verbeterpuntjes :
Ik zet de stoel in de ligstand en probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om hier drie, soms wel vier keer in de week te komen dialyseren; drie tot vier uur in deze stoel te moeten zitten terwijl een machine je bloed ontdoet van vocht en afvalstoffen omdat je nieren dat niet meer kunnen en in sommige gevallen de verpleging vaker te zien dan je eigen familie.
Erg lange zin, ik zou hem persoonlijk delen. Heerlijke rust. Als je alleen rust zegt bereik je ook al hetzelfde. Graag gelezen

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Mooi onderwerp heb je gekozen voor je verhaal. Mijn oom heeft een aantal jaar moeten dialyseren en daar moet ik gelijk aan denken. Wel vond ik het erg feitelijk en praktisch beschreven. Ik had liever iets van de patiënten gelezen. Misschien is het iets persoonlijks.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat verbeterpuntjes :
Ik zet de stoel in de ligstand en probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om hier drie, soms wel vier keer in de week te komen dialyseren; drie tot vier uur in deze stoel te moeten zitten terwijl een machine je bloed ontdoet van vocht en afvalstoffen omdat je nieren dat niet meer kunnen en in sommige gevallen de verpleging vaker te zien dan je eigen familie.
Erg lange zin, ik zou hem persoonlijk delen. Heerlijke rust. Als je alleen rust zegt bereik je ook al hetzelfde. Graag gelezen
Bedankt voor het lezen en de tip. Ik ga het aanpassen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Mooi onderwerp heb je gekozen voor je verhaal. Mijn oom heeft een aantal jaar moeten dialyseren en daar moet ik gelijk aan denken. Wel vond ik het erg feitelijk en praktisch beschreven. Ik had liever iets van de patiënten gelezen. Misschien is het iets persoonlijks.
Bedankt voor het lezen, Jurrit. Ik zal het voor een volgende opdracht meenemen.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor het lezen, Jurrit. Ik zal het voor een volgende opdracht meenemen.
Ik vond de feitelijke en praktische beschrijving goed bij de opdracht passen (beter dan mijn invulling ervan bij voorbeeld). Ik heb een tiental jaar geleden een gelijkaardige situatie meegemaakt, maar dan vanuit het andere perspectief, als vader van een kind dat chemokuren krijgt. Het nachtwaken in een ziekenhuisafdeling is een bevreemdende ervaring.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heftig Bruno. Hopelijk hebben de kuren geholpen. 's Nachts waken heeft ook iets intens. Alle geluiden komen dan veel sterker binnen. Dank je wel voor je reactie.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heftig Bruno. Hopelijk hebben de kuren geholpen. 's Nachts waken heeft ook iets intens. Alle geluiden komen dan veel sterker binnen. Dank je wel voor je reactie.
Mijn zoon studeert volgend jaar af aan de universiteit. Hij is gehavend uit de strijd gekomen, maar hij komt er wel.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben het met zowel Bruno als Jurrit eens, als zoiets mogelijk is. Je zit dicht op de apparaten en blijft ver van de mensen. Dat is lastig lezen, maar inderdaad wat betreft het onderwerp van de opdracht misschien toch juist. De hele eerste alinea hangt er uiteindelijk maar een beetje bij. Ik weet niet of je dat had moeten bewaren nadat je het had gebruikt om een beetje op gang te komen. Zonder dat stukje houd je iets over met meer samenhang. Dit ook: 'je familie' moet 'hun' familie zijn.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De hele eerste alinea hangt er uiteindelijk maar een beetje bij. Ik weet niet of je dat had moeten bewaren nadat je het had gebruikt om een beetje op gang te komen. Zonder dat stukje houd je iets over met meer samenhang.
Fief, ook bij je vorige opdrachten kan ik in de eerste alinea het schrijfproces meevolgen dat uiteindelijk tot je stukje leidt. Ik begin een verhaal of een stukje meestal ook op een gelijkaardige, zoekende manier. Zodra ik echter het laatste woord heb geschreven, zijn die eerste zinnen ook meteen de eerste die ik schrap omdat ze uiteindelijk niet meer van belang zijn. Zie het als de mal van een beeldend kunstenaar die een bronzen beeld giet. Eenmaal het beeld af is, verwijder je die ook, want het beeld is belangrijk, niet de mal die gebruikt werd om het beeld tot stand te doen komen. Iets onthullen over je schrijfproces kan interessant zijn voor één keer, maar ik vind niet dat het een gewoonte moet worden. Ik zou in de invulling van de opdracht vooral niet verwijzen naar de opdracht zelf. Binnen tien jaar is je stukje misschien nog relevant, maar (het nummer van) de opdracht al lang niet meer.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, wat je beschrijft is een universum op zich. Het heeft zelfs iets sciencefiction-achtigs in zich. Misschien had je de apparatuur wat zintuiglijker kunnen beschrijven; dat had je rondleiding in deze nachtelijke wereld iets persoonlijker gemaakt , maar desondanks weet je de sfeer goed over te brengen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Bruno en Tilma: ik heb het begrepen. Goede tip voor volgende keer. @ Edwin: bedankt voor het lezen en de feedback.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief interessante kijk in het nachtleven op de dialyse. Ik ist niet dat er 's nachts ook petienten waren, dus weer iets geleerd. Mooie tips hierboven al gekregen, waardevol :thumbsup: Graag gelezen en fijne dag.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een verhaal dat me meeneemt in de nacht, maar waar inderdaad nog wel wat verbeterkansen liggen. Eens met Bruno over de 'opstart'. Wat mij betreft mag de eerste alinea zich tot één zin beperken, waarin de aanleiding tot de rust aangegeven wordt. Dan stap je als lezer sneller het verhaal in. Ook geef je het verhaal daarmee meer eeuwigheidswaarde, want als we het over een jaar nog een keer lezen zal niemand '#255' kunnen plaatsen. Ik raakte even in de war bij het reinigingsprogramma. Staan die machines in die unit? Misschien goed om een kleine plaatsbepaling te geven. Mijn tweede verwarring zat erin dat je hier vlak voor verwees naar de apparaten die actief zijn bij de weinige patiënten. Daardoor voelde het voor mij alsof dialyse een desinfecterende bezigheid is. Dan ga ik opeens 'denken' en dat haalt me uit het verhaal. Dus naast een plaatsbepaling, misschien ook eerder duidelijk maken dat het om niet aan de patiënt verbonden apparaten gaat. Als je dat doorvoert werkt voor mij de afstand wel goed denk ik, want juist door dat afstandelijke komt het persoonlijke heel dichtbij. Een volgende keer is het wel prettig als je in de titel het opdrachtnummer vermeld. Heel wat woorden, maar vooral in de hoop je verder te helpen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Je hebt een mooi stukje geschreven. Je beschrijft het wat afstandelijker, je benoemt geen emoties, maar dat leidde mij niet af. Je omschrijft het op zo'n manier dat het mij toch raakt, goed gedaan :thumbsup: Graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal dat me meeneemt in de nacht, maar waar inderdaad nog wel wat verbeterkansen liggen. Eens met Bruno over de 'opstart'. Wat mij betreft mag de eerste alinea zich tot één zin beperken, waarin de aanleiding tot de rust aangegeven wordt. Dan stap je als lezer sneller het verhaal in. Ook geef je het verhaal daarmee meer eeuwigheidswaarde, want als we het over een jaar nog een keer lezen zal niemand '#255' kunnen plaatsen. Ik raakte even in de war bij het reinigingsprogramma. Staan die machines in die unit? Misschien goed om een kleine plaatsbepaling te geven. Mijn tweede verwarring zat erin dat je hier vlak voor verwees naar de apparaten die actief zijn bij de weinige patiënten. Daardoor voelde het voor mij alsof dialyse een desinfecterende bezigheid is. Dan ga ik opeens 'denken' en dat haalt me uit het verhaal. Dus naast een plaatsbepaling, misschien ook eerder duidelijk maken dat het om niet aan de patiënt verbonden apparaten gaat. Als je dat doorvoert werkt voor mij de afstand wel goed denk ik, want juist door dat afstandelijke komt het persoonlijke heel dichtbij. Een volgende keer is het wel prettig als je in de titel het opdrachtnummer vermeld. Heel wat woorden, maar vooral in de hoop je verder te helpen.
Hadeke, bedankt voor het lezen en de uitgebreide feedback. Even voor de duidelijkheid, het gaat wel degelijk om patiëntgebonden machines. Deze dialysemachines worden echter 's nachts, als ze niet gebruikt worden, op een desinfectieprogramma gezet. Maar ik snap dat het onderwerp niet tot de verbeelding spreekt als je niet weet waar het over gaat. Dat heb ik inmiddels wel begrepen. Het was misschien niet mijn meest geslaagde inzending, maar ook daar kan ik van leren. Ik zal kijken of ik het opdrachtnummer alsnog in de titel kan zetten.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Je hebt een mooi stukje geschreven. Je beschrijft het wat afstandelijker, je benoemt geen emoties, maar dat leidde mij niet af. Je omschrijft het op zo'n manier dat het mij toch raakt, goed gedaan :thumbsup: Graag gelezen!
Bedankt Anke, deze had ik even nodig.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hallo Fief, Begrijp me goed: als ik het niets had gevonden had ik mijn feedback niet zo uitgebreid gegeven. Wellicht een vreemde vorm van een compliment. :-) Daarnaast ken ik de beschreven scène vanuit het patiëntperspectief uit mijn nabijheid, daar lag het niet aan. :-) Juist daardoor bracht je me in verwarring in verband met die patiënten er vlak voor, omdat ik heel even dacht: 'Huh, beschrijft Fief dyaliseren nu als desinfectieprocedure?' En dat was nu juist niet wat je bedoelde.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Hadeke, bedankt voor je nadere uitleg en voor het compliment. Ik neem alle feedback ter harte.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Fief, … je bracht mij een nachtelijk afstandig beeld van de dialysemachines, die hun werk overdag gedaan hebben en nu klaar gemaakt worden voor de volgende dag om dan weer volop aanwezig te zijn. Het was fijn om te lezen. Dankjewel.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Fief, … je bracht mij een nachtelijk afstandig beeld van de dialysemachines, die hun werk overdag gedaan hebben en nu klaar gemaakt worden voor de volgende dag om dan weer volop aanwezig te zijn. Het was fijn om te lezen. Dankjewel.
Graag gedaan Riny.