#255 Nachtdialyse

Ik zet de stoel in de ligstand en probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om hier drie, soms wel vier keer in de week te komen dialyseren; drie tot vier uur in deze stoel te moeten zitten terwijl een machine je bloed ontdoet van vocht en afvalstoffen omdat je nieren dat niet meer kunnen en in sommige gevallen de verpleging vaker te zien dan je eigen familie.

Wat verbeterpuntjes :

Ik zet de stoel in de ligstand en probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om hier drie, soms wel vier keer in de week te komen dialyseren; drie tot vier uur in deze stoel te moeten zitten terwijl een machine je bloed ontdoet van vocht en afvalstoffen omdat je nieren dat niet meer kunnen en in sommige gevallen de verpleging vaker te zien dan je eigen familie.

Erg lange zin, ik zou hem persoonlijk delen. Heerlijke rust. Als je alleen rust zegt bereik je ook al hetzelfde. Graag gelezen

Hoi Fief, Mooi onderwerp heb je gekozen voor je verhaal. Mijn oom heeft een aantal jaar moeten dialyseren en daar moet ik gelijk aan denken. Wel vond ik het erg feitelijk en praktisch beschreven. Ik had liever iets van de patiënten gelezen. Misschien is het iets persoonlijks.

Bedankt voor het lezen, Jurrit. Ik zal het voor een volgende opdracht meenemen.

Heftig Bruno. Hopelijk hebben de kuren geholpen. 's Nachts waken heeft ook iets intens. Alle geluiden komen dan veel sterker binnen. Dank je wel voor je reactie.

De hele eerste alinea hangt er uiteindelijk maar een beetje bij. Ik weet niet of je dat had moeten bewaren nadat je het had gebruikt om een beetje op gang te komen. Zonder dat stukje houd je iets over met meer samenhang.

Een verhaal dat me meeneemt in de nacht, maar waar inderdaad nog wel wat verbeterkansen liggen. Eens met Bruno over de 'opstart'. Wat mij betreft mag de eerste alinea zich tot één zin beperken, waarin de aanleiding tot de rust aangegeven wordt. Dan stap je als lezer sneller het verhaal in. Ook geef je het verhaal daarmee meer eeuwigheidswaarde, want als we het over een jaar nog een keer lezen zal niemand '#255' kunnen plaatsen. Ik raakte even in de war bij het reinigingsprogramma. Staan die machines in die unit? Misschien goed om een kleine plaatsbepaling te geven. Mijn tweede verwarring zat erin dat je hier vlak voor verwees naar de apparaten die actief zijn bij de weinige patiënten. Daardoor voelde het voor mij alsof dialyse een desinfecterende bezigheid is. Dan ga ik opeens 'denken' en dat haalt me uit het verhaal. Dus naast een plaatsbepaling, misschien ook eerder duidelijk maken dat het om niet aan de patiënt verbonden apparaten gaat. Als je dat doorvoert werkt voor mij de afstand wel goed denk ik, want juist door dat afstandelijke komt het persoonlijke heel dichtbij. Een volgende keer is het wel prettig als je in de titel het opdrachtnummer vermeld. Heel wat woorden, maar vooral in de hoop je verder te helpen.

Hoi Fief, Je hebt een mooi stukje geschreven. Je beschrijft het wat afstandelijker, je benoemt geen emoties, maar dat leidde mij niet af. Je omschrijft het op zo'n manier dat het mij toch raakt, goed gedaan :thumbsup: Graag gelezen!

Hallo Fief, … je bracht mij een nachtelijk afstandig beeld van de dialysemachines, die hun werk overdag gedaan hebben en nu klaar gemaakt worden voor de volgende dag om dan weer volop aanwezig te zijn. Het was fijn om te lezen. Dankjewel.