Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#253 Van de wereld

In het zachte noorderlicht van de Ikea lamp kijk ik naar zijn gezicht. Hem wakker maken is mijn enige redding, maar ik weet dat ik niet gered wil worden. Niet vannacht. Ik wil in zeven sloten tegelijk lopen, mijn hoofd verliezen, en desnoods mijn hart. 'En is dat gek' vraag ik mezelf onschuldig af, 'als de melkweg vanachter het open raam naar je lonkt, de zomer zwoel naar binnen danst?' Zonder een sprankje schuldgevoel draai ik me om en laat de lakens golven. Ik spring en laat me meevoeren op zilte getijden. De geur van de oceaan dwaalt langs een atol van kussens. Mijn bruinverbrande voeten zakken diep weg in zachtheid en even voelt het alsof er zand tussen mijn tenen zit. Ik stroom verder naar de rand van het bed en het einde van de horizon. Daarachter schijnt de maan en zonder angst duik ik in de diepte. Ik ben niet langer op zee, maar onder mij vormt zich kilometers bos. De warme geur van hout voedt het aardse vuur dat in mij woedt en als ik land, zakken mijn voeten niet langer weg. Ze vinden houvast op het oude, gladde hout waarvan ik iedere krakende plank ken. Hier en daar bolt het van de avonturen die zich door de jaarringen heen een weg naar boven zoeken. Ik strijk er met mijn handen langs en huiver als ik het leven er in voel stromen. Op mijn tenen loop ik verder totdat ik stil sta voor de linnenkast. Sierlijk houtsnijwerk slingert zich uitbundig een weg langs lichtblauwe deuren en als ik in de verweerde spiegel kijk, zie ik mezelf in oneindige lavendelvelden staan. De mediterrane zon verstopt zich in de facetgeslepen randen, maar ik voel haar warmte nazinderen, hoor hoe de cigales haar lied zingen. Dan zie ik de kamerdeur als een onbewaakte grenspost voor me opdoemen. En voordat ik mijn hand op de klink leg, kijk ik nog een keer om naar de slapende man in het bed. Ik glimlach en blaas hem een handkus toe. Morgen kom ik weer bij hem terug, maar vannacht, vannacht ben ik van de wereld. 

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
heerlijk hoor, zo van de wereld zijn ik vind alleen het bos dat onder je verrijst zo vreemd (ja, binnen de logica van het verhaal), waarom niet om je heen? en ik denk dat het mediterrane is, en twijfel of je niet beter cicades schrijft

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Schrijvenmaar, bedankt voor je reactie en je opmerkingen! Mediterrane heb ik direct aangepast. Het bos verrijst onder me omdat ik op dat moment nog naar beneden duikel. Dat is misschien niet helemaal duidelijk en je hebt me ook aan het denken gezet. Kan iets onder je verrijzen? Ik heb het voor nu, met een kleine aanpassing laten staan. Net als de cigales. Dat woord herbergt voor mij al een reis op zich, dat is gekoppeld aan een eigen (hele Franse :)) herinnering.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Met de beginzin, wat een juweeltje, neem je me al mee op reis. Het is dat ik hier in de zon zit, en mijn kippenvel niet wil doorzetten. Het stuk barst uit zijn voegen van de prachtige zinnen en je verstaat de kunst om er een ook nog een mooi verhaal van te maken. Chapeau!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het zachte noorderlicht van de Ikealamp. Die vond ik erg leuk gevonden. Misschien kun je letten op de aanhalingstekens "En is dat gek' En ook naar de zin hoor hoe de cigales haar lied zingen. Een mooie wereldreis in de besloten wereld van de slaapkamer, naar een andere reis. Ben benieuwd wat je HP gaat doen.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Je eerste zin pakt me al. Mooi verhaal. Ik haak ook wat op 'verrijzen'. Misschien: '..., maar onder mij vormt zich kilometers bos.' Dat brengt me even op een twijfelpunt, moet het enkelvoud of meervoud zijn? Ik heb het idee dat het verrijzen (of in mijn suggestie vormen) verwijst naar het bos en niet naar de kilometers en dat het daarom enkelvoud moet zijn, maar ik kan het niet goed onderbouwen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chantal, als geen ander maak je zulke mooie zinnen, hierboven al genoemd. In mijn beleving 'verdien' jij een boek. Maar ja, ik ben geen uitgever helaas :crybaby: Super genoten van je tekst, ik beleef de sfeer mee. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Chantal, … was dat een staaltje wakend dromen? Geweldig en wat een sfeer, ik voel en zie. Dat kan toch, kilometers bos zien van bovenaf, wanneer je dan naar beneden langs de bomen glijdt, ruik je het hout … Met plezier gelezen. Ik zal mijn dromen ook eens opschrijven en daarop voortborduren, wie weet! Een idee om te fantaseren.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een prachtig verhaal. Ik reis met je mee. Ik vind het mooi dat je het koppelt aan de man naast de hp van wie ze houdt, maar die ze in de steek moet laten om haar reis te maken. Het geeft de noodzaak aan. De eerste zin, daar heb ik wat moeite mee. Ik begrijp wat je zeggen wilt en dat is mooi, maar noorderlicht kan niet uit een lamp komen. Het is een natuurlijk fenomeen. Wel licht dat erop lijkt of eraan doet denken. Over het twijfelpunt van Hadeke. Ik denk dat het enkelvoud is. 'Kilometers' kan je vervangen, bijvoorbeeld door 'groen'. Daarmee is 'bos' is het kernwoord, enkelvoud. Wat de anderen al schrijven: veel mooie zinnen. Mijn favoriet: ... als ik in de verweerde spiegel kijk, zie ik mezelf in oneindige lavendelvelden staan. Heerlijk.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Stella, dank voor je mooie compliment! Daar krijg ik dan weer kippenvel van :) @Siv, dank voor je fijne reactie en suggesties. Aanhalingsteken is aangepast. 'Haar' verwijst in deze zin naar de zon, of bedoelde je iets anders? @Hadeke, dank voor het meedenken over verrijzen. En je hebt gelijk. Het moet ook enkelvoud zijn. Ik ga het aanpassen! @Marie, Dankjewel voor je lieve reactie. Ik word er helemaal blij van! @Riny, wat is er fijner dan zomaar een beetje wegdromen? Ik doe het eigenlijk veel te weinig! @Sanvis, dank voor je fijne reactie! En natuurlijk kan er geen noorderlicht uit die lamp komen. Maar het leek mij een mooie start van de reis dus beroep ik mij hier maar op dichterlijke vrijheid ;). Dank ook voor je heldere uitleg over het enkelvoud/meervoud puntje. Ik ga het aanpassen!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Edwin Ik dacht dat de cigales hun lied zongen, daarom vondt ik het woord 'haar' vreemd in combinatie met zingen. Maar als de cigales het lied van de zon zingen is het natuurlijk wat anders. Ik had de zin even wat beter moeten lezen :o