Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#236 De krulhazelaar

‘Mam, waar wil de violen hebben,’ vroeg Jorien terwijl ze met een bakje violen al verschillende plaatsen in de tuin had aangewezen. Ze had haar moeder beloofd de violen, die ze over had uit haar eigen tuin, even langs te brengen. Telkens hoorde ze haar moeder “nee” roepen vanaf het terras. ‘Ik denk dat ze op het grafje van Minoes moeten, achter de krulhazelaar,’ zei Margreet terwijl ze van het trapje dat het terras verbond met de tuin stapte. ‘De krulhazelaar? Daar ligt Minoes helemaal niet,’ beweerde Jorien stellig. Samen liepen ze naar de plek, waar volgens Margreet hun veertien jaar oude kater moest liggen. ‘Mam ik weet het zeker, Minoes ligt onder de pere…, hé… waar is de perenboom?’ ‘Die heb ik weg laten halen door de buurman. Minoes heeft nooit onder de perenboom gelegen, dat weet ik zeker.’ ‘Hebben we haar niet daar begraven? Of was het daar, onder het trappetje?’ diepte Jorien haar geheugen hardop uit terwijl ze samen met haar moeder de hele tuin afstruinden. Met de plantenschep hadden ze al diverse gaten gegraven om te kijken of zij nog wat van Minoes terug konden vinden. Het aantal gaten breidden zich in no time uit en ze kropen inmiddels van het ene veronderstelde graf naar het andere. ‘Je had er ook een kruisje op moeten plaatsen, dan zaten die violen al hoog en breed in de grond,’ sprak Jorien na een halfuur spitten en kruipen geïrriteerd. ‘Zo buurvrouw, last van molshopen?’ klonk er over de buxus heg. Dankbaar maakte Margreet gebruik van de nieuwsgierigheid van de buurman om even haar lichaam te strekken. Moeizaam stond ze op en liep met enigszins verstijfde spieren naar hem toe. ‘Nee hoor, mijn dochter wil de violen planten, maar we hebben nog geen geschikte plek gevonden.’ Het was Margreet bekend dat de buurman niet van katten hield. Het leek haar daarom extra verstandig om het niet over het vermiste graf van Minoes te hebben. Jorien dichtte inmiddels de gaten die ze had gemaakt en koos teneinde raad toch de plek onder de krulhazelaar. De buurman bekeek het tafereel aandachtig en wees Jorien toen op de berg aarde, afkomstig van de uitgegraven perenboom, die hij achter het schuurtje had gestort. Volgens hem kon de aarde nog goed gebruikt worden. ‘Je kan de violen er wat extra houvast mee geven. Het Is beste grond,’ riep hij nog over de heg terwijl hij zich omdraaide en naar binnen liep. Het advies van de buurman nam Jorien ter harte en ze liep gelijk met de plantenschep in de aanslag naar de berg aarde. Bij de derde schep zag ze een paar botjes tussen de aarde zitten. Het was dus toch de perenboom dacht ze en hield het daar ook bij. Margreet ging naast Jorien staan en keek vertederd en tevreden naar de violen voor haar Minoes onder de krulhazelaar.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Aandoenlijk verhaal op deze manier. Je hebt de dialoog en het verhaal goed met verhaal verweven. Soms geef je iets te veel informatie: ‘Mam, waar wil de violen hebben,’ vroeg Jorien terwijl ze met een bakje violen al verschillende plaatsen in de tuin had aangewezen,( waar zij dacht dat ze heel mooi zouden staan.) Telkens hoorde ze haar moeder “nee” roepen vanaf het terras. Die ene zin die ik tussen haakjes heb gezet, zou eventueel weg kunnen omdat het in zekere mate de zin ervoor herhaalt. Deze zin: ‘Je had er ook een kruisje op moeten plaatsen, dan zaten die violen al hoog en breed in de grond,’ sprak Jorien na een halfuur spitten en kruipen geïrriteerd. Is iets te veel buiten het karakter om. Dit klinkt niet als de eerdere Jorien, die in mijn beleving nog geen jaar of tien is. De laatste twee zinnen voelen een beetje overbodig, ze zijn niet fout, maar zonder is het verhaal ook af. Goed gedaan!

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Annette reuze bedankt voor je feedback. Ik bedoel Jorien niet als een tienjarige, vandaar die zin. Maar ik begrijp dat ik haar in het begin niet duidelijk genoeg heb neergezet. Ik pas dat gedeelte aan en hoop dat je het er mee eens kan zijn. De laatste twee zinnen laat ik bestaan, omdat ik vind dat ze het karakter van de personages nog wat extra benadrukken. Hopelijk lukt het je om hier nog even naar te kijken. fijne dag

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooi en gevoelig verhaal Thea Josephine. Enigzinds verwarrend vind ik dat margreet de moeder is, ik dacht aan het begin van je tekst aan twee zusjes met moeder samen, die op het terras zit. Moeizaam ter been is of zo. Grappig dat ik die beeldvorming aan het begin heb. Goede schrijfstijl, ik kan me verliezen in je verhaal. :thumbsup: Deze zin: Het aantal gaten breidden zich in now time uit en ze kropen inmiddels van het ene veronderstelde graf naar het andere. No time bedoel je waarschijnlijk. Mss toch een Nederlands woord hiervoor in de plaats? - Het was dus toch de perenboom dacht ze en hield het daar ook bij. De zin eindigene met dacht ze, ervaar ik als sterker. Ik verschil met Annette, de laatste zin ervaar ik als vertederend vanwege de óude'moeder, die welicht herrinneringen mixt in haar gedachten? Kortom fijn leesvoer, dank je wel. Fijne dag

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marie dank je voor je reactie. now time pas ik gelijk aan (ik heb daar steeds overheen gelezen) :o De zin: Het was dus toch de perenboom dacht ze en hield het daar ook bij. De zin eindigen met dacht ze, ervaar ik als sterker. Het laatste stukje : en ze hield het daar ook bij, daar wil ik extra mee aangeven dat ze het voor haar moeder niet moeilijker wil maken dat Minoes in een hoop aarde verspreidt ligt, maar haar in de waan laten dat het beestje toch onder de krulhazelaar ligt. fijne dag

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thea Josephine, … je hebt een herkenbaar verhaal geschreven. Ik heb ook enkele diertjes in de tuin ondergebracht. Gelukkig weet ik nog wel precies waar. Op een 'kersverse' dode duif, heb ik toch maar een stenen haasje gezet. Met plezier gelezen.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Net je verhaal gelezen over je tuin. Erg leuk geschreven en nu kan ik er ook nog een stenen haasje bij bedenken. Dank voor je reactie op mijn verhaal. Nog een fijne avond

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gedaan Thea, niets meer aan doen. Ook goed dat je gelijk in het begin het personage duidelijk hebt neergezet, voor mijn gevoel klopt het ook, en dan -gek genoeg- passen die laatste twee zinnen ook. Mooie herschrijf!