#232 Banaantekening

Haha, ik zie er op een of andere manier wel een modern-day Carmiggelt in, niet in de laatste plaats bij de afsluitende regel. De Parool-redactie uit de jaren tachtig zou er denk ik niet veel mee kunnen: hiermee help je ze niet geheim te houden dat de echte Carmiggelt ziek is :) Ik kom er over een paar dagen nog wat inhoudelijker op terug. Leuk stukje in ieder geval!

Oja. Oeps. Onderweg even vergeten Carmiggelt te zijn in 1987.

Na de rake typering van de "juf" in de commentaren op mijn inzending, kan ik me niet van de indruk ontdoen dat de setting van een kleutertuin niet geheel toevallig gekozen is. Maar dat terzijde. het is een heel leuk stukje. Wat die Curverbakjes betreft: ik was vroeger lid van het oudercomité van de lagere school waar mijn kinderen naartoe gingen. Bij het begin van elke zomer staken we de armen uit de mouwen om alle verloren voorwerpen te verzamelen. Daar zaten elk jaar meerdere dozijnen brooddozen bij die op de gekste plaatsen achtergelaten werden. O wee als je de sterveling was die aangeduid werd om de inhoud ervan te inspecteren. Ik heb toen nieuwe levensvormen in allerhande kleuren en geuren ontdekt. Maar dat is eerder iets voor een sciencefiction verhaal dan voor een cursiefje.

Puur toeval, Bruno. Puur. toeval. Behalve dat stukje met die banaan. Maar alle gekheid op een stokje. Meerdere dozijnen brooddozen? Dat is een fikse school, jong.

Ik denk dat de schrijvers van De luizenmoeder je stukje wel kunnen gebruiken voor een aflevering. Leuke tekst. Op werkelijkheid gebaseerd? Echter geen kronkel.

en ik maar denken dat ik de enige idioot ben die op zoonliefs banaan tekent. Of was, want meneer doet het tegenwoordig helemaal zelf. Maar ik had er nog niet zo'n mooi verhaal in gezien. Zeer fraaie afsluiter.

Tilma, ik gaf mijn zoon altijd een appel mee naar school, dus ik las in verwarring je titel allereerst als ban-aantekening. Maar die koude bananenoorlog heb je zo levensecht opgetekend, dat ik al snel helemaal in de ban(aan) van je verhaal was. Ik neem aan dat onze Simon in de jaren '80 nog niet geconfronteerd werd met van die vreemde zaken, maar onze tijdsgeest geeft je verhaal prima weer. En dan die snotliaan; dit woord mag van mij worden opgenomen in de Dikke van Dale. Verder gewoon een heerlijk stukje!

Mooi stuk. Hedendaags inderdaad, maar dan ook wel heel passend hedendaags. Wat de toon betreft toch ook wel Carmiggeltiaans, maar dan naar nu geteletijdporteerd.

Tilma lekker verhaal vooral over de snottebellen, heel herkenbaar. Heeft Meghan Markle je geïnspireerd? Ik zag haar op het nieuws voorbijkomen. Knap gedaan en heel graag gelezen. Fijn weekend.

Carmiggelt in reïncarnatie als luizenvader. Ik mag dat wel!

Tilma een heerlijk verhaal. Een nieuwe Carmiggelt, helemaal van deze tijd. :thumbsup: Met plezier gelezen. fijn weekend

@Tilma: een plezier om te lezen. :thumbsup: We leven nu toch heel anders dan in de jaren 80... Daar begonnen de vrouwen pas aan hun opmars op de arbeidsmarkt. (Ik las dat de mode van de schoudervullingen daarop wou inspelen... Het zou de werkende vrouwen hoekiger maken en meer aanzien verschaffen in hun functie. Haha. ) En ik vond dit op het internet: https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/1999/22/tweeverdi… Jouw trendy verhaal deed een vraag bij me oprijzen... Zou het kunnen dat we in deze tijd veel meer betrokken vaderstukjes kunnen lezen en dat dit minder het geval was in de jaren 80?

Een bijzonder vermakelijk stukje, zeker in de geest van Carmiggelt, maar wel met her en der kleine, en een paar grotere uitglijders. Dus als undercover stand-in van Carmiggelt val je direct door de mand, maar als sollicitant als potentiële opvolger van Carmiggelt ben je beslist door naar de volgende ronde. Klein alledaags leed, een favoriet thema van Carmiggelt. Het openingszinnetje is prima. De laatste alinea is subliem (vooral de allerlaatste zin!). Daartussenin gaat het dus nog weleens mis op het Carmiggeltiaanse vlak, maar de tekst als geheel mag er zeker zijn. En dan ga ik uiteraard ook even inzoomen, eerst op een aantal Carmiggelt-toppers en -missers (van de anachronismen zoals 'smiley' en Pinterest en de overvloed aan Engelse woorden ben je je zelf ook wel bewust, dus dat soort dingen sla ik sowieso over), en daarna ook nog op wat taaltechnische dingen: 'belachelijk krom' -> Dat is veel te uitgesproken voor een Carmiggelt. Hij zou ongetwijfeld iets subtielers hebben verzonnen, bijvoorbeeld 'zo'n lachspieren prikkelend krom' 'Ik zet mijn wekker tegenwoordig maar een uurtje eerder' -> Die overdrijving vind ik dan juist weer heel erg des Carmiggelts. Jammer dat dat uur niet alleen al nodig blijkt voor de banaantekening maar (als ik het goed gelezen heb) ook aan het vullen van de broodtrommels e.d. besteed wordt. 'Terwijl mijn vrouw naast me al tot snurken is overgegaan...' -> Carmiggelt was altijd uitermate terughoudend in zijn verwijzingen naar zijn huwelijk. Ik denk niet dat hij ooit het werkwoord 'snurken' in met zijn vrouw in verband zou hebben gebracht. '... en kan de verprutste pisang in de blender. -> Jammer van de blender, want die had je toen denk ik nog niet (of ze werden in ieder geval nog niet zo genoemd), maar verder erg Carmiggelt! (Misschien nog mooier: 'de blender in' in plaats van 'in de blender') '...op school is het zaak om cool en quasi achteloos...' -> Ja 'cool' kan natuurlijk echt niet qua Carmiggelt. Ik vind het eigenlijk ook sowieso weinig toevoegen aan dat 'quasi achteloos' als is het natuurlijk een verdedigbare keuze om met verschillende woorden twee keer hetzelfde te zeggen. Maar ik zou 'cool' hier dus weglaten (of vervangen door bijvoorbeeld 'heel beheerst'). Inhoudelijk past het prima bij Carmiggelt. 'Tegen zijn moeder (zit in de reclame) kunnen we allemaal niet op.' -> Ook weer inhoudelijk zeker compatibel met het Carmiggelt-universum, maar de meester zelf zou m.i. 'in de reclame' eerder tussen komma's dan haakjes hebben geplaatst - en het onderwerp aldaar niet hebben weggelaten. 'Gelukkig is Yassoud al de hele week ziek.' -> Ook heel erg Carmiggelt! Eigenlijk heel harteloos natuurlijk, te zeggen dat het een geluk is dat die jongen ziek is. Maar Carmiggelt kwam met zoiets ongetwijfeld probleemloos weg. En dan nog de beloofde taaltechnische dingetjes: curverbakje -> Curver is een merk, dus moet het sowieso met een hoofdletter (en wat mij betreft liefst met een koppelstreepje na de merknaam). En ik neem aan dat Curver die dingen ook echt maakt? Ik heb die gruwels zelf altijd alleen in merkloze discountbakken zien liggen. En is het eigenlijk een bakje? Ik dacht dat ze vaak 'doosje' worden genoemd. Het lijkt me niet dat daar bij een dergelijk ding taalregels voor zijn, dus dan gaat het er puur om hoe het in de praktijk doorgaans wordt genoemd. 'tijdens het fruithapje' -> Hierover twijfel ik. Als 'het fruithapje' een officieel punt op het dagprogramma is, kan het wel zo, maar anders zou ik kiezen voor iets als 'tijdens het nuttigen van het fruithapje'. 'Bijbelse omvang' -> ook niet fout, maar (zeker bij Carmiggelt) liever 'Bijbelse proporties' Even tussendoor: waarom is vader eigenlijk waarschijnlijker? 'Want sindsdien is het een hellend vlak.' -> Sindsdien is WAT een hellend vlak? Met verwijzingen moet je altijd heel zorgvuldig omgaan. Het is niet voldoende als de lezer 'zelf wel kan verzinnen waar het over gaat'. Hier zou je bijvoorbeeld beter kunnen schrijven: 'Sindsdien bevinden we ons op een hellend vlak' of 'Sindsdien is er sprake van een hellend vlak'. En anders moet je zorgen dat dat 'het' echt naar een specifiek element uit het voorgaande verwijst. 'graffiti artiest' -> twee zelfstandig naamwoorden, dus aan elkaar, want een samenstelling (en niet een bijvoeglijk plus zelfstandig naamwoord, waarbij een spatie tussen de twee woorden wel op zijn plaats is). Dus: 'graffiti-artiest', met koppelstreepje wegens de klinkerbotsing). Idem voor 'banaanspinaziesmoothie' (ja, moet helemaal aan elkaar, maar voor de leesbaarheid mag je desgewenst best een koppelstreepje toevoegen. Of zelfs twee.) '...naast het vullen van vier broodtrommels, acht drinkbekers, het inpakken van gymtassen en het klaarzetten van vier ontbijtjes ben ik dus ook nog even bezig met een banaantekening' -> Dit is toch wel de meest problematische zin in de tekst, een zogenaamde anakoloet. Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Anakoloet Je begint met ‘het vullen…’ als onderwerp en schakelt dan daarna over over ‘ik’ als onderwerp. Wat in theorie wel kan is ‘…...naast MET het vullen van vier broodtrommels, acht drinkbekers, het inpakken van gymtassen en het klaarzetten van vier ontbijtjes ben ik dus ook nog even bezig met een banaantekening’, maar dat wordt op zijn zachtst gezegd erg lelijk. Beter is bijvoorbeeld: ‘...NA het vullen van vier broodtrommels en acht drinkbekers, het inpakken van gymtassen en het klaarzetten van vier ontbijtjes ben ik dus ook nog even bezig met een banaantekening’. Een hele kleine ingreep eigenlijk – misschien bedoelde je het zelf eigenlijk ook al gewoon zo… Ik heb ook nog even ‘en’ toegevoegd na de broodtrommels, want die miste ik eveneens. 'Er mag geen lijntje mis gaan anders moet ik ' -> 'misgaan' moet aan elkaar, want een zelfstandig werkwoord met een eigen betekenis (en graag een komma na 'misgaan' - puntkomma mag zelfs ook) Ook 'standhoudt' moet aan elkaar. Ik zou het overigens combineren met 'naast' of 'tegenover' en niet met 'tegen'. De keuze van het juiste voorzetsel is vaak heel lastig. Probeer er een aantal uit om te kijken welke het beste 'klinkt'. Daar kom je vaak heel ver mee. Ook deze lijst kan helpen (al komt 'standhouden' er niet in voor): https://nl.wiktionary.org/wiki/WikiWoordenboek:Li…

Beste juf, Dank voor je uitvoerig en aandachtig commentaar. Heel fijn. Het is Curver omdat het bakje/doosje krom is en de tekst een quasicursiefje. Ik schreef het, geloof het of niet, na een aarzeling en korte overweging bewust zonder hoofdletter omdat het niet om het merk maar om het soort bakje ging. De hoofdletter leek me afleidend en bovenmatig opzichtig. De snurkende vrouw kwam voort uit mijn voorbereiding. Ik las een cursiefje waarin vrouw ziek was en vanuit bed in het management over het huishouden bleef volharden. Fruithapje is een officieel onderdeel van het dagprogramma. Met een eigen kleur en een eigen liedje. Vader is waarschijnlijker omdat deze de sociale repercussies van een goed bedoeld droedeltje niet overziet. Wat betreft het 'hellend vlak': dit staat er zo goed. Als het niet duidelijk is, dan is het maar onduidelijk. De alternatieven staan me niet aan. De zin is de zin. En dan de spaties tussen woorden in plaats van koppelteken of woordlijm. In alle gevallen is het Engelse interferentie. (graffiti artist / banana spinach smoothie / No line can go wrong / the drawing holds its own against) Ik vind het ook moeilijk de verbeteringen verbeteringen te vinden. Het wordt er niet mooier op. Dit is vast subjectief. Zo ook die anakoloet misschien wel. Ik probeer er denk ik een gerund in te moffelen waar dat niet kan. Ik vind het moeilijk die fout te zien. Enfin. Dat dus. Bedankt nogmaals. Ik ga de tekst oppoetsen.

Beste leerling, Het is jouw tekst hoor en ik verkondig op veel punten slechts mijn subjectieve mening. Bij wat ik taaltechnische dingen noemen is er wel sprake van regels, maar die mag je van mij natuurlijk gerust aan je laars lappen. Het zou pas wat anders worden als je mij voor ogen had als uitgever van je teksten :) Met vriendelijke groet, de juf P.S. Niet alle zieke vrouwen snurken.

Ik vind het een sterk stukje. Slotzin maakt het helemaal af. Het enige is dat ik zo'n lezer ben die op elke 'engelse' spatie even blijf haken (maar ook maar heel even)