Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#230 Zuurzoet

Waarom ik nu weer zo lang ben blijven surfen op dat stomme internet, denk ik als ik ver na middernacht onder de douche stap. Mama vroeg me nog om bij het laatste uitlaten van Moppie mee te lopen. Ik ben te verward, ik weet dat ze dit al doorheeft. Haar vragen kan ik nu niet behappen. Niet nu, juist niet nu. Ik gebruik meer douchegel dan gewoonlijk, weer dat gevoel dat ik alles wil wegwassen. Ik was zelfs mijn haar ermee. Ik zal er morgen in de klas wel weer als een vogelverschrikker uitzien, in föhnen heb ik geen zin. Waarom me mooi maken? Hij ziet me toch niet staan. Net als ik de kraan dichtdraai, hoor ik een raar geluid in mama’s slaapkamer die aangrenzend is aan de badkamer. De kuch van papa. Dit kan niet waar zijn. Mama heeft alle sloten laten vervangen, nadat mijn beschuldiging ontvankelijk is verklaard. Het zoete van de kokosmelk verandert in het zure van karnemelk. Ik zak neer te midden van het doucheschuim, kon ik maar met dit vocht via het afvoerputje verdwijnen. Papa heeft mij altijd pijn gedaan zonder zelfs maar aan mij te denken. Het gerechtshof heeft vandaag zijn uitspraak voltrokken. Drie jaar gevangenisstraf, hij zal zijn behandeling moeten vervolgen. Ben ik te simpel? Welke gek wil seks met een baby? Nog wel liefst met je eigen kind? Mijn papa wilde dit wel, wie weet wat hij nog nog meer wil? Weet iemand wel hoeveel pijn dit doet? Is deze man hoe dan ook te behandelen? Op school wordt seks onderwezen in maatschappijleer. Ik word er misselijk van. Vooral momenteel. ik snap dat je zulke dingen zo graag wilt doen met puntje, puntje, puntje, zoals ik wil doen met hem. Ja, ik droom van hem. Ik weet dat deze droom nooit waarheid kan worden. Terwijl ik droom over het zoet, voel ik het zeer. Als ik word verwezen naar een vrouwelijke vertrouwenspersoon voel ik me nog viezer. Ook haar handen reiken naar mijn heilig kruis. Waar ben ik nog veilig.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Bah wat erg, ik voel haar eenzaamheid in haar verdriet. Het dubbele misbruik heeft het verhaal niet nodig vind ik. Zou het ‘klein’ houden dat heeft al genoeg impact.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zeker een naar verhaal. Ik las gisteren een soortgelijk nieuwsbericht in de krant. Bah, dat mensen zoiets kunnen doen. De tip die Nancy geeft, wil ik je ook aanbevelen. Hou het klein. Er gebeurt nu heel veel waar de lezer iets van gaat denken. Je begint al met een hp die te lang op internet heeft gesurfd en de vragen van zijn/haar moeder wil ontwijken. Dat wekt een suggestie. Dan hint je naar 'hij ziet me toch niet staan.' Dan klinkt de kuch van de vader in de kamer hiernaast, maar dat kan niet. En is er een hint naar een aanklacht die ontvankelijk is verklaard. Ook dat wekt een suggestie. Maar, waarom dan dat surfen en wie is die 'hij'? De uitleg is ook best heftig; seks met een baby, seks met je eigen kind. Hoe oud is dan de hp? Is het misbruik zolang gaande geweest, waarom heeft niemand ingegrepen (goede vragen die je bij een lezer opwekt, het geeft de onmacht goed weer). dan de seksuele verlangens naar een ander en dan ook nog de hint naar seksueel misbruik door een vertrouwenspersoon. Doordat het een opsomming wordt van 'gruwelijkheden', mist het zijn doel. Dat staat overigens los van het feit of dit geloofwaardig is of niet, want dat geloof ik zonder meer. Maar kies 1 aspect en ga daarmee verder. `voor een kort verhaal van 500 w is dat voldoende. Voor de rest erg goed geschreven!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bah wat erg, ik voel haar eenzaamheid in haar verdriet. Het dubbele misbruik heeft het verhaal niet nodig vind ik. Zou het ‘klein’ houden dat heeft al genoeg impact.
Ha Nancy, Dank je voor het lezen en het waardevolle advies. Soms is het ware leven veel harder dan een verhaal. Ik neem je advies mee, ik twijfel nog. Juist dat een vrouwelijke vertrouwenspersoon haar ook het verkeerde voorbeeld geeft wilde ik benadrukken. Ik denk er het weekend over na. Overigens merk ik dus dat ik vertrouwelinge heb geschreven in plaats van vertrouwenspersoon.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zeker een naar verhaal. Ik las gisteren een soortgelijk nieuwsbericht in de krant. Bah, dat mensen zoiets kunnen doen. De tip die Nancy geeft, wil ik je ook aanbevelen. Hou het klein. Er gebeurt nu heel veel waar de lezer iets van gaat denken. Je begint al met een hp die te lang op internet heeft gesurfd en de vragen van zijn/haar moeder wil ontwijken. Dat wekt een suggestie. Dan hint je naar 'hij ziet me toch niet staan.' Dan klinkt de kuch van de vader in de kamer hiernaast, maar dat kan niet. En is er een hint naar een aanklacht die ontvankelijk is verklaard. Ook dat wekt een suggestie. Maar, waarom dan dat surfen en wie is die 'hij'? De uitleg is ook best heftig; seks met een baby, seks met je eigen kind. Hoe oud is dan de hp? Is het misbruik zolang gaande geweest, waarom heeft niemand ingegrepen (goede vragen die je bij een lezer opwekt, het geeft de onmacht goed weer). dan de seksuele verlangens naar een ander en dan ook nog de hint naar seksueel misbruik door een vertrouwenspersoon. Doordat het een opsomming wordt van 'gruwelijkheden', mist het zijn doel. Dat staat overigens los van het feit of dit geloofwaardig is of niet, want dat geloof ik zonder meer. Maar kies 1 aspect en ga daarmee verder. `voor een kort verhaal van 500 w is dat voldoende. Voor de rest erg goed geschreven!
Ha Annette, Hartelijk dank voor je uitgebreide feedback. Ik neem alles mee naar mijn 'schrijfbureau' en ik ga dit aandachtig nalezen. Het is vanuit een veertienjarig meisje beschreven, vandaar wellicht dat het gelezen kan worden als opsommingen. Zij is zeker na dit misbruik door haar vader, waarbij zij zich geborgen zou moeten voelen, te wankel om al haar ontluikende gevoelens te begrijpen. Vaak zijn juist deze meisjes ontvankelijk voor nog meer misbruik. Dat heb ik met de vertrouwenspersoon willen weergeven. Ik mis vaak in alle misbruikverhalen dat ook vrouwen zich vergrijpen aan kinderen. En niet alleen in nonnenkloosters. Wellicht is het in dit verhaal teveel. Ik ga hier het weekend over denken.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levja, ik heb je graag gelezen. Goed stukje. Je laatste drie zinnen las ik eigenlijk niet als 'dubbel misbruik'... Wel dat het voorkomt, helaas zeer zeker wel. Maar ik kan me goed inbeelden als je naar een vertrouwenspersoon wordt gestuurd dat ook dit, zonder misbruik, als zeer onveilig kan worden aangevoeld, en zelfs zo bedreigend kan zijn dat het slachtoffer dan weer heel gekke dingen gaat doen of denken. (Zo heb ik een psychiater gekend die nooit alleen wou zijn bij zijn patiënten en bij ieder consult een verpleegkundige wou hebben als getuige. Echt.)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, Ik moet even je verhaal laten bezinken -qua inhoud dan-, hoewel ik het erg goed geschreven vind. Het voelt aan alsof het verschillende dubbele bodems heeft ... Ik begrijp de link niet goed met het begin ‘hij ziet me toch niet staan’. Gaat dat over de vader of nog een andere jongen? En heel stom misschien, maar waarom heeft die laatste zin een punt en geen vraagteken? Zit daar ook iets achter? Dat vroeg ik me gewoon af. Ik vind het erg moedig dat je dit onderwerp neemt. Groetjes, Nathalie

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levja, ik heb je graag gelezen. Goed stukje. Je laatste drie zinnen las ik eigenlijk niet als 'dubbel misbruik'... Wel dat het voorkomt, helaas zeer zeker wel. Maar ik kan me goed inbeelden als je naar een vertrouwenspersoon wordt gestuurd dat ook dit, zonder misbruik, als zeer onveilig kan worden aangevoeld, en zelfs zo bedreigend kan zijn dat het slachtoffer dan weer heel gekke dingen gaat doen of denken. (Zo heb ik een psychiater gekend die nooit alleen wou zijn bij zijn patiënten en bij ieder consult een verpleegkundige wou hebben als getuige. Echt.)
Ha Nele, Je haalt er precies uit hetgeen ik wilde benadrukken en uitdrukken. Ja, dit meisje wordt heen en weer geslingerd. Ze is voor de eerste keer verliefd en ze snapt helemaal niets van die gevoelens. Ook is ze nu in behandeling nadat haar vader is veroordeeld. Van al die intieme vragen wordt ze nog meer verward en ze denkt dat die vrouw heel andere dingen van haar wil. Ja, ik ken ook een vrouw die dergelijke patiënten behandelt en er zeker in het begin van de sessies er een verpleegkundige bij wil hebben. Ook ken ik een geval dat een vrouw die jarenlang ernstig verkracht is bij behandeling door haar (vrouwelijke) psychologe wordt verleid. Misschien niet eens uit kwade bedoelingen, wel erg ongepast. Bij het schrijven ging dit allemaal door mijn hoofd. Misschien wil ik het verhaal nog aanpassen. Ik heb wel iets in mijn hoofd, ik wil daar de komende dagen aan gaan werken. Dank je voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, Ik moet even je verhaal laten bezinken -qua inhoud dan-, hoewel ik het erg goed geschreven vind. Het voelt aan alsof het verschillende dubbele bodems heeft ... Ik begrijp de link niet goed met het begin ‘hij ziet me toch niet staan’. Gaat dat over de vader of nog een andere jongen? En heel stom misschien, maar waarom heeft die laatste zin een punt en geen vraagteken? Zit daar ook iets achter? Dat vroeg ik me gewoon af. Ik vind het erg moedig dat je dit onderwerp neemt. Groetjes, Nathalie
Ha Nathalie, Ja, ik begrijp dat het wat verwarrend overkomt. Is ook wel mijn bedoeling geweest. Hij, die haar niet ziet staan is een jongen in haar klas. Ze is voor het eerst verliefd en weet geen raad met die gevoelens. Ik kan me die gevoelens nog heel goed herinneren hoewel dat jaren geleden is. Ik heb het grote geluk gehad dat ik in mijn jeugd niet misbruikt ben. Ook je vraag over het vraagteken kan ik me voorstellen. Die had ik eerst wel, toen weggehaald. Ik heb het niet echt als een vraag bedoeld, meer als een constatering. Ik heb zelfs aan een uitroepteken gedacht. Ik denk hierover nog na, net zoals over aanpassing in en van het stukje. Zie mijn eerdere reactie. Vraag gerust, Nathalie. Daarvoor is dit forum bedoeld en heeft het nut. Schrijvers leren de lezers meer te begrijpen en andersom ook. Fijn dat je bent komen lezen en dank voor je fijne reactie. Fijn weekend en groetjes.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina een zeer indringend verhaal, helaas realistisch. Je schrijfstijl maakt dat deze diepe narigheid toch rustig te lezen valt. Knap gedaan. Ik vind de zin over de kuch van vader mooi neergezet. Dat leeft in het hoofd van het jonge meiske. Dan de ontluikende verliefdheid. Je snijdt idd veel onderwerpen aan, maar zo zou het echt kunnen gaan in zo'n jong leven. Ik vind het knap in het beperkt aantal woorden (was het nu 300 of meer deze keer :unibrow:). Misbruik versus echte liefde. Ik heb genoten van je verhaal. Fijn weekend

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina een zeer indringend verhaal, helaas realistisch. Je schrijfstijl maakt dat deze diepe narigheid toch rustig te lezen valt. Knap gedaan. Ik vind de zin over de kuch van vader mooi neergezet. Dat leeft in het hoofd van het jonge meiske. Dan de ontluikende verliefdheid. Je snijdt idd veel onderwerpen aan, maar zo zou het echt kunnen gaan in zo'n jong leven. Ik vind het knap in het beperkt aantal woorden (was het nu 300 of meer deze keer :unibrow:). Misbruik versus echte liefde. Ik heb genoten van je verhaal. Fijn weekend
Ha Marie, Hartelijk dank voor je begrijpende en mooie woorden. Ik ben me bewust dat het onthutsend veel is in een zeer kort verhaal. Overigens mochten we nu zelfs max. 500. Ik wilde ook een langer verhaal maken, kon ineens niet verder. Ja, alles leeft in het hoofd van het meisje en toch is het grotendeels wrede waarheid. Ik ben bezig om het te herschrijven, hetgeen niet goed lukt. Mijn beschouwingen komen nu te veel naar voren. Ik wil het bij het meisje houden. Ik denk dat ik het beter een tijdje kan laten rusten. Graag wens ik je een plezierige zondag toe.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ingrijpend verhaal. Ik kreeg er meteen een knoop van in mijn maag. Wat ik lastig vind is om in te schatten hoe oud de ik persoon is. Soms voelt het als heel jong, soms wat ouder. De woorden die ze gebruikt zijn soms heel jong, soms wat ouwelijk voor een kind. Maar tegelijk een kind wat zoiets meemaakt, zal een stuk kind-zijn overslaan. Lijkt me erg moeilijk om zoiets te schrijven. Dus vol bewondering!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ingrijpend verhaal. Ik kreeg er meteen een knoop van in mijn maag. Wat ik lastig vind is om in te schatten hoe oud de ik persoon is. Soms voelt het als heel jong, soms wat ouder. De woorden die ze gebruikt zijn soms heel jong, soms wat ouwelijk voor een kind. Maar tegelijk een kind wat zoiets meemaakt, zal een stuk kind-zijn overslaan. Lijkt me erg moeilijk om zoiets te schrijven. Dus vol bewondering!
Ha Vonne, Ik snap je volledig. Ik twijfel of ik een aantal woorden kinderlijker zal maken. Wel wil ik door laten schemeren dat zij nooit kind heeft kunnen zijn en misschien wel nooit vrouw. Ik weet dat ik nog veel wil met dit verhaal, nog niet goed hoe en wat.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, Het is lang geleden dat ik nog iets op het forum heb gelezen en geschreven. Tijdens mijn betere dagen begint de behoefte om te schrijven en te lezen op te flakkeren. Dank je wel voor je lieve reactie bij mijn sprookjesachtig verhaal over de rozengeuren. Wat een contrast tussen jouw realiteit-en mijn fantasieverhaal. Dat is de magie van het woord, zoet of bitter. Hoe verrijkend voor onze gedachtewereld. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat jouw inzending niet jouw ervaringen zijn. ! Nog een fijne zondag toegewenst. ;)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, Het is lang geleden dat ik nog iets op het forum heb gelezen en geschreven. Tijdens mijn betere dagen begint de behoefte om te schrijven en te lezen op te flakkeren. Dank je wel voor je lieve reactie bij mijn sprookjesachtig verhaal over de rozengeuren. Wat een contrast tussen jouw realiteit-en mijn fantasieverhaal. Dat is de magie van het woord, zoet of bitter. Hoe verrijkend voor onze gedachtewereld. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat jouw inzending niet jouw ervaringen zijn. ! Nog een fijne zondag toegewenst. ;)
Ha Marijke, Altijd fijn om iets van je te lezen en te 'zien'. Verzorg je, zoals vaak in België wordt gezegd, vooral goed. Overhaast niets. Nee, lieverd, mijn vader was een heel oprechte en rechtschapen man. Zelden een man gezien die zo goed met dieren kon omgaan als ook met de natuur. Helaas leef ik lang genoeg en heb ik het nodige meegemaakt om te weten, dat kinderen heel kwetsbaar zijn. Zeker in oorlogsgebieden en als ze op de vlucht zijn. Laat ik over het misbruik in de kerken en zorginstellingen nog maar niet spreken. En wat te denken over sport. Het ergste is in mijn ogen toch wel misbruik door eigen vader. Dit tergt alle gevoelens van geloof, hoop en liefde. Ook een fijne zondag verder gewenst en vooral een gelukkig en gezond 2019.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, wat een heftig verhaal! Ik werd er heel stil van. Heb je nu twee keer gelezen, en ook de reacties en je toelichting. Ik heb niets toe te voegen aan de complimenten, sluit me volledig aan bij Mw.Marie; 'Je schrijfstijl maakt dat deze diepe narigheid toch rustig te lezen valt.'

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, wat een heftig verhaal! Ik werd er heel stil van. Heb je nu twee keer gelezen, en ook de reacties en je toelichting. Ik heb niets toe te voegen aan de complimenten, sluit me volledig aan bij Mw.Marie; 'Je schrijfstijl maakt dat deze diepe narigheid toch rustig te lezen valt.'
Ha Ton en dank je Ton., Dit stukje beroerde me al vanaf de eerste letter die ik neerzette, ik weet dat het schrijftechnisch niet aan de verwachtingen voldoet. Dat is ook in eerste instantie niet mijn streven. Ik wil zo graag een gevoel weergeven. Ja, misschien zelfs iets doorgeven. Dank je wel, je ontroerde me diep met je reactie.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja Levina wat heb ik aan de rij reacties nog toe te voegen, Je hebt het heel knap en realistisch geschreven. Ik kan mij helemaal bij de woorden van Ton aansluiten. Fijne avond

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja Levina wat heb ik aan de rij reacties nog toe te voegen, Je hebt het heel knap en realistisch geschreven. Ik kan mij helemaal bij de woorden van Ton aansluiten. Fijne avond
Ha Thea en ook dank je Thea. Ik wilde dit in eerste instantie niet eens plaatsen. Ik ben blij dat ik het toch gedaan heb. Vooral voor juist die kwetsbare kinderen. Dit mag een kind niet aangedaan worden.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, … pfft. Morgen zal ik alles en dan ook alles nog eens doorlezen. Wat een verschrikking ze je hier neer. Zeker omdat dit voor mij allemaal heel vreemd is. Toch goed dat je dit opgeschreven hebt. Het zet je aan het denken. :angry: :(

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, … pfft. Morgen zal ik alles en dan ook alles nog eens doorlezen. Wat een verschrikking ze je hier neer. Zeker omdat dit voor mij allemaal heel vreemd is. Toch goed dat je dit opgeschreven hebt. Het zet je aan het denken. :angry: :(
Ha Riny, De waarheid is veelal een verschrikking. Gelukkig niet voor iedereen Behoud het goede! Volgens mij een spreuk uit de Bijbel.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, Een indrukwekkend verhaal, niet iets wat je zomaar even naast je neerlegt. Het laat mij in ieder geval niet los. Ook ik vind het dapper dat je dit onderwerp aandurft. De anderen hebben al veel geschreven. Ik heb niet veel meer toe te voegen, behalve dit: Terwijl ik droom over het zoet, voel ik het zeer. Wat een prachtige zin. Vat het verhaal goed samen, denk ik.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Levina, Er is al veel geschreven wat exact bij mij hetzelfde oproept. Toch wil ik je dit bericht sturen als compliment. Ik vind je schrijfstijl erg pakkend en helaas komt het hard aan!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, Een indrukwekkend verhaal, niet iets wat je zomaar even naast je neerlegt. Het laat mij in ieder geval niet los. Ook ik vind het dapper dat je dit onderwerp aandurft. De anderen hebben al veel geschreven. Ik heb niet veel meer toe te voegen, behalve dit: Terwijl ik droom over het zoet, voel ik het zeer. Wat een prachtige zin. Vat het verhaal goed samen, denk ik.
Dag SanVis, Je hebt me ontroerd met je woorden. Weet je, ik wilde het in eerste instantie helemaal niet plaatsen. Het kwam ineens uit mijn vingers en ik heb snel op bewaren gedrukt. Na alle reacties ben ik blij dat ik het heb gedaan. In de loop van de tijd wil ik hieraan schaven, wel zo dat de stille schreeuw van dit meisje gehoord blijft. Dank je wel.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, … wat heb je dit leed prachtig verwoord. Het werd mij pas goed duidelijk toen ik de reacties las. Wat me nu opvalt is, dat wanneer je zoiets op deze manier onder ogen krijgt, het je - zo lijkt het wel - persoonlijk raakt. Dat was net met het verhaal van Boris? - sorry ik kan me zijn naam niet zo snel herinneren - toen hij zo persoonlijk kon vertellen over de bosbrand in Californië. Je hebt wel wat losgemaakt met je stukje; goed gedaan. Boris is Bruno, las ik net.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Levina, … wat heb je dit leed prachtig verwoord. Het werd mij pas goed duidelijk toen ik de reacties las. Wat me nu opvalt is, dat wanneer je zoiets op deze manier onder ogen krijgt, het je - zo lijkt het wel - persoonlijk raakt. Dat was net met het verhaal van Boris? - sorry ik kan me zijn naam niet zo snel herinneren - toen hij zo persoonlijk kon vertellen over de bosbrand in Californië. Je hebt wel wat losgemaakt met je stukje; goed gedaan. Boris is Bruno, las ik net.
Dag Riny, Ook jij ontroert me Riny, zoals alle reacties me dat hebben gedaan. Hartelijk dank aan jou en aan allemaal.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Levina, Er is al veel geschreven wat exact bij mij hetzelfde oproept. Toch wil ik je dit bericht sturen als compliment. Ik vind je schrijfstijl erg pakkend en helaas komt het hard aan!
Dag RoyK, Dank je wel voor je reactie en je compliment. Weet dat ik heel graag sprookjes schrijf. Ik kon dit niet anders schrijven dan zo. Mijn hart gaat uit naar al deze kinderen.