#228 Gwennie
‘Sodemieter op, Bart. Wegwezen, eikel, met je grote bek en je losse handjes! En nooit meer terugkomen!’
Sandra duwt hem naar buiten, smijt de deur achter hem dicht en schuift de grendel erop. Ze haalt een keer diep adem en leunt met haar rug tegen de muur.
Buiten staat Bart te tieren en te vloeken. Zij hoort zijn gebruikelijke repertoire met verschrikkelijke ziektes, geslachtsdelen en weinig flatterende synoniemen voor vrouwen.
Ze schrikt als hij nog een trap tegen de voordeur geeft. Dan wordt het stil.
Sandra’s hartslag keert langzaam terug naar het normale niveau.
Als Sandra weer op de bank zit, komt Gwennie achter de kast vandaan en springt op haar schoot. De chihuahua bibbert nog harder dan anders. Sandra aait haar en zegt zachtjes dat ze niet meer bang hoeft te zijn voor die engerd; hij komt hier nooit meer in. ‘Als hij toch binnen komt, moet jij hem maar flink in zijn ballen bijten, hoor! Jij bent vrouwtjes grote waakhond, en wij zijn hier de baas. Ja, Gwennie is braaf hoor.’
Gwennie likt Sandra's gezicht.
Voor Sandra gaat slapen loopt ze nog een rondje met Gwennie. Ze kijkt voortdurend om zich heen, maar ziet gelukkig niemand op straat.
Gwennie snuffelt aan alles wat ze tegenkomt en ondanks Sandra’s oplettendheid weet zij toch nog iets van straat te vreten.
Thuis zet Sandra Gwennie’s mandje in de gang en gaat naar bed.
Die nacht schrikt Sandra wakker van een enorm lawaai. Eerst gebonk op de voordeur, gescheld door de brievenbus, gekef en gejank van Gwennie, dan een enorme dreun, gevolgd door een ijzingwekkende schreeuw, een plof, gekreun en dan niets meer.
Sandra durft haar slaapkamer niet uit en belt het alarmnummer. Wel doet ze even de slaapkamerdeur op een kier en roept Gwennie bij zich. Samen wachten ze op de politie.
Sandra vertelt de politie wat er eerder die dag is gebeurd maar dat het daarna rustig is gebleven. Zij is op de normale tijd naar bed gegaan en schrok wakker van de herrie.
Uit Sandra’s verklaring en het sporenonderzoek concludeert de politie dat Sandra’s ex die nacht kennelijk is teruggekomen om verhaal te halen en de deur heeft ingetrapt. De hond kreeg van schrik diarree. De indringer is daarover uitgegleden en viel met zijn achterhoofd op de verwarmingsknop. Deze val werd hem fataal; hij stierf kort daarna.
Zo mag ik het lezen Ton, waar
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Je verhaal pakt me. Deze
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Hoi Mw.Marie, dankjewel voor
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Levina, dankjewel voor je
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Ton, dit hondje en haar
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Hilarisch.
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ton een geweldig verhaal. Wat
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Oh Ton, wat laat je me lachen
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Hoi Chantal, hartelijk dank
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi NDD, Thea Josephine en
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Heel blij om te lezen dat
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Hoi Ton Badhemd, Een top
Lid sinds
7 jaarRol
Hoi Sandra en Anke, hartelijk
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Beste Ton, Dit voelt als een
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Hoi Schrijfcoach Mabel, zie
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol