Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 221 Schrijven is scheuren

 22 november 2018 - 12:23
# 221Aftellen scheurkalenderverhaal Ze kon later niet zeggen wanneer het was begonnen. Het verstarren als de telefoon ging. Aarzelen met opnemen. Wachten tot het rinkelen vanzelf stopte. Hopen dat er niets werd ingesproken. De zucht als de beller aanhield. Als ze opnam, overwon de jarenlang ingesleten modus van opgewekte doortastendheid. Luisteren, meeleven, troosten, het was haar tweede natuur geworden. Wanneer de hoofdpijn erbij was gekomen, wist ze ook niet precies. Eerst voelde het alsof puistjes werden leeggedrukt op haar achterhoofd. Later alsof een voor een haar hoofdharen werden uitgetrokken. De pijn schrijnde haar schedel, nestelde zich boven haar ogen. In het begin incidenteel, tijdens een vergadering, als ze een intake deed, een functioneringsgesprek voerde. Nog lange tijd verdween de pijn op weg naar huis maar gaandeweg bleef hij. Vergezelde haar als ze naar bed ging, was er als ze steeds vaker wakker lag, stond op met haar. Op een dag begreep ze wat de hoofdpijn betekende: vierenveertig jaren werken in de zorg hadden haar leven overgenomen. Haar lijf was vol, haar geest overvol. Niets kon er meer bij. Ze was op. Maar moest nog acht jaar. De opmerkzame zoon stelde de vraag die haar wanhoop doorbrak: ‘Acht jaar, weet je dat zeker?’ Samen onderzochten ze de mogelijkheden en ontdekten dat het kon: eerder stoppen. De immense opluchting en blijheid die haar doortrokken, verjaagden de hoofdpijn. Ze telde: verlofuren, overuren, levensloopuren. Rekende. Steeds kwam er dezelfde datum uit: 1 mei volgend jaar. Dat werd de dag, besloot ze en schreef op de scheurkalender naast haar stoel: 357. ’s Avonds trok ze langzaam en overwogen het blaadje los, verscheurde het in ontelbare snippers, gooide ze in de papierbak en keek glimlachend hoe ze neerdwarrelden. Schreef toen op het volgende kalenderblad het nieuwe getal: 356. Elke dag een nieuw getal, 355, 354, 353 … Op 30 april 2014 hield ze een aansteker bij het afgescheurde blad, waarop 1 stond. Het ging in vlammen op. Nog maanden daarna schreef ze elke dag een 0 op het kalenderblad. Met een smiley.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2018 - 22:54
Mooi beschreven hoe genoeg echt genoeg is. Kan me de opluchting voorstellen, dat de hp er maar veel van mag genieten. Klein dingetje: 44 jaar werken in de zorg, als ze nog 8 jaar moet, betekend dat hp al gestart is op haar 15de? Graag gelezen en fijne avond.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2018 - 9:26
Een intens verhaal, Cora. Zo goed en levensecht geschreven dat ik de opluchting kon voelen.
Dankjewel Nel, mooi dat het levensecht overkomt, ik voelde de opluchting ook tijdens het schrijven ;-).

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2018 - 14:45
Cora, … wat zat jij even echt in het verhaal. Ik begrijp nu, dat het fantasie is. Prachtig gedaan. Overigens vroeger ging je al op je vijftiende werken. Je begon dan wel onder aan de ladder.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2018 - 20:25
Mooi beschreven hoe genoeg echt genoeg is. Kan me de opluchting voorstellen, dat de hp er maar veel van mag genieten. Klein dingetje: 44 jaar werken in de zorg, als ze nog 8 jaar moet, betekend dat hp al gestart is op haar 15de? Graag gelezen en fijne avond.
Dankjewel mw Marie! Ja, het was in alle opzichten genoeg. De hp rekende inderdaad, toen ze op en leeg was, alle werkervaringsjaren in de zorg mee omdat die allemaal mee wogen. En ja, de eerste werkervaring was een vakantiebaan in de zorg op haar 15e. groet, Cora

Geen afbeelding
Bianca de Vrind-Zegers

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2018 - 20:33
Cora, Goed gedaan! Als je nog iets wilt verbeteren kun je her en der nog wat overbodigheden schrappen. Bijvoorbeeld: "later" in de eerste zin. En telefoons houden altijd vanzelf op met rinkelen, dus dat hoeft ook niet. " In Als ze opnam" t/m "tweede natuur geworden" is ook veel wat op hetzelfde neerkomt. Dan houd je meteen ruimte over om uit te leggen wat de eyeopener was waardoor ze begreep dat ze burnout was. Daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar namelijk! Graag gelezen!

Profile picture for user Mechtilde
Mechtilde

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 24 november 2018 - 0:40
Het roer om, en hoe. Wat een intens verhaal. Je beschrijft goed hoe de overbelasting erin geslopen is en uiteindelijk zal leiden tot ene fikse burnout. Opluchting om te lezen dat je HP uitzicht op een einddatum heeft. Goed verhaal en beklemmend tegelijk.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2018 - 13:22
Het roer om, en hoe. Wat een intens verhaal. Je beschrijft goed hoe de overbelasting erin geslopen is en uiteindelijk zal leiden tot ene fikse burnout. Opluchting om te lezen dat je HP uitzicht op een einddatum heeft. Goed verhaal en beklemmend tegelijk.
Had Mechtilde,had, zie de laatste alinea. Dank voor je reactie, ik glim ... :-)

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2018 - 13:22
Mooi geschreven. Het neemt je mee en je voelt haar opluchting!
Dankjewel Elka, dat was ook precies wat ik hoopte dat overkwam, die opluchting!

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2018 - 13:24
Cora, Goed gedaan! Als je nog iets wilt verbeteren kun je her en der nog wat overbodigheden schrappen. Bijvoorbeeld: "later" in de eerste zin. En telefoons houden altijd vanzelf op met rinkelen, dus dat hoeft ook niet. " In Als ze opnam" t/m "tweede natuur geworden" is ook veel wat op hetzelfde neerkomt. Dan houd je meteen ruimte over om uit te leggen wat de eyeopener was waardoor ze begreep dat ze burnout was. Daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar namelijk! Graag gelezen!
Dankjewel Bianca, ik ben erg blij met je reactie, ik vind je tips echt waardevol. Ik laat ze even bezinken en mijzelf kennende ga ik dan weer sleutelen aan de tekst. Nogmaals bedankt!

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 november 2018 - 9:43
Cora, … wat zat jij even echt in het verhaal. Ik begrijp nu, dat het fantasie is. Prachtig gedaan. Overigens vroeger ging je al op je vijftiende werken. Je begon dan wel onder aan de ladder.
Dankjewel Riny, de kern is autobiografisch, dus dat ik er echt even in zat tijdens het schrijven, dat klopt wel, maar wel al met een aantal jaren afstand. En inderdaad: onder aan de ladder begonnen, in vakantiewerk in een zorginstelling. Dank voor je fijne reactie!

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 november 2018 - 14:23
Het leest autobiografisch, zelfs zonder het ik-perspectief. Erg mooi geschreven. Ik hou van de nullen op het einde.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 8:31
Het leest autobiografisch, zelfs zonder het ik-perspectief. Erg mooi geschreven. Ik hou van de nullen op het einde.
Dankjewel Stella! Ja ik hou al jaren zeer van die nullen: ze brachten me het schrijven ;-)

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 8:43
Cora, Goed gedaan! Als je nog iets wilt verbeteren kun je her en der nog wat overbodigheden schrappen. Bijvoorbeeld: "later" in de eerste zin. En telefoons houden altijd vanzelf op met rinkelen, dus dat hoeft ook niet. " In Als ze opnam" t/m "tweede natuur geworden" is ook veel wat op hetzelfde neerkomt. Dan houd je meteen ruimte over om uit te leggen wat de eyeopener was waardoor ze begreep dat ze burnout was. Daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar namelijk! Graag gelezen!
Dankjewel Bianca, ik ben erg blij met je reactie, ik vind je tips echt waardevol. Ik laat ze even bezinken en mijzelf kennende ga ik dan weer sleutelen aan de tekst. Nogmaals bedankt!
Ha Bianca, daar ben ik weer: - later heb ik laten staan: de zin verliest m.i. aan zeggingskracht als ik het weglaat. - de rinkelende telefoonzin heb ik aangepast, beter zo, dankjewel! - de zin 'als ze opnam …. tweede natuur geworden' inderdaad staat daar nogal wat dubbel, ik heb hem ingekort, loopt beter nu Nogmaals Dank!

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 8:50
Cora, Het is mij een raadsel hoe 8 jaren werken kunnen krimpen tot 1 jaar werken maar ik geloof je. Je hebt het zo geschreven dat het voelt alsof het werkelijk zo is gegaan. Het verhaal past ook in deze tijd waarin veel mensen in de zorg (en niet alleen daar) met een burn-out te maken krijgen. Mooi gebruik gemaakt van de scheurkalender.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 13:08
Cora, Het is mij een raadsel hoe 8 jaren werken kunnen krimpen tot 1 jaar werken maar ik geloof je. Je hebt het zo geschreven dat het voelt alsof het werkelijk zo is gegaan. Het verhaal past ook in deze tijd waarin veel mensen in de zorg (en niet alleen daar) met een burn-out te maken krijgen. Mooi gebruik gemaakt van de scheurkalender.
Dankjewel Willemina! Voor wat betreft je raadsel: hp is uiteindelijk na veel rekenen met vervroegd pensioen gegaan toen dat (nog) kon.

Profile picture for user Anke Kessels
Anke Kessels

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 20:35
Een heel mooi, levensecht en herkaanbaar verhaal. De Hp ging maar door tot het lichaam begon te sputteren, vaak is het dan al te laat. De scheurkalender heb je goed gebruikt in je verhaal. Graag gelezen!

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 november 2018 - 23:51
Een heel mooi, levensecht en herkaanbaar verhaal. De Hp ging maar door tot het lichaam begon te sputteren, vaak is het dan al te laat. De scheurkalender heb je goed gebruikt in je verhaal. Graag gelezen!
Dankjewel Anke! Blij met je reactie