#216 - Muziek

De liefde voor Beethoven spat er van af. En dan in de muziektempel van London. Mooi verhaal, Riny.

Fijn dat je zo genoten hebt. Met een vriendin heb ik jaren geleden ook via Olau line Londen bezocht. Van alles gezien maar een concert hebben we niet bezocht. Maar door jouw verhaal heb ik het toch meegekregen. Knap verteld. Laatste alinea: dat -dan(?)

Hoi Riny, Wat een mooi eigen verhaal, ik zat er helemaal in. Als ik mijn afval naar de milieustraat breng kom ik langs de plek waar ooit de Olau Line was. Ik moet gelijk weer aan die vergane glorie denken, die prachtige grote schepen. Nog één kleine kanttekening, 'het rommelde en borrelde ook bij mijn van binnen', daar zou ik 'mij' van maken ipv 'mijn'.

Beethoven in de Royal Albert Hall, wat een indrukwekkende herinnering. Ik ben ben ooit bij een uitvoering van het Vijfde Pianoconcert van Beethoven geweest (gewoon in Utrecht) en ik herken de ontroering die het teweeg kan brengen. Ik was helemaal van de wereld. En dan in Londen, met de boot. Kan het me helemaal indenken.

Mooi beschreven. Heel herkenbaar dat je liever met natte wangen zit dan het magische moment van gezamenlijkheid (alle Menschen werden Brüder) te verstoren.

Hoi Riny, wat een mooie herinnering! Je neemt me mee op reis en laat me zo meegenieten. 'dat ging het worden en het werd het.' Ik zou na 'worden' een punt zetten en de rest weglaten. 'Geen nood, ik vroeg het aan een echtpaar dat naast mij zat; voorzichtig kreeg ik dat, ik mocht er geen aantekeningen in maken, dat was ik nou echt niet van plan en gaf het na enig inkijken terug en dankte hen fluisterend.' Ik zou deze zin opsplitsen in twee zinnen. Dan leest het net iets makkelijker.

@Riny, zulke herinneringen roepen herinneringen op. Bij mij aan de wereld van de opera, toen mijn man koordirigent werd bij opera Forum, de huidige Reisopera. We hebben nu al jarenlang een abonnement bij de Nederlandse opera. Het is een wereld die intens leeft. Dank voor je mooie beschouwing. :{} Connie