Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#216 - Muziek

Schrijfopdracht #216 - Ode an die Freude Het was eens in november dat ik een reisje van vier dagen naar Londen mocht maken. Wat een avontuur, wat een genot. De overtocht per Olau Line was himmlisch. Alles was nieuw voor me. Overnachten in een hut tot het ontbijt aan boord. Op een morgen na een fijne nachtrust bekeek ik in de lobby van het hotel wat er ’s avonds zoal te doen was. Voor overdag had ik zelf een programma samengesteld, dat liep allemaal uitstekend maar voor de avonden had ik graag wat hulp. Aan de wand hingen aankondigingen van diverse evenementen waaronder een concert in de Royal Albert Hall. De negende Symfonie van Beethoven. Nou ja zeg, ik voelde me warm worden van verbazing en opwinding; dat ging het worden en dat wèrd het. Heen nam ik een taxi dan wist ik zeker dat ik op de juiste plaats en tijd zou komen. Bij aankomst in de zaal bemerkte ik dat ik geen programma had. Geen nood, ik vroeg het aan een echtpaar dat naast mij zat; voorzichtig kreeg ik dat, ik mocht er geen aantekeningen in maken. Dat was ik ook echt niet van plan, na het inkijken gaf ik het hen terug en bedankte hen fluisterend. Wat heb ik genoten. Ik kende Beethoven wel van thuis, maar dit sloeg alles. Dit klonk zo geweldig en dan dat koor … warme kronkelende straaltjes liepen over mijn wangen. Een zakdoek pakken, geen denken aan want dat zou ik misschien mijn medeconcertgangers storen. Ik herkende de woede van de componist - het rommelde en borrelde ook bij mij van binnen. Ik begon steeds meer te begrijpen. Na afloop ben ik toch nog in het bezit gekomen van een programma. Inmiddels heb ik meer gelezen over van Beethoven en Schiller, de dichter van Ode an die Freude.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Schrijvenmaar en @ Levina, … dank voor jullie reacties. Ik heb het veranderd. Ik vond het zelf ook wel een beetje vreemd staan, maar geen moment gedacht om het aaneen te schrijven; zo hoort het gewoon. Oh wacht even, het had een verhaal moeten zijn over: Ode an die Freude, dat is de quote. Dit is dus teveel autobiografisch in plaats van een gewone schrijfopdracht.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, ik zat naast je in de Royal Albert en je zakdoek zat mij niet in de weg hoor. Prachtige muziek en wat een mooie herinnering. Graag gelezen. Fijne avond.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Fijn dat je zo genoten hebt. Met een vriendin heb ik jaren geleden ook via Olau line Londen bezocht. Van alles gezien maar een concert hebben we niet bezocht. Maar door jouw verhaal heb ik het toch meegekregen. Knap verteld. Laatste alinea: dat -dan(?)

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Wat een mooi eigen verhaal, ik zat er helemaal in. Als ik mijn afval naar de milieustraat breng kom ik langs de plek waar ooit de Olau Line was. Ik moet gelijk weer aan die vergane glorie denken, die prachtige grote schepen. Nog één kleine kanttekening, 'het rommelde en borrelde ook bij mijn van binnen', daar zou ik 'mij' van maken ipv 'mijn'.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, wat een mooie herinnering! Je neemt me mee op reis en laat me zo meegenieten. 'dat ging het worden en het werd het.' Ik zou na 'worden' een punt zetten en de rest weglaten. 'Geen nood, ik vroeg het aan een echtpaar dat naast mij zat; voorzichtig kreeg ik dat, ik mocht er geen aantekeningen in maken, dat was ik nou echt niet van plan en gaf het na enig inkijken terug en dankte hen fluisterend.' Ik zou deze zin opsplitsen in twee zinnen. Dan leest het net iets makkelijker.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi dat je deze herinnering met zo veel plezier weer tot leven hebt gewekt, Riny en dat je zo gepassioneerd over de muziek schrijft. gr. Nynke

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De liefde voor Beethoven spat er van af. En dan in de muziektempel van London. Mooi verhaal, Riny.
Hallo John, … dank voor je medeleven. Beethoven zat zo vol woede, ook omdat hij doof werd.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mw. Marie, … fijn dat je het me niet kwalijk nam. Het was een geweldige avond. Door deze opdracht kwam alles weer terug. Het werden geweldige dagen. Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fijn dat je zo genoten hebt. Met een vriendin heb ik jaren geleden ook via Olau line Londen bezocht. Van alles gezien maar een concert hebben we niet bezocht. Maar door jouw verhaal heb ik het toch meegekregen. Knap verteld. Laatste alinea: dat -dan(?)
Hi Tja, … ik moet jouw gevonden fout nog veranderen. Ja, die Olau Line geweldig. Ben je nog bij Harrods geweest? Ik ben regelmatig naar concerten geweest, mijn man en ik hadden een abt. op het OvhO. Wanneer we de zaal binnen kwamen en het orkest begon met het stemmen van hun instrumenten, dan voelde ik me al happy worden. Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Wat een mooi eigen verhaal, ik zat er helemaal in. Als ik mijn afval naar de milieustraat breng kom ik langs de plek waar ooit de Olau Line was. Ik moet gelijk weer aan die vergane glorie denken, die prachtige grote schepen. Nog één kleine kanttekening, 'het rommelde en borrelde ook bij mijn van binnen', daar zou ik 'mij' van maken ipv 'mijn'.
Hallo Jurrit, … fijn dat ik je zo meenam. Ik geloof direct dat je die schepen mist. Het was ook een prachtig gezicht. Op de heenweg heb ik nog gezwommen in het zwembad (overdekt). Ik herinner me het als een vierkante postzegel. Maar ik wilde "bovenop" de zee zwemmen. Dank voor je reactie. Het over het hoofd geziene foutje heb ik verbeterd.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beethoven in de Royal Albert Hall, wat een indrukwekkende herinnering. Ik ben ben ooit bij een uitvoering van het Vijfde Pianoconcert van Beethoven geweest (gewoon in Utrecht) en ik herken de ontroering die het teweeg kan brengen. Ik was helemaal van de wereld. En dan in Londen, met de boot. Kan het me helemaal indenken.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi beschreven. Heel herkenbaar dat je liever met natte wangen zit dan het magische moment van gezamenlijkheid (alle Menschen werden Brüder) te verstoren.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beethoven in de Royal Albert Hall, wat een indrukwekkende herinnering. Ik ben ben ooit bij een uitvoering van het Vijfde Pianoconcert van Beethoven geweest (gewoon in Utrecht) en ik herken de ontroering die het teweeg kan brengen. Ik was helemaal van de wereld. En dan in Londen, met de boot. Kan het me helemaal indenken.
Hallo San, … wat is dat leuk dat er na zo'n onderwerp zoveel herinneringen boven komen. Het is belangrijk om herinneringen gemaakt te hebben. Ik heb me dat nooit zo gerealiseerd. Dank voor je prettige reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi beschreven. Heel herkenbaar dat je liever met natte wangen zit dan het magische moment van gezamenlijkheid (alle Menschen werden Brüder) te verstoren.
Dag Mechtilde, … dank voor je meelevende reactie. De solisten en het koor waren geweldig. Er gaat dan echt een wereld voor je open.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, wat een mooie herinnering! Je neemt me mee op reis en laat me zo meegenieten. 'dat ging het worden en het werd het.' Ik zou na 'worden' een punt zetten en de rest weglaten. 'Geen nood, ik vroeg het aan een echtpaar dat naast mij zat; voorzichtig kreeg ik dat, ik mocht er geen aantekeningen in maken, dat was ik nou echt niet van plan en gaf het na enig inkijken terug en dankte hen fluisterend.' Ik zou deze zin opsplitsen in twee zinnen. Dan leest het net iets makkelijker.
Hallo Chantal, … fijn dat je zo meedenkt. Dat ging het worden en dat werd het, heb ik laten staan omdat dat zo spontaan uit mijn vingers vloeide; het is ook geweldig geworden. Die lange zin, geeft precies de handelingen weer in een keer. Ik zal hem wel veranderen. Dank voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, zulke herinneringen roepen herinneringen op. Bij mij aan de wereld van de opera, toen mijn man koordirigent werd bij opera Forum, de huidige Reisopera. We hebben nu al jarenlang een abonnement bij de Nederlandse opera. Het is een wereld die intens leeft. Dank voor je mooie beschouwing. :{} Connie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, zulke herinneringen roepen herinneringen op. Bij mij aan de wereld van de opera, toen mijn man koordirigent werd bij opera Forum, de huidige Reisopera. We hebben nu al jarenlang een abonnement bij de Nederlandse opera. Het is een wereld die intens leeft. Dank voor je mooie beschouwing. :{} Connie
Hallo Connie, … fijn dat ik bij jou herinneringen opriep en dan wel heel prettige. Fijn om zoveel muziek om je heen te hebben, Connie. ;) Dank voor je reactie, ben ik blij mee. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moest zelf eventjes denken aan de ervaring die ik beleefde toen ik in Londen naar The Lion King was, ook dat was een geweldige ervaring, ik kan me goed voorstellen hoe het bij Beethoven was. Knap geschreven. Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Ik hou erg van Beethoven. Hij behoort tot de Weense Klassieken, maar neigde al veel meer naar de romantiek en dat maakt hem interessant. Zijn negende symfonie was een vondst door de toevoeging van een koor. Ik heb zelf ooit in deze symfonie de eerste fluit mogen spelen en daar heb ik geweldige herinneringen aan. Jouw stukje roept weer van alles bij me op! Mooi geschreven!