Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#216 BLOF Ik ben blij dat je hier bent. Zoutelande

18 oktober 2018 - 18:18
...en dan zitten we hier in het oude strandhuis Wat je vertelt houdt me nuchter en warm Boven mijn hoofd zie ik de grijze wolken Ik ben blij dat je hier bent, blij dat je hier bent... Het houten strandhuis van twee verdiepingen stond in een duinkom en was een prooi van de beukende wind en de woeste, schuimende zee die steeds meer terrein leek te winnen. Laaghangende loodgrijze wolken hingen boven de zee en leken de voortekenen van een snel naderende zware regenbui. Al leed het huis aan uitgesteld onderhoud en was een schilderskwast binnen hard nodig, toch was het binnen lekker warm dankzij de grote open haard in de kamer. De vlammen likten gretig langs de houtblokken en knetterden toen ik met de pook het vuurtje opstookte. We waren net voor een wandeling buiten geweest, zo dicht bij het water dat het schuim van de golven ons gezicht raakte en de bulderende wind in ons gezicht blies. Lachend vochten we tegen de elementen en kusten elkaar. Ik keek Sylvia aan en we begrepen elkaar zonder iets te zeggen. Over het verlaten strand liepen we terug naar huis. Ik hoorde aan het kraken van de houten treden dat ze eraan kwam. In een kast had ik glazen en een fles wodka gevonden. Langzaam kwam ze de trap af, bleef halverwege staan. Ik stond op en liep naar haar toe. 'For your eyes only, 'zei ze. Met enkel een nachthemd over haar fascinerende lichaam liep ze de laatste treden af en kuste me. Ze had haar haren opgestoken en rook heerlijk naar een exotisch douchecrème. We schonken de glazen vol en keken door het grote raam naar de zwarte zee met de witte schuimkoppen en hoorden de regendruppels ratelen op het dak. 'Komen je ouders hier vaak,'vroeg ik. We schoven de bank voor de haard en gingen liggen. 'Alleen in de zomermaanden,'antwoordde Sylvia en nestelde zich in mijn armen. 'Zolang ons huis nog niet af is mogen we hier logeren.' Ze draaide haar hoofd en staarde me aan met die ongelooflijk mooie grijze ogen van haar. Haar warme adem streek over mijn gezicht. We namen nog een slok en voelden de drank zich een weg banen door ons lichaam. Onze lippen vonden elkaar. Sylvia trok haar nachthemd over haar hoofd en schudde haar lange haar los. Ademloos nam ik elk detail van haar lichaam in mij op. Zonder mijn ogen van haar af te houden kleedde ik me uit. En toen smolten onze lichamen samen en brachten wij elkaar naar een hoogtepunt. Ik streelde over haar wang.'Ik ben blij dat je hier bent. '

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2018 - 19:09
Mooi nummer is dat hè. Je roept een mooie sfeer op in je verhaal, de combinatie van het noodweer buiten en de warmte binnen. Prettig geschreven verhaal. gr. Nynke

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2018 - 0:27
John Doe, … wat kun jij heerlijk romantisch schrijven en leuk dat Blof je geïnspireerd heeft. Ik ben blij dat je dit geschreven hebt.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2018 - 12:52
John Doe, … wat kun jij heerlijk romantisch schrijven en leuk dat Blof je geïnspireerd heeft. Ik ben blij dat je dit geschreven hebt.
Je haalt me de woorden uit mijn vingers, Riny. Ook ik ben blij dat John dit heeft geschreven. Ook de tweede keer verwarmt het me.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2018 - 21:09
John Doe, hier heb je me, vanaf de start kan ik het niet laten om mee te zingen. Gelukkig dat alleen mijn honden me horen! Heel mooi laten zien: deze muziek in jouw tekst, naar mijn gevoel past het perfect. Graag gelezen, fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2018 - 11:03
Ik zie het helemaal voor me. Zo'n strandhuis, het woeste weer buiten en de warmte binnen. Wat mij betreft ee droomhuis. Heel klein dingetje: schilders kwast mag aan elkaar, schilderskwast. Met heel veel plezier gelezen.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
21 oktober 2018 - 16:07
En toen smolten onze lichamen samen en brachten wij elkaar naar een hoogtepunt. Ja zo gemakkelijk kom je er niet af hè :) Ik las het nog eens maar dan zonder die zin en eerlijk gezegd wint je verhaal daardoor. De inleiding zou gerust wat korter mogen maar overall zet je hier een mooie sfeer neer, waar ik als lezer moeiteloos in meega.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 oktober 2018 - 20:09
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik ben blij dat Rina en Levina het heel speciaal vonden. En Mechtilde, ik vond toch dat die afsluiting nodig was om een scene netjes af te sluiten.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2018 - 0:17
Ja, het is precies zoals ik me het nummer voorstel, je beschrijft de sfeer heel accuraat. Er wordt wel heel veel gezoend en gekust. Niet dat dat per se verkeerd is, maar de nadruk ligt er best erg op. Was dat de bedoeling? Graag gelezen!