Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 216 Gayatri mantra

Wie in ongeloof leeft, sterft in duisternis. Mijn moeder ontkende God. Haar levenseinde zag zij duister in. Ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag had zij een feest georganiseerd. Dat was een paar jaar na het overlijden van mijn vader en zij vond dat een kaars eerst moet branden voor hij uitgaat. Ze vroeg ons kinderen, iets op het toneel te doen. De Gayatri mantra leek mij uitermate geschikt om voor haar te zingen. Ik kleedde mij Indisch en een tanpura, een eenvoudig snaarinstrument, en wierookstokjes zorgden voor de juiste sfeer. Ik had mijn kleindochter Emily van vijf bij mij. Samen hadden we de mantra ingestudeerd. Ik zong de Sanskriet tekst en zij de Nederlandse vertaling. Regel voor regel. Mijn moeder, zo bleek, had er helemaal niets van begrepen. Ze stond er niet voor open. Nog niet, dacht ik toen. Na het telefoontje van het huis trof ik haar in een verduisterde slaapkamer. Ze was heel helder. “Ik wist wel dat je Indiase zangles had, maar doe je ook iets met het hindoeïsme?” “Het is een filosofie, ma. Jij hebt de oude Grieken altijd gelezen, ik lees de Veda’s.” “Geloof je dat er toch iets van ons overblijft, een soort energie?” “Ja ma. Het doet er niets toe hoe jij je het voorstelt, maar ik zou het jammer vinden als je straks in duisternis zou verkeren. Daarom heb ik die mantra met Emily samen voor je gezongen.” “Ging dat daarover? Had ik geen idee van.” “Zal ik het nog een keer zingen, hier, nu, samen?” Gayatri (Sanskriet ‘lied’) betekent ritme en bescherming, het is een aspect van de godin Saraswati … leid mij uit de duisternis naar het licht …

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
een bijzonder verhaal met een soort boodschap-gevoel wat aan mij dan weer niet zo besteed is, maar dat is natuurlijk persoonlijk. helemaal snappen doe ik de opening van de vierde alinea niet, geloof ik, als het telefoontje alarmerend was, moet het van een alarmerende toestand bericht hebben. Waarom moeder vervolgens in een verduisterde kamer heel helder is, ontgaat mij. wat verder opvalt: -de tussenwerping van het Rosa Spierhuis. Hij staat er wat ongelukkig tussen de verjaardag en het feest. -de tussenwerping dat je de oudste bent. Voegt verder niets toe. -'iets spontaans' doen op een feest, en dan diverse ongebruikelijke attributen en een kleinkind met teksthebben, vind ik een eigenaardige combinatie

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar: bedankt voor je opmerkingen de opdracht was een lied dat voor mij herinnering en/of betekenis had de betekenis is gericht op mijn moeder, zij kan uit de duisternis naar het licht, haar laatste kans, of de lezer daar iets uit haalt doet er niet toe, dat kan altijd, wordt hier vaak opgemerkt ik verwacht dat de lezer begrijpt, na het voorgaande, dat mijn moeder op sterven ligt, soms is de persoon dan buiten kennis, soms is deze helder; het huis weet niet hoe lang het gaat duren en weet dat de familie van elders moet komen, daarom noem ik het telefoontje alarmerend oké die tussenwerpingen kunnen natuurlijk weg die attributen zijn voor mij niet zo ongebruikelijk als voor jou, met het woord spontaan wilde ik aangeven dat het aan de kinderen zelf werd overgelaten wat zij voor eigens of bijzonders wilden doen, dit was mijn ding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooie herinnering, Peter. Het verhaal is voor mij helemaal duidelijk. Hopelijk heeft het de overgang voor je moeder iets makkelijker gemaakt. Vaak herinneren mensen zich vlak voor de dood weer waar ze echt vandaan komen en naar terug gaan. gr. Nynke

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
dank voor je uitgebreide reactie; ik zou 'alarmerend' schrappen, dan lees ik gewoon door na het voorgaande, dat ze op sterven ligt spontaan kan idd betekenen wat je bedoelt; ik lees het zelf meer als iets wat spontaan gebeurt, uit zichzelf ipv uit jouzelf

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Peter, … ik smelt. Wat lief. Je hebt het ook zo echt geschreven. … leid mij uit de duisternis naar het licht …, dat komt denk ik, bij alle religies voor. Niemand wil naar het donker.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
dank je Riny voor je fijne reactie ik wilde laten zien dat iedereen uit zijn starre overtuiging bevrijd kan worden

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Peter, wat een prachtige boodschap heeft jouw tekst. Zo mooi om te lezen wat iedereen voor associaties heeft met het weekthema, ook die van jou vind ik erg speciaal. Graag gelezen, fijn weekend.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Peter, een bijzonder verhaal over een prachtig gebaar. Mantra's zijn speciaal en ookal snap je de tekst niet altijd, het ritme en de herhaling werken betoverend. Met heel veel plezier gelezen!

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
allen bedankt voor de fijne reacties uit de reacties van mijn zus en broers bleek mij dat ik mijn moeder iets had meegegeven

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Peter, Ik ben dol op persoonlijke verhalen en verhalen met een diepere betekenis. Jij hebt beiden mooi samengesmeed. Hoe je er verder zelf over denkt maakt niet uit, het zet je aan het denken.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een indrukwekkend verhaal. Ik ben niet spiritueel ingesteld, maar het zingen van de mantra is heel betekenisvol en daar gaat het uiteindelijk om, denk ik. Zeker door de tegenstelling met de eerste twee zinnen, die ik overigens erg mooi vind. Kort, maar ze vertellen veel.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Peter, mooi verhaal! Het leest goed door en het is mooi hoe je met het thema licht / duister(nis) speelt. Ik vond het wel zonde dat het verhaal na: - “Zal ik het nog een keer zingen, hier, nu, samen?” Overging naar een soort uitleg. Het zou mooi zijn als dat nog in het beeld zelf blijft. Dus óf dat het verhaal daar stopt, óf dat er nog iets van dialoog + gedachten bijkomt, waaruit we ook die informatie tot ons krijgen (maar dus liever niet middels een soort eind-voetnoot).

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karel: het was inderdaad een voetnoot fijn dat je het mooi vond ook Ton en San bedankt voor je positieve reactie

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi Peter, hoe de rigiditeit langzaam plaats moet maken voor 'zou er dan toch...' De Indiase muziek doet me op CD niets, maar speel het life voor me en er gebeurt iets van binnen. Met plezier gelezen.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je geeft de familieband mooi weer. Hoe ouder hoe koppiger geldt, denk ik, voor heel veel oude mensen. Weinigen denken out of the box en houden vast aan hun eigen levenservaringen. Een logisch gevolg van het ouder worden. Mooi dat het jou toch is gelukt en het je moeder verlichting gaf. :)

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
dank je May wel een aanvullend punt is wat om prof eric scherder zegt, dat na je zevenstige nieuwe hersenbanen worden gevormd waardoor je zachter van karakter wordt, dat zou die starheid wat moeten afzwakken maar je hebt denk ik gelijk dat in een snel veranderende wereld het vasthouden aan oude normen en waarden, en zekeheden, een manier van overleven kan zijn bedankt voor je reactie

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Peter, je manier van schrijven en het zo mooi in beeld brengen van belangrijke aspecten in het leven, laten mij een intens levend mens zien. De drang om dit om te zetten in verhalen herken ik, en je sleept me steeds weer mee. Dank je wel, Connie

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Peter, Een laatste boodschap voor je moeder, dat is heel speciaal. Iets mooiers kun je niet geven. Met plezier gelezen!

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anke: bedankt, ik ben dankbaar dat dat moment mij was gegund, ik denk ook dat het zo moest zijn

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal, vooral dat het ook autobiografisch is. De enige valkuil bij een schrijver die autobiografisch schrijft, is dat hij zich vaak verliest in details die volgens de schrijver niet weg te laten zijn, maar voor de lezer als overbodig over kunnen komen. [quote: PeterFD]Dat was een paar jaar na het overlijden van mijn vader en zij vond dat een kaars eerst moet branden voor hij uitgaat.[/quote] Ik zie de link tussen de eerste en de tweede helft van de zin niet helemaal, ligt hier een verband? Graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
coach Mi: de eerste helft van die zin kan inderdaad vervallen,maar je kunt er ook uit lezen wat ik wilde weergeven, nl dat mijn moeder na een paar jaar rouwen eraan toe was, misschien dat dat duidelijker geformuleerd had moeten worden