Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#206 in regeneratione

11 augustus 2018 - 21:50
in regeneratione Het is niet het moment van arriveren maar de terugkeer die ons ontvreemd Jouw handen boetseren En ik kom In heel mijn wezen. De beweging valt stil En wij terug in wie we waren De zoete vrucht genoten De zilte pitten doorgeslikt Niet langer comfortabel in wat was De kleding van de grond die niet meer past Ik ken nu je blik en jij de mijne onze naaktheid zal nooit verdwijnen.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 0:48
Mooi Annette. Jouw gedichtjes doen me altijd denken aan de ‘grote dichters’. Ze zijn van een bepaalde kwaliteit, literair denk ik, die de poëzie dat stukje extra geven.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 7:36
Hoi Anette, Wat een mooie, liefdevolle tekst. Ik zie gelijk twee oude mensen voor me die nog steeds verliefd zijn en terugdenken aan hun jonge jaren samen. Goed beschreven.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 23:21
Zoals ik al op FB aangaf haal ik er een teleurstelling uit: het besef dat ze het samen niet redden. Die conclusie trek ik uit de kleding die niet meer past. :( De discussie wat verstaat men onder erotiek blijft ;) Verder prachtig omschreven de naaktheid, het elkaar zien na een vrijpartij. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2018 - 14:51
Zoals ik al op FB aangaf haal ik er een teleurstelling uit: het besef dat ze het samen niet redden. Die conclusie trek ik uit de kleding die niet meer past. :( De discussie wat verstaat men onder erotiek blijft ;) Verder prachtig omschreven de naaktheid, het elkaar zien na een vrijpartij. :thumbsup:
Dank je wel May, het is wel grappig hoe iedereen er wat anders in leest. De kleding die niet meer past, kan ook slaan op het feit dat de personen vernieuwd zijn, zoals ik ook op FB uitlegde. Daar refereert ook het woord 'ontvreemden' aan. En tja, erotiek...., Na het moment van komen, is misschien het mooist ;).

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2018 - 14:52
Ik proef melancholie, hetgeen de titel al weergeeft.
Dank je wel Levina, er zit ook zeker iets van melancholie in. Je oude ik sterft af ,en wordt weer opnieuw geboren.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2018 - 20:54
Annette Rijsdam, Ik las deze diverse malen. De titel verwijst mogelijk naar de roman Regeneration van Pat Barker(?) Ook dacht ik aan een het liedje van Pat Banater: love is a battlefield. Anders gezegd, erotiek komt niet alleen. Het vraagt een prijs. Mooi verwoord met de kleren die niet meer passen. Je hebt naar mijn smaak een intrigerende tekst geschreven.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2018 - 21:57
Dank je wel Jan, voor het mooie compliment! Het thema uit dat boek, past hier inderdaad ook, het 'speelt' ook met het orgasme als wedergeboorte. Maar inderdaad, het vraagt een prijs. De oude jas kan uit.