#206 in regeneratione
in regeneratione
Het is niet het moment
van arriveren
maar de terugkeer
die ons ontvreemd
Jouw handen
boetseren
En ik kom
In heel mijn wezen.
De beweging valt
stil
En wij terug
in wie we waren
De zoete vrucht
genoten
De zilte pitten
doorgeslikt
Niet langer comfortabel
in wat was
De kleding van de grond
die niet meer past
Ik ken nu je blik
en jij de mijne
onze naaktheid
zal nooit verdwijnen.
Prachtig
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Mooi! Dat 'stil' op een
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Dank je wel @ Nancy en @
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Mooi Annette. Jouw gedichtjes
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi Anette, Wat een mooie,
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Wat ontzettend mooi Annette!
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Mooi verwoord lees ik
Lid sinds
11 jaarRol
Dank jullie wel voor de mooie
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
We hebben een winnaar, hoor.
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Met zo'n compliment ben ik al
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Ik heb nog niet alles
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Dank je wel Stella!
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Zoals ik al op FB aangaf haal
Lid sinds
7 jaarRol
Ik proef melancholie, hetgeen
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
May Laysen schreef: Zoals ik
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Levina Levja schreef: Ik
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Bitter en zoet tegelijkertijd
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Dank je wel Meiga voor het
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Mooi. Sterk begin ook.
Lid sinds
12 jaarRol
Dank je wel Hadeke!
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Annette Rijsdam, Ik las deze
Lid sinds
11 jaar 8 maandenRol
Dank je wel Jan, voor het
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol