Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#205 Het zebrapaard

2 augustus 2018 - 20:44
Cobus, de shire, schudt zijn hoofd. De vliegen plagen hem rondom zijn oogleden en neusgaten. Door de langdurige warmte zijn de vliegen fel en gemeen. Hij beweegt zijn majestueuze hals op en neer, maar ontkomt maar een luttele seconde of minder aan zijn belagers. Alsof zijn hoofd van stroop is, zo klitten ze aan hem vast. Begerig als ze zijn, weten ze van geen ophouden. Kathinka komt aangelopen. Ze heeft iets in haar hand. ‘Dag ouwe gozer, hoe is het met je? Naar hè, die vliegen en de warmte. Hou je het nog een beetje uit?’, hoort Cobus Kathinka zeggen. Dat vind ik fijn, heerlijk die Kathinka. Weet precies wat ik fijn vindt, denkt Cobus. Tegelijkertijd buigt hij zijn hoofd diep naar beneden, spreidt zelfs zijn voorbenen. En ja hoor, Kathinka kroelt lekker achter zijn oren. Laat die vliegen maar vliegen, heerlijk zo. Kathinka laat Cobus ruiken aan het zebramasker. Cobus spits zijn oren, snuffelt, gaat met zijn lippen zachtjes over het masker. ‘Zo Cobus dit is tegen de vliegen om je hoofd, ik zal het omdoen bij je. Je oren zitten er ook in. Die nare beestjes maken het jou zo moeilijk met die hitte.’ Cobus runnikt, vertrouwt haar volkomen. Ik weet niet wat dit is, maar Kathinka bedoelt het altijd goed, zal wel goed komen. Trouwhartig kijkt hij naar haar handen en staat doodstil. Cobus buigt nog een beetje dieper naar voren, Kathinka staat op haar tenen. Het ding ruikt vreemd, maar zit wel lekker. Ik krijg nog wat lekkers ook. Dit wil ik wel, heerlijk! Als Cobus de wei weer inloopt hoort hij Forre de fjordenpony hinniken van de lach: ‘Ouwe zebravogel! Dat is niet mis. Je loopt wel voor joker hoor.’ ‘Vlieg op joh, jaloerse kip. Kathinka zorgt heel goed voor mij.’

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2018 - 21:01
Hoi Mw.Marie, heerlijk paardenverhaal, de band tussen Cobus en Kathinka mooi verwoord. 'runnikt' en 'zebramasker' zocht ik op, weer wat geleerd! Leuk einde met die reactie van Forre!

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2018 - 21:54
Dank je Ton voor je fijne reactie. Ja die paarden zien er zo raar uit tegenwoordig, maar het schijnt de vliegen af te schrikken. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2018 - 23:17
Hallo mw.Marie, Leuk zo'n vriendelijk verhaaltje. Ik merk wel dat jij net als Kathinka een paardenliefhebster bent. Dieren zijn net mensen, kunnen denken en, volgens jou en mij, ook met elkaar communiceren. Dat blijkt wel uit dit stukje. :o

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2018 - 6:41
Hoi Marie, wat een fijne band tussen mens en paard beschrijf je! Die Cobus is volgens mij een echte goedzak. In de eerste alinea zet je de hitte goed neer. Misschien is het wel rustiger om voor 1 perspectief te kiezen? Cobus mag gerust het hele verhaal vertellen! Graag gelezen!

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2018 - 15:19
Hallo mw.Marie, Leuk zo'n vriendelijk verhaaltje. Ik merk wel dat jij net als Kathinka een paardenliefhebster bent. Dieren zijn net mensen, kunnen denken en, volgens jou en mij, ook met elkaar communiceren. Dat blijkt wel uit dit stukje. :o
Dank je Jules, voor deze fijne reactie. Laat die paarden maar praten. Fijne dag.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 augustus 2018 - 12:47
Hoi Marie, wat een fijne band tussen mens en paard beschrijf je! Die Cobus is volgens mij een echte goedzak. In de eerste alinea zet je de hitte goed neer. Misschien is het wel rustiger om voor 1 perspectief te kiezen? Cobus mag gerust het hele verhaal vertellen! Graag gelezen!
Dank voor je mooie reactie. Idd je hebt gelijk ik heb hieronder mijn herschrijf: #205 Het zebrapaard Ik schud mijn hoofd, maar die rotvliegen verdwijnen nauwelijks, denkt Cobus, de shire. De vliegen plagen mij rondom oogleden en neusgaten. Door de langdurige warmte zijn de vliegen fel en gemeen. Zelfs met mijn steeds weer bewegende manen, voorbenen en staart ontkom ik maar een luttele seconde of minder aan mijn belagers. Alsof mijn hoofd van stroop is, zo klitten ze aan me vast. Begerig als ze zijn, weten ze van geen ophouden. Kathinka komt aangelopen. Ze heeft iets in haar hand. ‘Dag ouwe gozer, hoe is het met je? Naar hè, die vliegen en de warmte. Hou je het nog een beetje uit?’. Dat vind ik fijn, heerlijk die Kathinka. Weet precies wat ik fijn vindt, denkt Cobus. Tegelijkertijd buigt hij zijn hoofd diep naar beneden, spreidt zelfs zijn voorbenen. En ja hoor, Kathinka kroelt lekker achter zijn oren. Laat die vliegen maar vliegen, heerlijk zo. Kathinka laat Cobus ruiken aan het zebramasker. Cobus spits zijn oren, snuffelt, gaat met zijn lippen zachtjes over het masker. ‘Zo Cobus dit is tegen de vliegen om je hoofd, ik zal het omdoen bij je. Je oren zitten er ook in. Die nare beestjes maken het jou zo moeilijk met die hitte.’ Cobus runnikt, vertrouwt haar volkomen. Ik weet niet wat dit is, maar Kathinka bedoelt het altijd goed, zal wel goed komen. Trouwhartig kijkt hij naar haar handen en staat doodstil. Cobus buigt nog een beetje dieper naar voren, Kathinka staat op haar tenen. Het ding ruikt vreemd, maar zit wel lekker. Ik krijg nog wat lekkers ook. Dit wil ik wel, heerlijk! Als Cobus de wei weer inloopt hoort hij Forre de fjordenpony hinniken van de lach: ‘Ouwe zebravogel! Dat is niet mis. Je loopt wel voor joker hoor.’ ‘Vlieg op joh, jaloerse kip. Kathinka zorgt heel goed voor mij.’

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2018 - 21:38
Hoi mw. Marie. Ook hier worden we gek van de vliegen momenteel, ik begrijp perfect wat die arme Cobus meemaakt. Graag en meelevend gelezen. :) Nog even over je perspectief: de tweede versie vind ik beter dan de eerste, maar je zou het perspectief nog meer bij Cobus kunnen leggen, door echt vanuit zijn hoofd te schrijven. Dan krijg je dit: Ik schud mijn hoofd, maar die rotvliegen verdwijnen nauwelijks. Ze plagen me rond mijn oogleden en neusgaten. Door de langdurige warmte zijn ze fel en gemeen. Zelfs als ik mijn manen, voorbenen en staart wild heen en weer beweeg, ontkom ik niet aan mijn belagers. ( als we dit lezen begrijpen we vanzelf dat het over een paard gaat, dat hoef je in de eerste zin niet expliciet te vermelden. Om er even een cliché bij te sleuren: show, don't tell.) Vanuit de zelfde gedachte kan in de tweede alinea 'hoort Cobus Kathinka zeggen' ook geschrapt worden. De voorgaande zinnen maken voldoende duidelijk dat Kathinka de woorden uitspreekt. Ook ik kende het woord runnikt niet en zebramasker al evenmin. Weer wat bijgeleerd dus. Dank je daarvoor. Fijne avond, ook aan Cobus.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2018 - 9:34
Mooi beschreven, de band tussen paard en mens. Zelf heb ik niets met paarden desondanks vind ik dit een lief verhaal en voel ik mee met Cobus. Hebben we Cobus trouwens niet in een ander verhaal al eens ontmoet? V.w.b. het perspectief: de1e versie vond ik zelf ook prima lezen maar de keuze is aan jou. Als je de tips van Meiga verwerkt dan wordt je 2e versie nog beter; die dingetjes vielen mij ook op. Ook ik heb rinnikt opgezocht. Weer wat geleerd, dank je wel daarvoor! Fijn weekend.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2018 - 19:23
Hoi Mw. Marie, De liefde tussen mens en paard is mooi weergegeven. Zeker de eerste alinea vond ik erg goed. Ik zat gelijk in de wereld van Cobus. "hoort Cobus Kathinka zeggen." zou ik weglaten. Die is overbodig en haalt de vaart uit het verhaal. Verder, goed geschreven!

4 augustus 2018 - 20:28
Dag @Mw Marie : Alleraardigst verhaal. Inderdaad vriendelijk. Ik ken deze maskers niet, maar kan mij voorstellen, dat paarden er baat bij hebben met deze hitte. Ik vraag me af of je het perspectief wel bij Cobus moet leggen. "Ik wil dit wel" komt duidelijk naar voren. Je kunt het voor de zekerheid altijd nog aan het einde vastplakken. Graag gelezen. (heb eindelijk ook jouw reactie op mijn inzending beantwoord. Ik doe alles maar in stappen deze zomer, dan kom ik er ook wel)

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 augustus 2018 - 12:48
Hoi mw. Marie. Ook hier worden we gek van de vliegen momenteel, ik begrijp perfect wat die arme Cobus meemaakt. Graag en meelevend gelezen. :) Nog even over je perspectief: de tweede versie vind ik beter dan de eerste, maar je zou het perspectief nog meer bij Cobus kunnen leggen, door echt vanuit zijn hoofd te schrijven. Dan krijg je dit: Ik schud mijn hoofd, maar die rotvliegen verdwijnen nauwelijks. Ze plagen me rond mijn oogleden en neusgaten. Door de langdurige warmte zijn ze fel en gemeen. Zelfs als ik mijn manen, voorbenen en staart wild heen en weer beweeg, ontkom ik niet aan mijn belagers. ( als we dit lezen begrijpen we vanzelf dat het over een paard gaat, dat hoef je in de eerste zin niet expliciet te vermelden. Om er even een cliché bij te sleuren: show, don't tell.) Vanuit de zelfde gedachte kan in de tweede alinea 'hoort Cobus Kathinka zeggen' ook geschrapt worden. De voorgaande zinnen maken voldoende duidelijk dat Kathinka de woorden uitspreekt. Ook ik kende het woord runnikt niet en zebramasker al evenmin. Weer wat bijgeleerd dus. Dank je daarvoor. Fijne avond, ook aan Cobus.
Ja dat perspectief, dat wil wat. In de tweede versie jouw aangehaalde zin verwijdert. De eerste alinea ook aangepast mbt de manen naar mijn gevoel nu beter. Was me eventjes ontgaan. Blijft lastig. Als je het een verandert, moet je heel goed opletten op de rest. In 300 woorden blijft dat zelfs ingewikkeld. Dank je voor je komst en fijn dat het meelevend te lezen is voor je. Daar schrijf ik voor. Fijne zondag.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 augustus 2018 - 12:51
Mooi beschreven, de band tussen paard en mens. Zelf heb ik niets met paarden desondanks vind ik dit een lief verhaal en voel ik mee met Cobus. Hebben we Cobus trouwens niet in een ander verhaal al eens ontmoet? V.w.b. het perspectief: de1e versie vond ik zelf ook prima lezen maar de keuze is aan jou. Als je de tips van Meiga verwerkt dan wordt je 2e versie nog beter; die dingetjes vielen mij ook op. Ook ik heb rinnikt opgezocht. Weer wat geleerd, dank je wel daarvoor! Fijn weekend.
Fijn Karinska jouw reactie te lezen. Eindelijk een medestander in mijn wisselend perspectief hier. Het is fijn om verschillende meningen te horen en je tekst aan te passen, daar leer ik van. Maar wel heel fijn om ook medestanders te lezen. Fijn dat het de emotie opwekt bij je, daar schrijf ik voor. Fijne zondag voor jou.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 augustus 2018 - 12:52
Hoi Mw. Marie, De liefde tussen mens en paard is mooi weergegeven. Zeker de eerste alinea vond ik erg goed. Ik zat gelijk in de wereld van Cobus. "hoort Cobus Kathinka zeggen." zou ik weglaten. Die is overbodig en haalt de vaart uit het verhaal. Verder, goed geschreven!
Jurrit, dank je voor je reactie, zie # Meiga, ik heb het aangepast. Fijn te horen dat er vaart in mijn tekst zit voor jou. Plezierige zondag.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 augustus 2018 - 12:57
Dag @Mw Marie : Alleraardigst verhaal. Inderdaad vriendelijk. Ik ken deze maskers niet, maar kan mij voorstellen, dat paarden er baat bij hebben met deze hitte. Ik vraag me af of je het perspectief wel bij Cobus moet leggen. "Ik wil dit wel" komt duidelijk naar voren. Je kunt het voor de zekerheid altijd nog aan het einde vastplakken. Graag gelezen. (heb eindelijk ook jouw reactie op mijn inzending beantwoord. Ik doe alles maar in stappen deze zomer, dan kom ik er ook wel)
Heel fijn dat je langskomt Edith. En zit maar niet in over je terugreacties op je eigen teksten hoor. Ik sla ook wel eens even over of reageer veel later. Het leven is niet hier schrijven alleen toch? Ik kan dat helemaal begrijpen. Fijn dat jij ook aan het perspectief denkt. Meestanders lees ik natuurlijk heel graag! En vandaag is het hier heel goed te doen met de warmte, maar jouw stap voor stap zal ik onthouden als de temperatuur weer zo gaat stijgen. Ik kan er niet goed tegen, dus oefenen wordt dat voor mij weer. Een hele uitdaging. Hele fijne zondag.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2018 - 20:40
Mw Marie, in de omgeving van ons huidige vakantieadres hebben wij veel paarden zo uitgedost gezien. Jouw verhaal verklaart veel en ik vind de zorgzaamheid van Kathinka prijzenswaardig. Was fijn te lezen, Groet Connie

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 augustus 2018 - 9:44
Mw Marie, lief verhaal waarbij het paard een welwillende wil heeft maar ook een beetje passief. Hij lijkt het allemaal vooral te ondergaan en staat niet aan het stuur.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 augustus 2018 - 18:57
Mw Marie, in de omgeving van ons huidige vakantieadres hebben wij veel paarden zo uitgedost gezien. Jouw verhaal verklaart veel en ik vind de zorgzaamheid van Kathinka prijzenswaardig. Was fijn te lezen, Groet Connie
Fijn Connie je weer te lezen! Het doet me oprecht plezier dat ik je iets heb kunnen uitleggen. Idd kathinka is een heel fijn bazinnetje. Moet ook wel. Want als paard ben je overgeleverd aan de (goede) zorg van je eigenaar Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 augustus 2018 - 19:00
Mw Marie, lief verhaal waarbij het paard een welwillende wil heeft maar ook een beetje passief. Hij lijkt het allemaal vooral te ondergaan en staat niet aan het stuur.
Dank voor je reactie schrijfcoach Odile. Idd zou ik de wil van Cobus meer uit kunnen werken. Ik zag een goedmoedige lobbes voor me, maar ook die heeft karakter, waar je als baas zeker rekening mee moet houden. Dank voor je opbouwende toelichting. Fijne avond.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2018 - 13:15
mw.Marie, … wat een fijn verfrissend verhaal. Wat leuk om zo de gang van zaken tussen mens en paard te lezen. Met plezier heb ik me via Google in de paardenwereld gestort. Zulke verhalen wil ik wel vaker lezen. Ik herinner me nu van vroeger boeken geschreven over paardenrennen door Dick Francis.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2018 - 15:32
Schattig verhaal Marie. Ik kreeg bij het lezen wel gelijk zin, om het hele verhaal uit Cobus zijn perspectief weer te geven. Hij zou geweldig kunnen beschrijven, in zijn eigen paardenlogica, wat Kathinka voor hem betekent en doet.. Ik heb het graag gelezen. fijn weekend

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 augustus 2018 - 20:49
mw.Marie, … wat een fijn verfrissend verhaal. Wat leuk om zo de gang van zaken tussen mens en paard te lezen. Met plezier heb ik me via Google in de paardenwereld gestort. Zulke verhalen wil ik wel vaker lezen. Ik herinner me nu van vroeger boeken geschreven over paardenrennen door Dick Francis.
Dank je Riny, sorry voor mijn late reactie. Ik ga eens kijken bij Dick Francis, een jockey uit de stal van Queen mom uit Oxfordshire. Fijn dat je het prettig om te lezen vindt. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 augustus 2018 - 20:52
Schattig verhaal Marie. Ik kreeg bij het lezen wel gelijk zin, om het hele verhaal uit Cobus zijn perspectief weer te geven. Hij zou geweldig kunnen beschrijven, in zijn eigen paardenlogica, wat Kathinka voor hem betekent en doet.. Ik heb het graag gelezen. fijn weekend
Hoi Thea Josephine, sorry dat ik zo laat reageer. Grappig hoe de een en de ander over perspectief denkt bij deze tekst. Zeer goed mogelijk, misschien een volgende keer als Cobus weer langskomt. Ik ga het onthouden. Fijn dat je het graag gelezen hebt. Fijne avond in retour.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 augustus 2018 - 16:10
hou je paardenverhalen maar hier, veel waardering onze twee pony's hebben ze ook om, die vliegenmaskers en bij de buren hangt zo'n lijmbol waar de horzels op worden gevangen

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2018 - 13:25
hou je paardenverhalen maar hier, veel waardering onze twee pony's hebben ze ook om, die vliegenmaskers en bij de buren hangt zo'n lijmbol waar de horzels op worden gevangen
Ha PeterFD mooi om te lezen de vliegenmaskers en horzelvanger. Inmiddels is de temperatuur fiks gedaald, maar de vliegen blijven toch nog lastig. Fijn dat je mijn paardenverhaal kan waarderen. Fijn weekend.