Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 198 - Vlucht

‘Vluchten kan niet meer, Sylvie. Morgen trouwen we.’ Hij grijpt haar bij de pols en trekt haar naar zich toe. ‘Je doet me pijn, verdomme. En ik wil je niet.’ Het licht valt op hem, een halfgod met zijn blond, schouderlang haar en rijzige gestalte. Hij grijnst. ‘Morgen,’ herhaalt hij en drukt een harde kus op haar lippen. Ze walgt van hem en tast naar haar zak. Het volgende ogenblik stoot ze een dolk in zijn buik en duwt hem nog harder van zich af. Hij slaat tegen de grond, de ontzetting in zijn ogen in haar geheugen gegrift. ‘Je bent geen baas over mijn leven, Per. Ik leef zoals ik wil.’ Haar laatste woorden, al die negatieve gevoelens voor hem, stromen uit haar mond; dan valt ze stil, haar hoofd fier geheven. Om haar heen wordt het licht gedimd. Het openluchtpodium wordt haar te klein als Filip opstaat, haar een hand geeft en met haar naar voren loopt om het applaus in ontvangst te nemen. Ongezien maar tevergeefs probeert ze zich van hem los te rukken. Filip buigt zich naar haar toe en geeft haar een zoentje op de wang, wat gefluit oplevert. ‘Je bent van mij, Shana,' fluistert hij. Ze rilt. Het moment dat ze hem zag, keek hij haar al doordringend aan; bij de repetities speelde hij zijn rol met verve. Steeds heftiger, geobsedeerd, kuste hij haar. De jonge regisseur vond het natuurlijk geweldig. Nitwit. ‘Vluchten kan niet meer…’ zingt Filip zachtjes voor zich uit. Het vervolg gaat verloren als een Harley het terrein oprijdt en halt houdt voor het podium. ‘What the f…’ Filip staart de motorrijder aan als deze de klep van zijn helm omhoog schuift, en haar een helm toewerpt. ‘Laatste voorstelling, Shana?’ De man kijkt haar aan, de glinstering in zijn blik is veelbelovend. Eén maal van het podium, leeft ze op wanneer zijn vinger haar lip streelt. Ze knikt en springt achterop, zwaait naar een verstarde Filip en klemt haar handen om de buik van haar lief. Als ze wegrijden, gaat het publiek uit zijn dak.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Boeiend verhaal, filmisch. Wel wat vol vind ik in het korte bestek van een kort verhaal: en een toneelscène, en een scène met Flip en de slotscène

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, wat een heerlijke vlucht! ' Het volgende ogenblik stoot ze een dolk in zijn buik en duwt hem nog harder van zich af': waarom 'nog harder'? Ik zou hier gewoon 'hard' van maken.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heftig en mooi weergegeven wat echt is en wat toneel. Klein zeurtje. Even een d maken in deze zin: Om haar heen wordt het licht gedimt. Dus gedimd.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Connie, Misschien heb je wel gelijk, maar wordt een kortverhaal altijd gezien als een enkele scène? Uiteindelijk speelt alles zich wel af op en voor het podium. Ik heb er een opbouw van mini-scènes van gemaakt. :o Dank voor je reactie! @ edwin&co! ik twijfelde maar heb het laten staan. Stoten vereist kracht, de duw heb ik nog harder gemaakt om haar onderliggende negatieve gevoelens duidelijk te maken. Dank voor het lezen! @ Levina, Ben blij dat het verschil overkomt. De vraag rees zelf bij me op: hoe maak ik het voldoende duidelijk dat Per Filip is, en Sylvie Shana. Verwarring om wie is nu wie wilde ik vermijden. Dank je voor het gedimd. Eerst stond er 'Om haar dimt het licht' maar bij heroverweging zag ik het licht niet als onderwerp. Vandaar dat de stomme 't' is blijven staan! Dank je voor het reageren!

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor het geval, @ coach Odile, Misschien kan u verduidelijking geven of dergelijke opsplitsing in scènes kan/mag?

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marlie, Ik ben blij dat Filip zijn verdiende loon krijgt, ik hou van een goed einde. Ik ben het wel met mijn voorgangers eens dat het veel was en daardoor soms niet helemaal natuurlijk aanvoelt. Het verhaal past niet in 300 woorden.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Jurrit, Dank je voor het lezen. 't Is zo dat ik een podium voor me zag en een deel van een toneelscène. Ze kan hem niet uitstaan. Het laten eindigen na de tweede alinea was voor mij geen optie, haar gewoon laten wegrennen was me niet origineel genoeg :o. Tja, de opdracht was vluchten hè!

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Niks vol, drie duidelijke stappen, in balans de sfeer van het toneel over het geheel en het oergegeven van de reddende ridder

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, voor miiij geen probleem, leuk gevonden al deze scenes bijelkaar. Die Harley geweldig in de laatse alinea. Fijn weekend.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De sfeer op het toneel mooi weergegeven. Ik had zelf gekozen voor "glinstering in zijn ogen " maar dat is mijn idee. Fijne zondag

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Eigenlijk heb ik niets toe te voegen. Inderdaad filmisch geschreven.(Eén maal - Eénmaal)(?)

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marlie, alles mag. De vraag is of het werkt. Ik las het zoals jij bedoelde, het is me duidelijk dat het ene op het toneel gebeurt en het andere rondom het applaus. Mooie spiegeling van wat er in het toneelstuk gebeurt. De acteur die opdringerig is in het spel is dat ook na het spel, maar vangt bij beide bot. Ik heb alleen een puntje bij het neersteken, dat kwam bij mij ietsje abrupt en net iets te samenvattend. Daar mag een zinnetje beeld tussen.