Zo bescherm je je auteursrecht waterdicht

Hey, Mario (blinde braadworst ;)), dank je wel voor dit topic! Je brengt het erg grappig (een aardappel! :lol:). Ik zou zelf nooit op de gedachte komen zo voorzichtig te zijn. Niet leuk om gewezen te worden op alle voetangels en klemmen in uitgeversland, maar altijd nog beter dan met je poezelige voetjes vast te komen zitten.

Handig topic inderdaad! Ik zou er ook niet op gekomen zijn :)

Schrik ik me toch bijna dood van die www.pluizenbol.nl. van Droomz. Oef! Ik dacht even dat men mijn naam verkeerd had geschreven. ;-)

Ik ga toch graag uit van het goede in de uitgever. Al dat gedoe lijkt me frustrerend! Een rechtszaak aanspannen, pff, ik moet er niet aan denken.

@Pluisebol: Haha, nee. Dat is gewoon mijn sitenaam ;) Jouw naam viel me trouwens meteen op, omdat het dus op mijn site lijkt, haha :p

Ik heb me sinds mijn studie (boekhandel en uitgeverij) uitgebreid verdiept in auteursrecht en daarover tientallen vragen beantwoord en achtergrondonderzoek gedaan in mijn tijd bij stichting Schrijven. Ik kan je melden dat de truc met de envelop aan jezelf sturen geen enkele juridische waarde heeft. Geen enkele. Waarom niet? - Hoe kun je zeker weten dat de envelop niet open is geweest? Een envelop is niet eens uit één stuk gemaakt. - Hoe kun je zeker weten dat jij hem zelf hebt verstuurd? - Hoe kun je zeker weten dat de adresgegevens hetzelfde zijn als tijdens het versturen? - Hoe kun je zeker weten dat de datum nog klopt? Antwoord: Dat kun je niet. Deze methode wordt erg vaak genoemd in auteursrechtdiscussies, maar het is echt een onzinnige maatregel. De enige juiste methode is het geheel registreren bij een notaris of de belastingdienst, afdeling onderhandse akten (http://www.belastingdienst.nl/download/1056.html). Dit bewijst niet dat je de eigenaar bent, maar wel dat jij de tekst op een bepaalde datum in je bezit had. Als de andere partij geen eerdere datum kan overleggen, dan werkt dat in je voordeel in een eventuele rechtszaak. Zie ook de meestgestelde vragen op deze site

Kijk dat is nou een goede.

Dries: Alberdink Thijm?

In dat pdf bestand van de belastingdienst lees ik dat het vastleggen bij hen niet geldt voor manuscripten etc.

Voor de bescherming van auteursrechten en dergelijke kunt u terecht bij de volgende organisaties: – voor een letterkundig, wetenschappelijk of kunstzinnig werk: Stichting Auteursrechtmanifestaties, internet: www.auteursrecht.nl, telefoon: (070) 310 91 01

Dit lees ik, maar je hebt er niet zoveel aan, want er staat niet bij HOE je je ongepubliceerde werk kunt beschermen. Alleen maar DAT je dat kunt doen en dat je er recht op hebt. Als maker hoeft u bijvoorbeeld niet te dulden dat de uitgever uw verhaal zo verandert of vervormt, dat u er redelijkerwijs niet meer achter kunt staan. U kunt ook optreden als het verhaal onder andermans naam verschijnt en u verzetten tegen eventuele aantastingen van uw werk door de exploitant ervan. Waarop kunt u auteursrecht hebben? De Auteurswet biedt bescherming aan de makers van scheppingen/creaties die in de wet 'werken van letterkunde, wetenschap of kunst' worden genoemd. Het betreft alle voortbrengselen op het gebied van letterkunde, wetenschap of kunst. De literaire of wetenschappelijke waarde of de artisticiteit van het werk, mooi of lelijk, kunst of kitsch, doen er in het auteursrecht niet toe. Het is ook niet van belang of het om een privé of beroepsmatig gemaakt werk gaat. Wel zijn er twee algemene voorwaarden waaraan het werk moet voldoen wil het auteursrechtelijk beschermd kunnen zijn: Origineel karakter Het werk moet een eigen, persoonlijk karakter hebben. Het moet origineel zijn. Er is al sprake van originaliteit als het bijna niet mogelijk is dat verschillende mensen geheel onafhankelijk van elkaar tot dezelfde creatie zouden komen, zoals hetzelfde verhaal of precies dezelfde muziek. Zintuiglijk waarneembaar Behalve origineel moet de creatie ook zintuiglijk waarneembaar zijn, dus te zien, te lezen of te horen zijn. Een melodietje in iemands hoofd kan niet beschermd worden, maar als dit gekrabbeld staat op de achterkant van een bierviltje wél. Voorbeelden van werken die auteursrechtelijk beschermd kunnen zijn: - alle geschriften zoals romans, novellen, (Sinterklaas-) gedichten, brieven, opstellen, dagboeken, top-10 lijsten, notulen, telefoongidsen, advertenties en slagzinnen - muzikale composities - toneelwerken, choreografieën en pantomimes - redevoeringen, voordrachten en conferences - films en videoclips - schilderijen, tekeningen, (spot-)prenten, strips, grafische werken - bouwtekeningen, aardrijkskundige kaarten (landkaarten, stadsplattegronden) - bankbiljetten - architectonische werken - foto's - werken van beeldende kunst - producten van industriële of ambachtelijke vormgeving - sieraden - computersoftware

Ook wel interessant: I-Depot Het is niet altijd mogelijk uw (creatieve) ideeën via de reguliere trajecten van merk-, model- of octrooirecht veilig te stellen. Stel, u heeft een specifieke trainingstechniek bedacht welke u wilt beschermen. Dan bieden voornoemde wetten de mogelijkheid om de naam van de training of het uiterlijk van bepaalde materialen vast te leggen, maar niet de wijze van trainen op zich. Toch wilt u enig bewijs in handen hebben, waaruit blijkt dat u degene bent die deze training heeft bedacht. Bijvoorbeeld omdat u over een mogelijke samenwerking met een opleidingsinstituut zou willen praten en u wilt voorkomen dat dit instituut, na een gesprek met u hierover, uw idee zelf gaat uitvoeren. Het I-depot biedt u in dat geval de mogelijkheid de creatiedatum van uw idee en de identiteit van de ontwerper vast te leggen. Alhoewel u aan een dergelijk depot geen Intellectuele Eigendomsrechten kunt ontlenen, hebt u met dit document wel een bewijsstuk in handen waarmee u kunt aantonen wanneer u het idee heeft bedacht. In voornoemd voorbeeld kunt u hiermee bewijsmateriaal aanleveren om een eventuele actie tegen het opleidingsinstituut te onderbouwen. Maar ook wanneer uw idee zo uniek is dat hierop Auteursrechten rusten, is het I-depot een nuttig bewijsdocument waaruit de datum van het ontwerp van het werk blijkt. Wij kunnen namens u een I-depot verrichten. U hoeft hiervoor alleen uw idee maar uit te werken op papier of op een of andere gegevensdrager zoals een cd-rom. U verschaft de uitwerking daarvan in tweevoud aan ons bureau en wij verzorgen de rest. De envelop welke u vervolgens gesloten van ons retour ontvangt, dient u zorgvuldig gesloten te bewaren om de inhoud geheim te houden. Het tweede deel wordt bij de officiële instantie in bewaring genomen. U kunt het depot voor vijf jaar of direct voor tien jaar vastleggen. De bewaartermijn kan met een onbeperkt aantal aanvullende termijnen van vijf jaar worden verlengd. Indien geen verdere verlenging wordt verzocht wordt het tweede deel door de instanties vernietigd.

Coca Cola kon niet voorkomen dat we nu ook voor Pepsi kunnen kiezen.

Dat is waar. Maar cola = toch EIGENLIJK coca cola?

En wat nou als dat i-depot ding denkt "dat idee is leuk, daar gaan we wat mee doen"? ;)

@wonderer Dan komen mijn maffia methodes goed van pas.

:!: Ja maar: (komt-ie, echt een vraag van mij) je kunt bewijzen dat jij de schrijver van het verhaal bent als je het eerst op papier uitgewerkt hebt. Toch? Kopie maken en opsturen naar de verantwoordelijke dienst misschien?

En wat nou als dat i-depot ding denkt "dat idee is leuk, daar gaan we wat mee doen"?

:D :crybaby: :paranoid:

Precies, Draaikever. Dat zou heel erg jammer zijn... :crybaby: Wel een goeie eigenlijk, dit topic. Ik denk dat ik mijn eeuwenoud verhaal ook maar eens ga vastleggen... behalve als het geld kost dan moet ik nog een maand wachten :nod:

Eufdrie: Ik heb daarover wel eens gesproken met iemand van de belastingdienst en ze zeggen dat omdat de inhoud niet vastgelegd wordt. Als je een onderhandse akte deponeert kun je alleen bewijzen dat je op een bepaalde datum in het bezit was van een bepaalde tekst. Je kunt het dus alsnog doen, want het is een goedkope oplossing. Gespecialiseerde bureaus (waar ook uitzuigers tussen zitten) vragen vaak meer dan € 50,- Wonderer: Inderdaad, dat is de specialist op dit soort dingen.

Wat je kunt/moet doen als je tekst is gestolen, hangt ook erg van de partij af. Ik heb nadat ik mijn site al had opgeheven, nog 2x actie ondernomen. (Dankzij het internetarchief kon ik bewijzen dat bepaalde teksten van mijn hand waren.) Een keer stond een stuk tekst van me op de site van een verzekeringskantoor. Ik heb ze een aangetekende brief verstuurd met een factuur voor het gebruiken van mijn teksten en daarna nog een brief. Ze reageerden niet. Pas toen ik een mail stuurde dat ik ze zou aangeven bij de politie of een kort geding zou beginnen, kreeg ik een mail terug dat ze de tekst er hadden afgehaald. Een andere keer kwam ik erachter dat er in een informatief boek een stuk tekst van me stond. Ik heb de uitgeverij gemaild. De uitgeverij heeft vervolgens meteen contact opgenomen met de schrijfsters. De schrijfsters mailden dat het ze het vervelend vonden, maar dat het per ongeluk was gegaan blabla. Ik heb die mail genegeerd en de uitgeverij terug gemaild dat zij de verantwoordelijke waren. Uiteindelijk is de boel geschikt. De uitgeverij heeft me een stapel boeken opgestuurd en bij de 2e druk zullen ze de tekst veranderen. Het hangt dus ook erg van de tegenpartij af hoe er wordt gereageerd en welke acties je het beste kunt ondernemen.

Wat erg wat jij hebt meegemaakt, Eliza! Ik heb ook altijd wel die angst gehad, dus dit topic vind ik ook erg nuttig. Ik vraag me iets af: mijn manuscript staat op mijn usb-stick opgeslagen, en daarop is te zien wanneer het bestand aangemaakt is. Kan dit ook niet als bewijs gelden? Ze kunnen misschien vergelijken wanneer jij het bestand hebt aangemaakt en wanneer de tegenpartij?

Die tijd is makkelijk te faken door de tijd in je computer aan te passen.

Ja, dat is heel gemakkelijk aan te passen. Ik had 'm ooit op een verkeerd jaar staan, heel vervelend. Overigens heb ik een oude laptop uit het jaar nul en diskettes met oude fragmenten, zou dat wel gelden? :p Ik denk dat ik toch maar naar de belastingdienst ga, lijkt me het handigst.

Dank je Chinouk, Het heeft er allemaal aardig ingehakt. Het vervelende is ook dat ik van nature niet wantrouwig ben, maar dat ik steeds vaker merk dat ik dat wel moet zijn. Verder is het ook lastig werken. Ik zit altijd vol met ideeen en wil daar graag over praten met anderen om te zien of er een markt voor is, maar ik moet nu continu nadenken over wie te vertrouwen is en wie niet, en wat ik wel en niet kwijt kan.

Het lijkt mij toch het meest voor de hand liggen om je werk op de volgende manier te "beschermen": - Laat het bij de Belastingdienst als onderhandse akte vastleggen; - stuur het ongeveer één week later op naar drie verschillende uitgevers. Mocht er dan iemand met je werk aan de haal willen gaan, dan heb je het bewijs van de Belastingdienst dat het op een bepaalde datum al in je bezit was. Bovendien is het dan ook vanaf een bepaalde datum in het bezit van maar liefst twee andere uitgevers. Met één bewijs van de Belastingdienst en twéé bewijzen van andere uitgevers, zal toch niemand meer kunnen doen alsof het zijn/haar eigen werk is.

Ik heb nou nooit het idee dat iemand het de moeite waard zou vinden om mijn werk te jatten :\\

Zou dit nu echt wel met een regelmaat gebeuren, dat een uitgever een verhaal wel ziet zitten, maar dit liever wil uitgeven dmv een bekende auteur? Zou die auteur zich daar echt voor lenen? Of moet ik dit toch heel anders zien? Ik snap nu inderdaad wel hoe moeilijk het is om (behalve via de belastingdienst) je werk te beschermen. Ik heb hiervoor nog nooit hierbij stil gestaan.

Misschien kan de openingspost even aangepast worden voor mensen die het hele topic niet lezen en denken een goed idee te hebben gekregen?

Welke auteur zou zich daaraan wagen, Chinouk? Het lijkt me een vorm van heling.

Ja, dat lijkt mij ook. Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand dat zou doen. Dit vond ik trouwens op Wikipedia: "Heling wordt in Nederland strenger bestraft dan diefstal: artikel 416 Wetboek van Strafrecht en volgende." Maar eigenlijk is het ook diefstal. Je zet je naam boven een verhaal dat je niet zelf geschreven hebt (in dit geval).