#165 - Toen waren stroopwafels nog heel gewoon

Leonardo, Zonde om ons je schrijfkunsten te ontzeggen, je zal meer reacties krijgen als je je bijdrage bij de weekopdrachten plaatst. ;)

Leonardo, Zonde om ons je schrijfkunsten te ontzeggen, je zal meer reacties krijgen als je je bijdrage bij de weekopdrachten plaatst. ;)

Dat was de bedoeling, maar mijn ogen, hè, mijn ogen.

Geslaagd stukje. Ik twijfel over:

Ongelofelijk dat ze hier in Rome niet worden gemaakt.

Stroopwafels zijn iets typisch Nederlands, maar ik zou ze ook goed kunnen plaatsen in Parijs en Rome. De hp waarschijnlijk ook. Of het dan 'ongelofelijk' is of 'toch jammer' dat vraag ik me af. Ik atbijvoorbeeld met genoegen Haggis in Schotland, maar vind het niet ongelofelijk dat het hier niet op de kaart staat. Details.

Geen nood, antwoord ik steevast, we halen de schade wel in.

Wat mij betreft het kleinste detail: Moet het, ook in gedachten, niet 'Geen nood,' zijn? Mooie warme en geloofwaardige overpeinzing :thumbsup:

Mooi stukje met een leuke conclusie aan het einde. Met plezier gelezen.

Een lief verhaaltje, Leonardo. Helaas een mooie herinnering van weleer. Blijf het koesteren en praat er me elkaar over. Dat geeft troost. Met emotie gelezen. :thumbsup:

Op een mooie manier geschreven, Leonardo. Erg leuk bedacht, die dagboekfragmenten. Duidelijk te merken dat hier een meer ervaren schrijver 'aan het woord' is. Ik denk dat Angus gelijk heeft en dat 'toch jammer' op de lezer geloofwaardiger overkomt dan 'ongelofelijk'. Op mij tenminste wel. Aanhalingstekens rond 'Geen nood' is volgens mij niet nodig omdat het een dagboekfragment betreft. Mooi, die ... - (hoe krijg je daar een langer streepje? Mij lukt dat niet.) Ik hoop je hier weer wat vaker te lezen. :)

Mooi verhaal, met plezier gelezen. Goed punt van Angus en Willemina. ook ik struikelde over het ongelofelijk' in deze context. En een ander punt in het kader van de geloofwaardigheid: een insuline spuitende diabeet kan nog best eens een stroopwafel eten. Dus de absoluutheid van het net 'niet meer' in de laatste alinea, klopt in mijn ogen niet helemaal.

@Angus en @Wilhelmina - Toch jammer vind ik bij nader inzien beter. Dank. @Angus - Ik heb een vriend in Rome die zegt dat hij ze daar niet kan krijgen ... @Wilhelmina - bedankt voor je compliment. Het langere streepje kun je in Word krijgen door de juiste ALT-code op te zoeken, of via Insert/Symbol (ik heb de EN Word-versie). @dv and @Jules -- dank voor het lezen. @marceline - formeel heb je gelijk, maar binnen de relatie hebben ze ervoor gekozen snoepen uit te bannen. dank je voor je commentaar.

Mooie tekst hoe het toen was en hoe het nu is. Ik hoop dat dat het stel er nog een fijne avond van maken. Graag gelezen.

Ik dacht dat hp de woorden net had neergepend en daarop teruglas. De reden dat verderop het 'Dat was toen' me (tijdelijk) in de war bracht. Warme gevoelens in woord en daad. Je fragment heeft meer inhoud dan het weergeeft. Hoe doe je dat? (kan je daar geen boekje over uitgeven?!) :thumbsup:

@siv - bedankt voor het lezen en de thumbs up @marlie - ik schrijf me mottig aan boekjes. :) Ben nu met een update van Mosterd voor de maaltijd bezig. Zend me maar een pb met je exacte vragen en dan zal ik kijken hoe ik je kan helpen. Overigens is vooral @Angus een meester in meer zeggen dan er staat.

Hoi Leonardo, prachtig en ontroerend! Bijzonder goed geschreven, weinig woorden die veel zeggen. Ik geniet enorm van deze schrijfstijl! Chapeau! :thumbsup:

Pisano. Wat een originele vondst: de dagboekfragmenten en het 'heden'. De warmte van dit stel straalt me tegemoet uit je woorden. Heel knap gedaan! Mbt ongelofelijk heb ik een afwijkende mening. Juist in Rome waar men zoveel heerlijke zoetigheden kan maken, maken ze de stroopwafels niet. Dus voor mij is het een goed gekozen woord hier. Heel graag gelezen!

@Ton en @Marie - ik gebruik de wekelijkse schrijfopdracht als probeerplatform. Leuk dat mijn experiment jullie aanspreekt. @Marie - het was ook de bedoeling van de hp re "ongelofelijk" inderdaad, maar bij nader inzien is het over the top en is het aan de schrijver zijn hp te dimmen.

(Leonardo, een vraag, volledig buiten dit forum. Ik heb een stukje op proef https://www.schrijvenonline.org/proeflezen/oefene… met een reactie m.b.t. dialoog. Ik heb gereageerd, maar als je ooit vijf minuten kan vrijmaken, kan je evt nakijken en lezen of mijn geraaskal klopt? En me jouw mening geven, wat ook? ;) ik vermoed dat mijn vragen al behandeld zijn in je boekje "Mosterd.. ?" Met beste dank bij voorbaat voor je tijd)

@LeonardoPisano, hoe fijntjes neergezet het dagboekfragment tegenover het hier en nu. Herkenbaar bij het klimmen der jaren. Heel graag gelezen, Connie

Op een fraaie manier tijd ingebouwd in je verhaal :thumbsup:

Dank, @Connie en @gs

Om eerlijk te zijn: ik dacht toen ik in NY woonde letterlijk dat het ongelofelijk was dat er geen stroopwafels te krijgen waren. (Na bijna twee jaar verbazen verschenen de mini-stroofwafeltjes ineens in de schappen bij Trader Joe's en opende er een zgn Noord-Europees restaurant dat stroopwafels voor $6 per stuk als nagerecht aanbood.) Ik vind het na acht jaren en drie verschillende buitenlanden nog altijd ongelofelijk hoe weinig verschillende koeken er verkrijgbaar zijn buiten Nederland, al zijn stroopwafels hier wel te vinden. Ik vind het dus niet over de top, ik vind het een totaal natuurlijke gedachte. Maar dat terzijde. Ik geloof wel dat er ook mensen zijn die het jammer vinden en het lijkt me niet de kern van je verhaal. Kern van je verhaal vind ik mooi. het is lief, knus en warm. Al is er iets, waar ik niet helemaal mijn vinger op kan leggen, wat voor mij niet helemaal klopt. Als ik er nog achterkom wat het is, laat ik het je weten. Nu ik het na deze drie keer lezen nog niet weet, geef ik het voor vanavond op.

ik denk dat het voor mij onnatuurlijk is dat ze in haar eigen dagboek haar man 'mijn man' zou noemen; zo noem ik de mijne alleen tegenover mensen die zijn naam niet kennen. Ook de manier waarop ze hem haar leifde en alles noemt, vind ik persoonlijk on-dagboekerig. Het zou bij mij waarschijnlijk iets worden als: 'Ik neem altijd een hartje (met of zonder 'voor hem').' En als ik dan ernstig overvallen zou zijn door verliefdheid zou ik er los iets aan kunnen toevoegen als 'Hij is de liefde van mijn leven. Mijn alles.' Als het mijn dagboek was. Als het mijn verhaal was, zou ik de toevoeging wglaten, het hartje zegt genoeg, zeker in combinatie met de hele toon van het verhaal.

Warm en liefdevol verhaal, fijn om te lezen. Ik ben het eens met schrijvenmaar dat je in je dagboek het niet hebt over 'mijn man'. Ben benieuwd naar je volgende verhaal.

@schrijvenmaar - goed punt re "mijn man". Het schept een zekere afstandelijkheid. Dank. @Schrijfgraag72 - dank voor het lezen. Ik zal mijn best doen het volgende verhaal beter te maken :)

Bedankt voor je inzending! De titel maakte ons niet gelijk heel erg nieuwsgierig; dat kan origineler, toch? Met de openingszin trek je ons wel gelijk in je verhaal. Je hebt een mooi rond verhaal geschreven met een kop en een staart, maar wij vonden de plot niet zo heel ongewoon. Het meest verrassende element is eigenlijk die insuline in de laatste alinea.

Hoi Leonardo mooi lief integer en goed geschreven. Ik dacht ook meteen wat vreemd, waarom zou een diabeet geen stroopwafel mogen eten. Neemt niet weg dat het een mooi verhaal is.

De titel maakte ons niet gelijk heel erg nieuwsgierig; dat kan origineler, toch?

Toen was geluk nog heel gewoon ... is een verrassende wending een doel op zich? Nee. toch?

@Nance - bedankt voor het lezen.

Dag Leonardo, knap stukje proza. Ik moest mee grijnslachen. :o

is een verrassende wending een doel op zich? Nee. toch?

Je slaat de spijker op zijn kop.