Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#158 Mijn hutkoffer

 31 augustus 2017 - 15:38
Mijn hutkoffer Niet zo lang geleden begon ik een grote schoonmaakactie in mijn bovenkamer. Daar ontdekte ik tussen alle drukte en mist, de Puinlaan. Halverwege mijn wandeling klaarde de lucht op en zag ik een kleine roze blikken koffer tussen het onkruid staan. Ik herkende deze direct uit mijn jeugd. Een glad koud oppervlak waar met de jaren steeds meer deukjes in waren gekomen en waar ik stickers overheen plakte zoals pleisters op de wonde. Terwijl ik er overheen streek en mijn patroon van toedekken erkende, groeide mijn koffer uit tot een grote leren bodemloze hutkoffer. Ik boog over de rand om te kijken en op dat moment gleed de inhoud van mijn overvolle rugzak zo over mijn hoofd de diepte in. Vanaf die dag wandel ik dagelijks door de Puinlaan, leeg mijn rugzak en wandel ontspannen door naar de Laan van mijn Leven. Soms zie ik iemand lopen, gebogen schouders en zijn ogen op de grond gericht. Zijn rugzak lacht zijn tanden bloot en slurpt al het wereldleed naar binnen om het zo bovenop de pijn van zijn drager te gooien. Ik recht mijn schouders en denk terug aan mijn kleine roze koffer.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 augustus 2017 - 17:24
Mooi Nancy, een koffer cq rugzak als geestelijke functioneren laten zien. Ik hoop van harte dat de ontspannen wandelingen je laan van je leven (mooie woordkeus) laten opbloeien. In je schrijfstijl geniet ik ervan mee!

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 31 augustus 2017 - 17:35
Dankjewel mw Marie, ik lees het terug en denk bij mezelf ik ben wel erg positief. Ik vind echt niet iedere dag de weg naar mijn 'stortplaats' maar ach vaak genoeg ook wel. Fijn dat je kwam lezen :)

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 augustus 2017 - 17:41
Nancy, Rome en Napels zijn ook niet op één dag gebouwd. Een stevig fundament komt alleen als er goed over gedelibereerd is, houdt moed!

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 augustus 2017 - 23:20
Hoi Nancy, een insteek als dit had ik zéker niet verwacht te lezen bij deze opdracht. Bijzonder origineel! Ik geniet van de symboliek, wereldleed opslurpende kromgebogen man, het roze koffertje tussen het onkruid, het toedekken en de helende werking van erkennen. Prachtig. Een dingetje: 'klein roze blikken koffer', bedoel je hier 'kleine roze blikken koffer?'

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 augustus 2017 - 23:24
er stond vast eerst 'klein koffertje' ... maar dat terzijde; het beeld van het koffertje is herkenbaar en authentiek tegelijk; mooi. de invulling van de opdracht bijzonder.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 1 September 2017 - 9:08
@Stella @ schrijvenmaar, de dames met de mooie hoeden. Dank voor jullie mooie woorden. Er stond inderdaad eerst klein koffertje. Blij dat jullie mijn bijdrage waarderen :)

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 15:30
Nancy, ...wat heerlijk! Dit was echt genieten; je hebt de smaak te pakken. Een prachtverhaal. Sinds kort breng ik mijn afval met een 'campingwagentje' naar de afvalcontainer. Met een heerlijke klap 'leeg' ik dan ook de opgedane warrigheden in mijn hoofd.

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 16:48
Mooie invulling, Nancy. Bovenkamer, rugzak, drukte, mist, roze koffertje met stickers, de associatie met het patroon van toedekken en het besef. Het koffertje dat groeit, doordat de eigenaar tot inzicht komt. :thumbsup:

Profile picture for user Annetteke
Annetteke

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 17:03
Ja, heel mooi en intiem. Vind alleen 'achter op hem lacht zijn rugzak' een beetje wringen. Ik lees erin dat die persoon achter zijn rug om wordt uitgelachen door wat hij in zijn rugzak met zich meedraagt. Misschien iets in de zin van: de zak die hij op zijn rug draagt lacht zijn tanden bloot?

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 1 September 2017 - 18:56
Angus, dankjewel :) Annetteke, ik begrijp je opmerking en heb daar zelf ook over getwijfeld maar toen toch besloten het zo te beschrijven. Wellicht omdat het beeld van een uitlachende rugzak in dit geval het beeld is dat past in mijn bedoeling. Dankjewel voor je reactie

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 19:31
@Nancy, respect voor de diepgang van je tekst en de puinpijn die je beschrijft. Met de eerste alinea heb ik een beetje moeite. [Daar loopt er weer een, gebogen schouders en zijn ogen op de grond gericht. Achter op hem lacht zijn rugzak zijn tanden bloot en slurpt al het wereldleed naar binnen om het zo bovenop de pijn van zijn drager te gooien. Ik recht mijn schouders en voel niets meer.] Bedoel je dat puinschuivers elkaar herkennen? En staat 'ik voel niets meer' niet enigszins haaks op het alsnog dagelijks moeten puinruimen? Van de puinlaan naar de laan van je leven vind ik wonderschoon.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 19:40
Nancy, mooi de innerlijke strijd en de 'oplossing' (koffer vullen) voor de puinzooi. Complimenten, Groet Connie

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 1 September 2017 - 20:00
@Marceline dankjewel :) @ Mili, dankjewel. De eersre alinea gaat over het herkennen van de mensen die hun rugzak niet dagelijks legen. Ik voel niets omdat ik dagelijks langs mijn hutkoffer ga om te legen. @Connie, dankjewel. Ik kom dit weekend bij jullie langs.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 September 2017 - 21:17
Dag Nancy, Drie maal in de week loop ik gebukt onder zakken en tassen naar het containerstraatje. Vanaf heden gooi ik mijn muizenissen en ergernissen mee in de gleuf. Ik ga huppelend terug. :o Dank je wel voor de tip.

Geen afbeelding
Thea Josephine

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 September 2017 - 11:57
Nancy een heel mooi verhaal. De Puinlaan, wat een fonds. Volgens mij ligt hij bij iedereen in de buurt, maar moet je hem toch vaak bij toeval weten te vinden. Graag gelezen :thumbsup: mvrgr

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 September 2017 - 14:14
Prachtige metaforen, ik zag een twee dingetjes, wonde - wonden en erkende vond ik vreemd op die plek. Herkende zou ik kloppende vinden maar dat woord gebruik je eerder dus misschien een ander woord? Verder is het werkelijk een pareltje waar iedereen van kan leren!

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 2 September 2017 - 14:20
Zit in buitenland dus even kort. Dank voor reacties. I-Kat vlgs mij moet het wonde zijn ( uitdrukking) en erkennen is wat ik bedoel, heeft een andere betekenis dan herkennen.thanks voor fijne woorden :{}

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 September 2017 - 18:30
Nancy, die bodemloze koffer, die term vind ik zo passend dat ik hem waarschijnlijk als oorwurm nu geannexeerd heb. Je wordt bedankt ;-) Cora

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 September 2017 - 18:59
Bijzondere metaforen, zeer knap gevonden. :thumbsup: De uitlachende rugzak kan maar dat zou je niet moeten weergeven met blote tanden. Dat stoorde mij ook. Het niets meer voelen op dat moment bevreemd mij. Je kan je inleven in de persoon maar de hp heeft de oplossing gevonden en zou dus blij moeten zijn m.i. Originele invulling.☺

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 3 September 2017 - 19:25
@Madd dankjewel :) @Annette ook jij dankjewel :) @Cora graag gedaan :unibrow: @Marietje, jammer dat je dat stoort en ook jammer dat je mijn bedoeling mist. Het niets voelen heeft helemaal niets te maken met niet inleven het gaat enkel en alleen om de pure fysieke druk van de rugzak op het lijf die ' ik' dagelijks van me afgooi in de puinlaan. ( als ik dat echt zou kunnen). Dankjewel

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 September 2017 - 20:09
@Nancy, nu weet ik weer waarom ik geen andere verhalen lees voordat ik er zelf één geschreven heb. Maar mooi gedaan. Je zou iedereen zo’n hutkoffer gunnen.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 September 2017 - 16:08
@Nancy, een verhaal met diepgang en vol mooie metaforen. Heel beeldend geschreven: zoals de " roze blikken koffer vol deukjes". Ik zie voor me hoe de rugzak over het hoofd wordt leegekieperd in de koffer en voel de opluchting. Wat betreft de opbouw: Is het een idee de laatste alinea te verplaatsten naar het eind? Je zou er iets aan moeten sleutelen: Bijvoorbeeld: Af en toe zie ik er weer eens een lopen ..." Taaltechnisch: Ik herkende "het" uit mijn jeugd > ik herkende deze uit mijn jeugd (heeft betrekking op de koffer) Puinlaan hier misschien met een hoofdletter? Zo ook: de Laan van mijn Leven. Een prachtige uitwerking van de opdracht. Dankjewel, Nancy.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 September 2017 - 16:53
Er is al zo veel gezegd Nancy. Je hebt diep in je binnenste gegraven. De blikken koffer groeit uit tot hutkoffer, waarin je je rugzak vol pijn en leed leeggooit. De puinlaan knap gevonden! Compliment met je uitwerking! Ik moest je eerste zin herlezen, 'Daar loopt er weer een, gebogen schouders en zijn ogen op de grond gericht. >> de 'weer een' heb ik het gevoel iets te missen. Het moet iemand voorstellen zoals jij ooit was voor je de rugzak begon te ledigen. Als je de vinger op het juiste woord kan leggen komt het (mss? :o ) beter over? Achter op hem lacht zijn rugzak zijn tanden bloot ... >> ik twijfel aan de 'achter op hem' want een rugzak draag je op de rug. Zijn rugzak lacht zijn tanden bloot .

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 September 2017 - 18:41
Je reactie waarom je geen andere verhalen leest begrijp ik niet
Was van mij een beetje indirecte manier om te zeggen dat er in onze stukjes overeenkomsten in thema te vinden zijn. (Ik wil mezelf niet teveel laten beïnvloeden voordat ik zelf een verhaal schrijf)

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 4 September 2017 - 19:29
@Nel dankjewel voor deze fijne opdracht en je waardevolle feedback. Ik ga ermee aan de slag. :thumbsup: @Gijs ah oké dat bedoel je. Ja dat is toeval en eigenlijk ook wel grappig dat wij en ook Anette los van elkaar voor deze invalshoek hebben gekozen en toch ook weer anders. Ik lees ook nooit andere bijdragen voordat ik de mijne af heb, dat zorgt voor storing in de boven ;) kamer