Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#156- Te laat

Te laat ‘Je hebt wàt gedaan?’ Achter hem galmt de voordeur na in de stilte. Onweer dreunt. Onze toekomst heb ik verpest. Levens naar de klote. Een eeuwig schuldgevoel. Voor altijd: had ik maar … Vooral: Wat als? Een waterig zonnetje als ik open doe. Vanachter de bos rozen jouw lieve, schuldige gezicht. ‘Het spijt me, gun je ons een kans?’ Mijn droom van gisteren wordt vandaag mijn nachtmerrie. Leger dan leeg als ik thuis kom. Vanuit de hemel huilt het mee. Wezenloos staar ik uit het raam. Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld. Na zes weken heb ik jouw lege plekken in ons huis nog niet op kunnen vullen. Verdriet overschaduwt mijn blijde verwachting. Het regent. Ik hijs mezelf uit het grote bed. De nacht was weer kort. Vandaag D- day. De afspraak staat om 9 uur. Ik zucht. Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet. Het spijt me. Ik kan het niet alleen. ‘Je bent wàt?’ Achter hem galmt de voordeur na in de stilte.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heftig verhaal. En heel knap de spanning opgebouwd naar het einde (begin) van het verhaal. Klasse.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit komt inderdaad hard binnen, Marietje. Het pijnlijke thema zal ook in de realiteit leiden tot het teruggaan in de tijd. Dat is hier mooi verwoord. De zesde alinea ('Na zes weken [...]) springt er voor mij uit. Vooral:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet.
Ik twijfel over 'blijde verwachting'. Als het als aanwijzing bedoeld is, vind ik het overbodig. Niet met plezier gelezen (en dat bedoel ik als compliment), wel onder de indruk .

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ik wil geen woorden gebruiken om je alle lof toe te schrijven. In één woord (oh nee 2) erg indrukwekkend. Groet,Connie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ... om stil van te worden. Je neemt de lezer mee met woorden, maar ook met de beelden die zij oproepen. 'Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld.' Dankjewel.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heftig verhaal. En heel knap de spanning opgebouwd naar het einde (begin) van het verhaal. Klasse.
Wauw, en ik twijfelde toen ik het plaatste! Dank je wel. :o

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, wat heb je een ongelofelijk verdietige situatie indrukwekkend verwoord. Knap neergezet binnen de opdracht :thumbsup:
Ik blijf blozen. Thanks!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh wow! PRachtig geschreven dit pijnlijke verhaal. Deze komt binnen, Marietje.
Fictie maar toch heftig dus. Dank je wel. Ik krijg mijn blos niet meer weg. :o

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit komt inderdaad hard binnen, Marietje. Het pijnlijke thema zal ook in de realiteit leiden tot het teruggaan in de tijd. Dat is hier mooi verwoord. De zesde alinea ('Na zes weken [...]) springt er voor mij uit. Vooral:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet.
Ik twijfel over 'blijde verwachting'. Als het als aanwijzing bedoeld is, vind ik het overbodig. Niet met plezier gelezen (en dat bedoel ik als compliment), wel onder de indruk .
Ik las het aan mijn zoon voor en voor hem was het niet duidelijk dat het om een abortus ging dus daarom de blijde verwachting toegevoegd. Idd dus als aanwijzing. Ik ben benieuwd of anderen er net zoals jij tegen aan kijken. :? Jij ook hartelijk dank voor je complimenteuze reactie. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ik wil geen woorden gebruiken om je alle lof toe te schrijven. In één woord (oh nee 2) erg indrukwekkend. Groet,Connie
Dank voor je twee geweldige woorden. ;)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oeff, dit voelt als een stomp in mijn maag. Word er beroerd van. Knap gedaan, Marietje.
Heb je verhuisdozen uitgepakt? Fijn dat je er weer bent en bedankt voor je fijne reactie. :o

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ... om stil van te worden. Je neemt de lezer mee met woorden, maar ook met de beelden die zij oproepen. 'Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld.' Dankjewel.
Jij ook bedankt voor je heerlijke reactie. :o

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marietje, ik ben erg onder de indruk! Prachtig verwoord verdrietig verhaal. :thumbsup:
:o Ik twijfelde echt over de kwaliteit. Thanks!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Verdomme, mag ik verdomme gebruiken? Ja? Verdomme wat een verhaal! We hebben allebei voor fictie gekozen, maar ik ben blij dat je het gedaan hebt :) Krijg een brok in mijn keel als ik het lees, het past allemaal.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marietje. Heel scherp de emoties weergegeven, hoe je na de abortus in de steek gelaten wordt door je partner. Je hebt mij als lezer wel wat op het verkeerde been gezet, vind ik, met de regels:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet. Het spijt me. Ik kan het niet alleen. ‘.
Ik meende bij het lezen namelijk dat het over een ongewenste zwangerschap ging. Maar heel mooi beschreven. Compliment.