Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#156- Te laat

 18 augustus 2017 - 22:22
Te laat ‘Je hebt wàt gedaan?’ Achter hem galmt de voordeur na in de stilte. Onweer dreunt. Onze toekomst heb ik verpest. Levens naar de klote. Een eeuwig schuldgevoel. Voor altijd: had ik maar … Vooral: Wat als? Een waterig zonnetje als ik open doe. Vanachter de bos rozen jouw lieve, schuldige gezicht. ‘Het spijt me, gun je ons een kans?’ Mijn droom van gisteren wordt vandaag mijn nachtmerrie. Leger dan leeg als ik thuis kom. Vanuit de hemel huilt het mee. Wezenloos staar ik uit het raam. Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld. Na zes weken heb ik jouw lege plekken in ons huis nog niet op kunnen vullen. Verdriet overschaduwt mijn blijde verwachting. Het regent. Ik hijs mezelf uit het grote bed. De nacht was weer kort. Vandaag D- day. De afspraak staat om 9 uur. Ik zucht. Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet. Het spijt me. Ik kan het niet alleen. ‘Je bent wàt?’ Achter hem galmt de voordeur na in de stilte.

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 augustus 2017 - 22:32
Heftig verhaal. En heel knap de spanning opgebouwd naar het einde (begin) van het verhaal. Klasse.

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 augustus 2017 - 11:20
Dit komt inderdaad hard binnen, Marietje. Het pijnlijke thema zal ook in de realiteit leiden tot het teruggaan in de tijd. Dat is hier mooi verwoord. De zesde alinea ('Na zes weken [...]) springt er voor mij uit. Vooral:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet.
Ik twijfel over 'blijde verwachting'. Als het als aanwijzing bedoeld is, vind ik het overbodig. Niet met plezier gelezen (en dat bedoel ik als compliment), wel onder de indruk .

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 augustus 2017 - 17:30
Marietje, ik wil geen woorden gebruiken om je alle lof toe te schrijven. In één woord (oh nee 2) erg indrukwekkend. Groet,Connie

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 13:09
Marietje, ... om stil van te worden. Je neemt de lezer mee met woorden, maar ook met de beelden die zij oproepen. 'Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld.' Dankjewel.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:24
Heftig verhaal. En heel knap de spanning opgebouwd naar het einde (begin) van het verhaal. Klasse.
Wauw, en ik twijfelde toen ik het plaatste! Dank je wel. :o

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:26
Marietje, wat heb je een ongelofelijk verdietige situatie indrukwekkend verwoord. Knap neergezet binnen de opdracht :thumbsup:
Ik blijf blozen. Thanks!

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:29
Oh wow! PRachtig geschreven dit pijnlijke verhaal. Deze komt binnen, Marietje.
Fictie maar toch heftig dus. Dank je wel. Ik krijg mijn blos niet meer weg. :o

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:36
Dit komt inderdaad hard binnen, Marietje. Het pijnlijke thema zal ook in de realiteit leiden tot het teruggaan in de tijd. Dat is hier mooi verwoord. De zesde alinea ('Na zes weken [...]) springt er voor mij uit. Vooral:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet.
Ik twijfel over 'blijde verwachting'. Als het als aanwijzing bedoeld is, vind ik het overbodig. Niet met plezier gelezen (en dat bedoel ik als compliment), wel onder de indruk .
Ik las het aan mijn zoon voor en voor hem was het niet duidelijk dat het om een abortus ging dus daarom de blijde verwachting toegevoegd. Idd dus als aanwijzing. Ik ben benieuwd of anderen er net zoals jij tegen aan kijken. :? Jij ook hartelijk dank voor je complimenteuze reactie. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:38
Marietje, ik wil geen woorden gebruiken om je alle lof toe te schrijven. In één woord (oh nee 2) erg indrukwekkend. Groet,Connie
Dank voor je twee geweldige woorden. ;)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:49
Oeff, dit voelt als een stomp in mijn maag. Word er beroerd van. Knap gedaan, Marietje.
Heb je verhuisdozen uitgepakt? Fijn dat je er weer bent en bedankt voor je fijne reactie. :o

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:50
Marietje, ... om stil van te worden. Je neemt de lezer mee met woorden, maar ook met de beelden die zij oproepen. 'Zelfs de olievlekken van je motor zijn van de oprit weggespoeld.' Dankjewel.
Jij ook bedankt voor je heerlijke reactie. :o

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2017 - 22:52
Hoi Marietje, ik ben erg onder de indruk! Prachtig verwoord verdrietig verhaal. :thumbsup:
:o Ik twijfelde echt over de kwaliteit. Thanks!

Profile picture for user RichardOtten
RichardOtten

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 augustus 2017 - 21:55
Verdomme, mag ik verdomme gebruiken? Ja? Verdomme wat een verhaal! We hebben allebei voor fictie gekozen, maar ik ben blij dat je het gedaan hebt :) Krijg een brok in mijn keel als ik het lees, het past allemaal.

Profile picture for user jules du lac
jules du lac

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 augustus 2017 - 23:31
Hallo Marietje. Heel scherp de emoties weergegeven, hoe je na de abortus in de steek gelaten wordt door je partner. Je hebt mij als lezer wel wat op het verkeerde been gezet, vind ik, met de regels:
Mijn misselijkheid blijft weg. Alsof de baby het weet. Het spijt me. Ik kan het niet alleen. ‘.
Ik meende bij het lezen namelijk dat het over een ongewenste zwangerschap ging. Maar heel mooi beschreven. Compliment.