Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#147 Gebroken glas

“Kom op Mara, het zijn maar geesten, er gebeurt echt niets,” zei Katie. Dat betwijfelde ik. We hadden alle letters van het alfabet in een cirkel om een omgekeerd glas heen gelegd. Aan de linkerkant hadden we JA neergelegd, aan de rechterkant NEE. De kaarsen zorgden voor bewegende schaduwen op de muren. Ik wilde het licht weer aan doen, maar bedacht me dat ze me in het donker in ieder geval niet zou zien trillen. Katie was de waaghals van ons tweeën, en ik, de schijtluis, deed mee omdat ik nou eenmaal haar beste vriendin was. Nu moest en zou Katie met mij gaan glaasje draaien met de zonnewende, iets met geesten die dan meer in contact zijn of zo. Ik had liever samen Frozen gekeken met M&M’s. “Kom nou.” Ik schrok op en legde mijn vinger op de rand van het glas, tegenover die van Katie. “Goed, eerst vragen we: ‘is er een geest aanwezig?’” Haar stem klonk nu heel serieus. Ik hield mijn adem in. Dadelijk zou dat glas ineens tegen het plafond vliegen, uit elkaar spatten of verdwijnen of – bewoog het glas nou? Er kwam een hoog piepgeluidje uit mijn keel. Ik wilde het glas los laten, maar mijn vinger leek er met secondelijm aan vastgeplakt te zitten. Het glas schoof, eerst langzaam, toen steeds sneller, naar JA. Ik voelde Katie naar me kijken. “Hoe heet je?” Het glas schoof naar de M en keerde terug naar het midden. Ik kreeg het plotseling ijskoud, ondanks dat het bijna dertig graden was. Het glas schoof naar de A, de R, weer terug naar de A. “Dit is niet leuk Katie,” jammerde ik. “Mara…” in het kaarslicht zag ik tranen glanzen op Katies wangen, terwijl ze zacht en langzaam tegen me praatte. “Waarom denk je dat mijn ouders nooit iets tegen je zeggen? Dat onze klasgenoten niet meer met je spelen? Dat je vergeet om je opdrachten in te leveren? Dat ik de enige ben die tegen je praat?” Ik gilde, ik bleef gillen totdat het glas brak.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dreaming, ... dat is toch een cliffhanger van jewelste? Ik heb het idee dat ik weer eens iets niet snap. Met plezier gelezen, dat wel - maar ik voel me een oen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nancy en i-Kat: bedankt voor jullie reacties, leuk om te lezen! @Riny: het glas gaat naar de letters die de naam van de hoofdpersoon vormen... helpt dat? ;)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Dreaming, wat een spannend en bijzonder verhaal! IJzingwekkend einde. Je zet de sfeer heel goed neer, ik heb het gevoel dat ik erbij zit; voor de zekerheid houd ik mijn eigen vingers achter mijn rug. Met plezier (en een paar rillingen) gelezen, Dreaming. :thumbsup:

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag dreaming, Wat een spannende avond. Maar waarom is Mara zo bang? Heeft ze iets te maken met een overlijden dat in de familie van Katie is voorgevallen? Graag gelezen, een speciale inzending is het zeker. :o (Ik ben fan van het Ouiabord en heb er al veel speciale avonden mee doorgebracht. Er is niets om bang van te zijn als je een goed geweten hebt.)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Dreaming. Ja, dat die letters de naam Mara vormden, dat begreep ik, en ook dat zij bang was voor het spel. Dan komt haar naam tevoorschijn en ziet ze tranen glinsteren op de wangen van Katie. Nu komt het onbegrijpelijke voor mij: wie zegt nu waarom denk je dat mijn ouders ... enz.? Wacht even, dat zegt Mara. Dan gilt Mara. Zij denkt zeker dat ze nu behekst is, evenals Katie en dat haar ouders ook niet meer met haar zullen praten enz. Dreaming, heb ik het zo bij het goede eind? Haha, de plaaggeesten hadden mij, geloof ik, te pakken.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik het goed begrijp is Mara al een geest? Een intrigerende invulling. :thumbsup: Het begin is erg mededelend. Bijv. de zin: Katie heeft het licht uit gedaan en kaarsen aangestoken- zou je deze kunnen aangeven door te showen wat dat met de kamer doet? Bijv. In het kaarslicht staat Katie's gezicht serieus of zoiets. Dan zie je als lezer meer de scene voor je. Ik zou het fijner hebben gevonden als de relatie tussen de twee meisjes ( vanwege Frozen en M&M's) duidelijk zou zijn. Ik vul nu in dat het twee vriendinnen zijn. Twilight zone zou hier een goede aflevering van kunnen uitzenden! ;)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ton: bedankt! @Blavatski: Mara is op bewust niveau bang omdat ze bang is voor geesten, op onbewust niveau voelt ze aan dat er iets gaat gebeuren wat haar leven zal veranderen. @Riny: ah, dat was onduidelijk. De vragen aan het einde worden gesteld door Katie. Mara gilt omdat op dat moment tot haar doordringt dat zij zelf de geest is. @Marietje: inderdaad! Goede tips, ik ga kijken of ik het wat meer met show kan schrijven. Het zijn inderdaad twee vriendinnen, met Frozen en de M&M's heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat het kinderen zijn in zo min mogelijk woorden. @Annette: dankje :)

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dreaming, Het gegeven is origineel en je uitwerking is mooi. ook ik pakte het niet direct. je uitleg #10 hielp. Met plezier gelezen!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marceline, Connie en Maddbrug: bedankt voor jullie reacties! Ik ben er nog over aan het denken hoe ik het duidelijker kan maken zonder letterlijk te benoemen wat er aan de hand is. Ik heb eea aangepast. Als experiment heb ik het nu in de verleden tijd gezet, omdat ik vanuit mezelf in de tegenwoordige tijd schrijf en benieuwd was wat er zou gebeuren als ik er verleden tijd van maakte. Voor mij maakt het tot mijn verbazing weinig verschil. Hoe is dat voor jullie als lezers?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ik moest ook aan de sixth sense denken, snapte hem ook direct, ook in je eerste versie ik vind het vlot, sfeervol en realistisch geschreven; pas als ik er echt over ga denken, denk ik dat zij niet 'opgeroepen' kan worden als ze zelf niet weet dat ze geest is. Maar ach, als er geesten rondwaren, dan kan er welllicht ook wat meer ... geslaagd verhaal, dus

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een geweldig en vlot verhaall Dreaming, ik had hem direct! De letters van haar naam, waarom ouders niets zeggen en leerlingen niet spelen ... moeilijk, met een onzichtbare! Het probleem wie wat zegt, zie ik hier echt niet. Een geest laten zoeken die al aanwezig is :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zat er helemaal in, je hebt het spannend neergezet. Mooie vertelling bij de 21ste! Dank voor alle uitleg, het maakte voor mij de tekst begrijpelijker.