#137 Op reis in mijn hoofd

Ik gaap en zit lekker in mijn stoel, free writing en nu… Engels, over twee weken ga ik naar Londen voor een paar dagen, lekker samen met een vriendin. Nu in Afrika. Het grootste gevaar daar is aangevallen worden door Hyena’s. Mensen komen aan in de ziekenhuizen met een afgebeten been of arm. Als het donker is kan je niet over straat lopen. Je moet met de auto. Maar wat als je daar geen auto hebt. Je bent overgeleverd aan de wilde dieren. Honden hebben ze ook wel. Lijken van niemand te zijn, lopen vrij rond op het ziekenhuisterrein. Mensen die de behandeling niet kunnen betalen, gaan het gras maaien. Zo komt iedereen aan zijn trekken. In een ziekenhuis liggen in Afrika is wel wat anders dan wij hier. Je krijgt via bekenden of familie eten, anders verhonger je. Mensen liggen op de gangen. Op de ok’s zijn wel veel spullen, maar in de verste verte lijkt het niet op westerse maatstaven. De warmte van de mensen onder elkaar is om jaloers op te worden. Iedereen spreekt je aan, kinderen willen je even aanraken en lopen gillend van de lach weg. Ja, het verschil in kleur is heel groot. De warmte onderling nog veel groter.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
GS. Wat leuk dat ik je inspireer, je laat me lachen, je beschrijving zie ik zo voor me. Alhoewel de dramatische kant natuurlijk vreselijk is: een arm afgebeten door een hyena en dan je vader (met armen en benen) grasmaaien als betaling voor de zorg die je ontvangt in het ziekenhuis!
9 april 2017 - 18:59

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat was dus geen leuk verblijf in Afrika, mw marie, en dan nog in het ziekenhuis terechtkomen. Of ben je daar beroepshalve bezig? Londen zal een fijne afwisseling voor je zijn. In ieder geval geef je duidelijk weer hoe ellendig het daar is vergeleken met hier. :o
7 april 2017 - 22:05

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mw Marie, de reis in je hoofd kunnen maken via de verhalen van je vriendin... daarvoor hoef je dan in ieder geval zelf geen grote afstand te overbruggen. In 5 minuten heb je een goed beeld weten te scheppen van deze reis. Groet Connie
9 april 2017 - 10:32

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Dos. Leuk dat je het van die huidskleur herkent! Dank je Connie, dat je dit schrijfsel snapt. Zelf vind ik dat er wat grote plotse overgangen in zitten. Hier bijvoorbeeld, lekker samen met een vriendin. Nu in Afrika .Maar ja zo ging het in mijn hoofd. Dank je Maddbrug, ik hoop dat je een fijne reis hebt gehad!
9 april 2017 - 19:04

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie invulling waarin je ( blijkbaar) de belevenissen van je vriendin overpeinst. Begrijp ik het goed dat de HP samen met haar naar London gaat? Voor mij heeft het een ritme van: straks dit, nu dat, wat als en dan, zo is het. Graag gelezen! :thumbsup:
9 april 2017 - 21:05

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Mw.Marie, ik heb je met interesse gelezen; ik ken Afrika niet, noch de stand van de geneeskunde, maar je verhaal geeft een indicatie. Mooi beeldend geschreven. Ik geloof niet dat ik erheen ga. Dankjewel! Met vriendelijke groet, Ton Badhemd
9 april 2017 - 21:15

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie, Het is een fijn stukje freewriting! Wat boeiend dat de gedachten aan de reis naar Londen met deze vriendin, u bracht tot het doorleven van haar verhalen over Afrika. En bedankt dat ik ook even mee mocht op deze reis!
10 april 2017 - 12:11

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank Annemieke, fijn dat het je interesse trekt! Dank Marceline, fijn dat ik je even op reis mocht nemen! Dank je Riny, heerlijk zo je gedachten te laten gaan! Dank je Nel, leuk dat je ook even 'mee' was en dat je mijn titel waardeert!
12 april 2017 - 21:05