Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#132 - Vlinder

 3 maart 2017 - 19:58
Sommigen zeiden dat ik een vlinder was die van bloem tot bloem fladderde. Maar dat was niet zo. Ik was lucht. Mijn leven was de wind, die me telkens weer bracht naar plekken waar niets was. Naar leegtes. Ik vulde ze, dan was het even stil, -heel even,- en dan voerde mijn leven me weer naar nieuwe leegtes. Ik liet nooit iets achter, nam nooit iets mee, hoogstens dwarrelden er wat bladeren. En toen was jij er. Ik vulde jouw leegte en, na een korte windstilte, verwachtte ik al dat ik weer weggevoerd zou worden. Maar jij was een danseres. Jouw dans door het leven volgde een onnavolgbare choreografie. Je trok de ruimte naast je, voor je, achter je steeds weer vacuüm. En ik werd er telkens opnieuw ingezogen. Sommigen zeiden dat ik eindelijk gekozen had, eindelijk rust gevonden had. Maar dat was niet zo. Het was fysisch, onontkoombaar, een meteorologische wetmatigheid, geen keuze. Ik heb in mijn leven nog nooit een keuze gemaakt. Nu pas, nu je bewegingen haperen, nu je niet meer de leegtes creëert waar ik vanzelf in waai, nu ik me bewust ben hoeveel mogelijkheden, kansen, leegtes er nog in de rest van de wereld liggen, nu pas maak ik de keuze: ik blijf.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 maart 2017 - 23:21
@gs, ik heb een vermoeden dat je schrijft over de vrouw van wie je houdt. Het is weer van een groot @gs-gehalte. Een tekst om te mijmeren, te herlezen. Het allermooiste vond ik de gecreëerde ruimtes waar je inwaait.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 maart 2017 - 11:57
Het verhaal roept iets bij me op maar ik kan het niet zo goed onder woorden brengen. Alsof HP zich nergens mee verbindt, niets hem echt boeit om te blijven. HP komt wat ongrijpbaar over, neemt wat hij kan krijgen en fladdert weer verder, levend in zijn eigen wereld. Tot de laatste zin, en hij eindelijk lijkt te beseffen dat hij wil blijven. Ik vind het heel mooi omschreven. Suggestie [En ik werd er steeds weer ingezogen] En ik werd er telkens opnieuw ingezogen. Je gebruikt steeds weer ook al in de vorige zin ;)

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 maart 2017 - 13:33
@Mili, @cychick, @Meta, dank voor jullie reacties. Tijdens het schrijven, ontstond bij mij de gedachte dat je pas echt voor iemand kiest, als die keuze niet meer de makkelijkste keuze is. Als er naast goede tijden ook slechte tijden zijn. @Meta, je zegt dat je het niet zo goed onder woorden kan brengen; ik vind dat het je heel behoorlijk afgaat. Suggestie overgenomen.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 19:08
@gs, het beeld van de kwetsbare vlinder raakt mij altijd. Ook hier in dit mooie verhaal. Graag gelezen, Connie

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 20:16
Dag gs, Een prachtige, in poëtische taal geschreven, invullling van de opdracht. Goede opbouw: in de eerste en derde alinea begin je met de beleving van de buitenwereld: "Sommigen zeiden..." De tweede alinea bevat de beleving van de hp. Mooi ook, de verschillende manieren waarop de leegtes in het verhaal terugkomen. Treffend geformuleerd, dat de echte keuze van de hp wordt gemaakt als "bewegingen haperen" Dat accentueert de tegenstelling tot de tweede alinea waarin de hp wordt meegezogen in het vacuüm van de andere, de geliefde. Je schreef een juweeltje! Nel Goudriaan

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 maart 2017 - 23:16
@Blavatski, @maddbrug, @mw.Marie, @Connie: dank voor jullie mooie woorden. @Nel: dank voor je mooie commentaar. Ik word er bijna stil van.