#112 Minus

Joke. Eerst gefeliciteerd met al je prijzen, één maal eerste prijs en daarna tweede en derde prijs! Knappe tekst weer hoor, mooi en invoelbaar geschreven. Dit vind ik zelf raadselachtig: maar vaak wil hij naar waar ik nooit ga. Daarna komt hij mijn huis in, alsof ‘wij’ maar juist ontstaat.

Dag Joke, Proficiat met je prijs, van harte gegund! En bedankt dat je mijn loslopende, wilde tekst van #111 zo prachtig hebt verwoord! Welke knappe vreemdeling heb je hier in huis gehaald!? Iemand die zingt, huilt en liefheeft. En wat mw Marie zegt, waar gaat hij zo graag naar toe? Je maakt er weer iets leuks van dat vlot loopt! 'Hij gaf ‘n kus op mijn wang, alsof hij daar altijd was. Ik wist van zodra hij in mijn huis aankwam, dat hij daar was voor mij, want hij gaf mij zijn hart. Daarvoor had ik zijn rijzig lichaam nooit ontwaard, maar plots was hij daar alsof hij wist dat ik daar nood aan had.' Alleen hier stoort het lichtjes, dat in deze drie zinnen vier keer 'daar' in voorkomt. (Hoewel het allemaal verdraaid moeilijk is om soms een synoniem te vinden)

Deze lastige opdracht dwingt ons allemaal tot vreemde onzin zinnen. Maar jij hebt een prachtige sfeer neergezet. De Intense, eeuwige liefde voel je door het hele verhaal heen. Complimenten, Joke. :thumbsup:

De tekst komt als het ware vreemd over maar heeft, door het weglaten van de letter e toch een grote charme. Een mooie liefde, daar op die sofa. E

@Marie, dankje wel, ik had het echt niet verwacht, maar het sterkt me in het feit dat ik nog meer tijd wil gaan besteden aan schrijven en spelen met woorden. Ik ben er oprecht blij mee! Wat betreft dat geheimzinnige: ik hou er wel van het een beetje mystiek te maken. ik was iets aan het zoeken in de genre dat hij alleen de natuur intrekt, maar ik botste telkens weer op een e die niet weg te werken was. Dus heb ik het zo gedaan, zo blijft het heel onduidelijk waar hij naartoe gaat en wanneer hij terug zal komen. Elke keer als hij binnenkomt voelt het dan weer alsof hij voor de eerste keer binnenkomt. :) en de rest kan iedereen zelf invullen. @Marlie: Dankjewel en heel graag gedaan. Ik zou elke dag wel een opdracht willen hebben om over na te denken. :) Ik weet niet wie hij is, hij is ontstaan in mijn verbeelding. ;) Bedankt voor je reactie op mijn e-loze tekst. Ik voelde dat er ergens iets fout zat, maar ik kon het niet benoemen, nu heb jij het ontdekt. Ik zou het als volgt willen aanpassen: Ik wist van zodra hij in mijn huis aankwam, dat hij daar was voor mij, want hij gaf mij zijn hart. Vooraf had ik zijn rijzig lichaam nooit ontwaard, maar plots was hij daar alsof hij wist wat ik nodig had. Klinkt volgens mij vlotter, zonder de herhalingen van 'daar' @Jules: dankjewel voor je fijne commentaar. Ik voel inderdaad een immense liefde in mezelf. De man die ik hier neerzet is echter enkel imaginair, hoewel ik mijn échte gevoelens wel gebruikt heb.

@Maddbrug: dankjewel voor je lieve comment, ik had jouw bericht blijkbaar gemist!

Een mooie invulling, Joke. Dan laat je de lezer ook nog eens met een raadsel achter. Ik ken hem een beetje. Hij gaat steeds ergens anders heen, want is een zwerver maar niet zo'n goede. Hij wil wel een bed en een vrouw.

'...ik wil altijd zijn rug op mijn sofa, zijn lucht in mijn huis, zijn jas aan mijn kapstok.' Je weet heel goed hoe je sfeer moet neerzetten in deze tekst. Goed gedaan!

@tja, inderdaad, je kent hem dus ook! ;) een beetje een vreemde man, maar o zo vertederend lief.... @marije, dankjewel voor het compliment!