Hét interview en dé vragen

Oké. Mijn vraag is of hij een neutrale persoon is of erg aan een instantie vast zit. Heeft hij commerciële belangen?

Kan hij het verschil maken? M.a.w: komen er nu meer schrijvers aan een uitgeverij, dan anders onopgemerkt zouden blijven omdat ze nét niet goed genoeg zijn? (Ik denk dat schrijvers met talent er zonder Paul Sebes ook wel komen. Misschien is dat arrogant van mij. :) )

Ik zou willen weten of je al je werk bij hem moet onderbrengen, als je eenmaal met hem contractueel verbonden bent.

Da's een hele goeie vraag, Marriejeanne! In mijn vorige post bedoelde ik natuurlijk: wélke commerciële belangen heeft hij dan (heel veel) of blijft hij vrij neutraal in hulp?

Ik zou wel willen weten hoe je jezelf bij hem onder de aandacht kunt brengen, behalve dan door je portemonnaie te trekken voor een cursus bij hem. Ik heb hem wel eens gemaild, en kreeg een standaardbericht. Meneer Sebes krijgt zoveel mail, dat hij er niet aan kan beginnen om ze allemaal te lezen. Wie denkt u wel dat u bent door te denken dat hij voor u een uitzondering kan maken.

Quote:Ik heb hem wel eens gemaild, en kreeg een standaardbericht. Meneer Sebes krijgt zoveel mail, dat hij er niet aan kan beginnen om ze allemaal te lezen. Wie denkt u wel dat u bent door te denken dat hij voor u een uitzondering kan maken. Ondine, Stond die laatste zin er ook in?

Ha ha, ik voel me even betrapt. Ik maakte het af in zijn stijl, in mijn hoofd.

Misschien omdat anderen hem wel interessant vinden en in hem een mogelijke manier zien om hun werk gepubliceerd te krijgen. Jij hebt die brug al overwonnen, dan is het misschien anders.

Hèhè! Lang gewacht en stil gezwegen, nooit gedacht en tóch gekregen: Paul Sebes wil met ons huwen! Grapje, Paul! Ik citeer een fragment uit een fragment en ben heel benieuwd naar het hele interview. En zo’n contract sluit je ook met de auteur? “Met de auteur sluit je in principe een contract voor altijd, voor al zijn werk. Daar zijn veel misverstanden over, ook bij het forum van Schrijven Online. Dat komt doordat we natuurlijk de eerste jaren zoveel tijd in je steken zonder er iets aan te verdienen. Je gaat dus een soort huwelijk met me aan, en als het goed is, wíl je dat ook heel graag. Bovendien: in die overeenkomst die een debutant met me sluit, staat altijd dat als we het niet meer met elkaar kunnen vinden - op wat voor grond dan ook - de auteur het contract met mij mag opzeggen. Dat vind ik niet leuk, maar ik mag het van míjn kant ook. Het lijkt heel lang: je hele leven lang met mij boeken maken, maar je gaat nu eenmaal iets met elkaar aan. Daarom doen we ook maar vijf of zes debutanten per jaar, maar het is zeker geen wurgcontract ofzo. En vergeet niet: ook ik ga een relatie aan met iemand waar ik in ga investeren zonder te weten wat het gaat worden.” Kost het wat, als de auteur ermee ophoudt? “Nee, dat kost niets. Een auteur krijgt van mij nooit een rekening, alleen een doorbetaling. En wij controleren de boeken en alle contracten. Zowel Lubach als Walter van den Berg is nu in een Lijsterpocket verschenen, voor scholieren, twee debutanten, ben ik heel blij mee, maar dan moet het geld ook van Wolters-Noordhoff ook betaald worden. Soms gebeurt dat niet, en dan gaan wij er achteraan. Wij gaan aanmanen en binnenhalen. We hebben daarom ook vier dagen in de week een boekhoudster in ons kantoor.” Ik vind dat die man veel doet voor weinig geld. ;)

Zes debutanten per jaar. En zoveel gegadigden. Zit hij vol tot 3007. Waarom dan toch zo veel reclame, progaganda en het vele aan de weg timmeren? Ik snap het niet, zei kleine Piet.

Om te zoeken tussen het kaf en het koren naar de mooiste aren, zei wijsneus Piet. Iedereen zoekt toch naar de volgende bestseller? Maar laten we het antwoord niet voor de man verzinnen! Wat ik wél wil weten is welke aren meneer Sebes mooi vind. Bontgekleurde of extra volle, aren die niet bang zijn voor de vogelverschrikker of aren die veel aandacht trekken?

Akkoord, maar dan blijven het nog steeds maar 6 aren per jaar. Zes aren. ( Het navolgende is terzijde en valt niet onder het onderwerp. De meeste aren die ik ken, ook in de Wieringermeer, bontgekleurd -tarwegeel, gerstgeel, maisgeel- of extra vol, zijn absoluut niet bang voor de vogelverschrikker. Die aren, zeiden ze, hebben maling aan die verschrikker in zijn armzalige lompen. Waar ze wel een kijkje op hebben, zeg maar kijk, zeiden ze, is de Bonte Specht, de duif en de doffer, de roek, de raaf, het kauwtje, het winterkoninkje, de merel, de lijster, de ijsvogel, de rijstvogel en de paradijsvogel. En er zijn er meer, zeiden ze, maar dit mocht voor het moment voldoende zijn. )

@ rudolf: "Mijn vraag dan maar: welke toevoeging heeft het om hem als literair agent te hebben als je eenmaal dankzij hem een contract hebt?" Dat zal wederzijds zijn: enerzijds zijn belang omdat hij aan je volgende werken verdient, en anderzijds jouw belang omdat hij belooft dat jouw werk beter wordt van zijn inspanningen. Maar dat is natuurlijk niet zo, want je hebt dan een redacteur (als je eenmaal bij een uitgever binnen bent). Verder regelt hij afspraken, bezoeken, interviews etc. Maar dat kun je ook zelf, als je het topic van Mara leest: http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/24… Zij komt overal, zonder Paul. Misschien heb je Paul inderdaad niet nodig als je goed kunt schrijven en goed voor jezelf zorgen. Anderzijds kan het prettig zijn als iemand alles voor je uit handen neemt.

Nou, misschien is het voor mij wel fijn. Ik zit bij een reguliere uitgever die SSS vertikt om bij de kinderboeken te zetten. Dus mis ik allerlei dingetjes die de SSS voor haar auteurs regelt. Waarom denken jullie dat ik zelf zoveel mogelijk doe (en heb gedaan?) Ik zag de bui al hangen. Ik ben zelf een soort auteursmanager geworden, geloof ik. De redacteur moet al heel veel regelen. Misschien kan dit overgenomen worden door Sebes? Ik weet het niet. Even over peinzen.

Maak je geen illusies, Mara, SSS regelt ook meestal niks voor je als je wel bij hun in het bestand zit. Behalve als je Carry Slee heet of Paul van Loon. Ik zal ze weer eens achter de broek zitten.

Inmiddels heb ik het interview gelezen (de postbode is snel hier) en het is een helder, mooi stuk geworden met veel antwoorden. Althans, dat vind ik ervan. Rosen; de vogelverschrikker is voor mij het equivalant van het commercieel denken. Waar staan jouw vogels voor?

Mijn vogels verbeelden de verhalen van de auteurs in dit forum. Het boek van Mara vind ik bijvoorbeeld een paradijsvogel. En dan valt jouw vogelverschrikker toch nog op zijn plaats.

"De redacteur moet al heel veel regelen. Misschien kan dit overgenomen worden door Sebes?" Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd wat 'jouw' redacteur daarvan zou vinden, Mara?

@rosen:Wauw, een paradijsvogel! @marriejeanne:Mijn redacteur heeft 'het regelen' bij mij helemaal losgelaten. Ze laat het me zelf doen. Ik was veel te eigenwijs en ... het lukte tot haar verbazing toch! En nu is ze heel trots. Aanstaande dinsdag 11 december ben ik bijvoorbeeld weer in protestants-christelijke hoek te horen bij de Groot Nieuws Radio. (Ik weet niet waarom het boek in die kringen zo goed loopt ...) En in het blad Groter Groeien moet ik ook staan (of gestaan hebben, recentelijk.) Dus ja, ik mag dat zelf regelen.

Dan heb je een mooi stuk vrijheid, Mara! En tegelijkertijd een hoop werk, maar je houdt het allemaal mooi zelf in de hand. Goed, hoor! :thumbsup: "(Ik weet niet waarom het boek in die kringen zo goed loopt ...) " Misschien omdat die mensen zich om je bekommeren?

Ja, dat zou best kunnen. Ik denk dat zij het gewoon meer intenser tonen. Dat maakt mij niet uit, als het maar uit het hart komt!

Mijn literair agent, meneer Stoppelenburg, is een neutraal persoon en heeft geen commerciële belangen. Hij kent gewoon goed de weg bij literaire uitgeverijen en houdt zo zijn cliënten, waaronder ik mijzelf schaar, van de grote manuscriptenstapel. Dat zie ik als mijn voordeel van het hebben van een GOEDE agent.

Heeft geen commerciële belangen?? :wink: Het is een kringloopagent? Dwz: het gebruikte ene brengt hij geheel belangeloos over naar een ander die er nog iets mee kan? En hier en daar vindt hij dan nog een plakje brood met kaas voor zichzelf - want hij moet ook eten? Hoe moeten we dat zien: een literair agent zonder commerciële belangen, quinten?

Mijn literair agent kun je zien als een uitstekende advocaat, die zijn broodje kaas verdient met andere zaken op het gebied van boekpromotie. Net als Paul Sebes, die zijn broodje kaas verdient door extra (dure!) cursussen te geven in het debuteren. Zonder dergelijke activiteiten zou ook Sebes niet kunnen overleven. Het begeleiden van auteurs (en kunstenaars) doet mijn agent op no-cure-no-pay basis. Als hij een auteur aan een contract helpt, verdient iedereen eraan (hij 15%), lukt het hem niet, dan verdient niemand iets. Dus ook de auteur niet. En daar zouden er meer van moeten zijn.

Waarom dan?

Hihi. Haha. :) Die quinten. Wat heb jij een uitstekende advocaat... of literair agent... of goede spiegel...?