Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht # 93 - Dubai

Het lijkt alsof het gisteren was dat ik afscheid nam van mijn zoon. Zijn werkgever had beslist hem naar Dubai over te plaatsen. Mijn zoon, jong en ambitieus, was in de wolken met de promotie. Een riante villa met zwembad werd hem en zijn gezin aangeboden. Zijn vrouw, de mama van drie schattige kinderen, mijn kleinkinderen, zouden een mooi leven kunnen leiden. Op de dag van hun vertrek had ik voor een koffietafel bij mij thuis gezorgd. Ik wilde het afscheid in alle intimiteit binnenshuis houden. Het gezinnetje het vliegtuig zien binnengaan en de start omhoog meemaken, wilde ik tot alle prijs vermijden. De koffiekoeken gingen goed naar binnen en de spelletjes om de tijd in het vliegtuig te doden, werden op vreugdekreten onthaald. Het was gezellig en ik genoot van iedere minuut. Op het afgesproken uur reed de firmawagen voor, die hen naar Zaventem zou voeren. Nog een laatste omhelzing. Ik liep toch de straat op om de auto met zijn kostbare inhoud na te wuiven. Die avond vond ik mezelf met nietsziende ogen terug voor de televisie. Er gebeurde van alles op het scherm, maar geen enkel woord of gebaar drong tot me door. Er kwamen foto's van een vrolijk lachende familie. Ze brachten een vleugje vreugde. Na enkele maanden vertelden de gele narcissen me dat Pasen in aantocht was. De vaas op tafel bleef leeg. De zomer en herfst gleden geruisloos voorbij. Het werd Kerstmis zonder kerstboom. Het oude jaar maakte plaats voor een nieuw. Toen kwam 22 maart. Bomaanslagen in Brussel en op Zaventem. Zoveel leed, zoveel families die letterlijk uiteengereten werden... Een land in shock. Ik kom uit mijn verdoofde toestand. Dankbaar dat het gezinnetje, daar in dat verre Dubai gelukkig mag zijn! Waar is dit jaar, ik ken het niet, gisteren heerste in alle dagen maar nu niet meer.

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Loslaten en dankbaarheid komen als thema goed naar voren! Het leest alsof je het zelf hebt meegemaakt. Wat me opvalt in je zinsbouw is dat je soms woorden die bij elkaar horen erg ver uit elkaar zet. Het is altijd goochelen met de plek van plaats- en tijdbepalingen en bijzinnen natuurlijk. Op het afgesproken uur reed de firmawagen die hen naar Zaventem zou voeren, voor. Het loopt lekkerder wanneer je zou schrijven: Op het afgesproken uur reed de firmawagen voor, die hen naar Zaventem zou brengen.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Compliment. Mooie, gevoelige tekst. Ik heb een opmerking: Volgens mij ontbreekt er een woordje : De koffiekoeken gingen goed binnen. Moet volgens mij zijn: De koffiekoeken gingen goed NAAR binnen (of gingen er goed in). Maar nogmaals: Compliment.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marjan, dank je wel voor het positieve commentaar. Je suggestie is helemaal waar. Ik zat te worstelen met die zinsbouw en dat terwijl de oplossing zo eenvoudig is! Ik ga het aanpassen. Dank je wel! :p Gelukkig is dit kort verhaal geen werkelijkheid voor mij.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi. Heel herkenbaar ook, hoe mensen zich om hun eigen situatie druk kunnen maken, en hoe ze dat uiteindelijk weer kunnen relativeren door zoiets ergs wat er een soort van mee te maken heeft. Edit: Oja, vergeten te zeggen, maar het is Dubai, niet Dubay. Maar dat is maar een klein puntje.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, u schreef het inderdaad alsof u het zelf had meegemaakt. Tenminste, zo voelde het. De ankerpunten als feestdagen geven goed het gemis/de leegte weer.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Eerst was ik bang dat ze om het leven waren gekomen. Gelukkig zaten ze veilig in Dubai. Heel goed en natuurlijk geschreven. (tot elke prijs)

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag pr, fijn dat je mij een bezoekje bracht en dank voor het positieve commentaar. Ik heb er Dubai van gemaakt. :o Dank je Mili voor de mooie woorden. Je mag gerust "je" :nod: schrijven, hoor! Dag Tja, dank voor het mooie commentaar. Wat fijn dat je zo meeleefde. :)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, Ik ben blij dat het verhaal een happy end heeft. Mooi beschreven hoe je door een ernstige gebeurtenis heel anders tegen een situatie kunt aankijken. Het lijkt een waargebeurd verhaal, dus nmm goed gedaan :thumbsup:

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag mw.Marie, fijn dat U mijn verhaal kon waarderen, dank voor het mooie compliment. :p Dag Nel, dank voor de mooie woorden; we doen ons best de opdracht zo goed mogelijk te vervullen. :o Dag Willemina, fijn dat de inzending Dubai je geboeid heeft. Dank voor langs te komen. :)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik dacht even dat ze Dubai niet gehaald hadden....dat het verhaal wel heel actueel was....dat is het ook, toch ben ik blij dat dit gezien al op zijn bestemming was.... heel graag gelezen....

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal Blavatski! Heel herkenbaar hoe je het afscheid beschrijft en de worsteling van de moeder om haar zoon en zijn gezin te laten gaan. En dan die omwenteling naar opluchting omdat ze niet in Zaventem waren tijdens de aanslag en dus veilig zijn. Knap dat je dit in 500 woorden hebt weten te vatten!