Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#93 - Wit

 4 mei 2016 - 12:48
Ze zeggen dat het lente is. Ik zie vaag de contouren van bloeiende bomen. Ben ik buiten of zie ik ze door de glazen wand van de serre? Geen vogelgezang hoor ik, maar wel mijn ademhaling. Voor me ligt mijn agenda, nog steeds opengeslagen op 23 december: een witte, lege pagina. De zon schijnt er onbarmhartig op. Ze zeggen dat er een nieuw jaar begonnen is. Mijn kalender toont een onbetreden sneeuwlandschap, verlicht door zacht decemberlicht. Als ik ernaar kijk, staat de tijd stil en dat is wat ik wil. Geen toekomst en geen verleden. Ze kloppen op mijn deur en willen bij me zijn. Ik verdraag hun luide stemmen niet. Ook hun zachte troostende handen die mijn gezicht willen strelen, wil ik niet voelen. Geen beweging om me heen, maar volmaakte rust. Verdwijn uit mijn gezichtsveld en zwijg. Laten we desnoods samen zwijgen. Soms denk ik je voetstappen te horen. Soms hoor ik de klank van je stem: vertrouwd en dichtbij. De nachten zijn koud. Het zal altijd december blijven: "waar is dit jaar, ik ken het niet. gisteren heerst, in alle dagen."

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 mei 2016 - 18:51
@Nel, ik heb meer van je gelezen als je over de oudere/stervende mens schrijft. Dit doe je op een invoelende manier. [Ze kloppen op mijn deur en willen bij me zijn.] geeft met eenvoudige en indringende woorden weer hoe de hp al afscheid heeft genomen, zich voorbereidt en bij haar/zijn geliefde wil zijn. Ik zit met een dingetje. Hoe kan een bladzijde vergelen tussen 23 december en het begin van het nieuwe jaar? De zon is er in die periode niet krachtig genoeg voor.

Profile picture for user MarjanD
MarjanD

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 5 mei 2016 - 9:26
Prachtig Nel! Zo verstild. Sluit me wel aan bij Mili over die vergeelde pagina

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 mei 2016 - 10:00
Bedankt , Niceway en pr! Mili, dank voor he opmerkzaamheid. Zoals ik het bedoelde, lag de agenda al 4 maanden open op dezelfde pagina (van december tot de bloeiende bomen), maar dat zal inderdaad te kort zijn voor vergeling. Ik pas het aan. Tja, bedankt voor het compliment. MarjanD, bedankt voor het lezen en je reactie.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 mei 2016 - 22:22
Heel mooi invoelend komt het binen bij me. Ik kan niets meer toevoegen, bij alle mooi reacties hierboven. Ik blijf je lezen in verwondering en bewondering

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 mei 2016 - 13:05
Wat een gemis, Nel. Geen groter verlies dan je kind, zegt men. Maar als je veel van je partner hebt gehouden, ermee vergroeid was, is de leegte groot, kun je nauwelijks verder. Je leeft achter glas. Misschien wil ze (het is een zij, want de agenda ligt open) niet langer doorleven? Fragiel stukje. Mooi.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2016 - 20:02
Wat een gemis, Nel. Geen groter verlies dan je kind, zegt men. Maar als je veel van je partner hebt gehouden, ermee vergroeid was, is de leegte groot, kun je nauwelijks verder. Je leeft achter glas. Misschien wil ze (het is een zij, want de agenda ligt open) niet langer doorleven? Fragiel stukje. Mooi.
Dank je wel, @Wilhelmina Haar leven staat stil. Ik heb het in het midden gehouden, of ze al dan niet wil doorleven.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 mei 2016 - 21:59
Mooi Nel! Krachtig! Als ik zo vrij mag zijn: ik zou het gedicht weglaten.
Dank voor het compliment, @Sonja Wat betreft het gedicht: ik vind het zelf wel op de juiste plaats staan: ik schreef ernaartoe. Maar het zou inderdaad ook wegkunnen zonder de tekst aan te tasten.