Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#86 Merel

Mijn naam is Merel, en wel hierom: als ik anders had geheten, dan had ik nooit mezelf kunnen worden. Als de juffrouw vroeger aan mij vroeg wat ik wilde worden, zei ik steevast mijn naam. Andere kinderen wilden piloot worden, dokter of prinses. Ik niet, ik wilde Merel worden. Omdat ik dat was. Op de een of andere manier begreep niemand de logica daarvan, maar dat kon mij niets schelen. Ik fladderde in al mijn onschuld door mijn kindertijd en puberjaren. Klasgenoten om mij heen wilden beroemd worden, de medische kant op of het leger in. Ik niet. Ik wilde nog steeds Merel worden. Een studiekeuzeprogramma begreep mijn zoekterm niet. Nogal logisch natuurlijk, om mezelf te worden hoef ik toch geen jaren met mijn neus in de boeken door te brengen? Ik ben al wie ik ben. Mijn klasgenoten lachten me uit, maar ik trok mij er niets van aan. Fluitend begaf ik mij met een stapel boeken door de school, onderweg naar mijn eindexamen. Mijn vroegere klasgenoten schreven zich in op een hogeschool of universiteit. Zij maakten plannen voor hun toekomst, flirtten met die ene jongen of dat leuke meisje. Ik niet. Ik sloeg mijn vleugels uit en trok de wijde wereld in. Mijn doel was heel eenvoudig: mezelf worden, zijn en blijven. Ik ging wonen in een hutje op de hei en broedde wekenlang op die ene vraag, die ik mijn hele leven al ontweken had: wie is Merel? Uiteindelijk ontdekte ik dat dat niet de juiste vraag was. Ik ontdekte dat ik allang was wie ik wilde zijn, om de simpele reden dat ik alleen maar kon zijn wie ik was. Ik ben terug naar huis gegaan en heb een baantje gezocht. Tenslotte moet er brood op de plank komen. Ik heb een tiental wezen onder mijn vleugels genomen, die ik mag voeden en grootbrengen tot ze oud genoeg zijn om hun eigen vleugels uit te slaan. En die hopelijk, net als ik, alleen maar worden wie ze allang zijn.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fijn stukje @Allie, met een wijsgerige ondertoon. Zoals de vraag en het antwoord. Is grootbrengen niet een woord? Eerst dacht ik dat je een nest merels grootbrengt. Maar ik vermoed dat je het over kinderen hebt. Leuk gevonden, deze verwarring. [alleen maar worden wat ze allang zijn.] Ik kan er naast zitten; is die/wie niet beter dan wat?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vat 'm ook niet helemaal, Allie. De eerste twee alinea's suggereren dat de HP iets weet wat haar klasgenootjes nog moeten ontdekken. Maar aan het eind van de derde alinea blijkt haar ongelijk; ze was altijd al wie ze was. Toch lijkt ze er niet van geleerd te hebben, gezien de wens die ze uit voor de wezen onder haar vleugels...

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Leuk geschreven. Het zorgt wel voor enige verwarring. Merel is gebleven wie ze altijd was. Verwarrend is vooral een tiental wezen. Is ze een opvangmoeder geworden? (grootbrengen is inderdaad één woord)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fijn stukje @Allie, met een wijsgerige ondertoon. Zoals de vraag en het antwoord. Is grootbrengen niet een woord? Eerst dacht ik dat je een nest merels grootbrengt. Maar ik vermoed dat je het over kinderen hebt. Leuk gevonden, deze verwarring. [alleen maar worden wat ze allang zijn.] Ik kan er naast zitten; is die/wie niet beter dan wat?
Thanks! Ik heb grootbrengen en wie aangepast.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bart en Tja: ze weet niet meer dan de andere kinderen, ze denkt gewoon anders. Ik kwam op het idee door een leerling, die precies hetzelfde zei als Merel in de eerste alinea. Het hele verhaal is alleen maar verwarrend omdat het meisje Merel heet en ik allemaal vogel-achtige gezegdes heb gebruikt :P We mochten losgaan, toch?

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Allie, mooi verhaal met een mooie, diepe achtergrond. Merel wilde een vrije vogel zijn. Dit gedichtje dat ik een tijdje geleden maakte, drukt wellicht uit wat Merel bedoelde: Vrij (los) Ik heb mijzelf vogelvrij verklaard luid krijsend klapwiek ik de einder tegemoet ik weet niet waar de einder is maar ik zal het vinden zo als de duivin haar doffer vindt. De mensen hebben mij voor gek verklaard luid krijsend dat ik hier blijven moet ik weet niet wat en waar hun einder is maar kan mezelf niet vinden in het hier en nu dat HEN verbindt. Ik heb mijzelf vogelvrij verklaard luid krijsend omdat een vrije vogel krijsen moet van vreugd die zonder einder is op vleugelslag zal ik het vinden het AL en hier en nu dat mij bemint. :o

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh ja dat kan heel goed :) Ik had er zelf iets minder dramatische gedachten bij, maar dat is ook een mooie invulling, Blavatski!

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Haha. Inderdaad een leuk stukje, Blavatski. Hebben we niet allemaal andere ideeën bij wat we lezen? Oké, bij mij is dat dan niet het geval, maar ik ben dan ook een uitzondering. :rolleyes:

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Merel Bijzondere tekst. De kern is goed en daar kun je een heel mooi verhaal van maken. Het fladdert echter nog wat alle kanten op. Je komt met een stelling, dan een vraag, een mogelijk antwoord, en toch blijft de vraag.. of niet. het zou echt aan te raden zijn er nog eens goed naar te kijken en de structuur er strakker in aan te brengen. Dan heb je echt een goed stuk. Doorgaan!! gr. Julia

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Julia, Dank je wel voor je feedback :) Ik heet overigens Marieke, maar ik had de naam nodig voor het verhaal. Ik zal nog eens kijken naar wat jij in stijl 'gefladder' noemt.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een mooi verhaal, Allie. De kern: "worden wie je bent" heb je mooi uitgewerkt met de vogelmetafoor. Ik lees het als een spiritueel verhaal en had weinig last van verwarring bij jouw uitwerking.