Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 11 - Gebruik van omgeving. De (on)geluksvogel

Wat een ochtend. Het leek een gewone maandagmorgen te worden En nu: op staande voet ontslagen, omdat hij de laatste weken vaak verzuimd had. Als een geslagen hond rijdt hij nu in zijn auto rond, zonder te weten waarheen. Bij een wandelgebied stapt hij uit. Langzaam sjokt de ongeluksvogel over de bospaden en overdenkt de ontstane situatie. Wat een gekke toestand de afgelopen dagen. Alleen maar omdat hij de laatste weken op zoek is gegaan naar het nieuwe adres van een vroeger schoolvriendinnetje, had hij veel vrij genomen. Bij een vechtpartij krijgt hij van een vroegere concurrent een blauw oog, wordt door een andere bewusteloos geslagen en als klap op de vuurpijl krijgt hij op staande voet ontslag. Doelloos loopt hij onder de beuken- en eikenbomen door. Aandacht voor de volle, groene natuur heeft hij niet. Ook de vrolijk tsjilpende merels, vinkjes en andere onbezorgde vogels in de bomen hoort hij niet. Na een uurtje komt hij in een sombere stemming weer bij zijn auto. Eenmaal ingestapt slaat hij met zijn vuist op het stuur. ‘Verdorie,’ denkt hij, ‘Doe niet zo stom. Ik ga door met zoeken, al woont ze ergens in verweggiestan. Ik hield van haar en ik wil weten hoe het met haar is.’ De man stapt uit en gaat weer wandelen. Deze keer ziet hij wèl de schoonheid van de natuur en hoort hij wèl de vogels. Nu heeft hij immers alle tijd om haar te gaan zoeken. En een andere baan vindt hij vast wel. Geweldig, toch?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik geloof de man niet. Doelloos loopt hij rond, hij weet het niet meer. alles zit tegen, als een geslagen hond. Hij ziet zijn omgeving niet, hij baalt. Hij heeft zelfmedelijden. De overgang naar gelukkig zijn, gaat mij te snel en kan ik niet volgen. Daardoor denk ik dat de man nep is. Hij wil zich zus of zo voelen en voelt zich dan ook zo, maar het is niet echt, het is bedacht. Hij vraagt zich niets af, maar leeft op zijn eigen wilskracht zonder oog voor de ander. Ik mag hem niet.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ik hoop dat ze vrijgezel is en een dikbetaalde baan heeft! deze man vind ik in elk geval bijzonder -wat een kijk op de zaken- en als zij dat na al die jaren nog teweeg brengt, moet zij toch ook wel heel bijzonder zijn. ik wens ze veel succes, maar heel waarschijnlijk vind ik het allemaal niet.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Deze man verandert heel snel in dit korte stukje vanwege het aantal woorden. Ik had liever meer van de omgeving horen spreken dan van de man. Je kunt desinteresse ook uit de omgeving laten spreken: de boom stond daar maar in de weg te staan. Hij wist niet welk pad in te slaan en bleef stilstaan bij de kruising... en zo verder. Toch is de mengeling tussen gedachten en omgeving wel interessant om te lezen. Hij komt op mij ongedurig en impulsief over. Alsof hij zomaar van stemming kan veranderen. Ik denk dat mannen vaker zo zijn. Snel boos maar ook snel weer kalm. Zal het hem lukken om zichzelf in bedwang te houden en een nieuwe baan 'te bemachtigen'?

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij voelt zich het slachtoffer en geeft de omgeving daar de schuld van. Zelfinkeer als hij uitstapt om haar te zoeken, in de natuur. Vind hij haar? Een vrouwtjes kievit of misschien een vrouwelijke berggans?

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Aj! Ik ga haar bellen want ze moet ver uit de buurt blijven van zo'n wiebelding! Die man is te wispelturig en te onbetrouwbaar.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
HP een man van rond de 25 jaar. Is verrast door zijn ontslag. Zoekt de natuur op om rust te vinden maar geniet in eerste instantie niet van die rust en het mooie van de natuur. Als hij zijn gedachten heeft geordend dan ziet hij het wel. Voelt de drang weer waarom hij naar haar op zoek moet en bedenkt dat deze situatie zo heeft moeten zijn. Hij heeft waarschijnlijk weinig verplichtingen zoals een hypotheek en andere vaste lasten die betaald moeten worden, daarom kan hij deze beslissing makkelijk maken. Een realistische jonge man want de meeste jongeren denken er zo over: tot nu toe is alles voor de wind gegaan en dat zal de toekomst ook zo zijn.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wispelturig typje, deze man. Wat maakt het voor hem noodzakelijk om juist nu door roeien en ruiten te gaan om een meisje van wie hij ooit gehouden heeft, op te sporen. Is het een vlucht uit de werkelijkheid? Ik verwacht dat we zijn stemming nog wel vaker van het ene uiterste naar het andere uiterste gaan zien schieten.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Jonge jongen, ergens in de twintig. Heeft een paar heftige dagen achter de rug. Lijkt niet echt de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn aandeel in de dingen die mis gaan. Hij lijkt geobsedeerd door een meisje, waar hij ooit verliefd op was, maar die hij al tijden niet gezien heeft. Nu heeft hij alle vrijheid, tijd en ruimte om zich volledig op haar te richtten, alle ingrediënten voor een stalker. Ik ben bang dat dit niet goed afloopt voor één van beiden.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er is iets tegenstrijdigs in dit persoon, en dat roept de omgeving op. Gevecht met mensen en wandellen in de natuur. Ik zou dan eerder verwachten dat hij woedend in de auto rond blijft rijden. Waarom kiest hij voor de natuur?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Iedereen bedankt voor de opmerkingen. En inderdaad,Henny, heb ik er zeker wat van geleerd. Namelijk, dat ik niet zomaar in staat ben om een ingewikkeld verhaal in 250 woorden samen te vatten. De man is inderdaad snel van stemming gewisseld. Mijn bedoeling van het stukje was eigenlijk om te laten zien hoe iemand, afhankelijk van de eigen instelling, wel of niet van iets moois, zoals in dit geval de natuur, kan genieten. Volgende keer beter.