Moreel kompas - schrijverskompas

Als overdenking: En ieder boek dat over de Holocaust gaat, daarvan moet de opbrengst naar... Ieder boek dat over de slachtoffers van Pinochet gaat, daarvan moet de opbrengst naar... Ieder boek waarin slachtoffers, misstanden een rol spelen, daarvan moet de opbrengst naar... Bovendien, Je hebt het over het geven van een stem aan Martin. Ik vind dat eerlijk gezegd napraten, als je het boek niet zelf gelezen hebt. Dat zeggen critici (bedoeld in de objectieve vorm), die ik op voorhand, zonder het boek zelf gelezen te hebben, nooit gelijk zal klakkeloos zal volgen. Want klakkeloos volgen..... En, als ik als (beginnend) schrijver zo'n verhaal schrijf, maar de opbrengst stort in een fonds, heb ik dan de morele bezwaren afgekocht?

#91 Bij elke stelling zijn tegenwerpingen te vinden, inderdaad. Een stem geven. Dat is toch wat het boek letterlijk doet? Hoe wil jij het noemen dan? Opschrijven wat Martin te zeggen had over wat ze in die en die periode deed en vooral, waarom ze iets niet deed? Ik hou het bij een stem geven. Dat verwoordt het duidelijkst waar we het over hebben. Een boek over de holocaust 1 een verslag = historisch juist (of onjuist) 2 in fictie - gaat niet noodzakelijk óver de holocaust maar speelt zich af in die periode in de geschiedenis. Hier hebben wij het over een verslag, vanuit het perspectief van een levend persoon die een rol speelde in een historische gebeurtenis.

En, als ik als (beginnend) schrijver zo'n verhaal schrijf, maar de opbrengst stort in een fonds, heb ik dan de morele bezwaren afgekocht?

Neen.

En, als ik als (beginnend) schrijver zo'n verhaal schrijf, maar de opbrengst stort in een fonds, heb ik dan de morele bezwaren afgekocht?

Neen.

Zie het afkopen niet vanuit het perspectief van de schrijver, maar van de lezer. Die koopt tenslotte het boek en die betaalt. Als er iemand dan iets afkoopt, is het de consument.

Hoe wil jij het noemen dan? Opschrijven wat Martin te zeggen had over wat ze in die en die periode deed en vooral, waarom ze iets niet deed?

Dat lijkt me nogal moeilijk. Voor zover ik het begrepen heb heeft de schrijfster Martin nooit gesproken. Zonder het boek gelezen te hebben; ze geeft een stem aan iemand als Martin. De vraag aan de lezer is wellicht, in hoeverre de lezer het lef heeft om iets te herkennen. Maar nogmaals, ik heb het niet gelezen.

En, als ik als (beginnend) schrijver zo'n verhaal schrijf, maar de opbrengst stort in een fonds, heb ik dan de morele bezwaren afgekocht?

Neen.

Zie het afkopen niet vanuit het perspectief van de schrijver, maar van de lezer. Die koopt tenslotte het boek en die betaalt. Als er iemand dan iets afkoopt, is het de consument.

Ah, koopt allen een bontjas. De opbrengst gaat naar Greenpeace. Nee, dan zijn we moreel op de goede weg.

Ah, koopt allen een bontjas. De opbrengst gaat naar Greenpeace. Nee, dan zijn we moreel op de goede weg.

Wat betreft de 'we': Zijn we het topiconderwerp: innerlijk kompas van de schrijver - nu nog aan het uitdiepen of een ja/nee voor/tegen spelletje aan het spelen?

Dat is precies de vraag die ik jou impliciet stel. Jij leidt de vergelijking in. Ga dan niet op 'we' zitten. Daar trapt echt niemand in. Over moreel kompas gesproken. Kom op zeg.

Karen Slaughter mag geld verdienen aan haar geweldsporno en Hemmerechts moet een fonds oprichten omdat ze over de Dutroux-zaak schrijft?? De wereld op zijn kop. Mirandala, ik kan je echt niet volgen.

Het feit dat het juist Hemmerechts is die dit boek schrijft, wekt wel mijn interesse.

Gaat het dan toch om wie het schrijft en niet wat geschreven is?

Nee, het gaat om het verhaal. Ik heb Hemmerechts hoog zitten als schrijfster en ben daarom eerder geïnteresseerd dan bij een schrijver die ik niet ken.

Ah, koopt allen een bontjas. De opbrengst gaat naar Greenpeace. Nee, dan zijn we moreel op de goede weg.

Wat betreft de 'we': Zijn we het topiconderwerp: innerlijk kompas van de schrijver - nu nog aan het uitdiepen of een ja/nee voor/tegen spelletje aan het spelen?

Ik denk dat we nog op de goede weg zijn. Jezelf herkennen in je eigen moreel besef, en het proberen te begrijpen in het algemeen.

Het wordt wat off-topic, maar ik krijg juist de kriebels als er geld naar een goed doel gaat. Ik vraag me dan al snel af wat er aan de hand is. Voor mij is het een legitiem onderwerp en wat ik er over lees lijkt het ook nog eens goed aangepakt. Dat Hemmerechts en haar uitgever hieraan geld verdienen vind ik geen enkel probleem.

Karen Slaughter mag geld verdienen aan haar geweldsporno en Hemmerechts moet een fonds oprichten omdat ze over de Dutroux-zaak schrijft?? De wereld op zijn kop. Mirandala, ik kan je echt niet volgen.

De wereld op zijn kop inderdaad. Dat je me niet kunt volgen, zou kunnen komen omdat ik geen stelling verkondig maar probeer om alle kanten van het kompas te belichten.Voel je vooral vrij om dat ook te doen. Dat kompas wijst voor iedereen anders, al zijn er misschien punten die voor iedereen over de grens gaan en punten die in de 'veilige' marge blijven. Die punten zocht ik, met: geld verdienen - geld doneren. Volgende: Als een schrijvers kompas wijst naar de lezers noorden, zit het met het geschrevene goed. En nee, dat houdt waarschijnlijk niet per se in dat de schrijver voor de lezer schrijft. Schrijven naar het eigen kompas zou dan voldoende moeten zijn.

Karen Slaughter mag geld verdienen aan haar geweldsporno en Hemmerechts moet een fonds oprichten omdat ze over de Dutroux-zaak schrijft?? De wereld op zijn kop. Mirandala, ik kan je echt niet volgen.

De wereld op zijn kop inderdaad. Dat je me niet kunt volgen, zou kunnen komen omdat ik geen stelling verkondig maar [ ...]

Mae waarom dan? #92

#91 Bij elke stelling zijn tegenwerpingen te vinden, inderdaad.

Een cursus debating lijkt me op zijn plaats. Je begint een betoog dat is ingegeven door emotie, niets mis mee. Maar accepteer dat zoiets meestal strandt. Niemand wil iets af doen aan jouw gevoel, maar het is niet de maat.

Een cursus debating lijkt me op zijn plaats. Je begint een betoog dat is ingegeven door emotie, niets mis mee. Maar accepteer dat zoiets meestal strandt. Niemand wil iets af doen aan jouw gevoel, maar het is niet de maat.

#104 Je maakt een aanname wat betreft mijn emotie. Ik kan je zeggen dat ik dit topic niet omhoog heb gehaald uit emotie, of er iets mis mee is of niet. Dit boek en de discussie past bij het onderwerp innerlijk kompas, dat van de schrijver en de lezer, en hoe die zich verhouden tot elkaar. Waarschijnlijk past dit boek zelfs beter bij het thema kompas dan Slaughter in de startpost. Het is één ding om theoretisch het kompas te bespreken en het thema in te vullen. Komt daar een concreet voorbeeld bij, zoals dit boek, raakt dat andere vlakken. In #98 voelde het niet, alsof jij en ik op dezelfde lijn zaten - wat betreft de analyse van het kompas. Dat je nu begint over mijn emotie vind ik niets doen voor het topic. Staan wij hier anders in? Ik wil het hele onderwerp analyseren, geen 'gelijk' krijgen. Denk ook niet dat er een gelijk te halen is, wat betreft dit onderwerp.

Ik zou graag van gedachten wisselen met jullie, horen hoe andere schrijvers omgaan met hun 'moreel kompas'.

Woodpecker, ik zou het fijn vinden als jij ook je gedachten erover laat gaan.

Het motto dat Kristien Hemmerechts voor De vrouw die de honden eten gaf (hier een voorpublicatie) koos, is: ‘The sad truth is that most evil is done by people who never make up their minds to be good or evil.’ Het is een citaat uit The Life of the Mind: Thinking van Hannah Arendt.

http://www.hanta.nl/hanta/2014/01/21/het-motto-da… Kristien Hemmerechts x Hannah Arendt. Mooie combinatie. Naarmate ik meer lees over Kristien Hemmerechts heb ik steeds meer de neiging dit boek te gaan lezen. Wat zegt dat over mij? De kans is groot dat dit boek mijn moreel besef naar een hoger/ander peil brengt? Of mijn sadistische lustgevoelens nemen de overhand en ga ik dan zoiets in praktijk brengen? Een kelder graven? Een leuke vrouw zoeken die dit toe laat? Misschien ben ik al verdacht als ik een Duitse Herder neem? Of een Chihuahua? Moet ik dit boek echt gaan lezen om een oordeel te kunnen vormen? [ De vraagtekens zijn meer mijn gedachten dan dat ik iemand om een antwoord vraag.]

Mirandala, In #73 haak je in op een onderbuikgevoel, emotie. En wellicht heb je gelijk, wekt dat bij mij weer onterecht een gevoel op. Ook vanuit de onderbuik. Dat vind ik het probleem bij internetforums.Een discussie over ter zake doende onderwerpen is bijna niet te doen. #98 vind ik eerlijk gezegd een zijweg. (Toegegeven: ik reageerde meer dan gretig op #94). Ik had me voorgenomen me niet in dit soort discussies te begeven. Te vaak word ik dan te fel. Dus laat ik het hierbij. Ik heb mijn mening verwoord en wil niets af doen aan de jouwe. Misschien botsen ze niet eens, maar schuren ze iets. Groet, Woodpecker

Er zijn talloze werken geschreven over de meest vreselijke mensen. Ik ga even wat stellingen poneren. Feel free to shoot. - Een schrijver heeft niet meer of minder de plicht om de wereld te verbeteren dan anderen. - Kunst hoeft de wereld niet te verbeteren. - Niet al het geschrevene is kunst. - Geweld & Sex liggen beter in de markt dan Liefde & Vrede. - Het staat een schrijver vrij om zijn onderwerp of haar hoofdpersoon te kiezen. - Het staat een ieder vrij de schrijver te bekritiseren in zijn of haar keuzes. - Je bepaalt zelf wat moreel is en wat niet. Ik vind mevrouw Slaughter dubieus als het gaat om moraliteit. Ik snap de ophef rond Hemmerechts niet. Het lijkt me goed als schrijvers zich wagen aan de zaak-Dutroux, al was het alleen maar om de 'gewoonheid' van beesten te laten zien. Het boek van Hemmerechts is geen verslag, want ze kent Martin niet. Ergo, het is fictie. Mirandala, je kan wel zeggen dat je geen stellingen verkondigt, maar wat is dit dan?

Nee, ik zou het logisch vinden als iemand bij voorbaat aangeeft niets te willen verdienen aan het geven van een stem aan Martin.

Op de een of andere manier moet ik nu denken aan dat plan van Teeven om gevangenen geld te laten betalen voor hun gevangenschap. Hemmerechts steekt haar nek uit en jij vindt dat ze dat ook nog eens belangeloos moet doen - terwijl je het boek niet wilt lezen? Daar wringt toch iets.

Na de periode 1940-1945 mogen we niet al teveel vertrouwen hebben in het moreel kompas van mensen. Het kompas kan blijkbaar erg kapot gaan.

((Odile)) Ja, dat vertrouwen is ook heel regelmatig beschaamd, denk ik. Hé fijn, dit is inderdaad wat ik bedoel. Het hierover hebben zonder konten tegen kribben en hoorns die verstrengeld beuken. #106 Als je als lezer helder hebt, waaróm je zo'n boek wilt lezen, ben je al half op weg denk ik? Een oordeel willen vormen en het alleen daarom lezen, dat is misschien niet genoeg. Heb je als lezer dezelfde fascinatie nodig misschien, die de schrijfster heeft? Zijn er mensen die het boek zouden lezen om een van de redenen die jij vraagtekent, lezers die zich willen verplaatsen in het personage als in een horrorverhaal? En heeft de schrijver zuivere motieven, wil dat dan ook zeggen dat die lezer die ook heeft? #107 Excuses aan en voor de onderbuiken. Ik denk dat mijn lezersonderbuikgevoel soms een andere is dan die ik heb als schrijver. Ik zou niet willen zeggen, Hemmerechts mag dit niet schrijven. Als lezer zei mijn onderbuik wel: hè get, dat boek wil ik niet lezen. ik probeer te analyseren terwijl ik zelf niet exact weet waar ik sta. Toch denk ik dat dat ook niet hoeft, dat je waar je (als schrijver) staat kunt vinden door gedachtewisseling en door analyse verheldert en soms uitsluit. #108 klopt. Mijn onderbuik nam het woord. Ik probeerde een reden te vinden waarmee een lezer met zuivere motieven het boek zou lezen. Het ging over de weerstand tegen het kopen van het boek of inkopen, zoals de boekhandelaar in het artikel. Ik zou dit aan kunnen scherpen? Stel: dat een moordenaar een boek schrijft tijdens zijn detentie over zijn slachtoffers en moorden en hij/zij verandert de namen, de locaties. Het is geschreven als fictie. Iedereen weet toch welke moorden en slachtoffers de moordenaar beschrijft. Het boek wordt een bestseller. Zou men zeggen: Er moet een deel van de opbrengst gaan naar de slachtoffers? Zou de rechter het boek verbieden? En, zou men (en ik, en jij) het daarmee eens zijn? Had Martin dit boek zelf mogen schrijven?

Ja, dat mag zij. Maar ik vind ook dat Mein Kampf gewoon in de boekwinkel zou moeten liggen. Je doet een hypothese die allang door de werkelijkheid is ingehaald. Er is, ook in NL, een geschiedenis van moordende schrijvers: http://bibliofilos.blogspot.nl/2007/05/moordende-…

Ja, dat mag zij. Maar ik vind ook dat Mein Kampf gewoon in de boekwinkel zou moeten liggen. Je doet een hypothese die allang door de werkelijkheid is ingehaald. Er is, ook in NL, een geschiedenis van moordende schrijvers: http://bibliofilos.blogspot.nl/2007/05/moordende-…

Bedankt voor de link.

Klinkhamers eigen uitgever wilde in de eerste instantie niet overgaan tot publicatie, hij vond het manuscript te gruwelijk en tot op de dag van vandaag is 'Woensdag gehaktdag' ongepubliceerd gebleven.

Een 'individueel moreel kompas' is een contradictio in terminis. Moraliteit kan, zo men wil, worden gezien als een universele waarheid, of, zoals gebruikelijker, als algemeen gedragen door de samenleving, maar niet als individueel. Individueel spreekt men van integriteit. De persoon praat en handelt conform zijn eigen waarden, eerlijk en zonder hypocrisie (dubbele agenda, of valse emoties). In die zin zou men Hitler, hoewel hij immoreel was, integer kunnen noemen bij het schrijven van Mein Kampf. Hoewel, ik heb het boek niet gelezen, maar neem het voor dit voorbeeld even aan. Bij de moordenaar Ted Bundy is men na psychologisch onderzoek tot de conclusie gekomen dat hij integer handelde, hoewel zijn waarden en normen als immoreel werden beoordeeld. Ieder persoon kan intern zijn integriteit beoordelen, maar moet voor de beoordeling van de moraliteit, zijn normen en waarden toetsen aan hetgeen over het algemeen als 'goed' geldt. Behalve het definitie probleem mbt 'algemeen geldend', zijn er nog de variaties in moraliteit mbt positie en rol van de persoon. Zo gelden voor een rechter ander normen dan voor een conferencier. Een psychiater zou geen persoonlijke analyse van Martin mogen publiceren zonder haar ooit gesproken te hebben. Voor Hemmerechts als schrijfster is dat geen probleem. Deze discussie lijkt te gaan over de vraag of er voor een persoon in de rol van schrijver, andere normen gelden dan voor een persoon in het algemeen. Wel ervan uitgaande, dat de schrijver integer handelt. Volgens mij ligt het verschil niet zozeer in het schrijven, als wel in het publiceren. De publicist heeft een andere verantwoordelijkheid, juist omdat kwesties als laster, aanzetten tot haat en geweld, maar ook (psychische) beschadiging van individuen of groepen, gevoeliger liggen. Een geheel andere, veel persoonlijker vraag die de schrijver zich moet stellen, is of hij wel integer blijft met hetgeen hij schrijft. Zonder integriteit, geen moraliteit.

Wauw, Solid, wat een heldere stukken schrijf jij in het holst van de nacht. Hiermee timmer je de discussie aardig dicht wat mij betreft.

@Mirandala: dat citaat uit het artikel over Klinkhamer lijkt niet te kloppen. Het boek is verkrijgbaar bij Bol en Bruna - ik plaats geen links, maar een simpele zoekactie met Klinkhamer en 'Woensdag gehaktdag' is voldoende als je meer wilt weten. De uitgever was blijkbaar Just Publishers, maar op hun site is het boek niet meer terug te vinden. Sorry voor offtopicness.

#113 zonder integriteit, geen moraliteit. Waarbij ik wil aantekenen dat het een en dus ook het ander aan verandering onderhevig is. Wat de juistheid van je beginzin 'Een 'individueel moreel kompas' is een contradictio in terminis.' bevestigt. Ik vraag me dan ook af hoe serieus ik mijn ik van dit moment moet nemen.

#113 Ik vraag me af waarom je vasthoudt aan de waarde hypocrisie. Immers, als je een minderheid bent, pas je je al gauw aan aan een meerderheid om te overleven. Ben je dan volgens jou niet integer meer? Valse emoties kan ik me ook bij voorstellen dat het geen teken is van gebrek aan integriteit. Sinds wanneer noem je Hitler integer? Ik vind dit zeer twijfelachtig, deze aanname. Integriteit kan niet los staan van echte ware waarden. Waarden, die vanuit geloof en filosofie eeuwenlang onderwerp van studie zijn proberen deze ware waarden te vangen. Zelf ben ik er niet voor om alle wijsheid die de vorige generaties hebben verzameld zomaar overboord te gooien. Daarom bestudeer ik ook een vorm van Ethiek. Daarnaast probeer ik Hannah Arends te begrijpen. Ze is ook maar een mens met een mening. Ik vond haar in sommige opzichten te hard, en andere te mild. En dat is mijn mening. We bekijken ieder de werkelijkheid met onze eigen achtergrond en dit kleurt onze eigen kompas. Ik wilde concluderen met een uitspraak van mijn man: normen zijn waardeloos en waarden zijn normeloos. Ik heb de voorkeur voor waarden. Maar veel mensen voelen de behoefte zich vast te houden aan normen. De reden dat ik dit oproep is de drang binnen de maatschappij om vast te willen leggen voor een ander wat wel of niet mag, bijvoorbeeld voor minderheden. Het idee ontstaat dan dat iets normaal is, terwijl het de wens is van een wat grotere minderheid. Als je naar de tweede wereld oorlog kijkt zie je dat zoiets erg fout kan gaan. Maar die tendens zie ik nu ook aanwezig. Ik verzet me er daarom tegen dat men alles wil vastzetten in protocollen. In de praktijk blijkt dat bij veel bedrijven niet te werken en frustraties op te leveren. Een bevriende Psycholoog bestudeerde eigenschappen van de mens, zijn persoonlijkheid en kwam met een originele theorie. Die kwam voort uit literatuurstudie maar bleek ook hartstikke significant. Wat bleek, een deel van de mensen wordt gedreven door vrijheidsdrang. Daar vielen de kunstenaars onder. Een ander deel wordt gedreven door alles vast te willen leggen. Boekhouders zijn daar een goed voorbeeld van. Er was nog een andere drang, maar ik wilde het hebben over deze twee. Kunstenaars willen vrij zijn om te scheppen. Al worstelend met de interne criticus komen ze tot een schrijfsel of beeld. De vastleggers, die ook houden van macht en controle komen met het meetlint, de opleiding, de prijsbepaling, de wet, maar o jee, ze hebben de mogelijkheid van controle door middel van het Ethisch kompas al in gedachten en al mijmerend zien ze daar de mogelijkheid om vast te leggen in algoritmes, al dan niet in een app hoe ze de kunstenaar kunnen inperken in zijn of haar creatieve stroom. Wenselijk? Of moeten we dat roer zelf in handen houden?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Integriteit_(persoon)

Integriteit is de persoonlijke eigenschap, karaktereigenschap, van een individu die inhoudt dat de betrokkene eerlijk en oprecht is en niet omkoopbaar.

Hier zijn er niet veel van. http://nl.wikipedia.org/wiki/Moraal

Het begrip moraal (of zeden) geeft de handelingen en gedragingen aan die in een maatschappelijke context als correct en wenselijk worden gezien.

Het recht van de sterkste? Macht?

Wat 'immoreel' is in de ene samenleving kan dus 'normaal' gedrag zijn in een andere samenleving.

Misschien is moreel besef een kwestie van smaak? Bestaat er iemand [een schrijver] met een moreel kompas dat altijd naar één richting wijst? Wijst de naald altijd naar de E. [Ego] ? Schrijvers verwachtten ook na hun dood een hoge status. Minimaal de status die ze nu [levend] denken te hebben. Omdat ze zich schrijver noemen. Rare jongens, die schrijvers.

Alles van waarde is weerloos (Lucebert)

Alles van waarde is weerloos (Lucebert)

:) Iemand die niet kan discussiëren, kan misschien wel mooi schrijven of denken of zelfs gelijk hebben. Als er zoiets bestaat als de ultieme gerechtigheid, waarnaar het kompas wijst.