Aanbeveling van auteur in brief naar uitgever?

Zouden jullie lovende kritieken / positieve manuscriptbeoordelingen wel of niet vermelden? En waarom?

Wel vermelden. Omdat ik al meer dan vijftig jaar denk dat het helpt.

Vergeet niet dat een uitgever niet wil weten of je een goed verhaal hebt geschreven (dat maken ze zelf wel uit), maar vermoedelijk meer geïnteresseerd zijn in waarom je juist voor hen hebt gekozen. Je zou dus ook nog kunnen aangeven dat zo'n schrijver je heeft geadviseerd juist bij uitgeverij X aan te kloppen (en dat jij zelf ook wel vindt dat het aansluit bij hun fonds).

Ik ben nu natuurlijk razend benieuwd of Els Ruiters de betreffende auteur is, aangezien ik nog nooit van Crime Compagnie gehoord had :)

Non, ç'est pas moi. Ik ben ook wel nieuwsgierig naar die bewuste persoon. De Crime Compagnie is vrij nieuw, het is een afsplitsing van uitgeverij Verbum Crime, en bestaat sinds vorig jaar juni onder de naam Crime Compagnie. De uitgeefster knokt enorm aan de weg en voor een zo jonge uitgeverij is ze behoorlijk succesvol. Blij dat je 'mindere' al tussen aanhalingstekens zette... Overigens was Ambo Anthos ook geïnteresseerd in mijn manuscripten. De Crime Compagnie was echter eerder :-) en ik heb tot nog toe geen klagen over hoe het er allemaal aan toe gaat.

'Crime Compagnie' is zeker geen mindere uitgeverij, binnen het genre. Daarom vind ik het ook wel het overwegen waard om daar te gaan praten, zeker als een van hun auteurs jou aanprijst. Of past je boek beter bij die andere uitgevers? En ik weet vrijwel zeker dat een aanbeveling van een gevestigd auteur kan werken. Je hebt toch op de één of andere manier een kruiwagen nodig. Bij mij was die kruiwagen trouwens TenPages.com. Komend voorjaar komt mijn tweede thriller uit bij De Fontein.

Ah, oké, ik vond het zo toevallig dat jullie het ineens allebei over Crime Compagnie hadden! Ik ben niet echt thuis in thrillers, daar kan het ook mee te maken hebben. Vandaar ook 'mindere' tussen aanhalingstekens: niet om iemand te beledigen of een oordeel te vellen over CC, maar puur in vergelijking met vooral AmboAnthos. Die hebben het predicaat 'literaire thriller' ook bedacht, dacht ik? In ieder geval zitten daar nog steeds de grootste namen, het is echt al jaren een grote, bekende grachtengordeluitgeverij. Van een andere categorie dus dan Crime Compagnie, maar dat hoeft natuurlijk niet per se beter te zijn voor een auteur.

Je hebt toch op de één of andere manier een kruiwagen nodig.

Ik moet dit echt bestrijden, hoor. Het wordt zo vaak gezegd: zonder kruiwagen kom je nergens. Maar het is niet waar. Talloos velen op SO hebben geen kruiwagen gehad - hebben hun werk gewoon opgestuurd - en hun werk is toch gepubliceerd, bij reguliere uitgeverijen, van klein tot groot, en ook bij diverse literaire uitgeverijen. Staar je niet blind op wat een ander voor je zou kunnen betekenen. Zorg eerst en vooral dat je werk uitmuntend is.

Ik had ook geen kruiwagen. Daarnaast had ik geen schrijfachtergrond, geen journalistieke opleiding of studie Nederlands gedaan, geen schrijfcursussen (geen enkele) gevolgd en kende ik niet één auteur persoonlijk. Geen idee hoe het er in de schrijfwereld aan toeging. Ik deed mee aan een schrijfwedstrijd van het Eindhovens Dagblad, dat won ik - tot mijn eigen grote verbazing - en daarna toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken en een kinderverhaal opgestuurd naar enkele kinderboekenuitgeverijen in den lande. Bij Ploegsma was het raak. Een paar maanden later was het boek een feit en het was binnen een kwartaal uitverkocht, en herdrukt. Een kruiwagen heb ik trouwens nog steeds niet. Toen ik voor het eerst een chicklit aanbood aan een uitgeverij (na het uitkomen van tot op dat moment vijf succesvolle kinderboeken) was mijn eigen succes niet eens een kruiwagen. Je moet je hoe dan ook bewijzen door een goed verhaal te schrijven.

Ik geloof ook niet in dat kruiwagenverhaal. Het is best verleidelijk om het daarop te gooien als je ziet hoe anderen succesvol zijn en je zelf alleen maar afwijzingen binnenkrijgt, maar volgens mij kunnen en willen uitgevers het zich helemaal niet permitteren om op iets anders dan kwaliteit en/of 'commerciële potentie' te selecteren. Als het verhaal waar was, zou me meteen de lust vergaan om ooit nog iets naar een uitgever te sturen. Ik zou het idee niet kunnen verdragen dat mijn boek niet op eigen kracht, maar (mede) dankzij zo'n 'kruiwagen' gepubliceerd zou worden. Ik heb in de begeleidende brief, die ik naar een aantal uitgeverijen stuurde, ook de naam van een proeflezer vermeld, maar ik verwacht niet dat het mijn kansen vergroot. Waarom ik het dan toch gedaan heb? Ik heb daar (samen met de uitleg over hoe en waar ik aan research gedaan heb) mee willen laten zien dat ik niet over één nacht ijs ben gegaan en niet zo maar een losse flodder opstuurde. Zoiets kan samen met een goede synopsis misschien een paar procent helpen. Voor de rest ben ik er met Thérèse van overtuigd dat je verhaal het zelf moet doen. Zo hoort het wat mij betreft ook. Als ik niet slaag, ga ik geen uitvluchten zoeken.

Ik zeg niet dat het niet kan zonder kruiwagen. Het is wel veel makkelijker mét kruiwagen. En een schrijfwedstrijd winnen is ook een kruiwagen. Waarom zou dat trouwens slecht zijn? We moeten van het idee af dat je als auteur niks zou mogen doen om je verhaal extra te laten opvallen, omdat het 'op zich z'n werk zou moeten doen'.

@kiksgreggel Nu ga je wel heel creatief met het begrip 'kruiwagen' om. Schrijfwedstrijden winnen kan misschien enig gewicht in de schaal leggen, maar dat doe je op eigen kracht. Voor mij heeft dat dan ook niets met dat 'kruiwagenverhaal' te maken.

Het is wel veel makkelijker mét kruiwagen.

Dat is een onbewezen stelling. Tenzij je hem onderbouwt. En dan nog blijft overeind dat je mét kruiwagen én inferieur werk nergens aan de bak komt. N.B. Wat Hay zegt, vind ik ook. Het winnen van een schrijfwedstrijd is een eigen prestatie. Je hebt niet gewonnen omdat je een kruiwagen had, toch? Mag ik hopen.

Een kruiwagen vind ik een vorm van aandacht vestigen op je verhaal. Daar hadden we het toch over? Dat kan met een aanbeveling van een andere auteur, doordat je de redacteur persoonlijk kent, door het winnen van een schrijfwedstrijd en op veel andere manieren. Een schrijfwedstrijd winnen is een eigen prestatie, maar een aanbeveling van een andere auteur in principe ook. Doet niets af aan je verhaal en ik ben het ermee eens dat dat sowieso goed moet zijn. Dan nog blijven veel goede verhalen liggen omdat niemand er iets mee doet (ik denk niet dat ik dat hoef te onderbouwen, dat is algemeen bekend). Maar ik begrijp dat jullie het begrip 'kruiwagen' vooral als iets negatiefs zien.

Ik zie een kruiwagen niet als negatief - alleen zou ik er in dit geval niet de nadruk op leggen. Het werk verdient de nadruk. In veel gevallen gaat het woord op: 'Het draait niet om wie je bent, maar wie je kent', of de variant: 'Het draait niet om wat je kunt, maar om wie je kent.' Laat onverlet dat goed werk toch altijd nummer een moet blijven.

Een kruiwagen vind ik een vorm van aandacht vestigen op je verhaal. Daar hadden we het toch over?

Zie beginpost.

Ook ik had geen kruiwagen toen ik mijn manuscripten instuurde. En ik had (en heb) ook nog nooit een wedstrijd gewonnen, en had geen schrijversachtergrond of een opleiding in de journalistiek (nu wel, maar die heb ik later pas gedaan). Ik kwam dus out of the blue bij een uitgeverij terecht. Net als Els hadden andere uitgeverijen (grote) interesse in mijn manuscripten, maar ze waren te laat, omdat ik toen al een contract had ondertekend bij Verbum Crime (nu De Crime Compagnie). En wat heet "minder"? Ik verkoop meer dan 10.000 exemplaren van mijn boeken, win er prijzen mee, wordt regelmatig genomineerd. Er zitten schrijvers bij "grote" uitgeverijen die dat zelfs niet halen. (En nee, dit is niet om op te scheppen, maar zuiver om te laten zien dat je echt niet bij de grotere uitgeverijen hoeft te zitten om iets te bereiken.)

Ook ik had geen kruiwagen toen ik mijn manuscripten instuurde. En ik had (en heb) ook nog nooit een wedstrijd gewonnen, en had geen schrijversachtergrond of een opleiding in de journalistiek (nu wel, maar die heb ik later pas gedaan). Ik kwam dus out of the blue bij een uitgeverij terecht. Net als Els hadden andere uitgeverijen (grote) interesse in mijn manuscripten, maar ze waren te laat, omdat ik toen al een contract had ondertekend bij Verbum Crime (nu De Crime Compagnie). En wat heet "minder"? Ik verkoop meer dan 10.000 exemplaren van mijn boeken, win er prijzen mee, wordt regelmatig genomineerd. Er zitten schrijvers bij "grote" uitgeverijen die dat zelfs niet halen. (En nee, dit is niet om op te scheppen, maar zuiver om te laten zien dat je echt niet bij de grotere uitgeverijen hoeft te zitten om iets te bereiken.)

Yo Linda! Go! You tell 'm babe! :-) Menig schrijver mag in zijn handjes knijpen bij zulke aantallen!

:D

Ook ik had geen kruiwagen toen ik mijn manuscripten instuurde. En ik had (en heb) ook nog nooit een wedstrijd gewonnen, en had geen schrijversachtergrond of een opleiding in de journalistiek (...). Ik kwam dus out of the blue bij een uitgeverij terecht. Net als Els hadden andere uitgeverijen (grote) interesse in mijn manuscripten, maar ze waren te laat, omdat ik toen al een contract had ondertekend bij Verbum Crime (nu De Crime Compagnie)

Wat grappig dat er in de biografie op je website iets heel anders staat. Misschien werkt het bij thrillers anders, vooral bij vrouwenthrillers heb ik het idee dat de uitgeverijen nauwelijks aan de vraag kunnen voldoen. Kinderboeken idem. Bij andere takken van sport (fantasy, literatuur) blijkt dat het wat lastiger is en dat kruiwagens wel makkelijk zijn. Netwerken, mensen kennen, "in het wereldje" meedraaien.

Wat grappig dat er in de biografie op je website iets heel anders staat.

Wat staat er dan?

Wellicht dat Schli verwijst naar de 5e plaats die je bij een wedstrijd behaalt heb, waarna - niet veel later - je debuut uitkwam... Het was niet de eerste plaats weliswaar, maar de zin op je website suggereert wel een onderling verband. Jaloersmakende cijfers, overigens ;-) Ik zou persoonlijk inderdaad of niet vermelden of zijlings, zoals Schli suggereert. Dan kan het niet in je nadeel werken, dunkt me.

Hm, ik vind een vijfde plaats nou niet een wedstrijd winnen, maar goed. Dat vlak daarna mijn debuut uitkwam heeft niets met die wedstrijd te maken. Om nog preciezer te zijn heeft die wedstrijd geen fluit uitgehaald, zelfs niet voor de winnaar. Ze beloofden hem een contract bij een uitgeverij maar dat is er nooit gekomen, bij mijn weten. En verder is er nooit enige aandacht aan geschonken.

Toch nog even terugkomen op de kruiwagen... een kruiwagen (afgezien van het eenwielig voertuig met twee handvatten) is toch echt een persoon (iemand die zijn invloed gebruikt om een ander aan een baan e.d. te helpen) en geen prestatie. In deze discussie beginnen langzaamaan aanbeveling en kruiwagen door elkaar te kruien... eh... kruipen... lopen... Overigens heeft die schrijfwedstrijd (voor zover ik weet) mij niet verder in het zadel geholpen maar me wel net het duwtje in de rug gegeven om mijn geluk elders te beproeven.

Hm, ik vind een vijfde plaats nou niet een wedstrijd winnen, maar goed. Dat vlak daarna mijn debuut uitkwam heeft niets met die wedstrijd te maken. Om nog preciezer te zijn heeft die wedstrijd geen fluit uitgehaald, zelfs niet voor de winnaar. Ze beloofden hem een contract bij een uitgeverij maar dat is er nooit gekomen, bij mijn weten. En verder is er nooit enige aandacht aan geschonken.

Ik zeg dat de zinsconstructie op de website suggereert dat het samenhangt. Ik zeg niet dat het daadwerkelijk zo is ;) De zin: "In 2009 veroverde ze een vijfde plaats bij de schrijfwedstrijd Beste Manuscript, waarna het niet lang duurde voordat ze in 2010 met haar eerste thriller Caleidoscoop debuteerde bij uitgeverij De Crime Compagnie (voorheen Verbum Crime)." Als het geen samenhang heeft, verwacht je beide gegevens niet in dezelfde zin en met het signaalwoord "waarna". Vandaar. En dan trek ik me nu terug uit dit topic, zodat ik het niet verder offtopic breng.

Het blijft natuurlijk de vraag of de betreffende auteur van Crime Compagnie (jij bent het toevallig ook niet, Peregrine? Het halve fonds van CC verzamelt zich ineens in dit topic ;)) door Castor als kruiwagen gebruikt kan worden bij AmboAnthos en de Bezige Bij. Ik denk van niet. Wél bij CC zelf natuurlijk. Ik vraag me af of zijdelings aangeven dat auteur X het bij het fonds van uitgeverij Y vindt passen dan wel iets uithaalt. Als auteur X niet zo bekend is, is dat toch even weinig waard als: auteur X vond het goed, en bijna even weinig waard als: de buurvrouw vond het goed? Oprechte vraag, want ik vind dat soort dingen heel lastig. Oké, je moet aangeven dat je het niet zomaar naar die uitgeverij stuurt, dat je erover nagedacht hebt. Snap ik, maar hoe doe je dat? Ik denk dat ik niet veel verder zou komen dan: ik denk dat mijn werk goed in uw fonds zou passen. En dat denk ik dan ook echt wel, maar denken zij dan niet alsnog: nou, Elo, dat maken wij zelf wel uit? En dan sturen ze een afwijzing: sorry, maar u past niet in ons fonds ;)

@Els, hoe lang heb je moeten wachten op bericht van Ambo Anthos? Ik vraag me nu af hoe belangrijk het eigenlijk is bij welke uitgever je wordt uitgegeven. Zolang die uitgever zijn boeken aan alle online en offline boekhandels distribueert, en voldoende middelen heeft voor promotie (hoewel ik begrepen heb dat ook dat steeds meer op het bordje van de schrijver terecht komt), wat maakt het dan nog uit? Gaat het dan enkel nog om 'de klik' met de redacteur? Of kijk je bijvoorbeeld ook naar bestsellers van topauteurs of vertaalde werken uit dezelfde stal?

Wat betreft die voorbeelden van zo'n succesverhaal traject, #44 en #37: vraag ik mij eigenlijk wel af over welke periode - tijdlijn het in die voorbeelden gaat? Is het niet zo dat de zaken er tt wel iets anders voorstaan, zowel voor de 'wensauteur' als voor de uitgever? Hoe belangrijk was een debuterend schrijvers' populariteit in de sociale media toen, hoe stond het toen met pod en eb?

@Castor, dat weet ik niet meer. Lang, dat wel. Ze belden me op, het was leuk om eens een uitgeverij aan de telefoon te hebben. Natuurlijk is het belangrijk bij welke uitgever je werk uitgegeven wordt: een kookboek breng je niet uit bij een kinderboekenuitgeverij, tenzij het misschien een kinderkookboek is. Simpelste voorbeeld, maar wel duidelijk. Het zit 'm vaak in details. Voorbeeld: een uitgever die met Christelijke literatuur naar buiten komt, zal "grafisch" taalgebruik mijden (as ge godnondezju begrèpt wa ik bedoel). Inkopers weten dat. Daar worden ook voorraden op aangepast. Vooral voor de distributie is dit erg belangrijk. In eigen beheer een boek uitgeven is al bijna een verloren race als het gaat om je boek landelijk te promoten, via bibliotheken verspreid te krijgen en veel boekhandels beginnen er al niet aan als het niet via een reguliere uitgeverij gaat. De SSS bijvoorbeeld accepteert al geen auteurs die niet via gevestigde uitgeverijen publiceren. Een uitgever staat voor een bepaald genre, bepaald kwaliteit, bepaalde invalshoek, schrijfstijl, etc. Daar baseren inkopers hun aantallen op, omdat ze dan min of meer denken te weten wat ze krijgen. Ik krijg trouwens het gevoel dat heel veel mensen die op dit forum (actief) zijn, niet goed weten wat een uitgever allemaal doet. Natuurlijk moet je als auteur zelf achter zaken aan (bijvoorbeeld een eigen website) maar er wordt ook veel door goede, actieve uitgevers geregeld. Niet alleen promotie maar ook de redactie van een boek, vormgeving van de band (cover), opmaak van binnenwerk, drukwerk, verspreiding, en nog veel, veel meer. Klik met de redacteur? Een uitgeverij is een geheel aan krachten die samenwerken om van een goed manuscript een goed boek te maken. Klik met het geheel is in deze context misschien beter.

@Mirandala, ik snap je vraag niet. Mijn eerste boek kwam uit in 2005. Mijn meest recente in maart van dit jaar. De kern blijft toch dat een verhaal goed moet zijn, wat hebben sociale media en tijdlijnen daar mee te maken?

Helder Els, dank je. Wat ik eigenlijk bedoelde: hoe moet ik als debutant het verschil zien tussen - ik noem maar wat, Nijgh & Van Ditmar, Podium en Lebowsky? Als de fondsen en uitstraling min of meer hetzelfde zijn, dan wordt het toch een gevoelskwestie?

Ik krijg trouwens het gevoel dat heel veel mensen die op dit forum (actief) zijn, niet goed weten wat een uitgever allemaal doet.

Els, al die dingen die je - terecht - in # 56 noemt, zijn hier op het forum in de verschillende topics al uitgebreid aan de orde geweest. Wat niet wegneemt dat het geen kwaad kan om nu en dan nog eens iets dergelijks te noemen, maar gebruik de Zoekfunctie eens op bijvoorbeeld Wat doet een uitgever, dan krijg je een ris aan topics: http://www.schrijvenonline.org/search/apachesolr_… Je indruk is dus een beetje voorbarig, en vooral voor de mensen die al langer meedraaien niet terecht. Dan nu weer :ontopic:

#57 Ik vroeg het mij af omdat: je het hebt over negen? jaar tussen jouw eerste contact met een uitgever en vandaag. Ik denk dat de situatie nu anders is en dat het in deze tijd moeilijker is 'om er tussen te komen' dan toen. Ik begrijp wel waarom Castor probeert te weten te komen of een aanbeveling toevoegen hem positieve aandacht kan opleveren of dat het juist dat ene kansje kan verpesten. Er worden nu meer manuscripten aangeboden dan vroeger. Mede door sociale media - en sowieso internet - schrijven mensen meer en gemakkelijker. Ondertussen loopt de boekverkoop terug. Uitgevers nemen, zo begrijp ik, minder snel een risico met debutanten, eerder geven ze een succesvol Engelstalig boek vertaald uit, of houden zich bij gevestigde schrijvers en binnen populaire genres. Het geeft niet dat je de vraag niet begrijpt. Als je al zolang uitgegeven wordt ben je niet echt meer bezig met alle perikelen van 'ontdekt worden' denk ik. Logisch. En no offence, maar jij zegt: "Ik had ook geen kruiwagen. Daarnaast had ik geen schrijfachtergrond, geen journalistieke opleiding of studie Nederlands gedaan, geen schrijfcursussen (geen enkele) gevolgd" Tegenwoordig schijnt het voldoende reden voor een uitgever om een manuscript niet eens te lezen als het niet in het juiste format is aangeleverd, of als uit de synopsis blijkt, dat het verhaal niet in het fonds past. Hoe dat negen jaar geleden was, weet ik natuurlijk niet, maar ik denk dat het geen kwaad kan om rekening te houden met de datering van je eigen ervaringen in je advies. Edit: excuus Thérèse, het was niet mijn bedoeling om verder mee off-topic te gaan.