Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nog een keer 'show and tell' (I am telling you this for the last time)

Voor wie zich afvraagt wat Show versus Tell nou precies betekent, bij deze wat er nou eigenlijk mee wordt bedoeld. Het is is heel simpel. Als schrijver kun je er voor kiezen om te vertellen hoe de lezer over een situatie of personage moet denken, of je kunt iets laten zien waaruit de lezer zelf die conclusie trekt. Bijvoorbeeld: De man was gevaarlijk. Dat is 'tell'. Vertellen. Benoemen. Je vult in wat de lezer van de man moet denken. De man trok een pistool en schoot om zich heen. Dit is 'show'. De lezer krijgt een situatie voorgeschoteld waaruit blijkt dat de man gevaarlijk is. Er is niet iets inherent mis met het vertellen van dingen. En als iemand als kritiek geeft: 'je zou meer show moeten gebruiken' betekent dat niet dat je meer moet beschrijven. Je hoeft dus niet iedere keer iemands gezichtsuitdrukking te beschrijven om duidelijk te maken dat je personage boos is. Ze keek hem boos aan is prima. Waarom dan show versus tell? Show geeft diepgang aan je personages, bouwt spanning op en maakt je verhaal sterker, omdat je de lezer zelf zijn conclusies laat trekken. Dit levert spanning op. Je kunt bijvoorbeeld schrijven over de 'wrede moordenaar'. Maar veel effectiever is om een scene te schrijven waarin iemand wreed is en een moord pleegt. Als we het personage dan in een latere scene tegenkomen is er meteen spanning. De lezer denkt: 'Dat was die man die zo wreed een moord pleegde!' De schrijver hoeft de woorden 'wreed' en 'moordenaar' niet eens te gebruiken. Waar komen al die misverstanden vandaan? De schrijver is een verteller. Hij vertelt een verhaal. Als hij iets beschrijft, vertelt hij ook. Maar de vertaling van 'tell' is in dit geval niet 'vertellen', maar 'benoemen'. Wie 'tell' vertaalt als 'vertellen' in de betekenis van 'verhalenverteller' loopt dus het risico het verkeerd te begrijpen. Het principe Show don't Tell is niet voorbehouden aan geschreven verhalen. Het geldt ook voor film en TV. Dezelfde voorbeelden als hierboven gaan op: je kunt personages laten zeggen dat iemand anders gevaarlijk is, of je kunt het laten zien. Let daar maar eens op, de volgende keer dat je naar een spannende film kijkt. Je ziet heel vaak aan het begin van de film iemand iets heel ergs overkomen. Iets wat de hoofdpersoon dus ook zou kunnen overkomen. Omdat je gezien hebt wat iemand aan het begin overkwam, is er spanning: je wil niet dat dat hele erge ook met de 'held' gebeurt. Dat is Show. Ik herhaal dus: show versus tell heeft niets te maken met de manier van beschrijven. Het gaat om de manier waarop je informatie aan de lezer presenteert. Benoem je, en vertel je de lezer hoe hij zich zou moeten voelen? Of toon je, en laat je de lezer zijn eigen conclusies trekken? Ter ondersteuning bij deze een nuttige link: http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/ShowDo… En laat de discussie over 'wat het betekent' nu voor eens en voor altijd voorbij zijn. Discussies over waar je het principe wel of niet toepast zijn uiteraard altijd nuttig. Maar de betekenis is nu duidelijk.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als dat niets bijdraagt, dan is dat aan jullie om te beoordelen. Ik heb niet het idee dat het onzin is wat er staat. Maar nogmaals, ik ben hier te gast. Dit is niet 'mijn' forum.
Ik zeg niet dat het niets bijdraagt en er staat geen onzin. Alleen de manier waarop kan beter. Als je dit topic bijvoorbeeld had gestart met de mededeling dat je niet tevreden was over de andere topics en waarom, en dan een iets genuanceerdere titel had gekozen dan komt het al wat beter aan.
De titel was een woordspeling (telling, etc) en een verwijzing naar een Seinfeld show. Tja, kwam anders over dan ik bedoelde, blijkbaar. En het leek me duidelijk dat ik niet tevreden was over de andere topics over dit onderwerp. Anders zou ik er niet over beginnen. En als laatste: mijn #1 post is neutraal en informatief geschreven. Ik snap niet wat daar nou mis mee was. Afgezien dan het feit dat ik durfde te zeggen dat wat ik schreef klopte.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En het leek me duidelijk dat ik niet tevreden was over de andere topics over dit onderwerp.
Hier heb ik toch wat duiding nodig Harry. Was je niet tevreden over de openingspost of over hoe de draad verliep?

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En het leek me duidelijk dat ik niet tevreden was over de andere topics over dit onderwerp.
Hier heb ik toch wat duiding nodig Harry. Was je niet tevreden over de openingspost of over hoe de draad verliep?
Gesprekken over Show en Tell verzanden steeds op definitie-niveau. Mensen hebben nogal eens een eigen definitie, waar ze na lang nadenken op zijn gekomen. En die definitie is prima voor die persoon maar heeft niets te maken met Show versus Tell zoals dat algemeen geldt. Die discussie is alleen interessant voor de persoon met de afwijkende definitie. Mensen die iets willen weten over het principe zoals dat in alle schrijfboeken wordt bedoeld, raken daar alleen maar van in de war. Mijn doel was om die definitie nu eens helder neer te zetten, buiten alle andere discussies om. Waar ik al bang voor was, was dat er dan mensen op zouden springen met 'ja maar ik vind dat het anders zit'. En dat is nou juist wat verwarring zaait. Als ik zeg dat Amsterdam de hoofdstad van Nederland is, gaat niemand beweren dat het volgens hem Tilburg is. Je kunt namelijk opzoeken wat de hoofdstad is, en dan kunnen we verder met (eventueel) een gesprek over of Amsterdam wel of geen leuke stad is om in te wonen. De show/tell disussie gaat heel vaak voorbij aan het feit dat er een echte definitie is. Dat is geen eens/oneens kwestie. Die definitie is er, net zoals de status van Amsterdam als hoofdstad. De cultuur op dit forum is behoorlijk anti-stelling en pro mening. Maar niet alles is een mening. Soms is iets gewoon een feit.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Harry Lees deze draad nog eens rustig door. Feit: Amsterdam is de hoofdstad van Nl Mening: alles wat op Google, Wikipedia en ook op jouw site te vinden is. Mensen hebben hun gedachten erover laten gaan en de feiten geschakeerd naar eigen inzicht, alles wat je schrijft en zegt over een onderwerp is en blijft een mening. jouw interpretatie is geen wet van Meden en Perzen. Je schrijft over een onderwerp dat ons bezig houdt. We gooien elkaar op Proeflezen mee om de oren. Rudez en ik kruizen om de haverklap de degens. Leonardo dankt je in #3 voor het openen omdat hij dit heel interessant vindt. Hij opent voor jou de discussie en zet het op scherp. Hij verfraait de definitie op erudiete wijze en gooit de knuppel vervolgens in het hoenderhok Jouw reactie daarop is een zeis en z'n kop is eraf. Dat was niet nodig ( temeer om dat dit stenen beeld al eeuwen kassiewijle is) Je slaat je eigen draad dood en dat is jammer. Leonardo en ik staan niet op 1 lijn op dit onderwerp en dit was een prachtig platform geweest daarover te spreken. Het is nl niet het 1 of het ander. Hier is een gulden middenweg en die wordt nu niet gevonden. Typisch geval van jammer

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Aan het neerzetten van definities hoeft geen discussiedraad te hangen, dan krijg je vanzelf communicatiestoornissen. Definities of regels moeten dan ergens op een bord geprikt worden waar iedereen kan gaan kijken als ie die nodig heeft. Misschien ontbreekt dat hier wel, een soort schrijversvademecum.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wilde bijna zeggen 'Kunnen we nu toch eens ophouden met dat gezemel over wie wat beter weet' ... O, wacht. Nu heb ik het toch gezegd. ¯\_(ツ)_/¯

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Aan het neerzetten van definities hoeft geen discussiedraad te hangen, dan krijg je vanzelf communicatiestoornissen. Definities of regels moeten dan ergens op een bord geprikt worden waar iedereen kan gaan kijken als ie die nodig heeft. Misschien ontbreekt dat hier wel, een soort schrijversvademecum.
Wie zou dat moeten inrichten? Overigens is dit een ander onderwerp - ander topic (eventueel te openen).

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Harry Lees deze draad nog eens rustig door. Feit: Amsterdam is de hoofdstad van Nl Mening: alles wat op Google, Wikipedia en ook op jouw site te vinden is. Mensen hebben hun gedachten erover laten gaan en de feiten geschakeerd naar eigen inzicht, alles wat je schrijft en zegt over een onderwerp is en blijft een mening. jouw interpretatie is geen wet van Meden en Perzen.
Zucht. Nee. Definities zijn definities. Dat is niet hetzelfde als zeggen 'zo moet het'. Wie weet is iemand er wel van overtuigd dat show en tell totaal irrelevant zijn. Dat het anders moet. Prima. Leuk. Discussieer daar over. Maar dat verandert de definitie nog niet. En dat wil men maar niet snappen.
Je schrijft over een onderwerp dat ons bezig houdt. We gooien elkaar op Proeflezen mee om de oren. Rudez en ik kruizen om de haverklap de degens. Leonardo dankt je in #3 voor het openen omdat hij dit heel interessant vindt. Hij opent voor jou de discussie en zet het op scherp. Hij verfraait de definitie op erudiete wijze en gooit de knuppel vervolgens in het hoenderhok Jouw reactie daarop is een zeis en z'n kop is eraf. Dat was niet nodig ( temeer om dat dit stenen beeld al eeuwen kassiewijle is) Je slaat je eigen draad dood en dat is jammer. Leonardo en ik staan niet op 1 lijn op dit onderwerp en dit was een prachtig platform geweest daarover te spreken. Het is nl niet het 1 of het ander. Hier is een gulden middenweg en die wordt nu niet gevonden. Typisch geval van jammer
Er is geen gulden middenweg als het gaat om een definitie. Wel om het toepassen van ideeën en theorieën. Het is absurd om te zeggen 'er zijn duizend schrijvers, wetenschappers en onderzoekers die een bepaalde definitie hanteren, maar mijn afwijkende definitie die ik alleen hanteer is daaraan gelijkwaardig.' Dat leidt tot niets. Heb het nou eens over hoe je gebruik maakt van vertonen en vertellen. Niet wat vertonen en vertellen betekenen. Dat weten we nu, want dat kun je op duizenden sites en in duizenden boeken vinden. En in post #1 van deze draad. Passeer dat nou. Ga nu eens verder. Wees het er nu eens over eens dat bepaalde feiten gewoon feiten zijn en ga verder met wat je daarmee wil doen. De vergissing die volgens mij de kop blijft opsteken, is dat de eerste post van deze topic mijn mening is. Dat is het niet. Ik vat samen wat de consensus is over show en tell in de hoop daar iemand mee te helpen.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oei Harry hier mis je toch een stukje Je hebt oogkleppen op en daardoor mis je de waarde van #3
Er is ongetwijfeld waarde te vinden in de manier waarop je show versus tell toepast. En de ideeën in #3 zijn een topic op zich. En ze zouden aangekaart kunnen worden in dit topic, zo lang we het maar eens zijn over de definitie in #1, die (nogmaals) niet door mij is verzonnen.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Harry#31 En als laatste: mijn #1 post is neutraal en informatief geschreven. Ik snap niet wat daar nou mis mee was. Afgezien dan het feit dat ik durfde te zeggen dat wat ik schreef klopte. Dat is bij mij toch wat anders overgekomen. Je beweert met grote stelligheid hoe het zit met TELL en SHOW, waarbij de toon is dat iedereen die er anders over denkt een halve zool is. Goed, deze halve zool vindt (bijv) TELL=benoemen niet accuraat, hoewel het de lading m.i. wel redelijk dekt. TELL is ook niet het probleem. “Iedereen” weet wel wat daaronder moet worden begrepen. SHOW, de andere kant van het spectrum, is een andere zaak. Tonen/laten zien is duidelijk, maar hóe dan? Is het simpelweg een beeld tonen, feitelijk visualiseren van wat ook verteld kan worden? SHOW zegt iets over de ruimte die de lezer moet worden gelaten om conclusies te trekken. Waarom is dat belangrijk? N.m.m. omdat hij zich dan verenigt met het verhaal. Hij wordt met ziel en zaligheid in het verhaal gezogen en dat wordt door simpelweg oplepelen van informatie (mededelen) niet bereikt, althans maar beperkt. Nu kunnen we over het woord SHOW steggelen en dat in de enge zin definiëren als visualiseren. Prima. Maar als het TELL in BEELDEN wordt, met andere woorden, als de lezer nog steeds iets geïnstrueerd krijgt hoe te denken/voelen/interpreteren (zij het dan met een visualisering), dan wordt m.i. niet bereikt dat hij in het verhaal wordt getrokken. En juist dátgene is wat de kern van de boodschap Show, don’t Tell is. Voor alle duidelijkheid ben ik niet tegen visualisering per se. Een beeldende vorm van vertellen heeft zijn plaats. Je moet het alleen niet verwarren met SHOW zoals dat – naar mijn overtuiging – bedoeld is. Als je het tot zover met me eens bent dan moet er dus iets zijn wat nodig is om de lezer in het verhaal te krijgen. Je kunt het Uitdagen noemen, Prikkelen van de lezers nieuwsgierigheid, Verleiden, Impliceren, of wat dan ook. Dan krijg je een pageturner omdat de lezer wil weten wat er aan de hand is. Als het té vaag blijft is het ook niet goed; de crux van goed schrijven is hierin de juiste dosering te krijgen. SHOW kan zich op vele manieren manifesteren. Humor, metaforen, beeldspraak en vergelijkingen zijn vrijwel altijd SHOW, tenzij het zodanig platgetreden is dat er sprake is van een cliché (bijv: Hij brak haar hart). De reden is dat de lezer niet meer wordt uitgedaagd; hij hoeft geen laag af te pellen. De clichétekst is gekauwd en hoeft slechts te worden doorgeslikt. Clichés zijn in feite TELL geworden.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee Harry een definitie is geen feit maar een organisch proces die kan veranderen in tijd, door veranderende inzichten en verschillend perspectief Je hebt EEN definitie over dit onderwerp gevondenniet DE definitie De laatste post van Leonardo laat zien dat dit geen statisch begrip is maar juist een dynamisch Dus de basis van je redenatie zit niet goed

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee Harry een definitie is geen feit maar een organisch proces die kan veranderen in tijd, door veranderende inzichten en verschillend perspectief Je hebt EEN definitie over dit onderwerp gevondenniet DE definitie De laatste post van Leonardo laat zien dat dit geen statisch begrip is maar juist een dynamisch Dus de basis van je redenatie zit niet goed
Het is een feit dat de definitie in post #1 de gangbare definitie is.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol schreef: Dat, en het moet gewoon kunnen om iemand te wijzen op regels. Ze bestaan. Het ontkennen ervan is zinloos. En Harry tegenspreken is ook zinloos. Diana over en uit. Hè gek andere draad, zelfde toon Nienke over en uit

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol: wie wil je nu waarvan overtuigen? Open deuren hoeven niet ingetrapt te worden, lijkt me, dus als het 100% duidelijk is, waarvoor dan een stelling poneren? Eerst met verbazing, daarna met verbijstering dit en het andere draadje gelezen; inmiddels moet ik er bijna om lachen.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Leonardo Deze draad volgende vroeg ik me af of jouw invulling van s/t te maken heeft met een vorm van spanningsopbouw, spanningsboog en voila in 41 benoem je precies hoe ik graag zie dat s/t ingevuld wordt. Nieuwsgierig maken, uitdagen etc etc. Ik oefen daar zelf momenteel in. Mijn teksten waren meer zoals die van Harry met veel info en veranderen langzamerhand in teksten met minder infoverstrekking. Het is voor mij een kwestie van balansen (inderdaad) of de tekst dan overkomt, geïnterpreteerd wordt zoals ik bedoeld had. Ook dat benoem je met het woord doseren. Maar goed, blijkbaar is er een definitie van s/t en valt bovenstaand daar niet onder, als ik goed gelezen heb. Doeg, Imeen

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Leonardo Deze draad volgende vroeg ik me af of jouw invulling van s/t te maken heeft met een vorm van spanningsopbouw, spanningsboog en voila in 41 benoem je precies hoe ik graag zie dat s/t ingevuld wordt. Nieuwsgierig maken, uitdagen etc etc. Ik oefen daar zelf momenteel in. Mijn teksten waren meer zoals die van Harry met veel info en veranderen langzamerhand in teksten met minder infoverstrekking. Het is voor mij een kwestie van balansen (inderdaad) of de tekst dan overkomt, geïnterpreteerd wordt zoals ik bedoeld had. Ook dat benoem je met het woord doseren. Maar goed, blijkbaar is er een definitie van s/t en valt bovenstaand daar niet onder, als ik goed gelezen heb. Doeg, Imeen
Ik denk dat het altijd interessant is om te onderzoeken (en je af te vragen) wat er werkelijk op papier moet staan om het gewenste effect te bereiken. Show en tell hebben niets te maken met de uitgebreidheid van de beschrijving, maar gaan over de manier waarop je je informatie aan de ontvanger (lezer, kijker) overdraagt. Ik kan me voorstellen dat een getalenteerd schrijver aan een paar woorden genoeg heeft om iets te laten zien. En een even getalenteerd schrijver kan met lange beschrijvingen de lezer veel laten zien en nog steeds de spanning vasthouden. Lijkt me een leuke oefening om te kijken in hoeverre je kunt weglaten voor een scène zijn inhoud definitief verliest.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Imeen Vind je de volgende tekst S of T? En waarom? De jongen loopt stilletjes naar de anderen. Ondanks de oranje gloed van het kampvuur, herkent hij hun gezichten nauwelijks tegen de achtergrond van de inktzwarte lucht. Hij huivert. De warmte van het vuur kan zijn verkleuming niet wegnemen. De liedjes die de gitaar speelt komen hem vaag bekend voor. Hij tikt een jongen op de schouder, voorzichtig, alsof die breekbaar is. “Wil je even opschuiven, Peter?” De jongen draait zich half om en kijkt hem aan alsof hij niet goed bij zijn hoofd is. De anderen stoten elkaar aan en beginnen te gniffelen. Niemand verroert zich; de kring blijft gesloten. Hij kijkt naar de grond. Hij voelt de brief in zijn zak en beseft dat het allemaal geen verschil maakt.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een half om half. Ik lees weinig gevoel. Op de laatste zin na. Oké, het is ook tellen maar wel met gevoel. Hij is ongelukkig. Als hij tegen het vuur had getrapt en iemand een opdonder had gegeven was het show geweest, maar zo is deze jongen niet. Trouwens, (even zeiken) een gitaar kan geen liedjes spelen.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het fragment puur show. Het laat zien hoe de groep op de jongen reageert en wat de jongen ervaart.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Imeen Vind je de volgende tekst S of T? En waarom? De jongen loopt stilletjes naar de anderen. Ondanks de oranje gloed van het kampvuur, herkent hij hun gezichten nauwelijks tegen de achtergrond van de inktzwarte lucht. Hij huivert. De warmte van het vuur kan zijn verkleuming niet wegnemen. De liedjes die de gitaar speelt komen hem vaag bekend voor. Hij tikt een jongen op de schouder, voorzichtig, alsof die breekbaar is. “Wil je even opschuiven, Peter?” De jongen draait zich half om en kijkt hem aan alsof hij niet goed bij zijn hoofd is. De anderen stoten elkaar aan en beginnen te gniffelen. Niemand verroert zich; de kring blijft gesloten. Hij kijkt naar de grond. Hij voelt de brief in zijn zak en beseft dat het allemaal geen verschil maakt.
Show, omdat het een scene is. Alberts' definitie uit het schrijfboek 'Showing and telling' van een scene is het volgende: "Scenes are episodes that occur within a specific time and place, just like in films, and they give the reader a sense of events transpiring in real time. At their best, scenes allow us to enter the action, feel the emotions of the characters, empathize, and even enjoy catharsis. They grab our attention and let us know that what is being conveyed matters".

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Show me how to tell, and I will tell you how to show. The answer, however, is in the readers mind. Be a reader while you're writing, never be a writer when you're reading.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Puur tekstueel gezien een T, maar er zit een bepaalde opbouw in of eigenlijk iets dat niet gezegd wordt, waardoor ik nieuwsgierig wordt en zelf begin te bedenken wat er aan de hand kan zijn. Dat laatste dat boeit. Ik wil meer lezen. En dat maakt voor mij dat het een show gehalte heeft. Dan wordt voor mij wel de vraag of er uiteindelijk verteld gaat worden, wat ik denk dat er aan de hand is. Maar eigenlijk is dat niet zo belangrijk. Ik begin steeds meer de gedachte te krijgen dat een dergelijke manier van schrijven meer met spanningsopbouw te maken heeft en dat het een kwestie van doseren is wat je wel op dit moment vertelt en wat nog niet. Misschien is bij dit stukje de vraag: wanneer ga ik expliciet vertellen, wat ik hier impliciet probeer over te brengen? Zoiets. Dat is bij mijn teksten wel mijn vraag. En soms hoop ik dat het verhaal het uiteindelijk zelf vertelt dmv de handelingen en ontwikkelingen van mijn personages.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Xuchiejlala Helder. Het woord emoties valt me op. @Tja. Ik lees ook geen vertelde emoties, maar kan bij de tekst wel ervaren dat er bepaalde emoties aanwezig zullen zijn. Het vertelde gedrag van de anderen, geeft mij het beeld van een onzekere, verdrietige knul. Het niet echt durven kloppen op de schouder, het niet durven laten zien/lezen (of wat hij ook van plan was) van de brief. Impliciet wordt een angst, een onzekerheid weergegeven met daaraan gekoppeld ongetwijfeld verdriet. Dat maakt het voor mij S. Woordkeuze luistert denk ik ook nauw. Stilletjes impliceert voor mij niet automatisch dat de jongen verlegen is. Verkleumd impliceert voor mij ook niet automatisch dat hij bang is en de anderen niet durft te benaderen, hij kan het evengoed koud hebben ondanks. Brengen deze woorden over wat er beoogt wordt? De breekbare schouder zegt me ook nog niet, dat de jongen niet goed durft. Dat wordt me op het laatst goed duidelijk. Andere fb is niet gevraagd, maar vanaf 'hij tikt' vind ik de tekst krachtig en veelzeggend.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Als het allemaal show is, stel ik voor om gezamenlijk op te treden. Dat is pas echt show. Sorry voor deze zinloze reactie. Hoewel? :ninja:

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb alle reacties gelezen. Ik lees hier weinig nieuws over 'show and tell', maar wel over wie achter de geuitte mening zit. Het is vermakelijk om te lezen hoe sommigen zich krampachtig willen profileren als veelweters. Waarom ik deze discussie dan lees? Zoals ik al zei is het vermakelijke lectuur én vrij goed geschreven, dat laatste mag ook gezegd worden. :)

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet niet of het allemaal show is. Ik ervaar het als show terwijl er ook veel tell in staat. Het is hoe ik deze tekst beleef. En ik benoem het show om deze tekst te labellen of een naam te geven, vanuit hoe ik de tekst interpreteer (wat voor elke lezer anders zal zijn). Misschien benoem ik dit als show, niet wetende dat er een andere benaming of regel is om een dergelijke tekst mee te definiëren.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet niet of het allemaal show is. Ik ervaar het als show terwijl er ook veel tell in staat. Het is hoe ik deze tekst beleef. En ik benoem het show om deze tekst te labellen of een naam te geven, vanuit hoe ik de tekst interpreteer (wat voor elke lezer anders zal zijn). Misschien benoem ik dit als show, niet wetende dat er een andere benaming of regel is om een dergelijke tekst mee te definiëren.
Imena, wat is hier TELL aan?

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Show, omdat het een scene is. Alberts' definitie uit het schrijfboek 'Showing and telling' van een scene is het volgende: "Scenes are episodes that occur within a specific time and place, just like in films, and they give the reader a sense of events transpiring in real time. At their best, scenes allow us to enter the action, feel the emotions of the characters, empathize, and even enjoy catharsis. They grab our attention and let us know that what is being conveyed matters".
Interessant, Xuchie. Zijn er geen scènes die gewoon TELL zijn dan?