Kleine uitgeverijen - waarom wel of niet?

Ik ben benieuwd of er mensen zijn die via een kleine uitgever flink wat boeken aan de man konden brengen, meer dan 2000 exemplaren heb ik het dan over.

2000 exemplaren????? Dat zijn er ook voor een gewoon goed boek al heel erg veel; zeker als het over een prentenboek gaat. Zo'n groot aantal krijg je enkel per uitzondering verkocht (dan spreek ik enkel over prentenboeken en kinderboeken, hoe het zit met de boeken voor volwassenen, dat weet ik niet)

2000 boeken is in bepaalde genres een absolute bestseller. Denk aan fantasy, maar tegenwoordig ook gewone thrillers.

Ik ben benieuwd of er mensen zijn die via een kleine uitgever flink wat boeken aan de man konden brengen, meer dan 2000 exemplaren heb ik het dan over.

Ik zit bij een relatief kleine uitgeverij (Crime Compagnie, die overigens wel erg aan de weg aan het timmeren is) en heb van mijn laatste thriller meer dan 10.000 exemplaren verkocht. Het gaat er niet om of een uitgeverij groot of klein is, maar wel om wat die uitgeverij doet om een boek te verkopen.

Ik heb de indruk dat een gespecialiseerd fonds (Crime Company = thrillers, Zilverspoor = verbeeldingsliteratuur) veel makkelijker in staat is om het juiste publiek te benaderen. Maar bij de grote reguliere uitgeverijen zie je vaak imprints of afdelingen voor gespecialiseerde fondsen, waarbij zo'n afdeling niet noemenswaardig groter of anders is dan een kleine uitgeverij. Feitelijk heb je er meestal te maken met één uitgever en één redacteur. Alleen algemene zaken worden met de moedermaatschappij gedeeld. Je kunt zo'n imprint ook niet in stand houden met de winst van de rest van de uitgeverij als het fonds van de imprint verliesgevend is (tenzij het een stokpaardje van de hoofduitgever is, zoals sommige verliesleidende poëzie-imprints nog kunnen bestaan).

Misschien klinkt het onaardig, want ik ben op zich wel geinteresseerd in kleinere uitgevers, omdat er een paar zijn die mij zeer aanspreken, zoals Zilverspoor. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die via een kleine uitgever flink wat boeken aan de man konden brengen, meer dan 2000 exemplaren heb ik het dan over.

> Misschien kan je een nieuw topic openen daaromtrent? Peregrine heeft blijkbaar groot succes -proficiat!- bij Crime Company (hebben die trouwens een website?). Ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen met uitgeverij Zilverspoor.

Ik heb de indruk dat een gespecialiseerd fonds (Crime Company = thrillers, Zilverspoor = verbeeldingsliteratuur) veel makkelijker in staat is om het juiste publiek te benaderen. Maar bij de grote reguliere uitgeverijen zie je vaak imprints of afdelingen voor gespecialiseerde fondsen, waarbij zo'n afdeling niet noemenswaardig groter of anders is dan een kleine uitgeverij. Feitelijk heb je er meestal te maken met één uitgever en één redacteur. Alleen algemene zaken worden met de moedermaatschappij gedeeld. Je kunt zo'n imprint ook niet in stand houden met de winst van de rest van de uitgeverij als het fonds van de imprint verliesgevend is (tenzij het een stokpaardje van de hoofduitgever is, zoals sommige verliesleidende poëzie-imprints nog kunnen bestaan).

Dat is ook mijn ervaring. Mijn boekje is uitgegeven door LJ Veen, wat een imprint is van (inmiddels) Contact. Imprints zijn haast uitgevers binnen uitgevers.

Ik word zowel door Eigenzinnig (met Django Mathijsen) als door Zilverspoor uitgegeven. Beide kleine uitgeverijen, hoewel Zilverspoor enorm hard groeit. Waarom die uitgeverijen? Ik heb een tegenvraag: Waarom niet? Met een kleine uitgeverij in zee gaan betekent dat je samen kunt groeien. Overigens ben ik over de samenwerking met Eigenzinnig heel tevreden, net als die met Zilverspoor. Dat Eigenzinnig hier nu een veeg uit de pan krijgt, vind ik onterecht en heel erg vreemd. POD als in een eigen fonds is het beslist niet. Ik ben het neerkijken op zichzelf uitgevende auteurs sowieso een beetje zat, maar goed. Ander topic. Eigenzinnig is een reguliere uitgeverij. Wij hebben nergens anders in hoeven te investeren dan in het schrijven van het boek, krijgen vanaf het eerste exemplaar royalty's uitbetaald en mogen, als we dat willen, met een extra percentage zelf boeken verkopen. Net als bij Zilverspoor en bij mijn weten iedere andere uitgeverij. De redactie was prima, verliep heel soepel en de illustraties zijn niet van mij, maar van een door de uitgever betaalde illustrator. Dat de website zich ook richt op auteurs vind ik in dit stadium logisch: men is klein en zoekt goede boeken. Voor mij een belangrijk argument: beide uitgeverijen leggen ons geen strobreed in de weg om ons werk onder e-Publikant online aan te bieden. De Sintmusicals worden door Uitgeverij Vink uitgegeven. Da's anders communiceren want veel groter. Ook erg leuk, maar anders.

> Misschien kan je een nieuw topic openen daaromtrent? Peregrine heeft blijkbaar groot succes -proficiat!- bij Crime Company (hebben die trouwens een website?). Ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen met uitgeverij Zilverspoor.

Ja hoor, ze hebben een website: http://crimecompagnie.nl/pages/nl/over-de-crimeco…

@Ocultar: Hoezo zou je bij een grote uitgever meer verantwoordelijkheid hebben? Ik geloof dat ik het niet snap, want ik denk /hoop dat dat bij elke uitgever gelijk is en verantwoordelijkheid is wat ik ook zoek (daar versta ik dan onder dat niet alles uit handen wordt genomen of veranderd) Mijn harde leerschool is op het gebied van uitgevers, maar goed, intussen heb ik bijna een olifantenhuid gekweekt en veel geleerd. En even algemeen: de uitgever (groot of klein) die de champagne open trekt bij 2000 exemplaren, wil ik graag ontmoeten. Is niet sarcastisch bedoeld, in tegendeel.

@ Anaïd: :thumbsup:

Eigenzinnig is een reguliere uitgeverij. Wij (...) mogen, als we dat willen, met een extra percentage zelf boeken verkopen. Net als bij Zilverspoor en bij mijn weten iedere andere uitgeverij.

Mij gaat het niet om enige uitgeverij, groot of klein, maar Artikel 1 van het Modelcontract voor de uitgave van oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk luidt: De auteur verleent de uitgever met uitsluiting van zichzelf en alle anderen een licentie om het door de auteur vervaardigde werk, waarvan de titel luidt xxx te exploiteren ... et cetera. Dus niet zelf verkopen of doen verkopen. Hoe moeten we dat 'extra percentage' dan zien?

Dus niet zelf verkopen of doen verkopen. Hoe moeten we dat 'extra percentage' dan zien?

Het gaat hierbij, als ik het goed begrijp, om de boekhandelskorting. De boekhandel krijgt een korting bij het inkopen van hun boeken. Ook de auteurs krijgen deze korting bij aankoop van een aantal boeken om door te verkopen. @Anaïd: :thumbsup:

Wat Victoria zegt. Ik hoef geen enkel boek zelf te verkopen, ontvang over ieder boek royalty's. Maar als ik dat wel doe, krijg ik de boekhandelskorting. Overigens: auteurs die bij Luitingh worden uitgegeven staan ook op Fantasybeurzen hun boeken te verkopen tegen een extra percentage. Dus dat is geen kenmerk van groot of klein.

Wat is eigenlijk wel een kenmerk van groot of klein?

Goede vraag. Wat ik merk bij groter (Vink) is dat het langer duurt voor je antwoord hebt op een vraag. Maar dat kan natuurlijk ook aan het soort uitgeverij liggen, zij geven toneelstukken uit. Andere wereld, andere klanten. Daar komen de royalty's uit het aantal bezoekers per voorstelling en niet uit het aantal verkochte exemplaren van een script. Ik heb geen ervaring met grote boekuitgeverijen, maar durf wel hardop te zeggen dat het verschil tussen groot en klein kleiner is dan wordt aangenomen. Een uitgever die manuscripten selecteert, alle financiële risico's draagt, zorgt voor redactie, omslagontwerp, drukken en alle andere praktische zaken, royalty's uitbetaalt, de uitgegeven boeken promoot, enz. is gewoon een uitgever. Een grote zal meer bekendheid genieten bij het publiek. Heeft ook al een bepaalde reputatie opgebouwd. Maar of een grote automatisch meer verkoop genereert van een debutant, weet ik niet. Het kiezen voor een grote of kleine uitgever is mijns inziens een beetje luchthapperij. Je wilt een uitgever voor je manuscript. De uitgever wil boeken in zijn fonds. Soms past het, vaak niet. Wij hebben heel bewust naar Eigenzinnig ingestuurd toen ik hier las hoe enthousiast mensen erover waren en ik ben dolgelukkig met de samenwerking. Maar zulks is een gok, altijd.

Mij gaat het niet om enige uitgeverij, groot of klein, maar Artikel 1 van het Modelcontract voor de uitgave van oorspronkelijk Nederlandstalig literair werk luidt: De auteur verleent de uitgever met uitsluiting van zichzelf en alle anderen een licentie om het door de auteur vervaardigde werk, waarvan de titel luidt xxx te exploiteren ... et cetera. Dus niet zelf verkopen of doen verkopen. Hoe moeten we dat 'extra percentage' dan zien?

Dan heb je dat artikel waarschijnlijk niet begrepen, Therese. Het betekent dat je het werk niet zelf of via anderen ook nog mag laten uitgeven in enigerlei vorm. Niet dat je het niet mag verkopen. Dat zou betekenen dat een boekhandel het ook niet mag verkopen? Bij al mijn uitgevers (groot en klein) mag ik zelf boeken aanschaffen en doorverkopen. Meestal krijg ik de boekhandelskorting van 40%, soms 30 of een staffel naarmate ik meer afneem.

Ik weet niet of dat zo is, Zjors, want elders staat expliciet niet verkopen of doen verkopen.

Wat ik merk bij groter (Vink) is dat het langer duurt voor je antwoord hebt op een vraag. Maar dat kan natuurlijk ook aan het soort uitgeverij liggen, zij geven toneelstukken uit. Andere wereld, andere klanten. Daar komen de royalty's uit het aantal bezoekers per voorstelling en niet uit het aantal verkochte exemplaren van een script. Ik heb geen ervaring met grote boekuitgeverijen, maar durf wel hardop te zeggen dat het verschil tussen groot en klein kleiner is dan wordt aangenomen. Een uitgever die manuscripten selecteert, alle financiële risico's draagt, zorgt voor redactie, omslagontwerp, drukken en alle andere praktische zaken, royalty's uitbetaalt, de uitgegeven boeken promoot, enz. is gewoon een uitgever. Een grote zal meer bekendheid genieten bij het publiek. Heeft ook al een bepaalde reputatie opgebouwd. Maar of een grote automatisch meer verkoop genereert van een debutant, weet ik niet.

Groot zou kunnen zijn: groot fonds. Groot fonds kan zijn: origineel Nederlands werk, én buitenlands vertaald werk. Of: verschillende genres. Imprints. Omvangrijk bedrijf qua werkvolume. Groot kan ook zijn: een oud en gerespecteerd uitgevershuis dat vele sporen verdiend heeft. Grote prijzen behaalt. Of: een uitgeverij met een groot budget. Of groot omdat het meerdere uitgeverijen onder de paraplu heeft. Misschien internationaal vestigingen heeft. Om dat te bereiken, is veel inzet en kennis nodig. Daar gaat (veel) tijd in zitten, dus zo'n uitgeverij heeft een lange adem nodig, en is niet zomaar groot. Klein kan zijn: met enkele medewerkers. Klein pand. Klein fonds. Nichemarkt. Maar een kleine uitgeverij kan toch grote omzetten halen. Grote prijzen. Grote waardering. Veel aandacht. En dan zou zo'n bedrijf er toch voor kunnen kiezen om klein te blijven, maar voor zover ik weet, is het alleen al om belastingtechnische redenen onaantrekkelijk om niet te groeien. Waar ik de groot(s)heid van een uitgeverij sowieso aan afmeet, is of het Modelcontract gehanteerd wordt, en of er (veel) goede relaties zijn met gerelateerde, gerenommeerde media. Dan gaat het meer om de intensiviteit en (slag)kracht van de medewerkers dan om het volume. Maar ik denk dat voor deze aspecten toch een zeker volume wel nodig is, qua talent en mogelijkheden.

Het modelcontract is voor mij geen criterium voor groot of klein. Ik vind het een draak van een contract. Onleesbaar, onduidelijk, vol juridisch gehotemetoot. Ik onderhandel hem altijd uit tot eenvoud. In mijn andere bestaan heb ik betere/stabielere zakenrelaties met bedrijven waar ik geen contract mee heb afgesloten dan bedrijven waar wel mee. Groot of klein heeft daar niets mee te maken. Eerder verschuilen achter. De rest van je punten kan ik mij in vinden. Er zijn ook nog wel aanvullingen op te bedenken. Rest de vraag: waar kies je voor? Heb je eigenlijk wel iets te kiezen? Je kunt hooguit de volgorde waarin je instuurt relateren aan groot of klein. Dat je bij groot begint en doorgaat tot klein. Of alleen naar groot instuurt en vervolgens ervoor kiest je manuscript in een la te leggen omdat klein je niet bevalt. Andersom kan natuurlijk ook. Ik denk dat de maat van de uitgever gewoon bij je moet passen. Te krap zit niet lekker en in te groot verzuip je.

En alleen al dat het onduidelijk is wat er wordt bedoeld met "niet verkopen of doen verkopen" is al reden met een grote boog om dat contract heen te lopen. Ik zie auteurs hun eigen boeken verkopen. Tegen boekhandelskorting, veelal. Dus schenden zij hun contract of is het contract daar vaag of kan dat volgens het contract gewoon? Wat je ook tekent: zorg dat het je duidelijk is.

Zelf ken ik de dochter van de oprichters van uitgeverij EigenZinnig (ik zit bij haar op school), maar van wat ik van haar gehoord heb, is dat ze daar zelf ook boeken heeft uitgegeven die niet echt goed waren... Waarschijnlijk is dit omdat het begonnen is als een familiebedrijf. Ik heb eraan gedacht mijn boek naar hen op te sturen, moet ik wel zeggen. Toch twijfel ik een beetje over de kwaliteit. EDIT: de enige reden dat ik deze uitgeverij niet zo vertrouw, is omdat de dochter er bepaalde dingen over heeft gezegd die niet bepaald overkwamen als kwalitatief, maar dan heb ik geen flauw idee hoeveel zij er eigenlijk van weet.

Mensen waar je geen vertrouwen in hebt, doe je geen zaken mee. Dan zoek je gewoon een andere uitgever. Maar als ieder boek van iedere uitgever altijd hoogstaande kwaliteit is, is gras rood.

Ik geloof niet dat dit topic is opgezet om het Modelcontract te bespreken, of om een bepaalde uitgeverij door te lichten - daar zouden ook andere specifieke topics over geopend kunnen worden. Maar wat ik nog zeggen wil over het Modelcontract: het is vastgesteld door een combinatie van partijen, waarbij zowel de belangen van schrijver als uitgever in het oog zijn gehouden, en niet om juridisch gehotemetoot te creëren. Wat overigens niet betekent dat er geen discussie over zou (kunnen of mogen) zijn.

Ik ben er niet over begonnen ;) Als criterium voor de groot(s)heid van een uitgever, vind ik het modelcontract een verkeerd voorbeeld. En als het wordt aangehaald om een argument te onderstrepen (namelijk: auteurs die zelf hun boeken verkopen handelen tegen de letter (die kennelijk onduidelijk is) van dat contract, zullen dus dat contract wel niet hebben afgesloten en zullen dus bij een uitgever zitten die geen groot(s)heid bezit,) maakt het opeens wel deel uit van de discussie. Ik vind het geen criterium van groot(s)heid. En mocht er ooit een topic over worden geopend, draag ik graag mijn steentje aan een constructieve discussie bij. Misschien leidt dat wel tot een beter contract of moet ik dan concluderen dat het al prima is :) . Ik sta ervoor open.

Weet iemand wat uitgeverij 'Zilverspoor' bedoelt met 'kids' qua (vanaf-)leeftijd?

Als ik zo de kinderboeken van Zilverspoor bekijk, zou ik zeggen vanaf 9 a 10 +

Ik denk dat je van groot en regulier kunt spreken als ze voldoen om lid te worden bij de VvL als je er uitgegeven bent. Als je daar lid van wilt worden kan dat een reden zijn om niet voor een kleine uitgeverij te kiezen.

Klein of groot is geen criterium bij VvL, Schli. Waarom denk je dat?

Ik denk bij reguliere uitgevers aan uitgevers die er alles aan doen om je boek zo goed mogelijk in de markt te zetten en die jou geen geld vragen,m aar geld geven. Ik denk bij grote uitgevers aan uitgevers die bekend zijn, veel boeken uitgeven in grote oplagen en die veel moeite doen om de boeken te verkopen. Ze geven geld uit aan omslagontwerpers en redacteurs, verspreiden veel recensie-exemplaren en zoeken contact met de media. Hoe kleiner de uitgeverij, hoe minder er aan besteed wordt om het boek te verkopen. Bij groot denk ik voor de volwassenen bijvoorbeeld aan Contact en voor kinderen aan Kluitman en De Fontein. Dat zijn de eerste namen die bij me opkomen. Er zijn er natuurlijk meer. Ik heb zelf twee boeken uitgegeven bij kleine reguliere uitgevers. Beide uitgevers zorgen ervoor dat mijn boek leverbaar is via het CB, hebben de kosten voor een boekpresentatie geregeld, hebben persexemplaren beschikbaar gesteld en hebben iemand ingehuurd voor de redactie en de omslag. Bij de ene uitgever werden er 500 exemplaren gedrukt, bij de andere 1000. Dat klinkt dus allemaal alsof het net zo goed is geregeld als bij een grote uitgever, en dat is op zich ook zo, alleen, boekhandels kopen vooral boeken in van uitgevers die al bekend zijn. Voor nieuwe en kleine uitgevers is het dus lastig om ertussen te komen. Dat merk ik ook: mijn boeken liggen veel minder in winkels dan ze waarschijnlijk zouden liggen als ze dor een grotere uitgever uitgegeven zouden worden (maar mijn doelgroepen zijn ook beperkter, dus daar kan het ook aan liggen). Uitgeverij Eigenzinnig is een reguliere uitgever, want de auteur betaalt niets, er vindt redactie plaats en de uitgever regelt dat de boeken te verkrijgen zijn via het CB. Deze uitgever drukt echter niet heel veel boeken, waardoor de prijs van de boeken weer iets hoger ligt. En er wordt niet iemand ingehuurd om de omslagen te doen. Toch gaan er ook van mij twee verhaaltjes uitgegeven worden door deze uitgever. Ik zal er tegen die tijd in de topics nog wat over zeggen, maar ik kies daarvoor omdat het om twee verhaaltjes gaat die zo klein zijn, dat ik ze bij grote uitgevers niet zou kunnen onderbrengen. En ik vind het toch leuk als ze worden uitgegeven. Maar als ik dacht kans te maken bij een grote uitgever, zou ik ze daarheen gestuurd hebben. Voordeel van een kleine uitgever is wel de grotere bereikbaarheid, sneller contact en je wordt vaak fatsoenlijker behandeld. Bij grotere uitgevers krijg ik wel eens het gevoel van: daar heb je er weer zo een die denkt dat ze kan schrijven. Voordeel van een grote(re) uitgever is dat je boeken vaak in meer winkels komen te liggen en dus een groter publiek bereiken. Een nadeel van een grote uitgever is dat je daar minder snel binnenkomt. (Bijna) Alle schrijvers willen door een grote uitgeverij uitgegeven worden. Daar komen dus ook de meeste manuscripten binnen en dus kunnen ze zeer selectief zijn. Dat wil niet zeggen dat alles wat ze afwijzen slecht is, maar dat zij het risico er niet voor willen lopen. Omdat ze dus ook vaak grote aantallen drukken is het risico zeker aanwezig. Kleinere uitgevers drukken vaak lagere aantallen, waardoor het risico kleiner is. De kans op flink verkocht worden is echter ook kleiner. En 2000 exemplaren is veel, zeker in deze crisistijd. Het schijnt echt merkbaar te zijn dat mensen minder boeken kopen.

Klein of groot is geen criterium bij VvL, Schli. Waarom denk je dat?

Misschien moet je het omdenken: een uitgeverij die door de VvL goedgekeurd wordt, wordt (in ieder geval door mij) als "groot" gezien, misschien niet in omvang van fonds, of aantal medewerkers, maar op grond van professionaliteit (uitbetaling aan de auteurs, etc, zie reglement VvL). Het "klein" houdt toch vaak in dat het minder professioneel is, dat de schrijvers niet volgens modelcontract betaald krijgen (of aanvullend moeten betalen) etc.

Iedereen bedankt voor de reacties.